Algemeen
Diep verdriet: Ron Brandsteder (74) overleden – Nederland rouwt om het verlies van een iconische tv-legende!
Nederland heeft afscheid moeten nemen van een van haar bekendste televisiepersoonlijkheden. Ron Brandsteder, bekend van programma’s als Ron’s Honeymoonquiz, Laat ze maar lachen en Wie ben ik?, is op maandagochtend overleden op 74-jarige leeftijd. Zijn overlijden is bevestigd door Jan Slagter, directeur van Omroep MAX, de laatste werkgever van de presentator.
Brandsteder was jarenlang een vaste waarde op de Nederlandse televisie en radio. Hij wist generaties kijkers en luisteraars te boeien met zijn charme, humor en herkenbare stemgeluid. Zijn overlijden betekent het einde van een tijdperk in de Nederlandse entertainmentindustrie.
Een plots afscheid van de media
In eind 2023 trok Ron Brandsteder zich plotseling terug uit de mediawereld. Hij was toen nog actief op de radio bij NPO Radio 5, maar besloot per direct te stoppen. Waarom hij zich terugtrok, hield hij destijds voor zichzelf. Wel gaf hij aan dat hij altijd met veel plezier aan zijn programma’s had gewerkt. “Ik heb er al die jaren met heel veel plezier aan gewerkt, doe zelf de samenstelling en geniet van de reacties van luisteraars,” vertelde Brandsteder eerder over zijn radioprogramma.
Voor veel fans kwam zijn abrupte vertrek als een verrassing, maar insiders vermoedden al langer dat zijn gezondheid een rol speelde in deze beslissing. Nu blijkt dat zijn gezondheid hem uiteindelijk fataal is geworden.
Een icoon van de Nederlandse televisie
Ron Brandsteder begon zijn carrière in de jaren 70 en 80 en groeide al snel uit tot een van de meest geliefde presentatoren van Nederland. Hij presenteerde verschillende populaire shows die jarenlang enorme kijkcijfers trokken. Zijn kenmerkende stem, humor en ontspannen stijl maakten hem geliefd bij jong en oud.
Met programma’s als Ron’s Honeymoonquiz wist hij hele gezinnen aan de buis gekluisterd te houden. De quiz, waarin pasgetrouwde stellen hun kennis over elkaar testten, werd een enorme hit. Zijn show Laat ze maar lachen, een spelprogramma met humoristische opdrachten, werd eveneens goed bekeken. In de jaren 90 maakte Brandsteder deel uit van het succesvolle panelprogramma Wie ben ik?, samen met onder anderen André van Duin en Caroline Tensen.
Niet alleen op televisie was hij een bekende naam, maar ook op de radio. De laatste jaren was hij te horen op NPO Radio 5, waar hij met zijn herkenbare stem en persoonlijke stijl nog altijd een trouwe schare luisteraars had.
Reacties uit de mediawereld
Jan Slagter, directeur van Omroep MAX, reageerde als een van de eersten op het nieuws. “Het is heel verdrietig voor Yvonne, zijn vrouw, en zijn twee kinderen,” vertelde hij. “Voor mij was hij een van de grootsten op de Nederlandse televisie. Er keken miljoenen mensen naar hem.”
Collega’s en fans laten massaal hun medeleven blijken op sociale media. Velen roemen Brandsteder om zijn onvergetelijke televisieoptredens en zijn vriendelijke, warme persoonlijkheid. “Een icoon is heengegaan,” schreef een fan op Twitter. Een andere gebruiker reageerde met: “Ron Brandsteder was een van de laatste echte tv-presentatoren van zijn generatie. Wat een verlies.”
Einde van een tijdperk
Ron Brandsteder laat een onuitwisbare indruk achter in de Nederlandse entertainmentwereld. Zijn shows en radio-optredens zullen nog lang herinnerd worden door de vele kijkers en luisteraars die van zijn programma’s genoten. Hij was een presentator van de oude stempel, iemand die televisie wist te maken met humor, charme en een vleugje elegantie.
Voor veel Nederlanders blijft hij vooral de lachende en goedgemutste quizmaster die met zijn unieke stijl televisie en radio kleur gaf. Zijn overlijden is een groot verlies, niet alleen voor zijn familie en vrienden, maar ook voor de vele fans die met hem zijn opgegroeid.
Met zijn dood verliest Nederland een van de laatste grootheden van de klassieke televisieperiode. Ron Brandsteder zal worden herinnerd als een icoon, een entertainer en een man met een ongeëvenaarde stem. Rust zacht, Ron.
De Librije herrijst in liefdevolle handen: nalatenschap van Jonnie Boer leeft voort in familie en team
Sinds het onverwachte 0verlijden van sterrenchef Jonnie Boer op 23 april is het stil in de Nederlandse culinaire wereld. De geliefde chef-kok 0verleed op 60-jarige leeftijd tijdens een vakantie op Bonaire aan de gevolgen van een longembolie. Zijn heengaan liet diepe sporen na – niet alleen bij foodliefhebbers, collega’s en volgers wereldwijd, maar vooral bij zijn gezin en het hechte team van zijn levenswerk: restaurant De Librije in Zwolle.
Toch blijkt dat liefde, herinnering en vakmanschap sterker zijn dan verdriet. Zijn vrouw, Thérèse Boer (54), en hun kinderen staan samen met het personeel op om zijn droom voort te zetten. Niet met weemoed, maar met overtuiging. En bovenal: met toewijding.
“We gaan hem trots maken”: Een belofte uit het hart
Op sociale media deelde Thérèse kort na het verlies een indringende foto: zij, haar kinderen en het volledige team van De Librije, samen op één beeld. In het bijschrift stond simpelweg: “We gaan hem trots maken.” Die woorden bleven hangen – krachtig in hun eenvoud, gedragen door verdriet maar gevuld met toekomst.
Waar veel families zich na zulk verlies zouden terugtrekken, kiest de familie Boer ervoor om zichtbaar, verbonden en daadkrachtig te blijven. Want De Librije is meer dan een restaurant: het is een familie, een verhaal, en een baken van liefde voor smaak, sfeer en samenzijn.
Jonnie’s laatste wens: geen einde, maar een nieuw begin
Voor zijn 0verlijden sprak Jonnie Boer nog over de toekomst van zijn restaurant. Zijn wens was duidelijk: De Librije moest blijven bestaan, niet als museum van het verleden, maar als levend organisme. Hij droomde van een keuken waarin traditie én innovatie samenkomen. Waar chefs met passie blijven zoeken naar de perfecte balans tussen smaak, beleving en duurzaamheid.
Jonnie wilde geen kopie van zijn werk, maar een voortzetting van zijn filosofie: gerechten die mensen raken, oprechte gastvrijheid en een omgeving waar vakmanschap wordt gekoesterd. Zijn idealen worden nu vertaald naar plannen voor een gerichte renovatie van de keuken – geen rigoureuze verbouwing, maar een verfijnde upgrade zoals hij het zelf zou hebben gewild.
Twee weken stilte, daarna een krachtig gebaar
Na het verdrietige nieuws bleef De Librije twee weken gesloten. Het team kreeg ruimte om te r0uwen, te herdenken en zich voor te bereiden op de toekomst. De stilte in het restaurant voelde als een eerbetoon – een pauze die meer zei dan duizend woorden.
Op 7 mei heropende De Librije opnieuw de deuren. Niet als afsluiting, maar als belofte. In elke gang die geserveerd wordt, leeft Jonnie’s visie voort. Elke gast wordt niet alleen ontvangen met een glimlach, maar ook met het gevoel dat ze deel uitmaken van iets groters: een eerbetoon aan een leven vol smaak en ziel.
De familie blijft bouwen – met het hart als kompas
Voor Thérèse is de heropening emotioneel. Samen met haar kinderen – die al langere tijd actief betrokken zijn bij het restaurant – staat ze symbool voor de verbinding tussen verleden en toekomst. Ze vormen geen schaduw van Jonnie, maar eerder de voortzetting van zijn licht. Met elke service, elke toast, en elke nieuwe menuontwikkeling wordt zijn gedachtegoed voortgezet.
Thérèse was al sinds de beginjaren méér dan de gastvrouw van De Librije. Zij is mede-architect van de sfeer en het succes. Haar kennis van wijn, gevoel voor detail en persoonlijke warmte maken haar tot een spilfiguur in het restaurant. Dat zij nu, samen met het team, de leiding op zich neemt, voelt voor velen als vanzelfsprekend én troostend.
De Librije: meer dan een restaurant
Met drie Michelinsterren is De Librije al decennialang een culinaire parel in Nederland – en ver daarbuiten. Wat ooit begon als een klein restaurantje in een voormalig klooster, groeide onder leiding van Jonnie en Thérèse uit tot een gastronomisch icoon. Maar belangrijker nog: De Librije werd een plek waar mensen samenkomen. Voor bijzondere gelegenheden, om te vieren, te ontdekken en te genieten.
Nu, na het verlies van zijn geestelijk vader, krijgt De Librije een extra dimensie. Het restaurant is niet alleen een instituut van topgastronomie, maar ook een levend monument van liefde, doorzettingsvermogen en verbondenheid.
Internationaal medeleven
De reacties op Jonnie’s 0verlijden kwamen vanuit de hele wereld. Chef-koks, culinaire critici en trouwe gasten deelden hun herinneringen, foto’s en anekdotes. Van Japan tot Spanje, van New York tot Stockholm – overal klonk dezelfde boodschap: Jonnie Boer was een pionier, maar bovenal een man van het hart.
In veel posts werd niet alleen zijn kookkunst geprezen, maar ook zijn bescheidenheid, zijn oprechte nieuwsgierigheid en zijn vermogen om mensen te raken met eenvoud en elegantie. Die reputatie is niet te koop – die bouw je op met decennia van trouw aan je waarden.
Een nieuwe energie in de keuken
Hoewel Jonnie’s fysieke aanwezigheid ontbreekt, voelt zijn energie nog steeds overal in De Librije. In het ritme van de keuken, de precisie van de gerechten, de sfeer in het restaurant. Medewerkers vertellen dat ze extra scherp zijn, extra toegewijd – niet omdat het moet, maar omdat ze voelen dat ze werken aan iets groters.
De aangekondigde renovatie van de keuken wordt gezien als symbolisch. Niet alleen een praktisch project, maar ook een manier om het restaurant klaar te stomen voor de toekomst. Jonnie wilde een werkomgeving die energie gaf, die uitnodigde tot creativiteit en rust bood voor concentratie. Die wens wordt nu werkelijkheid.
De toekomst in eigen handen
De grote vraag blijft: hoe ziet de toekomst van De Librije eruit zonder Jonnie? Het antwoord is verrassend hoopvol. Want hoewel zijn aanwezigheid wordt gemist, is zijn invloed voelbaarder dan ooit. Het team blijft samen, de missie blijft duidelijk, en het vertrouwen is groot.
Met Thérèse aan het roer en een team dat al jarenlang op elkaar is ingespeeld, lijkt De Librije niet alleen in veilige handen, maar in warme handen. De komende jaren zullen niet draaien om het kopiëren van wat was, maar om het voortbouwen op wat is.
Een inspirerend afscheid met een open einde
Het 0verlijden van Jonnie Boer is een verlies dat nog lang zal worden gevoeld. Maar wat blijft, is de geest van zijn werk: een diepgewortelde liefde voor het ambacht, een onuitputtelijke nieuwsgierigheid en een vermogen om mensen samen te brengen rondom een tafel.
De Librije is geen hoofdstuk dat eindigt, maar een verhaal dat doorloopt – nu geschreven door zijn geliefden en collega’s. Het is een toonbeeld van wat er kan ontstaan als mensen zich verbinden door passie, herinnering en liefde.
Jonnie zou trots zijn.