Connect with us

Algemeen

Gruwelijk skiongeluk in Val Thorens: Nederlandse vrouw (21) komt tragisch om het leven!

Avatar foto

Geplaatst

op

skiongeluk in het Franse skigebied Val Thorens. De vrouw kwam ten val op een blauwe piste en belandde vervolgens op een aangrenzende wedstrijdpiste. Lokale media en Omroep Brabant melden het incident en geven aan dat hulpdiensten snel ter plaatse waren. Volgens de Franse nieuwssite France Bleu was de vrouw op dat moment echter al bewusteloos.

Hulpverleners hebben geprobeerd haar te reanimeren met behulp van een defibrillator. Vervolgens is ze met spoed overgebracht naar het ziekenhuis in Grenoble, waar ze uiteindelijk aan haar verwondingen is overleden.

Omstandigheden van het ongeluk

De algemeen directeur van het skigebied liet weten dat de weersomstandigheden op het moment van het ongeval goed waren. Er was geen sprake van extreem weer, slecht zicht of andere beperkende factoren. Het ongeluk gebeurde op een blauwe piste, een type afdaling dat doorgaans geschikt is voor skiërs met enige ervaring.

Het is nog onduidelijk hoe de vrouw precies ten val is gekomen. De Franse autoriteiten zijn een onderzoek gestart om de exacte oorzaak van het incident vast te stellen. Daarbij wordt onderzocht of er sprake was van een menselijke fout of een andere externe factor. Val Thorens staat bekend als een populaire wintersportbestemming, vooral onder Nederlandse skiërs. Het skigebied ligt in de Franse Alpen en maakt deel uit van het grotere skigebied Les Trois Vallées.

Veiligheid in Val Thorens en eerdere incidenten

Jaarlijks trekt het skigebied duizenden wintersporters. Hoewel er regelmatig ongelukken plaatsvinden, blijven dodelijke ongevallen relatief zeldzaam. Toch zijn er dit seizoen al meerdere ernstige incidenten gemeld, wat opnieuw de aandacht vestigt op de risico’s van wintersport.

In de afgelopen jaren is er vaker aandacht geweest voor de veiligheid op de pistes. Wintersportexperts en autoriteiten benadrukken het belang van voorzorgsmaatregelen zoals het dragen van een helm en het kennen van de eigen grenzen. Ongevallen kunnen in veel gevallen worden voorkomen door rekening te houden met de eigen skivaardigheden en door alert te blijven op de omstandigheden op de piste.

Belang van veiligheidsmaatregelen op de piste

Experts adviseren wintersporters om zich goed voor te bereiden op een skivakantie. Dit begint met het kiezen van een afdaling die past bij het eigen ervaringsniveau. Blauwe pistes zijn bedoeld voor skiërs met enige ervaring, terwijl rode en zwarte pistes een hoger moeilijkheidsniveau hebben en geschikt zijn voor gevorderde skiërs.

Naast de keuze voor de juiste piste is het dragen van een helm essentieel. Een helm kan ernstig hoofdletsel helpen voorkomen in geval van een val of botsing. Daarnaast wordt geadviseerd om de weersomstandigheden en de kwaliteit van de sneeuw in de gaten te houden. Ook de drukte op de piste kan invloed hebben op de veiligheid; in drukke periodes is het belangrijk om extra voorzichtig te skiën en rekening te houden met andere wintersporters.

Daarnaast worden wintersporters aangeraden om zich te houden aan de regels op de piste. Dit betekent onder andere dat er op een gecontroleerde snelheid moet worden geskied, er afstand moet worden gehouden van anderen en dat er altijd rekening wordt gehouden met skiërs die lager op de piste bevinden. In veel skigebieden gelden internationale FIS-pisteregels die bijdragen aan de veiligheid op de berg.

Toename van wintersportongevallen

Hoewel dodelijke ongevallen in skigebieden relatief zeldzaam zijn, nemen wintersportongevallen in sommige regio’s toe. Deskundigen noemen verschillende oorzaken, zoals het toenemende aantal wintersporters, snellere en modernere skimaterialen en afwisselende weersomstandigheden. Val Thorens en andere populaire skigebieden investeren in veiligheidsmaatregelen, zoals duidelijke bewegwijzering, controleurs op de piste en medische hulpposten.

In sommige gevallen spelen ook externe factoren een rol bij ongevallen. Bijvoorbeeld het onverwachts raken van een ijzige plek, een onvoorziene hindernis op de piste of een botsing met een andere skiër. Door zich bewust te zijn van deze risico’s en de juiste veiligheidsmaatregelen te nemen, kunnen wintersporters het risico op ongevallen verkleinen.

Reactie van de lokale autoriteiten

De Franse autoriteiten hebben aangegeven dat er een officieel onderzoek loopt naar de oorzaak van het ongeluk. Ze willen vaststellen of er sprake was van externe factoren die hebben bijgedragen aan de val van de vrouw. Getuigen die aanwezig waren tijdens het incident worden gehoord en videobeelden van de omgeving worden geanalyseerd.

Ook de directie van het skigebied heeft gereageerd en benadrukt dat veiligheid een prioriteit is in Val Thorens. Volgens hen voldoen de pistes aan alle veiligheidsnormen en zijn er maatregelen getroffen om de risico’s te minimaliseren. Wintersporters worden echter ook opgeroepen om verantwoordelijkheid te nemen en alert te blijven op de piste.

Conclusie

Het dodelijke ongeval in Val Thorens onderstreept de risico’s die gepaard gaan met wintersport. Ondanks gunstige weersomstandigheden en een goed onderhouden piste, kunnen ongelukken gebeuren. De Franse autoriteiten onderzoeken de exacte toedracht van het incident om inzicht te krijgen in mogelijke verbeterpunten op het gebied van veiligheid.

Voor wintersporters blijft het belangrijk om voorzorgsmaatregelen te nemen, zoals het dragen van een helm, het kiezen van een geschikte piste en het naleven van de geldende veiligheidsregels. Skigebieden zoals Val Thorens blijven investeren in veiligheid, maar de verantwoordelijkheid voor een veilige skivakantie ligt uiteindelijk ook bij de wintersporters zelf.

Eva van der Veen (1991) is een veelzijdige journalist en redactrice met een scherpe blik op politieke en maatschappelijke ontwikkelingen. Ze studeerde Journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar ze zich specialiseerde in onderzoeksjournalistiek en media-ethiek. Na haar studie werkte Eva als politiek verslaggever voor een grote Nederlandse krant, waar ze debatten in Den Haag versloeg en diepgaande analyses schreef over beleid en internationale betrekkingen. Haar werk kenmerkt zich door grondige research, objectiviteit en een kritische benadering van de macht. Sinds 2024 maakt Eva deel uit van het redactieteam van onze nieuwswebsite, waar ze zich richt op diepgaande achtergrondartikelen, interviews met beleidsmakers en fact-checking. Ze is gepassioneerd over het blootleggen van verborgen verhalen en het verstrekken van nauwkeurige informatie aan het publiek. Buiten haar journalistieke werk is Eva een liefhebber van geschiedenis, literatuur en lange wandelingen in de natuur. Ze gelooft in de kracht van onafhankelijke journalistiek en streeft ernaar om complexe onderwerpen toegankelijk te maken voor een breed publiek.

Algemeen

Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!

Avatar foto

Geplaatst

op

Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.

Laatste stappen en onwerkelijke realiteit

Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”

Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”

Van diagnose tot amputatie

Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”

Een ‘robotbeen’ dat niet werkt

Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”

In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”

Verlies op alle fronten

Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”

Steun van lotgenoten

Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.

Levenslessen en hoop delen

Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”

Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”

Letterlijk een berg beklimmen

Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”

Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”

 

Lees verder