Algemeen
Tineke Schouten spreekt openhartig over het afscheid van Hans
In De Telegraaf kijkt Tineke Schouten terug op de laatste momenten die ze met haar geliefde Hans heeft gehad. Hans is twee maanden geleden op 79-jarige leeftijd overleden in het bijzijn van Tineke.
Hans had al vele jaren te kampen met gezondheidsproblemen. Hij leed aan COPD, hart- en nierfalen, en diabetes. Als gevolg van zijn diabetes moest in 2021 zijn been geamputeerd worden.
“Het kon niet langer,” vertelde Hans destijds aan weekblad Privé. “Een amputatie was onvermijdelijk. Mijn aderen waren verstopt geraakt, waardoor de wonden aan mijn voet niet meer genazen.”
Woensdag 6 september is een dag die Tineke nooit meer zal vergeten. In het bijzijn van Tineke sloot Hans definitief zijn ogen.
“De avond voor zijn overlijden hebben we voor het slapengaan nog gezellig met elkaar gepraat en de dag doorgenomen.”
“De volgende ochtend maakte ik hem wakker. Hij veerde even op en het leek erop dat hij zou doen wat hij altijd deed: douchen en koffiezetten. Maar binnen drie minuten was hij overleden.”
Tineke heeft vrede met het feit dat Hans zijn rust heeft gevonden, het is goed zo. “Hij is jarenlang ziek geweest. Hoe vaak ik in paniek 112 heb gebeld.”
“Dan was er weer een bekkenbreuk, hartproblemen of was zijn bloedsuiker te laag. Nu hij vredig in zijn eigen bed lag, was ik niet in paniek en greep ik ook niet naar de telefoon om een ambulance te bellen.”
Groot verlies voor Tineke Schouten en haar gezin: Hans heeft zijn ogen gesloten Hans werd opgebaard in hun eigen woning. Tineke vertelt dat Hans er prachtig bijlag met zijn gebruinde hoofd.
Maar liefst 45 jaar waren ze samen, daar is ze dan ook heel dankbaar voor. “Met mooie kinderen en kleinkinderen. Dus ik tel mijn zegeningen.”
Momenteel is Tineke druk bezig met de voorbereiding van haar nieuwe theatershow. Volgens haar zou Hans het niet anders gewild hebben.
“Hij heeft mij meerdere malen gezegd dat ik gewoon door moet gaan met mijn werk, dus dat doe ik ook maar.”
“Natuurlijk ben ik verdrietig om zijn heengaan, maar door het maken van een nieuwe voorstelling heb ik wat afleiding. Met de hele dag treuren haal ik hem toch niet terug.”
Toch is Hans altijd een beetje bij haar tijdens haar shows. “Hij was toch 35 jaar lang de belangrijke man op de achtergrond. Hij stimuleerde en steunde mij.”
Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”
Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.
“Ik was vroeger echt een stresskip”
De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”
Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”
Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium
Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”
Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”
Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”
In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”
In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”
“Alsof ik mezelf knuffel”
Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”
Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”
Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”
Zelfliefde en mildheid
De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”
Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”
Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een
kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze
mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien
wel net zo krachtig als elke dans op het podium.