Algemeen
Monsterlijke moeder veroordeeld tot levenslang voor gruwelijke marteling van haar totaal weerloze 13-jarige dochter – stiefvader komt er vanaf met slechts 20 jaar!
De Franse Sandrine Pissara (54) is veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf vanwege de gruwelijke mishandeling en verwaarlozing van haar 13-jarige dochter, Amandine. Jarenlang werd het meisje onderworpen aan fysiek en psychologisch geweld, wat uiteindelijk leidde tot haar tragische overlijden in 2020. Haar stiefvader werd eveneens bestraft en kreeg een gevangenisstraf van twintig jaar voor zijn rol als medeplichtige in deze gruweldaden.
Jarenlange mishandeling en isolatie
De mishandeling van Amandine begon al op jonge leeftijd. Al tijdens haar basisschooltijd werd het meisje regelmatig slachtoffer van fysiek geweld door haar moeder. De situatie verslechterde tijdens de coronapandemie, toen ze volledig werd geïsoleerd van de buitenwereld. Ze werd opgesloten in een kleine, donkere voorraadkamer zonder ramen en daglicht.
Amandine moest naakt in deze ruimte verblijven en werd onderworpen aan zware straffen. Haar moeder onthield haar regelmatig van voedsel en water, waardoor het meisje extreem verzwakte. Ze kreeg niet de kans om naar school te gaan en had geen enkel contact met de buitenwereld. Haar stiefvader, die op de hoogte was van de afschuwelijke omstandigheden waarin het meisje verkeerde, greep niet in en liet haar lijden voortduren.
De fatale gevolgen van de verwaarlozing
Op de dag van haar overlijden, in 2020, was Amandine ernstig ondervoed. Ze woog nog slechts 28 kilogram, een schokkend laag gewicht voor een kind van haar leeftijd. Daarnaast had ze blauwe plekken over haar hele lichaam, open wonden, kale plekken op haar hoofd en miste ze meerdere tanden. Uiteindelijk bezweek haar lichaam aan de extreme ontberingen en kreeg ze een fatale hartstilstand.
Toen de hulpdiensten arriveerden, troffen ze een uitgemergeld lichaam aan. De forensische experts concludeerden dat de dood het gevolg was van extreme ondervoeding en voortdurende mishandeling. Het onderzoek bracht aan het licht dat het meisje geen enkele medische hulp had gekregen, ondanks haar verslechterende toestand.
De rechtszaak en bekentenissen
Tijdens de rechtszaak werd duidelijk hoe gruwelijk de omstandigheden waren waarin Amandine leefde. Haar moeder, Sandrine Pissara, gaf toe verantwoordelijk te zijn voor de afschuwelijke mishandeling. In de rechtszaal verklaarde ze: “Ik ben een monsterlijke moeder.” Ze gaf aan dat ze haar dochter voortdurend had gestraft omdat het meisje haar herinnerde aan haar vader, Frédéric Florès. De man was eerder door een rechter uit de ouderlijke macht ontzet en had geen voogdij meer over zijn kinderen.
De stiefvader, die gedurende jaren getuige was van het geweld en de mishandelingen, bleef passief en deed niets om Amandine te beschermen. Ook hij werd schuldig bevonden en kreeg een celstraf van twintig jaar.
Reacties op de veroordeling
De zaak heeft voor veel opschudding gezorgd in Frankrijk en daarbuiten. Mensenrechtenorganisaties en kinderbeschermingsinstanties benadrukken hoe belangrijk het is om signalen van kindermishandeling eerder op te merken en in te grijpen. Er waren aanwijzingen dat Amandine in gevaar verkeerde, maar de ernst van de situatie werd pas na haar dood volledig duidelijk.
In de nasleep van de rechtszaak werd er gepleit voor strengere controles en betere bescherming van kwetsbare kinderen. De Franse autoriteiten willen evalueren hoe een dergelijk gruwelijk misbruik zo lang kon doorgaan zonder dat er werd ingegrepen.
Een leven dat niet had mogen eindigen
Amandine had een toekomst moeten hebben, vol kansen en liefde, maar werd beroofd van haar jeugd en uiteindelijk haar leven. De rechtszaak en de zware veroordelingen vormen een vorm van gerechtigheid, maar kunnen haar lijden en tragische dood niet ongedaan maken.
Met deze zaak komt opnieuw de vraag naar voren hoe de maatschappij kinderen in kwetsbare situaties beter kan beschermen en voorkomen dat dergelijke gruweldaden zich herhalen.
De afgelopen dagen stond Nederland stil bij het afscheid van een van de meest iconische chefs van ons land: Jonnie Boer. In en rond De Librije in Zwolle namen honderden genodigden en fans op ingetogen wijze afscheid van de man die de Nederlandse gastronomie naar ongekende hoogten bracht. Zijn zoon Jimmie Boer, zelf actief in de wereld van smaak en beleving, brak nu het stilzwijgen met een dankbaar en liefdevol bericht: “Iedereen bedankt voor deze dag.”
Een dag vol herinnering, geur en kleur
De afscheidsdag voor Jonnie Boer stond volledig in het teken van wie hij was: eigenzinnig, creatief, hartelijk en intens betrokken. De bekende sterrenchef werd niet herdacht met een klassieke ceremonie, maar met een ode aan zijn levenswerk. In het hart van De Librije wandelden bezoekers langs kruidenrekken, smaakvolle symboliek en kleurrijke accenten die typerend waren voor Boers stijl.
De rol van Jimmie in het eerbetoon
Hoewel Jonnie’s echtgenote Thérèse en dochter Isabelle op de achtergrond bleven, nam zoon Jimmie een zichtbare rol in het afscheid. Hij deelde beelden op social media waarin de beschilderde kist zichtbaar was, versierd in graffiti-stijl en vergezeld van persoonlijke objecten van zijn vader — bokshandschoenen, een foto van Johan Cruijff, en de vlag van Giethoorn.
Met zijn openhartige bericht “Iedereen bedankt voor deze dag” gaf hij blijk van diepe dankbaarheid richting alle aanwezigen, volgers en sympathisanten. De woorden raakten veel mensen, en benadrukten hoezeer de familie Boer steun heeft ervaren van buitenaf.
Een warme golf van steun
De reacties op het dankwoord van Jimmie lieten niet lang op zich wachten. Onder zijn bericht stromen reacties binnen van collega-koks, vaste gasten, bekende Nederlanders en onbekende volgers. Woorden als “trots”, “respect” en “indrukwekkend” keren veelvuldig terug. Het onderstreept dat het afscheid van Jonnie Boer niet alleen een familieaangelegenheid was, maar een moment waarop een hele generatie koks en liefhebbers van gastronomie samenkwam.
De Librije als tastbaar eerbetoon
De keuze om het afscheid te laten plaatsvinden in De Librije — het restaurant dat Jonnie en Thérèse samen groot maakten — was veelzeggend. Niet alleen was het zijn professionele thuis, het weerspiegelde ook zijn levensfilosofie: smaak is emotie, en emotie is wat mensen verbindt.
Tijdens het afscheid liepen bezoekers een route door het restaurant. Ze werden omringd door geurige kruiden, bloemen en symbolen die Jonnie’s liefde voor het vak zichtbaar maakten. Dit afscheid was geen sombere bijeenkomst, maar een kleurrijke en betekenisvolle viering van zijn nalatenschap.
Harley-Davidsons en rozemarijn
Een ander bijzonder moment was de rol van de Harley-Davidson-motorclub die Jonnie dierbaar was. Meer dan honderd motorrijders vormden een indrukwekkende erehaag. Op hun sturen lag een klein bosje kruiden — waaronder rozemarijn, een knipoog naar de smaken waarmee Jonnie zijn hele leven werkte.
Toen de kist op een zijspan werd gelegd en de stoet vertrok naar Giethoorn, werd de stilte kort doorbroken door het nummer In the Air Tonight van Phil Collins. Het was een emotioneel moment dat velen nog lang zal bijblijven.
Aandacht voor rust en verwerking
Hoewel de familie Boer ervoor koos het afscheid deels vanuit de achtergrond te beleven, bleek uit Jimmies woorden dat ze alles intens hebben gevolgd. Op een groot bord bij de ingang stond te lezen dat Thérèse, Jimmie en Isabelle alles op afstand meebeleefden, maar de steun van iedereen voelden.
De openheid van Jimmie benadrukt ook het belang van ruimte nemen voor rouw en verwerking. In zijn korte maar krachtige boodschap toonde hij dat dankbaarheid en verdriet hand in hand kunnen gaan.
Symbolen die spreken
De kist van Jonnie Boer was allesbehalve traditioneel. In plaats van een sobere, eikenhouten uitvoering, koos de familie voor een uitbundige, kleurrijke graffiti-stijl die naadloos paste bij Jonnie’s karakter. Daarbij stonden enkele persoonlijke voorwerpen tentoongesteld: bokshandschoenen (symbool voor zijn vechtlust), een foto van zijn grote sportheld Johan Cruijff, en de vlag van zijn geliefde Giethoorn.
Deze keuzes vertellen een verhaal zonder woorden. Ze tonen wie Jonnie was: een man die met volle overgave leefde, werkte en liefhad.
Toost op het leven
Na de route door De Librije kregen genodigden de gelegenheid om het glas te heffen. Een subtiele, maar krachtige afsluiting van een gedenkwaardig afscheid. Zoals een van de aanwezigen verwoordde: “Het voelde alsof Jonnie er zelf bij was.”
De toost werd ook gezien als een symbolisch gebaar richting de toekomst. Een moment van verbinding tussen al diegenen die door Jonnie’s leven geraakt zijn — van jonge chefs tot trouwe gasten.
De betekenis van dankbaarheid
De woorden van Jimmie — “Iedereen bedankt voor deze dag” — werden breed gedeeld. Ze spreken niet alleen zijn persoonlijke dank uit, maar lijken ook namens de hele familie te komen. In een wereld die vaak snel verdergaat, vormt deze boodschap een stil moment van verbinding.
Dankbaarheid tonen in het openbaar vraagt moed. Zeker in een tijd van verlies. Het maakt duidelijk dat Jimmie zich bewust is van het grotere geheel: dat zijn vader niet alleen een gezinsman was, maar ook een publieke figuur die diepe sporen heeft nagelaten.
Jonnie Boers nalatenschap leeft voort
Hoewel het fysieke afscheid nu is geweest, leeft de nalatenschap van Jonnie Boer voort. In de keuken van De Librije, in de recepten die hij ontwikkelde, en in de vele collega’s die hij inspireerde. Maar vooral in de harten van zijn familie, vrienden en gasten.
Zijn levenswerk was nooit alleen gericht op perfectie op het bord, maar op het raken van mensen. En dat is wat er op deze bijzondere dag opnieuw is gebeurd: mensen werden geraakt, verbonden, en herinnerden zich waarom Jonnie Boer zo geliefd was.
Een blik op de toekomst
De komende tijd zal De Librije tijdelijk gesloten zijn, maar de heropening is al gepland. De familie liet eerder weten dat het Jonnie’s wens was om snel weer open te gaan. Niet als afsluiting, maar als voortzetting. Een eerbetoon in daden.
Met de liefdevolle woorden van Jimmie is de toon gezet: dit was niet het einde, maar het begin van een nieuw hoofdstuk waarin herinnering, smaak en verbinding centraal blijven staan.
Dit bericht op Instagram bekijken
Conclusie
De dank van Jimmie Boer raakt. In slechts enkele woorden — “Iedereen bedankt voor deze dag” — zegt hij alles. Het was een dag vol eer, emotie en schoonheid. Een dag waarop afscheid nemen samenging met vieren. En waarop zichtbaar werd dat Jonnie Boer nog altijd mensen weet te raken, zelfs nu hij niet meer fysiek aanwezig is.
De kracht van zijn nalatenschap zit in de details: in de kleuren, geuren en gebaren die samen een verhaal vertellen. Een verhaal dat zijn zoon, zijn familie en iedereen die Jonnie liefhad, nu verder mogen dragen.
