Algemeen
Jantje komt thuis met nieuws: “Ik heb een onvoldoende gekregen!”
Wiskunde kan soms aanvoelen als een andere taal, vooral voor kinderen die hun weg proberen te vinden tussen getallen, formules, en logica. Het is alsof ze in een nieuwe wereld zijn beland waar alles bekend lijkt, maar toch een vreemde draai heeft. Voor sommige kinderen brengt de worsteling met wiskunde niet alleen verwarring, maar ook een onverwacht komisch moment met zich mee.
Zo gaat dit verhaal:
Een jongen komt thuis van school en vertelt zijn vader: “Vandaag kreeg ik een onvoldoende voor wiskunde.”
Zijn vader, verbaasd, vraagt: “Wat gebeurde er dan?”
De jongen antwoordt: “Mijn leraar vroeg wat 3 keer 2 was, en ik zei 6.”
De vader knikt en zegt: “Maar dat is toch correct?”
De jongen vervolgt: “Dat dacht ik ook. Maar daarna vroeg ze wat 2 keer 3 was.”
Licht geïrriteerd zegt de vader: “Wat maakt dat nu uit? Het is toch hetzelfde?”
De jongen lacht en zegt: “Dat zei ik dus ook!”
Deze grappige uitwisseling laat zien hoe een simpel misverstand toch tot een glimlach kan leiden. Het herinnert ons eraan dat leren niet altijd rechttoe rechtaan hoeft te zijn – soms vinden we juist plezier wanneer dingen even niet volgens plan gaan.
Een Kerstochtend met een Geurtje
Naast grappige wiskunde-anekdotes zijn er ook humoristische verhalen uit het dagelijkse leven. Dit verhaal draait om een echtpaar dat, na jaren samen, nog altijd kleine irritaties kent – met een onverwachte, humoristische wending.
Dit echtpaar had jarenlang een vast ochtendritueel. Elke ochtend, zodra de man zijn ogen opendeed, liet hij een stevige scheet, tot grote ergernis van zijn vrouw. Ze werd er steevast wakker van, en vaak moest ze zelfs naar adem happen van de scherpe geur.
Elke ochtend smeekte ze hem om ermee op te houden, maar hij hield vol dat hij er niets aan kon doen en dat het iets natuurlijks was. Ze waarschuwde hem zelfs dat hij ooit een scheet zou laten die zijn ingewanden eruit zou blazen.
Jaren verstreken en de man hield vast aan zijn gewoonte. Op een kerst-ochtend, terwijl hij nog sliep, kreeg zijn vrouw plots een idee. Terwijl ze de ingrediënten voor het kerstdiner bekeek – de kalkoen, lever, spiermaag en andere ingewanden lagen netjes op een schaal – besloot ze deze ingrediënten te verstoppen in zijn onderbroek. Ze moest zichzelf onderdrukken om niet te lachen toen ze haar plan uitvoerde.
Toen haar man wakker werd, herhaalde hij zoals altijd zijn ochtendroutine. Dit keer volgde er echter een geschrokken kreet, en met haastige stappen snelde hij naar de badkamer. Beneden moest zijn vrouw al haar wilskracht bijeen rapen om niet in lachen uit te barsten.
Na een tijdje kwam hij naar beneden, met een bleke gelaatskleur en een verbijsterde blik. Haar gezicht in plooi houdend, vroeg zijn vrouw bezorgd wat er was gebeurd.
Met grote ogen vertelde hij haar: “Schat, je had gelijk… Die waarschuwing van je is eindelijk uitgekomen.”
De vrouw, nog altijd het lachen in zich houdend, vroeg: “Wat bedoel je precies?”
Hij antwoordde: “Nou, ik liet een scheet en mijn ingewanden vlogen er inderdaad uit, precies zoals je altijd zei. Maar gelukkig heb ik alles weer op zijn plaats kunnen duwen met wat vaseline en geduld.”
De vrouw had moeite haar lach in te houden, terwijl haar man opgelucht was dat hij op zijn eigen manier de situatie onder controle had gebracht. Dit verhaal toont aan hoe zelfs de kleinste dagelijkse momenten vol humor kunnen zitten, en hoe een scheutje speelsheid soms het perfecte ingrediënt is om het leven wat lichter te maken.
Danny Froger heeft via sociale media op ontroerende wijze gereageerd op het onverwachte verlies van Boris van den Eijnde, de broer van zijn ex-partner Michelle van den Eijnde. Hoewel hun relatie jaren geleden eindigde, blijkt uit Danny’s woorden dat de band met Boris altijd bijzonder is gebleven. Zijn eerlijke, emotionele boodschap raakte een gevoelige snaar bij fans en volgers.
Het bericht dat Boris op 27 juni is weggevallen na een noodlottig ongeval, kwam voor velen als een schok. Hij was pas 31 jaar. Voor Danny Froger is dit verlies een klap die diep binnenkomt. Op Instagram staat hij stil bij hun bijzondere band. “Vandaag maak jij je laatste reis. Een reis die veel te vroeg is gekomen. We gaan je allemaal missen, vriend!”
Een blijvende verbondenheid
Hoewel Danny en Michelle in 2016 hun relatie beëindigden na een periode van ongeveer zes jaar samen, bleven bepaalde banden bestaan. Boris was in die tijd niet alleen het broertje van Michelle, maar ook een dierbare vriend van Danny. In die zes jaar groeide er een relatie van wederzijds respect, gezelligheid en vriendschap.
Die diepe verbondenheid blijkt nu, jaren later, nog steeds aanwezig te zijn. Danny noemt Boris in zijn bericht een ‘vriend’ die hij gaat missen. De keuze om publiekelijk stil te staan bij deze gebeurtenis toont hoe sterk de menselijke band tussen hen was, los van relationele geschiedenis.
Een eerbetoon in foto’s
Bij zijn Instagram-bericht deelde Danny ook enkele persoonlijke foto’s. De beelden tonen ontspannen momenten tussen de twee mannen: lachend, tijdens uitjes, in de zon. Het zijn beelden vol warmte, kameraadschap en vertrouwdheid.
Beeld en tekst samen vormen een krachtig eerbetoon. Danny’s woorden zijn eenvoudig, maar doordrenkt van gevoel. Geen overbodig drama, geen grote gebaren – juist de oprechtheid maakt indruk.
Veel volgers reageren met steunbetuigingen en hartjes. Sommigen herinneren zich Boris van de tijd dat Danny en Michelle samen waren. “Wat een lieve jongen was het,” schrijft iemand. “Sterkte, Danny.”
Wie was Boris van den Eijnde?
Boris van den Eijnde was een betrokken en sociaal persoon, actief in het verenigingsleven en geliefd onder zijn vrienden. Hij was lid van golfbaan Het Woold, die op hun eigen platform eveneens stilstond bij zijn heengaan. In een kort bericht op hun website schrijven zij: “Op donderdag 27 juni bereikte ons het verdrietige nieuws dat Boris is weggevallen na een noodlottig ongeval. Hij was lid van onze vereniging en een gewaardeerd gezicht op de baan. We herinneren hem als energiek, vrolijk en oprecht.”
De golfclub benadrukt de leegte die Boris achterlaat in hun gemeenschap. Op zaterdag 5 juli vond er een besloten afscheidsdienst plaats. Veel mensen kwamen samen om hem te herinneren en steun te bieden aan zijn familie.
Michelle van den Eijnde: kracht in stilte
Hoewel Michelle, de ex van Danny en zus van Boris, zelf nog geen openbare verklaring heeft gedeeld, leeft er veel medeleven met haar en haar familie. Wie haar volgt op sociale media, merkt dat ze op dit moment kiest voor rust en stilte.
Mensen die haar goed kennen, omschrijven Michelle als sterk, loyaal en zorgzaam. Voor haar moet dit verlies onmetelijk zwaar zijn. De publieke steunbetuiging van Danny wordt door velen gezien als een warm gebaar dat ook troost kan bieden aan haar en de rest van de familie.
Danny Froger: een gevoelig mens achter de artiest
Danny Froger is de zoon van volkszanger René Froger en bekend geworden met zijn eigen muzikale carrière. Hoewel hij opgegroeid is in de schijnwerpers, weet hij altijd een balans te vinden tussen zijn werk en privéleven. Zijn emotionele uiting rondom Boris toont de mens achter de artiest: iemand met gevoel, empathie en respect voor dierbare relaties.
In eerdere interviews heeft Danny vaker gesproken over het belang van familie en vriendschap. Hij houdt niet van oppervlakkigheid, en dat blijkt ook nu. Zijn woorden over Boris komen niet voort uit verplichting, maar uit een oprecht hart.
Rouw in het openbaar: een nieuw soort kwetsbaarheid
De manier waarop bekende Nederlanders tegenwoordig rouw delen via sociale media, laat een verandering zien in hoe we omgaan met verdriet in de publieke ruimte. Waar vroeger stilte de norm was, is er nu ruimte voor gedeeld verlies, voor openheid en troost in online gemeenschappen.
Danny’s bericht is daar een goed voorbeeld van. Het roept niet alleen medeleven op, maar nodigt ook anderen uit om herinneringen te delen, om te troosten, om aanwezig te zijn – zelfs op afstand.
Geen tijd, geen reden
Wat het extra schrijnend maakt, is de leeftijd van Boris. Slechts 31 jaar. De toekomst lag nog voor hem. Zijn leven had nog zoveel paden kunnen nemen. Dat maakt het verdriet bij nabestaanden vaak complexer. Er is geen voorbereiding, geen reden, alleen een plotselinge stilte.
Dat gevoel van oneerlijkheid resoneert door Danny’s woorden. “Een reis die veel te vroeg is gekomen,” schrijft hij. Het zijn zinnen die raken, juist omdat ze zo universeel zijn. Iedereen herkent dat gevoel bij het verliezen van iemand die nog volop in het leven stond.
Waardigheid en warmte
Wat opvalt aan de hele situatie is hoe waardig en warm er met dit verlies wordt omgegaan. Geen sensatie, geen overschreeuwde emoties, maar stille eerbied. Zowel vanuit Danny, als vanuit de sportvereniging, als vanuit de mensen die reageren op sociale media.
Dat draagt bij aan een gevoel van respect: voor Boris, voor zijn familie, en voor de relaties die hij door de jaren heen heeft opgebouwd. Het is precies die vorm van menselijkheid die in dit soort momenten zoveel betekent.
Levenslessen in tijden van verlies
Verlies brengt vaak de essentie van het leven naar boven. In dit geval laat het zien hoe sterk en blijvend menselijke verbinding kan zijn – ook als relaties veranderen of eindigen. De band tussen Danny en Boris bewijst dat sommige vriendschappen een leven lang meegaan, ongeacht de omstandigheden.
Het herinnert ons er ook aan hoe belangrijk het is om stil te staan bij de mensen om ons heen. Om waardering te tonen, om herinneringen te maken, en om liefde niet uit te stellen. Want het leven kan, zoals nu pijnlijk duidelijk wordt, plotseling veranderen.
Een laatste groet
De afscheidsdienst van Boris vond plaats op zaterdag 5 juli in besloten kring. Familie, vrienden en bekenden kwamen bijeen om herinneringen te delen, verhalen op te halen en samen stil te staan bij een leven dat veel te kort duurde, maar intens geleefd werd.
Er is geen twijfel dat Boris een blijvende indruk heeft achtergelaten op de mensen die hem kenden. In de woorden van Danny Froger klinkt die indruk nog lang na: “We gaan je missen, vriend.”
Conclusie
Het eerbetoon van Danny Froger aan Boris van den Eijnde is een krachtig voorbeeld van hoe liefde, vriendschap en herinnering blijven voortbestaan, ook als relaties veranderen of mensen elkaar uit het oog verliezen. In zijn eerlijke en gevoelige woorden laat Danny zien dat verlies ons allemaal raakt – en dat de mooiste vormen van afscheid juist liggen in oprechte verbondenheid.
Dit moment, hoe pijnlijk ook, toont de waarde van herinneren, delen en samen rouwen. En bovenal: dat wie écht iets betekent, nooit vergeten wordt.
