Algemeen
Suzanne (22) bezoekt parenclub en doet onverwachte ontdekking: haar vader is er ook
Het internet is vaak de plek waar de meest bizarre verhalen tot leven komen. Een recent voorbeeld is het opmerkelijke verhaal van Suzanne uit Amsterdam, dat momenteel viral gaat. De 22-jarige blondine beleefde een avond in een parenclub die haar leven voorgoed veranderde, toen ze daar oog in oog stond met een wel heel bekend gezicht: haar eigen vader.
Een Stabiele Relatie met een Open Twist
Suzanne heeft al enkele jaren een stabiele relatie met haar jeugdliefde Mitchel. Beiden hebben een MBO-opleiding afgerond en zijn nu bezig aan het opbouwen van hun leven samen. Ze wonen sinds een paar maanden samen en lijken het financieel goed voor elkaar te hebben.
Hoewel hun relatie solide is, hebben Suzanne en Mitchel besloten om hun liefde ook buiten de gebruikelijke grenzen te verkennen. Het stel is open over hun intieme leven en bezoekt af en toe parenclubs om hun relatie een nieuwe dimensie te geven.
“Het geeft ons allebei ruimte om onze verlangens te ontdekken,” vertelt Suzanne. “Ik heb al meerdere trio’s meegemaakt, soms met Mitchel erbij, en soms doet hij zijn eigen ding. Hij valt ook op mannen, dus dat maakt ons erg flexibel.”
Parenclubs als Ontspanning
Parenclubs bieden voor Suzanne en Mitchel een manier om te ontsnappen aan het dagelijkse leven. “Als we daar zijn, kan ik volledig ontspannen. Mitch is totaal niet jaloers. Hij vindt het zelfs leuk om te zien hoe ik in mijn element ben. Het is echt bijzonder dat ik zo’n begripvolle vriend heb.”
Suzanne geniet van de vrijheid die de parenclubs bieden, tot die ene avond die alles veranderde. “Ik had een van mijn mooiste strings aangetrokken en liep zelfverzekerd rond. Maar ineens zag ik een gezicht dat ik nooit op zo’n plek had verwacht.”
Oog in Oog met Haar Vader
Tot haar grote schrik herkende Suzanne haar eigen vader. “Hij was daar, maar niet met mijn moeder. Hij was intiem met een andere vrouw. Het was alsof de grond onder mijn voeten wegzakte.”
Haar eerste reactie was pure walging. “Ik wilde zo snel mogelijk weg. Ik vertelde Mitch meteen dat ik naar huis wilde. Eenmaal thuis wist ik dat ik iets moest doen, maar ik had geen idee hoe.”
De Confrontatie met Haar Vader
Thuis stuurde Suzanne haar vader een bericht waarin ze hem vroeg om eerlijk te zijn tegen haar moeder. “Mijn moeder is de liefste vrouw die ik ken. Ze verdient dit niet, maar ik wil niet degene zijn die haar hart breekt door haar dit te vertellen.”
Tot haar verbazing belde haar vader haar direct terug. “Hij smeekte me om dit stil te houden. Hij wist meteen wat ik bedoelde en vroeg niet eens hoe ik dit had ontdekt. Het was alsof hij verwachtte dat dit moment ooit zou komen.”
Suzanne voelt zich verscheurd tussen haar loyaliteit aan haar moeder en de angst voor de reacties van haar vader. “Telkens als ik mijn moeder zie, voel ik het gewicht van dit geheim. Maar als mijn vader thuis is, geeft hij me blikken die zeggen: ‘Waag het niet.’ Het is verstikkend.”
Het Gevecht met Haar Gevoelens
Suzanne weet niet hoe ze verder moet met dit geheim. “Ik voel me gevangen. Ik wil mijn moeder beschermen, maar het idee dat ze in het ongewisse leeft terwijl mijn vader haar bedriegt, voelt niet eerlijk. Tegelijkertijd ben ik bang dat het vertellen van de waarheid onze familie compleet zal verscheuren.”
Ze beschrijft hoe het incident haar kijk op haar vader voorgoed heeft veranderd. “Hij was altijd mijn rolmodel. Maar nu ik hem daar heb gezien, kan ik hem nauwelijks aankijken zonder aan die avond te denken.”
Een Onzekere Toekomst
Suzanne worstelt nog steeds met de vraag hoe ze met deze situatie moet omgaan. “Ik wil het liefst dat mijn vader zijn fouten toegeeft en eerlijk is tegen mijn moeder. Maar ik weet dat dit waarschijnlijk niet zal gebeuren zonder enorme gevolgen voor ons gezin.”
Ondertussen probeert Suzanne haar leven voort te zetten, maar het incident blijft haar achtervolgen. “Elke keer als ik aan die avond terugdenk, voelt het alsof ik opnieuw die shock beleef. Ik weet niet hoe ik hier ooit overheen kom.”
Reflectie en Reacties
Het verhaal van Suzanne heeft veel losgemaakt. Op sociale media delen mensen hun medeleven en geven ze adviezen. Sommigen moedigen haar aan om haar moeder de waarheid te vertellen, terwijl anderen vinden dat ze het geheim moet bewaren om haar gezin te beschermen.
Suzanne zelf weet het nog niet. “Ik hoop dat er ooit een moment komt waarop dit allemaal op een of andere manier opgelost wordt. Tot die tijd moet ik ermee leren leven.”
Nabeschouwing
Hoewel het verhaal van Suzanne velen heeft geschokt, biedt het ook een inkijk in hoe ingewikkeld relaties en familiebanden kunnen zijn. Het toont aan hoe onverwachte situaties diepe sporen kunnen achterlaten en hoe moeilijk het is om keuzes te maken die ieders belangen respecteren.
Journalist en mediamaker Derk Sauer (72) komt ten val bij zeil0ngeluk: een leven vol lef, idealen en journalistieke impact
Derk Sauer, een van Nederlands bekendste mediaondernemers, is donderdagmiddag op 72-jarige leeftijd om het leven gekomen na een 0ngeluk op zee. De familie van Sauer heeft het trieste nieuws bevestigd. Begin juli liep zijn zeilboot onverwacht op een rots, waarna hij ongelukkig ten val kwam en ernstig lichamelijk letsel opliep. Zijn verwondingen bleken uiteindelijk fataal.
De mededeling sloeg in als een schok in de mediawereld. Sauer was niet alleen oprichter van The Moscow Times, maar ook een vaste, scherpe stem in het publieke debat over Rusland. Hij combineerde journalistiek vakmanschap met ondernemerszin en een uitgesproken visie op vrije pers, zowel binnen als buiten Nederland.
Beller in een wereld van appjes
Derk Sauer was geen man van eindeloze e-mails of formele memo’s. Zijn stijl was persoonlijk en direct. Collega’s en vrienden herinneren zich vooral die ene korte mailregel: “Bel me even als je tijd hebt.” Want e-mail vond hij omslachtig. “Mailen leidt maar tot misverstanden”, zei hij vaak. Beter om elkaar even te spreken, van mens tot mens. En zelfs in het tijdperk van WhatsApp bleef hij trouw aan dat idee: vaak had je eerst een gemiste oproep voordat er een berichtje kwam.
Deze persoonlijke benadering was tekenend voor zijn hele werkwijze. Of het nu ging om redactionele koerswijzigingen of strategische besluiten, Sauer geloofde in het directe gesprek — het liefst met zijn voeten op tafel, een krant uitgespreid op de grond en een stevige discussie erbij.
De overname van NRC: een informele revolutie
In 2010 nam Sauer, samen met investeringsmaatschappij Egeria, de krant NRC over. Een spannend moment in de Nederlandse journalistiek. In plaats van grote bestuurskamers organiseerde hij huiskamersessies. Redacteuren werden uitgenodigd in zijn woning om, zoals hij het zelf noemde, “lekker over de krant te lullen.”
De werksfeer was ontspannen, de discussie scherp. Geen vergadertaal over KPI’s of strategische doelstellingen, maar gesprekken over journalistieke inhoud. Sauer bestelde simpel vegetarisch eten om de hoek. Luxe of hiërarchie was niet aan hem besteed. Zijn stijl was authentiek, ontwapenend en bovenal oprecht.
Fun & Profit: journalistiek met plezier én resultaat
Tijdens de uitreiking van journalistieke prijzen als De Tegel verwoordde Sauer zijn filosofie eenvoudig maar doeltreffend: Fun & Profit. Voor hem geen jargon over winstmaximalisatie of marktaandeel. Zijn stelling: als journalisten met plezier werken, maken ze betere verhalen. En goede verhalen leiden vanzelf tot lezers, impact en financiële stabiliteit.
Deze houding maakte hem geliefd in redactieruimtes én bij jonge journalisten. Sauer geloofde heilig in talent boven structuur. Wie ideeën had, kreeg bij hem de ruimte om ze uit te voeren. Leeftijd, ervaring of titels deden er minder toe dan lef, nieuwsgierigheid en vakliefde.
Van wereldverbeteraar tot mediarebel
Zijn activisme begon al jong. Op zijn veertiende richtte hij de ‘Actiegroep voor de Wereldvrede’ op. Als tiener organiseerde hij demonstraties en verklaarde zichzelf maoïst. Op zijn negentiende trok hij namens de VPRO naar Noord-Ierland om verslag te doen van de onrusten daar.
Zijn journalistieke carrière nam vaart bij Nieuwe Revu, waar hij hoofdredacteur werd. Zijn formule: socialisme, seks en sensatie – met een flinke dosis onderzoeksjournalistiek. Hij maakte het blad spraakmakend en invloedrijk in een tijd waarin journalistiek nog vooral door gevestigde namen werd bepaald.
Moskou en de vrije pers
Internationaal maakte Sauer naam met de oprichting van The Moscow Times in 1990. In het post-Sovjettijdperk was dit Engelstalige dagblad een baken van onafhankelijke journalistiek in een snel veranderend Rusland. Onder Sauers leiding groeide de krant uit tot een belangrijke bron van informatie voor diplomaten, expats én Russen die de wereld van buiten hun grenzen wilden begrijpen.
Zijn inzet voor persvrijheid bleef onverminderd, ook toen het medialandschap in Rusland moeilijker werd. In 2022 verhuisde hij The Moscow Times naar Nederland om de redactie veilig te stellen, weg van politieke druk en censuur. Een moedige zet die internationaal respect afdwong.
Ellen Verbeek: zijn rots en partner in media
In zijn privéleven vormde Sauer al decennialang een krachtig duo met journaliste Ellen Verbeek. Ze leerden elkaar kennen bij Nieuwe Revu, maar hun gezamenlijke pad leidde uiteindelijk naar Moskou, waar Ellen een toonaangevende figuur werd in de society en mediawereld.
Zij was de taalkundige van de twee — sprak al snel vloeiend Russisch — en speelde achter de schermen een cruciale rol in Sauers mediaprojecten. Samen bouwden ze aan een journalistieke brug tussen Oost en West, met hun gezin als stevige basis.
Een leven vol impact
Sauer laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in de vorm van kranten en mediabedrijven, maar vooral in zijn filosofie over vrije journalistiek: menselijk, betrokken en met oog voor kwaliteit. Hij geloofde in nieuwsgierigheid als motor van vooruitgang, in de kracht van woorden, en in het belang van ongecensureerde informatie.
Zijn 0verlijden na het zeilongeluk komt onverwacht en hard aan. Toch spreekt uit de vele reacties vooral dankbaarheid. Voor zijn visie, zijn lef en zijn niet aflatende strijd voor de persvrijheid.
Zijn laatste les: blijf praten
Wat blijft, is misschien wel het eenvoudigste principe van Derk Sauer: blijf praten met elkaar. Zoek het directe contact, stel vragen, luister, en durf het oneens te zijn. Geen e-mails vol misverstanden, maar gesprekken met aandacht. Want dáár ontstaat begrip. Dáár begint verandering. Dáár leefde hij voor.
Rust zacht, Derk Sauer — een man die de journalistiek niet alleen beoefende, maar opnieuw uitvond.