Algemeen
Zangeres Sieneke doet walgelijke uitspraken over Suzan & Freek
Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”
Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.
Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode
Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.
In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.
Een stille afstand
Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”
De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.
Een breuk in de familieband?
In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”
Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”
Steun aan anderen, gemis dichtbij
Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.
“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”
Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?
De kracht van een knuffel
Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”
Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”
Geen dreiging, maar een grens
Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”
Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.
Een verhaal dat verder reikt
Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.
Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.
Liefde hoeft geen perfect verleden
Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.
Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.
Hoop op een brug
Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.
Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.
Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid
In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.
Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.
In de Saudische stad Taif heeft zich onlangs een opmerkelijk voorval voorgedaan in een lokaal attractiepark. Tijdens het gebruik van de attractie Pendulum 360 trad een onverwachte technische storing op, wat resulteerde in meerdere gewonden. Het incident vond plaats op een druk moment in het park en heeft sindsdien geleid tot bezorgdheid over de veiligheidsnormen in recreatievoorzieningen.
Attractie onderbreekt rit onverwacht
De storing deed zich voor toen de attractie in volle beweging was. Bezoekers maakten melding van een abrupte onderbreking waarbij de structuur van de attractie tekenen van instabiliteit vertoonde. Volgens eerste berichten raakten 23 personen gewond. De ernst van de verwondingen varieert; drie personen zijn momenteel onder medische observatie.
Directe reactie van hulpdiensten
Het incident vond plaats in het populaire recreatiegebied Al-Hada, dat ten oosten van Mekka ligt. Hulpverleners en medische teams waren snel ter plaatse. Meerdere gewonden zijn ter plekke geholpen, terwijl anderen naar nabijgelegen medische centra zijn overgebracht voor verdere behandeling.
Dankzij de snelle inzet van noodhulpteams kon verdere escalatie worden voorkomen. De betrokken bezoekers ontvingen eerste hulp op locatie en zijn veilig overgedragen aan medische professionals.
Tijdelijke sluiting van het park
Als voorzorgsmaatregel heeft de gouverneur van de regio Taif opdracht gegeven om het attractiepark tijdelijk te sluiten. Deze beslissing is genomen om de veiligheid van bezoekers te waarborgen en om ruimte te geven voor een grondig onderzoek.
Het is niet de eerste keer dat in deze regio aandacht wordt gevraagd voor veiligheidsstandaarden in recreatieve voorzieningen. Het voorval onderstreept het belang van periodieke inspecties en professioneel onderhoud.
Onderzoek naar oorzaak gestart
Autoriteiten zijn inmiddels begonnen met een uitgebreid technisch en administratief onderzoek. Hierbij wordt onder andere bekeken of alle wettelijke veiligheidsrichtlijnen zijn nageleefd en of er sprake was van onderhoudsachterstanden of andere structurele problemen.
De eerste fase van het onderzoek richt zich op het analyseren van camerabeelden, het horen van ooggetuigen en het controleren van onderhoudsrapporten. Ook de leverancier van de attractie is betrokken bij de analyse van het voorval.
Belang van preventieve veiligheidsmaatregelen
Lokale media en betrokken instanties benadrukken het belang van proactieve veiligheidsmaatregelen binnen pretparken. Regelmatige inspecties, duidelijke noodprocedures en goed opgeleid personeel spelen een sleutelrol bij het voorkomen van dergelijke situaties.
Experts wijzen erop dat attracties regelmatig worden blootgesteld aan mechanische belasting en dat preventief onderhoud essentieel is om risico’s te minimaliseren. Internationale normen zoals ISO 17842 – een richtlijn voor de veiligheid van attracties – kunnen als voorbeeld dienen voor verbetertrajecten in de sector.
Reacties van het publiek
Het incident heeft geleid tot veel aandacht op sociale media en bij nieuwszenders. Bezoekers van het park delen hun ervaringen en spreken hun waardering uit voor het optreden van de hulpdiensten. Tegelijkertijd wordt door velen opgeroepen tot strengere veiligheidsmaatregelen in vergelijkbare faciliteiten.
Families en betrokkenen geven aan dat vertrouwen in pretparken nauw samenhangt met de zichtbaarheid van veiligheidsmaatregelen. Velen pleiten voor transparantere communicatie vanuit parkorganisaties over hoe risico’s worden beheerd.
Positieve inzet van lokale autoriteiten
De beslissing om het park tijdelijk te sluiten wordt door veel mensen als een verantwoord signaal gezien. Het toont de toewijding van lokale autoriteiten aan om prioriteit te geven aan bezoekersveiligheid. Door op korte termijn maatregelen te nemen, hopen beleidsmakers het vertrouwen van het publiek te behouden en toekomstige risico’s te beperken.
De gemeente Taif heeft aangegeven dat resultaten van het onderzoek openbaar gemaakt zullen worden. Hiermee willen zij bijdragen aan transparantie en het versterken van het veiligheidsbeleid in de toeristische sector.
De bredere context van attractieveiligheid
Dit incident past in een bredere discussie over de veiligheid van attractieparken wereldwijd. Naarmate recreatieparken populairder worden, stijgt ook het belang van betrouwbare veiligheidsmechanismen. In veel landen worden inmiddels extra regels ingevoerd rond periodieke keuringen, het trainen van personeel en het moderniseren van oudere attracties.
Bezoekers hechten steeds meer waarde aan heldere informatievoorziening en zichtbare veiligheidsvoorzieningen zoals waarschuwingsborden, vangnetten en snelle toegang tot hulpdiensten. Toekomstige ontwikkelingen zullen zich mogelijk richten op het inzetten van technologie zoals sensoren en real-time monitoring om onregelmatigheden vroegtijdig te detecteren.
Lessen voor de toekomst
Het voorval in Taif herinnert ons eraan dat veiligheid nooit vanzelfsprekend is. Zowel exploitanten als bezoekers dragen verantwoordelijkheid voor het naleven van voorschriften. Voor attractieparken betekent dit dat zij continu moeten investeren in onderhoud, personeelstraining en communicatie.
Voor bezoekers geldt dat het naleven van richtlijnen en het melden van onregelmatigheden kan bijdragen aan een veilige en aangename ervaring. Gezamenlijk kunnen we ervoor zorgen dat pretparken toegankelijk, plezierig en veilig blijven voor mensen van alle leeftijden.
Slotgedachte: Samen werken aan veilige recreatie
De situatie in Taif is een moment van reflectie. Hoewel niemand vooraf op een storing of technisch mankement rekent, kan snel en effectief optreden van hulpdiensten en overheid veel betekenen. Door samen te werken aan hoge veiligheidsstandaarden, kunnen incidenten als deze hopelijk in de toekomst worden voorkomen.
Het is belangrijk dat recreatieve organisaties wereldwijd blijven investeren in kwaliteit, transparantie en innovatie. Want alleen zo kunnen ze garanderen dat elk bezoek aan een pretpark niet alleen leuk, maar ook veilig is – voor jong én oud.