Algemeen
Moeder geobsedeerd door zonnebanken: ‘Nu ziet ze eruit als een spook’
Patricia Krentcil werd in 2012 viraal nadat ze was beschuldigd van kinderverwaarlozing. Sommige mensen kennen haar misschien beter onder een andere naam, namelijk “Tan Mom”, omdat ze geobsedeerd was door regelmatig naar de zonnestudio te gaan en vijf dagen per week tijd door te brengen in het zonnebankhokje.
Uiteindelijk bracht het controversiële fenomeen genaamd tanorexia – waarbij iemand niet beseft of accepteert hoeveel kleur hij heeft – Patricia bijna tot de rand van de afgrond. Tegenwoordig gaat het echter veel beter met haar, hoewel ze nog steeds naar de salon gaat.
Obsessief bezig zijn met iets – of het nu gaat om eten, winkelen, tv-series kijken of iets anders – is zelden een goede gewoonte om te ontwikkelen. Sommige dingen zijn natuurlijk schadelijker voor je gezondheid dan andere, maar uiteindelijk is het belangrijk om te beseffen welke impact een obsessie kan hebben op je leven op de lange termijn.
Als je het gevoel hebt dat iets begint je leven over te nemen, of dat je een obsessie boven andere belangrijke dingen in je dagelijks leven plaatst, is het waarschijnlijk een goed idee om met iemand te praten. Probeer met een vriend te praten, of zoek hulp via counseling.
Voor Patricia Krentcil bracht haar obsessie haar naar virale roem. Toen ze jonger was, begon ze met zonnebaden en al snel werd het een groot deel van haar leven. In 2012 werd Patricia een fenomeen op internet nadat ze voor de rechter stond omdat ze haar dochter mee naar de zonnestudio had genomen. Ze werd nooit veroordeeld, maar haar naam was nu bekend.
Vandaag de dag hanteert ze een gezondere benadering van zonnen, maar haar tijd in het zonnebankhokje heeft haar leven en uiterlijk sterk beïnvloed. Patricia’s zonnebaadjongleur begon toen ze slechts 23 jaar oud was. De vrouw uit New Jersey bezocht – volgens de eigenaar van de City Tropics zonnestudio in Nutley, New Jersey – gemiddeld vijf keer per week voor een maximale sessie van 12 minuten. Ze had een onbeperkt maandelijks abonnement van $100.
Nu was het niet het feit dat ze aan het zonnen was dat haar voor het eerst een internetfenomeen maakte. In 2012 stond haar gezicht overal op internet om een heel andere reden. In mei 2012 werd Krentcil beschuldigd van kinderverwaarlozing. Volgens CBS New York zei de politie dat ze haar 6-jarige dochter in een staande zonnestudio had gezet, waardoor het kind brandwonden opliep.
Patricia beweerde echter dat alles een groot misverstand was. Ze bleef erbij dat ze haar dochter, Anna, nooit naar de salon zou brengen. “Nee, helemaal niet, helemaal niet, absoluut niet,” zei Krentcil.
Maar het politiebureau van Nutley arresteerde en beschuldigde Krentcil van kinderverwaarlozing. De autoriteiten beweerden dat ze Anna had meegenomen naar de zonnestudio en dat het kind lichte brandwonden had opgelopen. Volgens ABC stond de wet in New Jersey niemand jonger dan 14 toe om gebruik te maken van een zonnestudio. Tieners ouder dan 14 mochten naar de studio’s, maar alleen met ouderlijke toestemming.
In het geval van Anna begon de controverse toen een schoolverpleegster toevallig aan Anna vroeg hoe ze aan haar brandwonden kwam, waarop het meisje antwoordde: “Ik ga bruin worden met mama.” Patricia beweerde echter dat Anna was verbrand na het spelen buiten in hun achtertuin. “Er is geen ruimte… Ik zou het nooit toestaan… Het is niet gebeurd,” zei Krentcil.
“Ze is 6 jaar oud. Ja, ze gaat zonnen met mama, maar niet in het hokje,” voegde ze eraan toe. “Het hele ding is belachelijk!”
Op dat moment kreeg Patricia de bijnaam “Tan Mom” in de media. Het vermeende incident ging viraal online en het gezicht van Patricia werd getoond in nieuwsuitzendingen en in kranten over de hele wereld.
Niet alleen dat, maar het bracht het controversiële fenomeen genaamd tanorexia aan het licht, een aandoening waarbij iemand afhankelijk wordt van en geobsedeerd raakt door bruin worden.
“Wanneer je hiernaar kijkt, zie je iemand die waarschijnlijk een probleem heeft dat waarschijnlijk tanorexia wordt genoemd, waar ze zich gewoon niet realiseren hoeveel kleur ze hebben,” vertelde New Yorkse dermatoloog Doris Day aan ABC News. “Er is echt geen excuus om een jong kind naar een zonnestudio te brengen,” voegde ze eraan toe. “We beschouwen een bezoek aan een zonnestudio vaak als hetzelfde als roken voor de huid en hoe jonger je begint, hoe meer die effecten zich opstapelen.”
Gezondheidsexperts waren het erover eens dat Patricia’s geval zeer extreem was. Sterker nog, het was een van de wildste gevallen die dermatoloog Dr. Joshua Zeichner had gezien.
“In al mijn jaren als dermatoloog heb ik nog nooit zoiets meegemaakt,” vertelde Zeichner aan de NY Daily News. “Naar een zonnestudio gaan 20 keer per maand, is eerlijk gezegd krankzinnig, vooral met al het publieke onderwijs en bewustwordingscampagnes over de gevaren van zonnebanken en huidkanker.”
“Het kan zijn dat ze een obsessie met bruin worden heeft, wat nu eigenlijk een naam heeft – tanorexia. Ze heeft misschien hulp nodig om niet alleen de schade aan haar huid te behandelen, maar ook wat er psycholoog.
Frans Timmermans en zijn nieuwe thuis in Maastricht: tussen historie, duurzaamheid en publieke aandacht
Frans Timmermans is al decennia een bekende naam in de Nederlandse en Europese politiek. Hij bouwde een reputatie op met thema’s als klimaatbeleid, internationale samenwerking en duurzaam wonen. Toch gaat de belangstelling voor hem niet alleen over zijn politieke werk: ook zijn privékeuzes trekken vaak veel aandacht.
Zo zorgde zijn recente verhuizing naar Maastricht voor veel nieuwsgierigheid. Het laat zien hoe het persoonlijke leven van publieke figuren soms net zo wordt gevolgd als hun werk in Den Haag en Brussel.
Van royale villa in Heerlen naar historisch herenhuis
Voordat Timmermans naar Maastricht verhuisde, woonde hij jarenlang in een ruime villa in Heerlen. Deze woning stond bekend om zijn grootte en comfort: een perceel van bijna 2.000 vierkante meter, een grote tuin, meerdere slaapkamers, een wijnkelder en zelfs een kas.
De villa werd gezien als een symbool van succes in een periode waarin hij in Brussel internationale verantwoordelijkheden droeg. De verkoop van het pand trok veel aandacht in lokale én landelijke media. Voor de buurt bleef het huis een herkenbaar gezicht, dat de carrièrestappen van zijn bewoner weerspiegelde.
Een statig pand in hartje Maastricht
Na de verkoop van zijn villa koos Timmermans voor een monumentaal pand in Maastricht, een herenhuis van meer dan honderd jaar oud. De aankoopprijs van ongeveer €1,2 miljoen zorgde meteen voor nieuws, mede omdat het pand vanwege zijn historische karakter als bijzonder wordt gezien.
Buurtbewoners beschrijven het huis als statig, klassiek en passend bij het karakter van de stad. Voor Timmermans was het ook een terugkeer naar Limburgse grond. Maastricht staat bekend als een culturele en internationale stad, wat goed aansluit bij zijn werkverleden en persoonlijke achtergrond.
Luxe en charme met beperkingen
Het herenhuis heeft hoge plafonds, grote ramen en een klassieke indeling, waardoor het veel licht en een ruimtelijk gevoel biedt. Deze elementen geven de woning een luxe uitstraling die geliefd is bij mensen die houden van historische bouwstijlen.
Toch brengt wonen in een monumentaal pand uitdagingen met zich mee. Het energielabel van het huis is niet optimaal en dat leidde tot vragen, vooral omdat Timmermans zich sterk heeft gemaakt voor verduurzaming.
Duurzaamheid: ideaal versus praktijk
De discussie rond het energielabel laat zien dat verduurzamen in een monumentaal pand niet eenvoudig is. Strenge regels voor historische gebouwen beperken ingrijpende aanpassingen, zoals gevelisolatie of dubbel glas.
Deskundigen wijzen erop dat het behouden van cultureel erfgoed vaak betekent dat verduurzaming in kleine stappen moet gebeuren. Het contrast tussen ideaal en werkelijkheid werd door de media veel besproken, maar toont vooral aan hoe ingewikkeld duurzaamheid soms kan zijn in oudere panden.
Het salaris van politici onder de loep
De aankoopprijs van het huis zorgde ook voor nieuwsgierigheid over het inkomen van politici. Kamerleden en Europese topfunctionarissen verdienen aanzienlijk meer dan het gemiddelde Nederlandse salaris.
Die inkomens maken het mogelijk om luxere woningen te kopen, al blijven monumentale huizen als dat van Timmermans een aparte categorie binnen de woningmarkt. Het contrast met de huidige krapte en betaalbaarheidsproblemen voor gewone huizenkopers leidde tot discussies over ongelijkheid.
Een strategische keuze
Maastricht is voor Timmermans niet alleen een stad vol cultuur en historie, maar ook een strategische woonplek. Het ligt gunstig tussen Den Haag en Brussel, wat praktisch is voor iemand met een internationale loopbaan.
Bovendien is het een bewuste terugkeer naar zijn Limburgse roots. Waar hij tijdens zijn Brusselse jaren in België woonde, kiest hij nu voor Nederland – dicht bij de grens en toch in zijn thuisprovincie.
Publiek debat over wonen, duurzaamheid en ongelijkheid
De verhuizing zorgde voor levendige gesprekken in de media en onder burgers. Sommigen vinden het logisch dat iemand met zo’n carrière zich een monumentaal pand kan veroorloven. Anderen wijzen op de kloof tussen politici en burgers die moeite hebben een betaalbare woning te vinden.
Het energielabel, de historische status en de prijs van het huis werden veel besproken onderwerpen in kranten en op sociale media. Deze discussie past in een bredere dialoog over duurzaamheid, betaalbaarheid en de positie van publieke figuren in de samenleving.
Een woning als symbool
Het nieuwe huis van Timmermans staat symbool voor meerdere dingen: zijn persoonlijke succes, zijn band met Limburg, maar ook de maatschappelijke thema’s die Nederland bezighouden.
Voorstanders zien het als een logische stap voor iemand die internationaal carrière maakte. Critici gebruiken het als aanleiding om het gesprek te voeren over inkomensverschillen en de uitdagingen van verduurzaming.
Blijvend gespreksonderwerp
De keuze voor Maastricht en het monumentale pand zal nog wel even onderwerp van gesprek blijven. Het verhaal raakt immers aan bredere thema’s zoals woningmarkt, duurzaamheid en de kloof tussen burger en politiek.
Timmermans’ verhuizing laat zien dat het privéleven van publieke figuren vaak meer zegt dan alleen hun adres: het vertelt iets over de tijdgeest, de keuzes en de uitdagingen waar zowel burgers als bestuurders mee te maken hebben.
Belangrijkste punten op een rij:
-
Frans Timmermans verhuisde van een royale villa in Heerlen naar een monumentaal pand in Maastricht.
-
De woning kostte ongeveer €1,2 miljoen en staat bekend om zijn klassieke architectuur.
-
Het energielabel leidde tot discussie over duurzaamheid bij monumenten.
-
Maastricht past bij zijn Limburgse achtergrond en ligt strategisch tussen Den Haag en Brussel.
-
De verhuizing werd een publiek gespreksonderwerp over betaalbaarheid, duurzaamheid en de rol van politici.