Algemeen
65-jarige met 13 kinderen en 7 kleinkinderen doet een echo – Dokters doen ongekende ontdekking
Annegret Raunigk, een voormalige schooljuf, kreeg nationale aandacht in Duitsland toen ze op 55-jarige leeftijd moeder werd, waarmee ze de oudste moeder van het land werd.
Met het baren van een dochter in 2005, trok ze veel aandacht en ging datzelfde jaar met pensioen. Haar persoonlijk leven, gekenmerkt door 13 kinderen van 5 verschillende vaders, bleef de aandacht trekken.
Op 65-jarige leeftijd haalde Annegret opnieuw de koppen door een opmerkelijke zwangerschap.
Ondanks kritiek van medische professionals en politici over de risico’s op haar leeftijd, zette ze door en verraste iedereen met een vierling, verwekt via IVF in Oekraïne. Deze ontdekking tijdens de echografie verbijsterde zowel de dokters als Annegret zelf.
De geboorte vond plaats in Berlijn, waar de vierling – drie jongens en een meisje – via een keizersnede in de 26ste week werden geboren. De zwangerschap was vroegtijdig afgebroken vanwege gezondheidsrisico’s voor Annegret.
Na enkele complicaties konden de baby’s en hun moeder het ziekenhuis verlaten en zijn ze nu gezond en wel.
Annegret, nu moeder van 17 kinderen met de oudste van 46 jaar, blijft onverstoord. Ze handhaaft een gezonde levensstijl en is van plan te verhuizen naar een groter huis in Hoexter, Nordrhein-Westfalen.
Ze gelooft sterk in de vrijheid van keuze en het recht om het leven te leiden dat men wenst.
Deze ongebruikelijke familiedynamiek, met een mix van kinderen en kleinkinderen, roept vragen op over het moederschap op latere leeftijd.
Annegret, die kalm en ervaren blijft, ziet geen probleem en benadrukt het belang van welzijn en veiligheid voor haar kinderen. Ze nodigt anderen uit om hun mening te delen en steun te betuigen aan haar familie.
De Vliegende Hollander is een bekende zeemanslegende over een spookschip dat nooit meer kan aanleggen. Het verhaal stamt uit de maritieme cultuur van de 17e eeuw. De oudste bewaarde bronnen verschijnen pas aan het einde van de 18e eeuw.
De vrouw die achterbleef
In latere Nederlandse bewerkingen krijgt de kapitein een vrouw. Haar naam is vaak Catharina. In de Efteling-vertelling staat zelfs het dagboek van “Catharina” centraal. Bezoekers horen haar klaagzang over de afwezige echtgenoot. Dat maakt de huiselijke impact van de tocht tastbaar.
Schrijver Frederick Marryat plaatste in 1837 het thuisfront van kapitein Van der Decken in Terneuzen. Deze locatiekeuze koppelde de legende blijvend aan Zeeland en aan een herkenbaar decor aan de Westerschelde.
Sommige volkskundige bronnen noemen zelfs een verlossingsvariant. Daarin verschijnt de zoon Philip met een reliek aan boord. De kapitein knielt, waarna schip en bemanning verdwijnen en rust krijgen. Dit is geen vaste kern, maar een minder bekende tak van het verhaal.
Onenigheid aan boord
In veel vertellingen twijfelt de bemanning als het weer omslaat bij Kaap de Goede Hoop. De kapitein zwoer volgens een vroege 19e-eeuwse tekst toch door te varen, al kostte het “tot de dag des oordeels”. Dat motief verklaart de eeuwige tocht.
De Efteling-versie verbeeldt die spanning expliciet. De bemanning is “van angst de wanhoop nabij” terwijl de kapitein regels en adviezen negeert en uitvaart. Dit is een moderne interpretatie, maar sluit aan bij het bekende kernoordeel over koppigheid en risico.
Minder bekende details uit de overlevering
Brieven aan mensen die allang overleden zijn: In sommige versies probeert de spookbemanning brieven mee te geven aan passerende schepen. De adviezen aan zeelieden luiden om die post niet aan te nemen. Dit motief keert vaak terug in 19e-eeuwse teksten.
De Terneuzen-verbinding: Door Marryat werd Terneuzen vaste “thuisbasis” in populaire versies. Dat verklaart waarom lokale verhalen, museumteksten en mediaproducties deze stad blijven noemen.
Een ooggetuigenverslag uit 1881: In de scheepsreis van de latere koning George V staat een bekende notitie. In de vroege ochtend van 11 juli 1881 meldde de wacht een “rood licht” en een schip dat daarna verdween. Het logboek noemt dertien getuigen. Het incident geldt als de bekendste 19e-eeuwse melding.
Model voor de kapitein: De 17e-eeuwse VOC-schipper Barend Fokke voer uitzonderlijk snel naar Java. Latere schrijvers zagen in hem een mogelijk voorbeeld voor de legendarische kapitein. Dit is een hypothese, geen bewezen feit.
Natuurlijke verklaring: Optische verschijnselen zoals een superior mirage, beter bekend als een fata morgana, kunnen schepen vervormen of laten “zweven”. Zo’n luchtspiegeling is een plausibele bron voor spookschepen en plots verdwijnende silhouetten.
Opera en verlossingsthema: Richard Wagner maakte de legende wereldberoemd met zijn opera Der fliegende Holländeruit 1843. De kern is verlossing door trouw en opoffering. Deze insteek beïnvloedde latere Europese versies.
Hoe dacht zijn vrouw over de reis?
De bronnen uit de 18e en vroege 19e eeuw zeggen weinig over gevoelens aan het thuisfront. Pas in latere bewerkingen krijgt de echtgenote een stem. In de Efteling-interpretatie spreekt Catharina de afwezige kapitein toe. Haar woorden leggen de focus op wachten, onzekerheid en de sociale gevolgen van een lange reis. Dit sluit aan bij de historische realiteit van maandenlange tochten en beperkt contact. Het blijft wel fictie, bedoeld om het publiek een herkenbaar perspectief te geven.
Wat vond de bemanning?
Vroege Engelstalige teksten tekenen de kapitein als iemand die “zijn zin doorzette”. Latere varianten laten de bemanning twijfelen of zelfs aandringen op schuilen. De eed om de Kaap te ronden verklaart waarom hun bezwaren geen effect hadden. Het conflict tussen voorzichtigheid en doorzetten is sindsdien een vast onderdeel van de verteltraditie.
Tot slot
Misschien is dat wel de echte kracht van het verhaal: je weet nooit of je de Vliegende Hollander tegenkomt op volle zee of gewoon in Kaatsheuvel. En eerlijk, nat worden op de Efteling-attractie is toch een stuk veiliger dan een eeuwige vloek op de oceaan.