Algemeen
112 krijgt oproep van 5-jarige die iets over papa zegt, dit hebben ze nog nooit gehoord
De grootste angst voor een ouder is dat er iets met zijn geliefde kind zal gebeuren. Als volwassene denk je zelden na over de mogelijkheid dat jou zelf iets overkomt wanneer je alleen bent met een kind, maar het risico hierop is zeker aanwezig. Een beroerte, hartaanval of ongeluk kan op de minst verwachte momenten plaatsvinden. Wat doe je dan als je alleen bent met een vijfjarige?
Laat me je vertellen, deze vader is in goede handen. Mensen die werkzaam zijn bij het alarmnummer en noodoproepen ontvangen, zijn hiermee bekend. Ze moeten beoordelen of de situatie urgent is en of er politie of een ambulance nodig is, of dat het wellicht niet zo dringend is.
Hoewel kinderen wel eens het alarmnummer bellen, is het niet gebruikelijk dat ze zo jong zijn als vijf jaar. De keer dat de vijfjarige Savannah Hensley belde, zal noodhulpverlener Jason Bonham nooit vergeten. Savannah belde 112 om te melden dat haar vader niet ademde en onmiddellijke hulp nodig had.
Het meisje was verrassend kalm en beheerst en beantwoordde de vragen van de coördinator terwijl ze haar vader controleerde, aangezien Frank, haar vader, niet kon praten.
Telefonist Jason Bonham was behoorlijk verrast en tegelijkertijd opgelucht. Het was indrukwekkend om iemand zo jong te zien omgaan met zo’n ernstige situatie. Het meisje kwam meteen ter zake toen ze werd opgenomen. “Mijn vader kan nauwelijks ademen,” vertelde ze hem.
Ze informeerde hem over de toestand van haar vader en opende zelfs de voordeur zodat ambulancepersoneel snel binnen kon komen. Maar het was een andere zorg van het vijfjarige meisje die dit telefoontje zo bijzonder maakte voor telefonist Jason.
“We dragen pyjama’s… en ik draag een nachthemd. Dus… ik moet me klaarmaken”, hoor je het meisje zeggen in het opgenomen gesprek. “Ik weet niet wat ik moet aantrekken, maar… hij moet echt een luchtje scheppen, heel snel.”
Nadat ze de alarmcentrale heeft verzekerd dat ze aan de zijde van haar vader zal blijven en met hem zal praten, vertelt ze Jason over hun familiehond, Lou. “We hebben een hond… die is heel klein,” zegt ze. Het meisje hield haar vader in de gaten en bleef de alarmcentrale op de hoogte houden totdat de ambulance arriveerde. Gelukkig konden ze Savannah’s vader helpen om weer goed te ademen, en alles liep goed af.
Nadien heeft de vader te horen gekregen dat hij trots mag zijn op zijn dochter, en daar zijn we het natuurlijk volledig mee eens.
Algemeen
Ferrie denkt met zijn nieuwe openingszin eindelijk succes te hebben op Tinder
Openingszinnen vormen al eeuwenlang een natuurlijke manier om
contact te leggen. Of het nu gaat om een gesprek op straat, een
ontmoeting op een evenement of het begin van een tekst: de eerste
woorden bepalen vaak hoe iemand zich voelt bij wat volgt. Een
openingszin geeft richting, schept sfeer en toont een eerste indruk
van de intentie van de spreker. Daarom wordt deze eerste zin gezien
als een krachtig hulpmiddel om verbinding te creëren,
nieuwsgierigheid op te wekken en een gesprek op gang te brengen.
Deze rol maakt de openingszin tot een essentieel onderdeel van
communicatie in zowel persoonlijke als professionele situaties.
Toch is er meer aan de hand dan alleen het kiezen van een paar
woorden. Een goede openingszin werkt omdat hij aansluit bij de
persoon tegenover je of de lezer die je wilt bereiken. Hij moet
licht aanvoelen, toegankelijk zijn en ruimte bieden voor een
vervolg. In sociale situaties – zoals bij flirten of informeel
kennismaken – geeft zo’n zin vaak een speelse draai aan het moment,
waardoor de spanning wordt verlaagd en de kans op een spontane
reactie groter wordt. Dat speelse, menselijke karakter maakt de
openingszin zo herkenbaar, maar het roept ook vragen op over hoe je
hem precies inzet……
Klik op de knop hieronder om de
volgende screenshots van het gesprek te lezen
