Algemeen
De bezorger, ontevreden over zijn fooi, wordt dan door de camera op iets schokkends betrapt
Wanneer je voedsel bestelt, verwacht je dat dit met toewijding en respect wordt bereid en afgeleverd. Echter, soms uiten mensen hun frustratie op afschuwelijke wijzen.
In de Verenigde Staten is een bezorger berucht geworden vanwege zijn omgang met klantenvoedsel.
Op een zaterdagavond, kregen 13-jarige Elias Crisanto en zijn moeder trek en besloten thuisbezorgd eten te bestellen.
Zoals veel anderen, kozen ze voor een smakelijke maaltijd in het weekend, en bestelden via “DoorDasher”, een bedrijf dat eten van diverse restaurants thuisbezorgt.
Maar toen de bezorger arriveerde, legde een verborgen camera van de familie zijn ongepaste gedrag vast.
De bezorger, onbewust van de camera, controleerde zijn telefoon en merkte op dat hij geen fooi had ontvangen. Vervolgens spuugde hij op het eten voordat hij wegliep.
Elias vertelde aan Local 10: “Ik was misselijk. Wie doet zoiets?”
Elias en zijn moeder deelden met Local 10 dat de maaltijd 30 dollar kostte en dat ze 3 dollar fooi hadden gegeven.
Elias nam direct actie Na het incident mailde Elias naar het bezorgbedrijf en vroeg zijn geld terug. Ondanks het meesturen van een video van de bezorger die spuugde op het eten, kreeg hij aanvankelijk geen vergoeding. Pas na contact met de klantenservice, kreeg hij zijn geld terug.
Het bedrijf heeft de bezorger ontslagen. In een e-mail aan Elias vermeldden ze:
“We tolereren dit gedrag niet en hebben de bezorger van ons platform verwijderd. Hij zal niet meer kunnen bezorgen voor DoorDash,” aldus de e-mail. “De uitkomsten van interne onderzoeken blijven vertrouwelijk.”
De video van het incident werd viraal en veroorzaakte opschudding.
@dabossladytruckerms Door dasher SPITS …#police #florida #doordash #stupid #hate #disgusting #news #media ♬ You’re Stupid – Robert Philipp
Een Instagramgebruiker merkte op: “Ik ben ook bezorger, en je kunt weigeren te bezorgen als er geen fooi is, maar dit is echt walgelijk.”
De situatie heeft ook een debat aangewakkerd. Sommigen vinden dat Elias en zijn moeder een hogere fooi hadden moeten geven.
Een persoon schreef: “De klant is fout omdat hij geen fooi gaf, maar de bezorger is nog foutiever… hij had meerdere leveringen die dag.”
Bekijk de beelden hieronder en laat ons weten wat je ervan vindt. Moet fooi geven verplicht zijn? Deel je mening op Facebook!
De Vliegende Hollander is een bekende zeemanslegende over een spookschip dat nooit meer kan aanleggen. Het verhaal stamt uit de maritieme cultuur van de 17e eeuw. De oudste bewaarde bronnen verschijnen pas aan het einde van de 18e eeuw.
De vrouw die achterbleef
In latere Nederlandse bewerkingen krijgt de kapitein een vrouw. Haar naam is vaak Catharina. In de Efteling-vertelling staat zelfs het dagboek van “Catharina” centraal. Bezoekers horen haar klaagzang over de afwezige echtgenoot. Dat maakt de huiselijke impact van de tocht tastbaar.
Schrijver Frederick Marryat plaatste in 1837 het thuisfront van kapitein Van der Decken in Terneuzen. Deze locatiekeuze koppelde de legende blijvend aan Zeeland en aan een herkenbaar decor aan de Westerschelde.
Sommige volkskundige bronnen noemen zelfs een verlossingsvariant. Daarin verschijnt de zoon Philip met een reliek aan boord. De kapitein knielt, waarna schip en bemanning verdwijnen en rust krijgen. Dit is geen vaste kern, maar een minder bekende tak van het verhaal.
Onenigheid aan boord
In veel vertellingen twijfelt de bemanning als het weer omslaat bij Kaap de Goede Hoop. De kapitein zwoer volgens een vroege 19e-eeuwse tekst toch door te varen, al kostte het “tot de dag des oordeels”. Dat motief verklaart de eeuwige tocht.
De Efteling-versie verbeeldt die spanning expliciet. De bemanning is “van angst de wanhoop nabij” terwijl de kapitein regels en adviezen negeert en uitvaart. Dit is een moderne interpretatie, maar sluit aan bij het bekende kernoordeel over koppigheid en risico.
Minder bekende details uit de overlevering
Brieven aan mensen die allang overleden zijn: In sommige versies probeert de spookbemanning brieven mee te geven aan passerende schepen. De adviezen aan zeelieden luiden om die post niet aan te nemen. Dit motief keert vaak terug in 19e-eeuwse teksten.
De Terneuzen-verbinding: Door Marryat werd Terneuzen vaste “thuisbasis” in populaire versies. Dat verklaart waarom lokale verhalen, museumteksten en mediaproducties deze stad blijven noemen.
Een ooggetuigenverslag uit 1881: In de scheepsreis van de latere koning George V staat een bekende notitie. In de vroege ochtend van 11 juli 1881 meldde de wacht een “rood licht” en een schip dat daarna verdween. Het logboek noemt dertien getuigen. Het incident geldt als de bekendste 19e-eeuwse melding.
Model voor de kapitein: De 17e-eeuwse VOC-schipper Barend Fokke voer uitzonderlijk snel naar Java. Latere schrijvers zagen in hem een mogelijk voorbeeld voor de legendarische kapitein. Dit is een hypothese, geen bewezen feit.
Natuurlijke verklaring: Optische verschijnselen zoals een superior mirage, beter bekend als een fata morgana, kunnen schepen vervormen of laten “zweven”. Zo’n luchtspiegeling is een plausibele bron voor spookschepen en plots verdwijnende silhouetten.
Opera en verlossingsthema: Richard Wagner maakte de legende wereldberoemd met zijn opera Der fliegende Holländeruit 1843. De kern is verlossing door trouw en opoffering. Deze insteek beïnvloedde latere Europese versies.
Hoe dacht zijn vrouw over de reis?
De bronnen uit de 18e en vroege 19e eeuw zeggen weinig over gevoelens aan het thuisfront. Pas in latere bewerkingen krijgt de echtgenote een stem. In de Efteling-interpretatie spreekt Catharina de afwezige kapitein toe. Haar woorden leggen de focus op wachten, onzekerheid en de sociale gevolgen van een lange reis. Dit sluit aan bij de historische realiteit van maandenlange tochten en beperkt contact. Het blijft wel fictie, bedoeld om het publiek een herkenbaar perspectief te geven.
Wat vond de bemanning?
Vroege Engelstalige teksten tekenen de kapitein als iemand die “zijn zin doorzette”. Latere varianten laten de bemanning twijfelen of zelfs aandringen op schuilen. De eed om de Kaap te ronden verklaart waarom hun bezwaren geen effect hadden. Het conflict tussen voorzichtigheid en doorzetten is sindsdien een vast onderdeel van de verteltraditie.
Tot slot
Misschien is dat wel de echte kracht van het verhaal: je weet nooit of je de Vliegende Hollander tegenkomt op volle zee of gewoon in Kaatsheuvel. En eerlijk, nat worden op de Efteling-attractie is toch een stuk veiliger dan een eeuwige vloek op de oceaan.