Algemeen
Massa-spermadonor Jonathan voor de rechter ouders woedend: ‘Wij willen niet dat hij contact zoekt met onze kinderen!

in de Netflix-documentaire The Man with 1000 Kids, moest zich dinsdag voor de tweede keer verantwoorden voor de rechtbank. Stichting Donorkind en een groep ouders van donorkinderen hebben een juridische procedure tegen hem aangespannen. De aanleiding is het vermeende contact dat Meijer via zijn YouTube-video’s zou zoeken met zijn biologische kinderen.
Achtergrond van de zaak
Jonathan Jacob Meijer is een controversiële figuur in de wereld van spermadonatie. Hij zou wereldwijd honderden, mogelijk zelfs meer dan duizend, donorkinderen hebben verwekt. Dit aantal overschrijdt ruimschoots de limieten die in veel landen worden gehanteerd voor spermadonatie, wat heeft geleid tot bezorgdheid onder ouders en donorkinderen. Stichting Donorkind, die opkomt voor de rechten van donorkinderen in Nederland, spant zich in om grenzen te stellen aan spermadonatie en ervoor te zorgen dat donoren zich houden aan ethische richtlijnen.
De rechtszaak tegen Meijer draait om de manier waarop hij via sociale media contact zou zoeken met zijn donorkinderen. Volgens de aanklagers plaatst hij video’s waarin hij direct of indirect spreekt over zijn donorschap en mogelijk contact probeert te leggen met zijn biologische nakomelingen. Dit wordt door Stichting Donorkind en de betrokken ouders als problematisch ervaren, omdat donorkinderen zo op een ongewenste manier geconfronteerd kunnen worden met hun biologische afkomst.
Zitting in de rechtbank
Dinsdag vond in de rechtbank van Den Haag de tweede zitting plaats in deze zaak. Verslaggever Charlotte Sun woonde de zitting bij en sprak met zowel de ouders als Meijer zelf. De sfeer in de rechtbank was gespannen. De advocaten van de ouders betoogden dat Meijer met zijn acties inbreuk maakt op de privacy van de donorkinderen. Ze stelden dat kinderen recht hebben op een eigen identiteit zonder ongewenst contact van hun biologische vader.
Volgens de ouders is het onacceptabel dat Meijer via zijn YouTube-kanaal informatie verspreidt die kan leiden tot herkenning van donorkinderen. Sommigen vrezen dat hun kinderen ongewild geconfronteerd zullen worden met het feit dat ze deel uitmaken van een veel grotere groep halfbroers en -zussen dan oorspronkelijk gedacht. Stichting Donorkind benadrukte dat deze zaak niet alleen draait om Meijer zelf, maar ook om de bredere ethische en juridische kwesties rondom spermadonatie.
Reactie van Meijer
Jonathan Jacob Meijer zelf verdedigde zich in de rechtbank door te stellen dat hij geen directe pogingen doet om contact te zoeken met zijn donorkinderen. Volgens hem zijn zijn video’s bedoeld om te informeren en bewustwording te creëren over spermadonatie. Hij ontkent dat hij bewust kinderen opzoekt of hen probeert te beïnvloeden via zijn online content.
Daarnaast bekritiseerde Meijer de regels omtrent spermadonatie en het feit dat donoren vaak weinig controle hebben over het gebruik van hun zaad. Hij stelde dat veel spermaklinieken hun eigen regels hanteren en dat het systeem van spermadonatie dringend hervormd moet worden. Hij benadrukte dat hij nooit de intentie heeft gehad om schade toe te brengen en dat hij zich niet bewust was van het feit dat zijn video’s als bedreigend konden worden ervaren.
Standpunt van Stichting Donorkind
Stichting Donorkind en de ouders blijven echter bij hun standpunt dat Meijer zich niet aan de afspraken heeft gehouden en dat hij op een ongepaste manier omgaat met zijn donorschap. Ze vrezen dat hij door zijn bekendheid en media-aandacht anderen kan beïnvloeden om vergelijkbare praktijken te volgen.
Volgens de advocaten van de stichting is het van groot belang dat er juridische kaders worden gesteld om excessieve spermadonatie en ongewenst contact te voorkomen. De zaak tegen Meijer kan volgens hen een precedent scheppen voor toekomstige regelgeving op dit gebied.
Mogelijke gevolgen van de rechtszaak
De rechtbank zal zich in de komende weken buigen over de vraag of Meijer de wet heeft overtreden en of er juridische stappen tegen hem genomen kunnen worden. Mocht de rechter besluiten dat Meijer de privacy van de donorkinderen heeft geschonden, dan kan hem mogelijk een verbod worden opgelegd om via sociale media over zijn donorschap te spreken of contact te zoeken met zijn biologische kinderen.
Deze zaak brengt bredere vraagstukken rondom spermadonatie aan het licht, waaronder de rechten van donorkinderen, de verantwoordelijkheid van spermadonoren en de ethische dilemma’s binnen de fertiliteitsindustrie. Veel experts pleiten voor strengere regulering en meer transparantie binnen deze sector om situaties zoals die van Meijer in de toekomst te voorkomen.
Conclusie
De rechtszaak tegen Jonathan Jacob Meijer blijft de gemoederen bezighouden. Voor Stichting Donorkind en de betrokken ouders draait de zaak om het beschermen van de privacy en rechten van donorkinderen, terwijl Meijer volhoudt dat hij geen kwaad in de zin heeft en slechts zijn ervaringen wil delen. De komende weken zal blijken hoe de rechter oordeelt over de zaak en of dit gevolgen zal hebben voor de regulering van spermadonatie in Nederland en daarbuiten.

Algemeen
Danny Froger in rouw om verlies in familie van ex: “Je was als een broer voor me”

Danny Froger heeft via sociale media op ontroerende wijze gereageerd op het onverwachte verlies van Boris van den Eijnde, de broer van zijn ex-partner Michelle van den Eijnde. Hoewel hun relatie jaren geleden eindigde, blijkt uit Danny’s woorden dat de band met Boris altijd bijzonder is gebleven. Zijn eerlijke, emotionele boodschap raakte een gevoelige snaar bij fans en volgers.
Het bericht dat Boris op 27 juni is weggevallen na een noodlottig ongeval, kwam voor velen als een schok. Hij was pas 31 jaar. Voor Danny Froger is dit verlies een klap die diep binnenkomt. Op Instagram staat hij stil bij hun bijzondere band. “Vandaag maak jij je laatste reis. Een reis die veel te vroeg is gekomen. We gaan je allemaal missen, vriend!”
Een blijvende verbondenheid
Hoewel Danny en Michelle in 2016 hun relatie beëindigden na een periode van ongeveer zes jaar samen, bleven bepaalde banden bestaan. Boris was in die tijd niet alleen het broertje van Michelle, maar ook een dierbare vriend van Danny. In die zes jaar groeide er een relatie van wederzijds respect, gezelligheid en vriendschap.
Die diepe verbondenheid blijkt nu, jaren later, nog steeds aanwezig te zijn. Danny noemt Boris in zijn bericht een ‘vriend’ die hij gaat missen. De keuze om publiekelijk stil te staan bij deze gebeurtenis toont hoe sterk de menselijke band tussen hen was, los van relationele geschiedenis.
Een eerbetoon in foto’s
Bij zijn Instagram-bericht deelde Danny ook enkele persoonlijke foto’s. De beelden tonen ontspannen momenten tussen de twee mannen: lachend, tijdens uitjes, in de zon. Het zijn beelden vol warmte, kameraadschap en vertrouwdheid.
Beeld en tekst samen vormen een krachtig eerbetoon. Danny’s woorden zijn eenvoudig, maar doordrenkt van gevoel. Geen overbodig drama, geen grote gebaren – juist de oprechtheid maakt indruk.
Veel volgers reageren met steunbetuigingen en hartjes. Sommigen herinneren zich Boris van de tijd dat Danny en Michelle samen waren. “Wat een lieve jongen was het,” schrijft iemand. “Sterkte, Danny.”
Wie was Boris van den Eijnde?
Boris van den Eijnde was een betrokken en sociaal persoon, actief in het verenigingsleven en geliefd onder zijn vrienden. Hij was lid van golfbaan Het Woold, die op hun eigen platform eveneens stilstond bij zijn heengaan. In een kort bericht op hun website schrijven zij: “Op donderdag 27 juni bereikte ons het verdrietige nieuws dat Boris is weggevallen na een noodlottig ongeval. Hij was lid van onze vereniging en een gewaardeerd gezicht op de baan. We herinneren hem als energiek, vrolijk en oprecht.”
De golfclub benadrukt de leegte die Boris achterlaat in hun gemeenschap. Op zaterdag 5 juli vond er een besloten afscheidsdienst plaats. Veel mensen kwamen samen om hem te herinneren en steun te bieden aan zijn familie.
Michelle van den Eijnde: kracht in stilte
Hoewel Michelle, de ex van Danny en zus van Boris, zelf nog geen openbare verklaring heeft gedeeld, leeft er veel medeleven met haar en haar familie. Wie haar volgt op sociale media, merkt dat ze op dit moment kiest voor rust en stilte.
Mensen die haar goed kennen, omschrijven Michelle als sterk, loyaal en zorgzaam. Voor haar moet dit verlies onmetelijk zwaar zijn. De publieke steunbetuiging van Danny wordt door velen gezien als een warm gebaar dat ook troost kan bieden aan haar en de rest van de familie.
Danny Froger: een gevoelig mens achter de artiest
Danny Froger is de zoon van volkszanger René Froger en bekend geworden met zijn eigen muzikale carrière. Hoewel hij opgegroeid is in de schijnwerpers, weet hij altijd een balans te vinden tussen zijn werk en privéleven. Zijn emotionele uiting rondom Boris toont de mens achter de artiest: iemand met gevoel, empathie en respect voor dierbare relaties.
In eerdere interviews heeft Danny vaker gesproken over het belang van familie en vriendschap. Hij houdt niet van oppervlakkigheid, en dat blijkt ook nu. Zijn woorden over Boris komen niet voort uit verplichting, maar uit een oprecht hart.
Rouw in het openbaar: een nieuw soort kwetsbaarheid
De manier waarop bekende Nederlanders tegenwoordig rouw delen via sociale media, laat een verandering zien in hoe we omgaan met verdriet in de publieke ruimte. Waar vroeger stilte de norm was, is er nu ruimte voor gedeeld verlies, voor openheid en troost in online gemeenschappen.
Danny’s bericht is daar een goed voorbeeld van. Het roept niet alleen medeleven op, maar nodigt ook anderen uit om herinneringen te delen, om te troosten, om aanwezig te zijn – zelfs op afstand.
Geen tijd, geen reden
Wat het extra schrijnend maakt, is de leeftijd van Boris. Slechts 31 jaar. De toekomst lag nog voor hem. Zijn leven had nog zoveel paden kunnen nemen. Dat maakt het verdriet bij nabestaanden vaak complexer. Er is geen voorbereiding, geen reden, alleen een plotselinge stilte.
Dat gevoel van oneerlijkheid resoneert door Danny’s woorden. “Een reis die veel te vroeg is gekomen,” schrijft hij. Het zijn zinnen die raken, juist omdat ze zo universeel zijn. Iedereen herkent dat gevoel bij het verliezen van iemand die nog volop in het leven stond.
Waardigheid en warmte
Wat opvalt aan de hele situatie is hoe waardig en warm er met dit verlies wordt omgegaan. Geen sensatie, geen overschreeuwde emoties, maar stille eerbied. Zowel vanuit Danny, als vanuit de sportvereniging, als vanuit de mensen die reageren op sociale media.
Dat draagt bij aan een gevoel van respect: voor Boris, voor zijn familie, en voor de relaties die hij door de jaren heen heeft opgebouwd. Het is precies die vorm van menselijkheid die in dit soort momenten zoveel betekent.
Levenslessen in tijden van verlies
Verlies brengt vaak de essentie van het leven naar boven. In dit geval laat het zien hoe sterk en blijvend menselijke verbinding kan zijn – ook als relaties veranderen of eindigen. De band tussen Danny en Boris bewijst dat sommige vriendschappen een leven lang meegaan, ongeacht de omstandigheden.
Het herinnert ons er ook aan hoe belangrijk het is om stil te staan bij de mensen om ons heen. Om waardering te tonen, om herinneringen te maken, en om liefde niet uit te stellen. Want het leven kan, zoals nu pijnlijk duidelijk wordt, plotseling veranderen.
Een laatste groet
De afscheidsdienst van Boris vond plaats op zaterdag 5 juli in besloten kring. Familie, vrienden en bekenden kwamen bijeen om herinneringen te delen, verhalen op te halen en samen stil te staan bij een leven dat veel te kort duurde, maar intens geleefd werd.
Er is geen twijfel dat Boris een blijvende indruk heeft achtergelaten op de mensen die hem kenden. In de woorden van Danny Froger klinkt die indruk nog lang na: “We gaan je missen, vriend.”
Conclusie
Het eerbetoon van Danny Froger aan Boris van den Eijnde is een krachtig voorbeeld van hoe liefde, vriendschap en herinnering blijven voortbestaan, ook als relaties veranderen of mensen elkaar uit het oog verliezen. In zijn eerlijke en gevoelige woorden laat Danny zien dat verlies ons allemaal raakt – en dat de mooiste vormen van afscheid juist liggen in oprechte verbondenheid.
Dit moment, hoe pijnlijk ook, toont de waarde van herinneren, delen en samen rouwen. En bovenal: dat wie écht iets betekent, nooit vergeten wordt.