Algemeen
112 krijgt oproep van 5-jarige die iets over papa zegt, dit hebben ze nog nooit gehoord
De grootste angst voor een ouder is dat er iets met zijn geliefde kind zal gebeuren. Als volwassene denk je zelden na over de mogelijkheid dat jou zelf iets overkomt wanneer je alleen bent met een kind, maar het risico hierop is zeker aanwezig. Een beroerte, hartaanval of ongeluk kan op de minst verwachte momenten plaatsvinden. Wat doe je dan als je alleen bent met een vijfjarige?
Laat me je vertellen, deze vader is in goede handen. Mensen die werkzaam zijn bij het alarmnummer en noodoproepen ontvangen, zijn hiermee bekend. Ze moeten beoordelen of de situatie urgent is en of er politie of een ambulance nodig is, of dat het wellicht niet zo dringend is.
Hoewel kinderen wel eens het alarmnummer bellen, is het niet gebruikelijk dat ze zo jong zijn als vijf jaar. De keer dat de vijfjarige Savannah Hensley belde, zal noodhulpverlener Jason Bonham nooit vergeten. Savannah belde 112 om te melden dat haar vader niet ademde en onmiddellijke hulp nodig had.
Het meisje was verrassend kalm en beheerst en beantwoordde de vragen van de coördinator terwijl ze haar vader controleerde, aangezien Frank, haar vader, niet kon praten.
Telefonist Jason Bonham was behoorlijk verrast en tegelijkertijd opgelucht. Het was indrukwekkend om iemand zo jong te zien omgaan met zo’n ernstige situatie. Het meisje kwam meteen ter zake toen ze werd opgenomen. “Mijn vader kan nauwelijks ademen,” vertelde ze hem.
Ze informeerde hem over de toestand van haar vader en opende zelfs de voordeur zodat ambulancepersoneel snel binnen kon komen. Maar het was een andere zorg van het vijfjarige meisje die dit telefoontje zo bijzonder maakte voor telefonist Jason.
“We dragen pyjama’s… en ik draag een nachthemd. Dus… ik moet me klaarmaken”, hoor je het meisje zeggen in het opgenomen gesprek. “Ik weet niet wat ik moet aantrekken, maar… hij moet echt een luchtje scheppen, heel snel.”
Nadat ze de alarmcentrale heeft verzekerd dat ze aan de zijde van haar vader zal blijven en met hem zal praten, vertelt ze Jason over hun familiehond, Lou. “We hebben een hond… die is heel klein,” zegt ze. Het meisje hield haar vader in de gaten en bleef de alarmcentrale op de hoogte houden totdat de ambulance arriveerde. Gelukkig konden ze Savannah’s vader helpen om weer goed te ademen, en alles liep goed af.
Nadien heeft de vader te horen gekregen dat hij trots mag zijn op zijn dochter, en daar zijn we het natuurlijk volledig mee eens.
Een tatoeage is voor veel mensen veel meer dan alleen een beetje inkt op de huid. Het is een symbool, een herinnering aan een belangrijke periode of een vorm van zelfexpressie die je letterlijk met je meedraagt. Het woord ‘tatoeage’ komt waarschijnlijk van het Tahitiaanse tatu of tattau, wat staat voor markering, streep of vlek, en dat vat precies samen wat het doet: je huid wordt bewust gemarkeerd met iets dat betekenis heeft. Door de eeuwen heen is de tatoeage uitgegroeid van een ritueel teken tot een kunstvorm die wereldwijd geliefd is, van kleine minimalistische symbolen tot complete kunstwerken over armen en ruggen……
Toch gaat het in die fascinerende wereld van permanente inkt niet
altijd helemaal zoals gepland. Waar schoonheid en betekenis
samenkomen, kan ook iets misgaan, en dan hebben we het niet alleen
over een wat scheve lijn of een langere sessie dan gedacht. Steeds
vaker duikt er een ander soort fout op: de spelfout in een
teksttatoeage. Dat is misschien wel het meest confronterende foutje
dat je kunt laten zetten, omdat het letterlijk in beeld blijft.
Achter zo’n mislukte teksttattoo schuilt bijna altijd een verhaal
vol intentie, symboliek en menselijke vergissingen…… Klik op de knop hieronder om het artikel verder te
lezen op de volgende pagina
