Alarm over ’s werelds grootste ijsberg dubbel zo groot als Londen die voor het eerst in 30 jaar beweegt

Het grootste ijsberg ter wereld, genaamd A23a, staat op het punt los te komen van de Antarctische watergrenzen. Deze ijsberg, die zich in 1986 afsplitste van de Antarctische kustlijn, was meer dan 30 jaar vastgehecht aan de oceaanbodem. Echter, onlangs is de enorme ijsplaat onthecht van de Weddellzee en drijft nu met een opmerkelijke snelheid.

Deze ijsmassa, beter te omschrijven als een ijseiland dan als een ijsberg, is tweemaal zo groot als Groot-Londen en beslaat een oppervlakte van 1.500 vierkante mijl. A23a, die 37 jaar geleden afbrak van het Filchner-ijsplateau van het Witte Continent, is niet alleen bekend vanwege zijn breedte, maar ook vanwege zijn dikte. Met een diepte van ongeveer 400 meter overtreft het zelfs de London Shard (309,6 m) en wolkenkrabber 22 Bishopsgate (278 m).

In de afgelopen maanden werd A23a voortgestuwd door sterke winden en snelle stromingen. Interessant is dat de ijsberg nu langs de noordpunt van het Antarctisch Schiereiland drijft en mogelijk op weg is naar Brits grondgebied. Dr. Andrew Fleming, een expert in remote sensing van het British Antarctic Survey, deelde zijn inzichten over deze massa. Hij merkte op dat de ijsberg mogelijk door huidige oceaanstromingen wordt voortgestuwd richting de Zuid-Atlantische ‘IJsbergsteeg’.

Deze ‘steeg’ loopt van de kust van Labrador tot de zuidoostkust van het eiland Newfoundland. Vanaf daar heeft A23a de kans om te drijven naar het Britse overzeese gebied van Zuid-Georgië, gelegen ongeveer 1.340 mijl ten oosten van Argentinië’s Cabo Virgenes. Het eiland is de thuisbasis van miljoenen pinguïns, zeevogels en zeehonden. Als de ijsberg daar strandt, kan het een enorme impact hebben op het dierenleven, omdat het mogelijk foerageerroutes kan verstoren en volwassen dieren kan verhinderen om hun jongen te voeden.

Toch is het niet allemaal slecht nieuws. Als de ijsberg uiteindelijk smelt, zal het mineralenstof vrijkomen – een bron van essentiële voedingsstoffen voor organismen in oceaanvoedselketens. Dr. Catherine Walker van het Woods Hole Oceanographic Institution merkte op dat deze ijsbergen in veel opzichten levenschenkend zijn en de oorsprong vormen van veel biologische activiteit. Walker, die geboren is in het jaar dat A23a werd gevormd, voelt een speciale band met de ijsberg en zegt dat deze er altijd voor haar is geweest.