Algemeen
Zeyneb (31) keihard ontslagen omdat ze haar hoofddoek draagt: pure discriminatie of mag dit echt?
Ontslagen vanwege mijn hoofddoek: is dit discriminatie?
Het voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte toen mijn manager me die dag apart nam. Na jaren hard werken, met passie en toewijding voor mijn baan, kreeg ik te horen dat mijn hoofddoek niet langer “in lijn” was met het nieuwe beleid. Mijn keuze om mijn geloof zichtbaar te uiten, werd plotseling een probleem. Dat ene gesprek veranderde alles.
Mijn werk betekende veel voor mij. Ik had een goede relatie met mijn collega’s en voelde me gewaardeerd in mijn functie. Nooit eerder werd mijn hoofddoek genoemd als een probleem. Het was gewoon een onderdeel van wie ik ben. Maar plotseling kreeg ik te horen dat ik niet meer voldeed aan de eisen van het bedrijf. Ze stelden dat neutraliteit belangrijk was voor hun imago, en dat mijn hoofddoek daar niet in paste.
De onmogelijke keuze: geloof of carrière?
Ik probeerde mijn standpunt uit te leggen. Voor mij is mijn hoofddoek niet zomaar een kledingstuk, maar een essentieel onderdeel van mijn identiteit en geloof. Ik zei dat het nooit mijn werk beïnvloedde en dat ik altijd professioneel was. Maar het leek alsof mijn woorden niet doordrongen. Er werd me vriendelijk, maar dringend, gevraagd om mijn hoofddoek af te doen als ik mijn baan wilde behouden.
De keuze die ze me gaven, voelde oneerlijk en pijnlijk. Ik moest kiezen tussen mijn geloof en mijn carrière. Hoe kon ik kiezen? Voor mij was het een principekwestie. Mijn hoofddoek is een uiting van wie ik ben, en ik kon het niet opgeven. Toen ik weigerde, werd ik ontslagen. Ze noemden het een “bedrijfsbeslissing”, maar voor mij voelde het als discriminatie.
Wat zegt de wet over ontslag vanwege een hoofddoek?
Na die dag voelde ik me gebroken. Niet alleen had ik mijn baan verloren, maar ook mijn vertrouwen in de rechtvaardigheid van de samenleving. Hoe kan het legaal zijn om iemand te ontslaan vanwege een persoonlijke keuze die niemand kwaad doet? Mijn hoofddoek was nooit een probleem geweest, en nu was het plotseling de reden waarom ik zonder werk zat.
Ik vroeg me af of ik dit moest accepteren. Was dit echt hoe de wereld werkt? Ik begon onderzoek te doen en ontdekte dat de wetten rondom religieuze uitingen op de werkvloer complex zijn. In sommige gevallen kunnen bedrijven bepaalde regels opleggen, maar alleen als ze objectief gerechtvaardigd zijn. In mijn situatie voelde het niet objectief. Het voelde persoonlijk.
Volgens de Nederlandse wetgeving en Europese richtlijnen mogen werkgevers alleen religieuze uitingen verbieden als dit noodzakelijk is voor het functioneren van het bedrijf. Dit kan bijvoorbeeld gelden in functies waar neutraliteit vereist is, zoals bij rechters of politieagenten. Maar in een reguliere werkomgeving mag een werkgever niet zomaar eisen dat iemand zijn religieuze kleding aflegt.
Juridische stappen: vechten voor gerechtigheid
Mijn vrienden en familie waren woedend. Ze steunden me onvoorwaardelijk, maar ik voelde me verloren. Moest ik juridische stappen ondernemen? Of moest ik verder kijken en proberen een baan te vinden waar ik wel geaccepteerd zou worden? Het was een moeilijke beslissing, maar ik besloot het niet zomaar te laten zitten. Dit ging niet alleen om mij, maar ook om anderen die met hetzelfde te maken kunnen krijgen.
Ik schakelde een advocaat in om mijn zaak te beoordelen. Hij bevestigde dat er mogelijk sprake was van discriminatie. Werkgevers mogen regels stellen, maar die moeten in verhouding staan tot het doel dat ze willen bereiken. In mijn geval leek dat niet zo te zijn. Mijn hoofddoek had nooit invloed gehad op mijn werk, en er waren geen klachten van klanten of collega’s.
De zaak gaf me hoop, maar het bracht ook veel stress met zich mee. Ik werd geconfronteerd met mensen die zeiden dat ik “te gevoelig” was of dat ik “gewoon de regels moest volgen”. Maar voor mij ging het niet om regels. Het ging om principes. Niemand zou gedwongen moeten worden om een deel van hun identiteit op te geven om hun baan te behouden.
Hoe vaak komt dit voor? Discriminatie op de werkvloer in cijfers
Mijn verhaal is niet uniek. Ik hoorde van andere vrouwen die vergelijkbare ervaringen hadden. Volgens een rapport van het College voor de Rechten van de Mens blijkt dat religieuze discriminatie op de werkvloer een groeiend probleem is.
Belangrijke cijfers over discriminatie op de werkvloer:
- 27 procent van de meldingen bij het College voor de Rechten van de Mens gaat over religieuze discriminatie.
- 60 procent van de vrouwen met een hoofddoek zegt weleens te zijn gediscrimineerd bij een sollicitatie of op het werk.
- 1 op de 3 werkgevers geeft aan dat ze liever geen medewerkers met een zichtbare religieuze uiting aannemen.
Deze cijfers laten zien dat mijn ervaring niet op zichzelf staat. Het is een structureel probleem dat aangepakt moet worden.
Wat kun je doen als je wordt gediscrimineerd op je werk?
Als je te maken krijgt met religieuze discriminatie op de werkvloer, zijn er een aantal stappen die je kunt nemen:
- Praat met je werkgever – Vraag om een officieel gesprek en leg uit waarom je vindt dat het beleid onterecht is.
- Neem contact op met een juridisch expert – Organisaties zoals het College voor de Rechten van de Mens kunnen je adviseren.
- Dien een klacht in bij een antidiscriminatiebureau – Zij kunnen bemiddelen tussen jou en je werkgever.
- Overweeg juridische stappen – Als je onterecht bent ontslagen, kun je mogelijk een zaak aanspannen.
- Zoek steun bij lotgenoten – Er zijn verschillende netwerken en organisaties die zich inzetten voor gelijke rechten op de werkvloer.
Blik op de toekomst: vechten voor verandering
Terwijl mijn zaak loopt, probeer ik vooruit te kijken. Ik weet dat ik de juiste keuze heb gemaakt door voor mezelf op te komen, maar het blijft moeilijk. De onzekerheid is zwaar, en het is frustrerend om te weten dat ik dit gevecht moet voeren terwijl ik gewoon mijn werk wil doen.
Ik hoop dat mijn verhaal anderen inspireert om op te staan tegen onrecht, hoe moeilijk het ook is. Niemand zou het gevoel moeten hebben dat ze moeten kiezen tussen hun geloof en hun werk. We verdienen allemaal een eerlijke kans om ons leven op te bouwen zonder gedwongen te worden onze identiteit op te geven.
Wat vind jij hiervan?
Mijn situatie roept veel vragen op over hoe Nederland omgaat met religieuze vrijheid op de werkvloer. Wat vind jij? Moet ik vechten voor mijn rechten of verder gaan? Laat het mij weten in de reacties op Facebook.
Johan Derksen nuanceert eerdere uitspraken na bericht van advocaat Peter Plasman: “Het kwam niet van haar, maar van Mary Borsato”
De uitspraken van Johan Derksen over de zaak rond Marco Borsato hebben opnieuw voor opschudding gezorgd. De Vandaag Inside-presentator suggereerde maandagavond dat er sprake zou zijn geweest van chantage voorafgaand aan de rechtszaak tegen de zanger. Een dag later kwam hij daar echter op terug, nadat hij een duidelijke e-mail had ontvangen van advocaat Peter Plasman, die de belangen behartigt van het vermeende slacht0ffer in de zaak.
Opmerkelijke bewering in Vandaag Inside
Het begon met een opmerking die Derksen maandagavond maakte aan tafel bij Vandaag Inside, het praatprogramma waarin hij samen met Wilfred Genee en René van der Gijp de actualiteit bespreekt. Tijdens het gesprek over de lopende rechtszaak tegen Marco Borsato zei Derksen dat de zanger in het verleden gechanteerd zou zijn, en dat hij de kwestie destijds “had kunnen afkopen”.
“Hij wist dat dit zou komen en hij had het af kunnen kopen,” zei Derksen. “Achteraf denk ik: jongen, had het maar gedaan, dat had je een hoop ellende bespaard.”
De uitspraak zorgde direct voor gefronste wenkbrauwen, want Derksen suggereerde hiermee dat er sprake was geweest van een vorm van druk of dreiging vanuit de kant van het vermeende slacht0ffer of haar familie.
De mail van advocaat Peter Plasman
Advocaat Peter Plasman, die optreedt namens de betrokken familie, reageerde vrijwel onmiddellijk op de bewering. Hij stuurde een e-mail naar Derksen om duidelijk te maken dat de informatie niet klopt.
Tijdens de uitzending van dinsdagavond vertelde Wilfred Genee dat Plasman contact had gezocht.
“Peter Plasman heeft Johan vandaag een mail gestuurd,” legde Genee uit. “Hij vroeg me zelfs of hij jouw e-mailadres mocht gebruiken om een bericht te sturen.”
Derksen bevestigde het bericht te hebben ontvangen en gaf toe dat zijn eerdere uitspraak te kort door de bocht was geweest.
“Hij stuurde inderdaad een vrij opgewonden briefje,” aldus Derksen. “Maar hij heeft zich ten onrechte opgewonden, want er is wel contact geweest over een mogelijke financiële regeling, maar dat kwam niet van de tegenpartij. Dat kwam van de kant van Mary Borsato, Marco’s moeder.”
“Mary zag aankomen dat er iets ging spelen”
Volgens Derksen was het juist Mary Borsato, de moeder van Marco, die in het verleden contact zou hebben gezocht om een conflict te voorkomen.
“Zij zag waarschijnlijk aankomen dat er iets aan zat te komen en wilde dat sussen,” zei Derksen. “Maar dat betekent dus niet dat er vanuit de andere kant sprake was van chantage. Het initiatief lag niet bij hen.”
Derksen benadrukte dat zijn woorden maandag verkeerd konden worden geïnterpreteerd en dat hij daarom de situatie wilde rechtzetten.
Geen sprake van chantage
Advocaat Peter Plasman zou in zijn e-mail aan Derksen hebben uitgelegd dat de suggestie van chantage niet alleen onjuist, maar ook onrechtvaardig is richting zijn cliënt en haar familie. Hij stelde dat het vermeende slacht0ffer zich juist in het geheel niet met geld wilde bezighouden, maar uitsluitend met de waarheid en gerechtigheid.
Tijdens de uitzending legde Wilfred Genee uit dat Plasman hem eerder op de dag had laten weten dat er geen enkele aanwijzing is dat de familie Borsato onder druk is gezet.
“Dan was het afdreiging geweest,” zei Genee. “En dat is het niet. Dat is ook nooit het motief geweest. Dit meisje wilde gewoon duidelijk maken dat ze niet goed behandeld is. Dat is het enige waar het haar om te doen is.”
Ook Vandaag Inside-jurist Job Knoester bevestigde dat, als er aan de kant van de aanklagers sprake was geweest van druk of geldzucht, dat in de rechtszaal meteen naar voren zou zijn gebracht. “Dat had de verdediging dan direct gebruikt,” aldus Knoester.
Derksen: “Het was niet mijn bedoeling iemand te beschadigen”
Na de uitzending van dinsdagavond liet Derksen weten dat hij de kwestie wilde nuanceren.
“Ik heb nooit de bedoeling gehad iemand te beschadigen,” zei hij. “Ik had die opmerking niet moeten maken zonder te weten waar het precies vandaan kwam. Achteraf gezien had ik dat anders moeten formuleren.”
Derksen, die bekendstaat om zijn uitgesproken meningen, gaf toe dat hij zich soms laat meeslepen in de dynamiek van het programma. “Het gaat er bij Vandaag Inside vaak stevig aan toe, maar in dit geval was het verstandiger geweest iets meer afstand te houden.”
Een gevoelige kwestie
De zaak rond Marco Borsato blijft een gevoelig onderwerp. De zanger stond onlangs voor de rechter in verband met een onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag. Het 0penbaar Ministerie heeft inmiddels een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden geëist. De uitspraak van de rechtbank wordt later deze maand verwacht.
Omdat de zaak veel emoties oproept, reageren media, publiek en betrokkenen vaak fel. Voor advocaten zoals Peter Plasman is het daarom belangrijk dat er zorgvuldig wordt omgegaan met wat er over hun cliënten wordt gezegd — zeker in televisieprogramma’s met miljoenen kijkers.
Plasman liet in eerdere interviews al weten dat zijn cliënt rust en respect verdient, en dat wilde hij met zijn e-mail aan Derksen opnieuw benadrukken.
Vandaag Inside en de publieke opinie
Het incident past in een langere traditie van Vandaag Inside, waar maatschappelijke kwesties en rechtszaken regelmatig onderwerp van gesprek zijn. Johan Derksen is één van de vaste tafelgasten die niet bang is om uitgesproken meningen te delen, maar juist daardoor soms op kritiek kan rekenen.
Collega Wilfred Genee probeerde dinsdag de rust te bewaren door de kwestie zorgvuldig te bespreken. “We moeten niet vergeten dat dit voor alle betrokkenen een zeer persoonlijke zaak is,” zei hij. “Wat er nu gebeurt, is voor niemand makkelijk.”
Derksen stemde daarmee in. “Ik denk dat het goed is om te erkennen dat ik te snel heb gesproken,” zei hij. “Dat is ook het eerlijke om te doen.”
Reacties van kijkers
De discussie leverde veel reacties op sociale media op. Sommige kijkers prezen Derksen voor het tonen van zelfreflectie, anderen vonden dat de opmerking nooit gemaakt had mogen worden.
Een veelgelezen reactie op X (voorheen Twitter) luidde:
“Fijn dat Derksen zijn fout rechtzet, maar dit soort suggesties kunnen mensen echt beschadigen. Hopelijk leert hij ervan.”
Anderen toonden juist begrip:
“Iedereen zegt weleens iets te snel. Belangrijkste is dat hij het rechtzet. En dat doet hij hier netjes.”
Het laat zien hoe gepolariseerd het debat blijft rond deze zaak — niet alleen over Marco Borsato zelf, maar ook over hoe de media ermee omgaan.
Een les in zorgvuldigheid
Het voorval rond Derksen en Plasman benadrukt opnieuw het belang van zorgvuldige communicatie in gevoelige kwesties. Uitspraken die in een luchtige televisiesetting worden gedaan, kunnen in de context van een lopende rechtszaak grote gevolgen hebben.
Juristen wijzen erop dat publieke figuren extra verantwoordelijkheid dragen wanneer ze praten over zaken die nog onder de rechter zijn.
“Zodra er sprake is van een gerechtelijke procedure, moeten media uiterst voorzichtig zijn,” zegt media-analist Bart Schinkel. “Wat als een losse opmerking begint, kan snel uitgroeien tot een golf van misverstanden.”
Rust en respect
Aan het eind van de uitzending van dinsdagavond sloot Wilfred Genee af met een oproep tot rust.
“Laten we afwachten wat de rechter besluit. Het is belangrijk dat iedereen de ruimte krijgt om gehoord te worden — zonder oordeel vooraf.”
Daarmee was de toon gezet: meer rust, minder speculatie. Ook Johan Derksen leek die boodschap te omarmen.
“Ik ben fel, dat weet iedereen,” zei hij. “Maar in dit geval had ik beter moeten weten. Soms is zwijgen inderdaad goud waard.”
💬 Wat vind jij van de reactie van Johan Derksen na de mail van Peter Plasman? Vind je het terecht dat hij zijn woorden nuanceerde, of had hij beter helemaal niets kunnen zeggen? Laat je mening achter in de reacties hieronder.