Video
Wieteke van Dort, televisielegende, maakt een glorieuze terugkeer op televisie in “Secret Duets”: ‘Absoluut geweldig’
Televisielegende Wieteke van Dort (79) maakt een opmerkelijke terugkeer op televisie in het programma “Secret Duets”. Tijdens de uitzending zingt Dave von Raven (42) een liedje met een nog anonieme zangeres, maar zodra hij haar stem hoort, realiseert hij zich meteen dat hij deze stem kent uit zijn kindertijd. En dat blijkt te kloppen, want het is niemand minder dan Wieteke van Dort zelf, die voor het eerst in lange tijd weer op televisie te zien is en bijna 650.000 kijkers trekt.
In “Secret Duets”, een zangshow op RTL 4, treden bekende artiesten op in duet met iemand die ze niet kunnen zien. Aan de hand van de stem en enkele hints moeten ze raden wie er aan de andere kant van een dikke muur staat. Dit kan een professionele zanger zijn, maar ook een BN’er van wie niet bekend is dat die kan zingen.
Tijdens het zingen van het nummer “Avond” van Boudewijn de Groot herkent Dave von Raven meteen de stem van zijn mysterieuze zangpartner, maar pas bij de tweede keer zingen beseft hij wie het werkelijk is. Presentator Jamai Loman onthult alvast dat hij het “waanzinnig” vindt dat Wieteke van Dort aanwezig is. Panellid René Froger twijfelt geen moment en herkent de stem direct. Hij geeft aan dat hij deze mevrouw zijn hele leven al kent, zelfs uit zijn eigen jeugd. Panellid Edsilia Rombley is nog aan het puzzelen en vraagt zich af of ze misschien in Sesamstraat heeft gezeten. Uiteindelijk raadt ze toch niet de juiste persoon.
Emma Heesters is de enige die volledig in het duister tast en twijfelt sterk. Ze geeft aan dat René Froger erg zeker lijkt te zijn van zijn zaak, terwijl zij juist onzeker is omdat ze denkt dat deze stem uit een tijd komt voordat zij geboren was. Presentator Jamai Loman geeft nog een hint door te zeggen dat de “secret singer” een sprookjesachtige stem heeft en dat zij in zijn familie als een heilige wordt beschouwd.
Wanneer de identiteit van Wieteke van Dort uiteindelijk wordt onthuld, is Dave von Raven aangenaam verrast. Hij herinnert zich haar bekende typetje, Tante Lien, waarvan hij opgroeide met de personages. Wieteke van Dort is vooral bekend geworden door haar optredens in De late late Lien show en door haar rollen in verschillende films en in het Klokhuis, waar ze twintig jaar lang verschillende typetjes en sketches speelde. Hoewel Edsilia Rombley dacht aan Sesamstraat, heeft Wieteke van Dort daar wel gastoptredens gehad, maar was ze niet betrokken bij de reguliere cast.
Met een staande ovatie verlaat Wieteke van Dort bescheiden het podium. Ze glimlacht en zegt: “Ik ben verlegen.” Haar optreden in “Secret Duets” markeert een bijzondere terugkeer op televisie en laat
zien dat Wieteke van Dort nog steeds een geweldige indruk kan maken op het publiek. Na al die jaren blijft haar stem krachtig en herkenbaar, en haar bescheidenheid maakt haar alleen maar geliefder.
De aanwezigheid van Wieteke van Dort in “Secret Duets” is een nostalgisch moment voor velen. Haar rol als Tante Lien heeft generaties lang mensen geamuseerd en geraakt. Haar vermogen om moeiteloos in het Indonesische accent van Tante Lien te schakelen, brengt warme herinneringen naar boven bij degenen die met haar typetje zijn opgegroeid.
Het feit dat Wieteke van Dort bijna 650.000 kijkers trekt, is een duidelijk bewijs van haar blijvende populariteit en de waardering die mensen hebben voor haar talent en bijdrage aan de televisiegeschiedenis. Haar terugkeer op het scherm is een welkome verrassing en herinnert ons aan de onschatbare waarde van haar artistieke bijdragen.
Naast haar bekendheid als Tante Lien heeft Wieteke van Dort ook een indrukwekkende carrière gehad in films en het Klokhuis, waar ze haar veelzijdigheid als actrice heeft laten zien. Haar aanwezigheid in “Secret Duets” laat zien dat ze nog steeds een inspiratie is voor jonge artiesten en dat haar stem en talent tijdloos zijn.
Het feit dat Wieteke van Dort met een staande ovatie het podium verlaat, is een teken van de diepe waardering en bewondering die mensen voor haar hebben. Haar bescheidenheid toont haar nederigheid en haar onverminderde passie voor haar vak.
De terugkeer van Wieteke van Dort op televisie in “Secret Duets” markeert een speciaal moment in de televisiegeschiedenis. Het herinnert ons aan de iconische rollen die ze heeft gespeeld en de blijvende impact die ze heeft gehad op het Nederlandse publiek.
Met haar optreden laat Wieteke van Dort zien dat haar stem nog steeds krachtig en ontroerend is, en haar aanwezigheid op het scherm herinnert ons aan de tijdloze magie van de televisie. Ze blijft een geliefde televisielegende en haar terugkeer in “Secret Duets” bewijst dat ze nog steeds in staat is om het publiek te betoveren met haar talent en charisma.
Het is een waar genoegen om Wieteke van Dort weer op televisie te zien en te genieten van haar optreden in “Secret Duets”. Haar stem en persoonlijkheid blijven uniek en onvergetelijk, en haar terugkeer naar het scherm is een moment om te koesteren voor zowel haar trouwe fans als nieuwe generaties die kennis kunnen maken met haar prachtige talent.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”
