Algemeen
Werkzoekende vader met opvallende gezichtstattoo vraagt op Facebook om baan na maandenlange zoektocht
Dit opmerkelijke verhaal over de impact van sociale media draait om Mark Cropp, een jongeman uit Nieuw-Zeeland, die zich op een kruispunt bevond nadat hij een gevangenisstraf van twee jaar en drie maanden had uitgezeten voor een mislukte drugsdeal.
Tijdens zijn gevangenschap, waarin hij wanhopig zocht naar een nieuwe start na zijn vrijlating, nam Mark een beslissing die zijn leven diepgaand zou veranderen.
Op een avond, in zijn gevangeniscel, dronken van zelfgebrouwen alcohol gemaakt van gefermenteerde appels, brood en suiker, namen Mark en zijn broer een levensveranderende beslissing…
De gezichtstatoeage In een roes besloten ze Marks gezicht te tatoeëren met zijn bijnaam, gebruikmakend van geïmproviseerde inkt gemaakt van tandpasta en gesmolten plastic messen en vorken. De resulterende immense zwarte tatoeage, die het woord ‘Devast8’ op zijn kaak en onderkaak spelt, zou uiteindelijk een symbool van spijt worden.
Na zijn vrijlating uit de gevangenis werd Mark geconfronteerd met de harde realiteit van werkloosheid. Hoewel hij graag weer wilde integreren in de samenleving en voor zijn partner en jonge dochter wilde zorgen, ontdekte hij al snel dat zijn opvallende gezichtstatoeage dit vrijwel onmogelijk maakte. Ondanks zijn eerdere werkervaring schrokken potentiële werkgevers onmiddellijk terug voor de zichtbare inkt, waardoor Mark geen baan kon vinden.
Mark deelde met Daily Mail Australia de betekenis achter de tatoeage en zei: “Weet je, er was een lange tijd waarin ik alles wat ik aanraakte verwoestte. Ik zou uiteindelijk iedereen vernietigen die ik ontmoette of waarmee ik in contact kwam.”
Hij ging verder: “Ze zouden teleurgesteld zijn over iets dat ik had gedaan of gezegd – ik hoorde altijd ‘dat is verwoestend’. Toen het eenmaal was begonnen, dacht ik: ik kan er nu niet meer op terugkomen. Ik wou dat ik was gestopt terwijl de schets er nog was, eerlijk gezegd,” zei hij.
“Voordat ik het wist, had ik dit op mijn gezicht… Het was opgezwollen als een bloedige pompoen,” zei hij.
Op zoek naar een oplossing zocht Mark manieren om de tatoeage te verwijderen, maar werd geconfronteerd met financiële beperkingen en een gebrek aan bereidwillige professionals. Laserverwijdering, de meest haalbare optie, vereiste talloze sessies en bracht aanzienlijke kosten met zich mee. Dus wendde Mark zich tot sociale media voor hulp.
Op Facebook deelde Mark een selfie waarin hij zijn kenmerkende tatoeage toonde, terwijl hij zocht naar een baan en een kans op een nieuwe start. Zijn oprechte pleidooi kreeg al snel grip op het platform en trok de aandacht van het personeel van Sacred Tattoo, een tattooshop in Auckland.
De 79-jarige zanger Lee Towers, bekend om zijn karakteristieke stemgeluid en lange verbondenheid met de Rotterdamse marathon, maakt momenteel een moeilijke periode door. De geliefde artiest is recent opnieuw gevallen, wat leidde tot fysieke beperkingen en pijn. Toch blijft hij positief en richt hij zich op herstel, met als doel om sterker terug te komen.
Onverwachte val met fysieke gevolgen
De recente valpartij kwam onverwachts en had directe impact op zijn gezondheid. “Ik verloor mijn evenwicht en toen lag ik op de grond,” vertelt Lee in een open gesprek met De Telegraaf. De val resulteerde in gekneusde ribben, wat hem beperkt in zijn beweging en het ademhalen bemoeilijkt. Zijn hulpmiddel voor mobiliteit, een rollator, is momenteel nauwelijks inzetbaar, wat het dagelijks functioneren uitdagender maakt.
Gezondheidsklachten stapelen zich op
De val komt bovenop een aantal al bestaande medische klachten. Zo werd Lee recent geopereerd aan nierstenen, wat zijn herstel vertraagde. Daarnaast ervaart hij ongemak door een ontsteking in zijn heup, waardoor lopen en andere alledaagse handelingen moeilijker zijn geworden. “Het ging al lastig, maar nu ben ik echt beperkt,” aldus Lee.
Ondanks deze omstandigheden blijft hij vastbesloten. “Ik wil blijven bewegen, hoe moeilijk het ook is.” Met die instelling probeert hij meerdere keren per week de sportschool te bezoeken, om zo zijn conditie op peil te houden.
Gemis van belangrijke momenten
Naast de fysieke klachten speelt ook het gemis van sociale en professionele gebeurtenissen een rol. Zo kon Lee recent niet aanwezig zijn bij de 85e verjaardag van zijn goede vriend Gerard Cox in het Luxor Theater. Een feestelijke avond met grote namen als André van Duin en Jenny Arean, maar voor Lee zat deelnemen er niet in. “Dat vond ik erg jammer,” vertelt hij. “Ik kon nauwelijks ademhalen, laat staan zingen.”
Deze gemiste momenten raken hem, maar hij blijft nuchter. Hij weet dat het belangrijk is om goed voor zichzelf te zorgen, zodat hij in de toekomst weer kan deelnemen aan zulke gelegenheden.
Kracht en herstel als rode draad
Lee Towers is geen onbekende als het gaat om herstel en veerkracht. Twee jaar geleden brak hij zijn heup na een val over een tapijt. Tijdens zijn revalidatie viel hij van een hometrainer en liep hij een breuk in zijn hand op. In beide gevallen vocht hij zich terug, gedreven door zijn sterke karakter en passie voor muziek.
“Ik heb het al vaker moeilijk gehad, maar telkens wist ik terug te komen,” zegt hij. Die instelling typeert hem. Zijn kracht ligt in zijn doorzettingsvermogen, gecombineerd met een optimistische levenshouding.
Mentaal sterk en vol vertrouwen
Hoewel de fysieke uitdagingen groot zijn, blijft Lee mentaal sterk. Hij mist het optreden, het contact met zijn publiek en het samenzijn met collega’s. Toch houdt hij vast aan een positieve kijk op de toekomst. “Mentaal gaat het goed,” benadrukt hij. Zijn optredens staan momenteel op een laag pitje, maar hij is vastbesloten om te herstellen en fit te zijn voor zijn tachtigste verjaardag.
Hoopvol vooruitkijken
Voor Lee Towers draait het leven, ook in deze fase, om perspectief. Hij richt zich op kleine stappen vooruit en blijft geloven in herstel. Zijn verhaal laat zien dat veerkracht niet aan leeftijd gebonden is, en dat positiviteit en doorzettingsvermogen ook in moeilijke tijden veel kunnen betekenen.
“Zolang ik kan blijven lachen en blijven dromen, blijf ik doorgaan,” zegt hij. Daarmee is zijn boodschap helder: ook wanneer het leven tijdelijk vertraagt, blijft het de moeite waard om vooruit te kijken.