Connect with us

Algemeen

Moeder geobsedeerd door zonnebanken: ‘Nu ziet ze eruit als een spook’

Avatar foto

Geplaatst

op

Patricia Krentcil werd in 2012 viraal nadat ze was beschuldigd van kinderverwaarlozing. Sommige mensen kennen haar misschien beter onder een andere naam, namelijk “Tan Mom”, omdat ze geobsedeerd was door regelmatig naar de zonnestudio te gaan en vijf dagen per week tijd door te brengen in het zonnebankhokje.

Uiteindelijk bracht het controversiële fenomeen genaamd tanorexia – waarbij iemand niet beseft of accepteert hoeveel kleur hij heeft – Patricia bijna tot de rand van de afgrond. Tegenwoordig gaat het echter veel beter met haar, hoewel ze nog steeds naar de salon gaat.

Obsessief bezig zijn met iets – of het nu gaat om eten, winkelen, tv-series kijken of iets anders – is zelden een goede gewoonte om te ontwikkelen. Sommige dingen zijn natuurlijk schadelijker voor je gezondheid dan andere, maar uiteindelijk is het belangrijk om te beseffen welke impact een obsessie kan hebben op je leven op de lange termijn.

Als je het gevoel hebt dat iets begint je leven over te nemen, of dat je een obsessie boven andere belangrijke dingen in je dagelijks leven plaatst, is het waarschijnlijk een goed idee om met iemand te praten. Probeer met een vriend te praten, of zoek hulp via counseling.

Voor Patricia Krentcil bracht haar obsessie haar naar virale roem. Toen ze jonger was, begon ze met zonnebaden en al snel werd het een groot deel van haar leven. In 2012 werd Patricia een fenomeen op internet nadat ze voor de rechter stond omdat ze haar dochter mee naar de zonnestudio had genomen. Ze werd nooit veroordeeld, maar haar naam was nu bekend.

Vandaag de dag hanteert ze een gezondere benadering van zonnen, maar haar tijd in het zonnebankhokje heeft haar leven en uiterlijk sterk beïnvloed. Patricia’s zonnebaadjongleur begon toen ze slechts 23 jaar oud was. De vrouw uit New Jersey bezocht – volgens de eigenaar van de City Tropics zonnestudio in Nutley, New Jersey – gemiddeld vijf keer per week voor een maximale sessie van 12 minuten. Ze had een onbeperkt maandelijks abonnement van $100.

Nu was het niet het feit dat ze aan het zonnen was dat haar voor het eerst een internetfenomeen maakte. In 2012 stond haar gezicht overal op internet om een heel andere reden. In mei 2012 werd Krentcil beschuldigd van kinderverwaarlozing. Volgens CBS New York zei de politie dat ze haar 6-jarige dochter in een staande zonnestudio had gezet, waardoor het kind brandwonden opliep.

Patricia beweerde echter dat alles een groot misverstand was. Ze bleef erbij dat ze haar dochter, Anna, nooit naar de salon zou brengen. “Nee, helemaal niet, helemaal niet, absoluut niet,” zei Krentcil.

Maar het politiebureau van Nutley arresteerde en beschuldigde Krentcil van kinderverwaarlozing. De autoriteiten beweerden dat ze Anna had meegenomen naar de zonnestudio en dat het kind lichte brandwonden had opgelopen. Volgens ABC stond de wet in New Jersey niemand jonger dan 14 toe om gebruik te maken van een zonnestudio. Tieners ouder dan 14 mochten naar de studio’s, maar alleen met ouderlijke toestemming.

In het geval van Anna begon de controverse toen een schoolverpleegster toevallig aan Anna vroeg hoe ze aan haar brandwonden kwam, waarop het meisje antwoordde: “Ik ga bruin worden met mama.” Patricia beweerde echter dat Anna was verbrand na het spelen buiten in hun achtertuin. “Er is geen ruimte… Ik zou het nooit toestaan… Het is niet gebeurd,” zei Krentcil.

“Ze is 6 jaar oud. Ja, ze gaat zonnen met mama, maar niet in het hokje,” voegde ze eraan toe. “Het hele ding is belachelijk!”

Op dat moment kreeg Patricia de bijnaam “Tan Mom” in de media. Het vermeende incident ging viraal online en het gezicht van Patricia werd getoond in nieuwsuitzendingen en in kranten over de hele wereld.

Niet alleen dat, maar het bracht het controversiële fenomeen genaamd tanorexia aan het licht, een aandoening waarbij iemand afhankelijk wordt van en geobsedeerd raakt door bruin worden.

“Wanneer je hiernaar kijkt, zie je iemand die waarschijnlijk een probleem heeft dat waarschijnlijk tanorexia wordt genoemd, waar ze zich gewoon niet realiseren hoeveel kleur ze hebben,” vertelde New Yorkse dermatoloog Doris Day aan ABC News. “Er is echt geen excuus om een jong kind naar een zonnestudio te brengen,” voegde ze eraan toe. “We beschouwen een bezoek aan een zonnestudio vaak als hetzelfde als roken voor de huid en hoe jonger je begint, hoe meer die effecten zich opstapelen.”

Gezondheidsexperts waren het erover eens dat Patricia’s geval zeer extreem was. Sterker nog, het was een van de wildste gevallen die dermatoloog Dr. Joshua Zeichner had gezien.

“In al mijn jaren als dermatoloog heb ik nog nooit zoiets meegemaakt,” vertelde Zeichner aan de NY Daily News. “Naar een zonnestudio gaan 20 keer per maand, is eerlijk gezegd krankzinnig, vooral met al het publieke onderwijs en bewustwordingscampagnes over de gevaren van zonnebanken en huidkanker.”

“Het kan zijn dat ze een obsessie met bruin worden heeft, wat nu eigenlijk een naam heeft – tanorexia. Ze heeft misschien hulp nodig om niet alleen de schade aan haar huid te behandelen, maar ook wat er psycholoog.

Algemeen

Grote zorgen na drama in Amerikaanse staat Washington: drie zusjes niet meer in leven, vader spoorloos

Avatar foto

Geplaatst

op

Drie zusjes vermist en aangetroffen in afgelegen gebied: gemeenschap in r0uw, vader nog spoorloos

In de Amerikaanse staat Washington heeft een ingrijpende gebeurtenis plaatsgevonden die wereldwijd veel mensen raakt. Drie jonge zusjes van 9, 8 en 5 jaar zijn na een dagenlange vermissing aangetroffen op een afgelegen locatie. Ze waren voor het laatst gezien met hun vader, Travis Decker, die sinds de vermissingsmelding onvindbaar is. De autoriteiten beschouwen hem als hoofdverd*chte en zetten alles op alles om hem op te sporen.

Bezoek aan vader loopt uit op vermissing

De gebeurtenis begon afgelopen vrijdag, toen de moeder van de meisjes alarm sloeg bij de p0litie. De vader had zijn kinderen meegenomen voor een kort bezoek van enkele uren, maar keerde niet terug op het afgesproken tijdstip. Het gevoel dat er iets mis was, werd al snel bewaarheid toen alle contact met de vader uitbleef.

Travis Decker, 32 jaar en voormalig militair, heeft volgens de Amerikaanse media ervaring met het overleven in moeilijk begaanbare gebieden. Door zijn achtergrond wordt gevreesd dat hij in staat is om langdurig onvindbaar te blijven. De p0litie startte vrijwel direct een grootschalige zoektocht en schakelde ook federale diensten in, waaronder de FBI.

Zoektocht met drones en luchtsteun

Het onderzoek concentreerde zich al snel op een natuurgebied bij Leavenworth, ruim 100 kilometer ten oosten van Seattle. In dit beboste gebied werd op zondag de pick-uptruck van Decker teruggevonden. Niet lang daarna werden de drie meisjes aangetroffen op een locatie in de directe omgeving van het voertuig. Uit verklaringen van de politie blijkt dat ze niet meer in leven waren op het moment van de vondst.

Het nieuws sloeg in als een bom in de regio. Waar families hoopten op een hereniging, bleef enkel verdriet over. Recherche*rs zijn inmiddels begonnen met f0rensisch onderzoek ter plaatse, in de hoop meer duidelijkheid te krijgen over wat er precies is gebeurd.

Gemeenschap in shock: steun en stilte

De regio waarin het gezin woonde, is in diepe r0uw. Scholen, buren en lokale organisaties reageren intens verdrietig op het nieuws. Op social media stromen steunbetuigingen binnen. Mensen plaatsen berichten ter nagedachtenis aan de kinderen, delen herinneringen en branden kaarsjes op openbare herdenkingsplekken.

Ook lokale scholen hebben opvang georganiseerd voor kinderen en ouders die geraakt zijn door het nieuws. Vooral klasgenoten van de drie zusjes krijgen extra aandacht, nu het verdriet ook zichtbaar wordt in de schoolgangen en op de speelplaats.

Vader nog steeds spoorloos

Sinds de vondst van de meisjes is de opsporing van Travis Decker in volle gang. P0litie en federale diensten zetten drones, warmtecamera’s en vliegtuigen in om het terrein af te speuren. Vermoed wordt dat hij zich nog altijd in de omgeving ophoudt, mogelijk in moeilijk toegankelijke natuurgebieden.

Burgers worden opgeroepen om alert te zijn, maar worden tegelijk ook dringend verzocht het gebied niet zelfstandig te betreden. “We begrijpen dat mensen willen helpen, maar het is belangrijk dat dit gecontroleerd en veilig gebeurt,” aldus een politiewoordvoerder. “Elke melding of waarneming telt, maar laat het over aan professionals.”

Amerikaanse media: “Regio in r0uw, vertrouwen geschaad”

De Amerikaanse media beschrijven het voorval als een drama dat het vertrouwen in de veiligheid binnen gezinnen op de proef stelt. Het verhaal raakt mensen diep, juist vanwege de leeftijd van de betrokken kinderen en de kwetsbare situatie waarin zij verkeerden. Families, opvoeders en instanties stellen zich de vraag: hoe voorkomen we dit in de toekomst?

Terugblik: vergelijkbaar voorval in Nederland

De tragedie in Washington roept bij veel mensen herinneringen op aan een incident eerder dit jaar in het Nederlandse Beerta. Daar werden de kinderen Emma (8) en Jeffrey (10) als vermist opgegeven nadat hun vader hen had meegenomen voor een gepland bezoek. Een intensieve zoekt0cht leidde uiteindelijk tot het terugvinden van hun voertuig in het water bij Winschoten. Ook daar bleef verdriet achter, en vragen over hoe het zover had kunnen komen.

Beide gebeurtenissen maken duidelijk hoe belangrijk het is om situaties met verhoogde gezinsstress vroegtijdig te sign*leren. Verschillende hulporganisaties pleiten sindsdien voor meer ondersteuning aan ouders in kwetsbare omstandigheden, juist wanneer er sprake is van echtscheidingen of conflicten binnen het gezin.

Maatschappelijke vraag: hoe beschermen we kinderen beter?

Het incident in Washington roept bredere vragen op over veiligheid, toezicht en samenwerking tussen instanties. Hoe kunnen signalen van spanningen binnen gezinnen eerder worden opgepikt? En wat is de rol van scholen, jeugdzorg en justitie als het gaat om het voorkomen van escalatie?

Experts benadrukken het belang van open communicatie tussen hulpverleners, leerkrachten en ouders. Vaak zijn er vooraf subtiele signalen van zorgen of stress, maar worden deze te laat herkend of niet gedeeld. Meer samenwerking en betere informatiedeling zouden kunnen bijdragen aan vroegtijdige interventie.

Stil verdriet, maar ook hoop op verantwoording

Terwijl de zoektocht naar Travis Decker voortduurt, groeit bij velen het verlangen naar duidelijkheid en verantwoording. Niet alleen om het onderzoek af te ronden, maar ook om de gemeenschap een begin van verwerking te bieden.

Het verlies van drie jonge levens is nauwelijks te bevatten. Er is sprake van intens verdriet, ongeloof en vragen zonder direct antwoord. Wat rest is de hoop dat de autoriteiten snel antwoorden kunnen geven, en dat soortgelijke situaties in de toekomst vaker voorkomen kunnen worden.

Samenvatting: tragedie en waakzaamheid

In Washington zijn drie jonge zusjes gevonden na een vermissing die begon met een bezoek aan hun vader. De vader is sindsdien sp00rloos, en p0litie en federale diensten zijn nog altijd bezig met een intensieve z0ekactie. De gemeenschap leeft in verdriet, terwijl ook internationaal veel mensen geraakt zijn door het nieuws.

Het incident roept herinneringen op aan vergelijkbare gebeurtenissen in andere landen, waaronder Nederland. Het onderstreept opnieuw hoe kwetsbaar kinderen kunnen zijn wanneer familiale spanningen oplopen, en hoe belangrijk het is om als samenleving alert en zorgzaam te blijven.

Wat blijft, is het besef dat elk kind recht heeft op veiligheid, liefde en bescherming – en dat wij allen een rol spelen in het waarmaken daarvan.

Lees verder