Algemeen
Wendy verklapt hoeveel pensioen ze trekt en is duidelijk niet happy
Wendy Van Wanten openhartig over haar pensioen: “Ik heb 43 jaar gewerkt, en nu moet ik rondkomen met 1.500 euro”
Wendy Van Wanten, de bekende Vlaamse zangeres en voormalig televisiepresentatrice, heeft zich in een interview met Het Laatste Nieuws uitgesproken over een onderwerp dat velen raakt: de pensioenen. Met haar 64 jaar is Wendy officieel met pensioen, maar haar onvrede over de manier waarop het pensioenstelsel in elkaar zit, steekt ze niet onder stoelen of banken. Hoewel ze hier en daar nog wel optreedt, laat ze weten dat haar pensioen haar allesbehalve gelukkig maakt.
Een leven lang werken, maar financieel onder druk
Wendy’s carrière is indrukwekkend: ze heeft 43 jaar lang gewerkt als zelfstandige artiest. Ze bracht muziek en plezier in het leven van vele Vlamingen. Toch merkt ze dat haar harde werk niet wordt beloond met een fatsoenlijk pensioen. “Dat ik, naarmate ik ouder word, steeds meer moet afdragen aan de staat, maakt me ongelukkig,” zegt ze eerlijk. “Ik heb 43 jaar gewerkt, mensen blij gemaakt, en nu moet ik rondkomen met een pensioen van 1.500 euro.”
Die 1.500 euro is volgens Wendy nauwelijks genoeg om van te leven, zeker niet als je bedenkt dat alles duurder wordt en vaste lasten blijven stijgen. Haar verhaal is herkenbaar voor veel zelfstandigen en artiesten die jarenlang keihard hebben gewerkt, maar in hun pensioen een stuk minder overhouden dan ze gehoopt hadden.
De scheve verhoudingen: “Daar spring je niet ver mee”
Wat Wendy misschien nog wel het meest steekt, is de scheve verhouding tussen werk en niet-werk. Ze legt uit: “Daar spring je niet ver mee. En dat krijg je mij niet uitgelegd, zeker niet als je ziet welke uittredingsvergoedingen politici ontvangen wanneer ze stoppen.”
Het idee dat mensen die nooit hebben gewerkt soms bijna evenveel krijgen als iemand die zijn of haar hele leven heeft gewerkt, raakt haar diep. Het voelt voor haar als een oneerlijke verdeling die geen recht doet aan de inspanningen van mensen die altijd hun steentje hebben bijgedragen aan de samenleving.
Het gevoel alleen maar te betalen
Wendy verwoordt het gevoel van machteloosheid dat veel mensen in haar situatie herkennen: “Het enige wat ik nog lijk te doen, is betalen. En waarvoor? Omdat ik het Vlaamse publiek heb gediend? Omdat ik hard heb gewerkt?” Haar woorden klinken door in de hoofden van velen die zich in hetzelfde schuitje bevinden.
Voor Wendy is het onbegrijpelijk dat je in een welvarend land als België na een lang en hard werkend leven niet kunt rekenen op een pensioen waarmee je comfortabel oud kunt worden. “In dit land ben je beter af als leefloner dan als werkende. Wie gaat daar eindelijk iets aan doen? Toch niet ik?” zegt ze cynisch.
Een oproep tot rechtvaardigheid
De voormalige PinUp Club-presentatrice roept op tot meer rechtvaardigheid en begrip voor mensen die altijd hebben gewerkt. Haar boodschap is duidelijk: er moet iets veranderen aan het pensioenstelsel, zodat hardwerkende mensen een waardig pensioen krijgen. Ze wil dat er beter wordt geluisterd naar mensen zoals zij, die jarenlang hun best hebben gedaan om anderen blij te maken.
Wendy’s verhaal is niet alleen haar eigen verhaal, maar dat van vele anderen in België en daarbuiten. Het is een oproep om beter na te denken over hoe we in onze samenleving omgaan met mensen die jarenlang hebben gewerkt en nu met een minimaal pensioen moeten zien rond te komen.
Wendy blijft positief: optredens houden haar op de been
Ondanks alles blijft Wendy Van Wanten niet bij de pakken neerzitten. Ze houdt nog steeds van het podium en van muziek maken. Zo treedt ze nog af en toe op om het contact met haar publiek niet te verliezen. “Zingen en optreden geven me nog steeds energie,” zegt ze daarover.
Toch kan ze niet ontkennen dat de financiële druk zwaar weegt. Vooral omdat ze vindt dat dit niet nodig zou moeten zijn na zoveel jaar hard werken. Voor haar is muziek nu een manier om niet alleen zichzelf, maar ook anderen een hart onder de riem te steken. Ze hoopt dat haar verhaal anderen zal inspireren om ook hun stem te laten horen en op te komen voor hun rechten.
Een bredere discussie over pensioenen
Wendy Van Wanten raakt met haar openhartige verhaal een snaar die veel verder reikt dan haar eigen situatie. Haar boodschap sluit aan bij een bredere discussie over pensioenen, armoede en de waardering van werk in onze samenleving. Steeds meer mensen, vooral zelfstandigen en kunstenaars, merken dat het huidige pensioenstelsel niet toereikend is om op een waardige manier oud te worden.
Haar woorden zetten aan tot nadenken: hoe kan het dat mensen die hun hele leven hebben gewerkt, toch zo weinig overhouden? Waarom is er zoveel verschil tussen wie wél en wie niet heeft gewerkt, terwijl het pensioen voor iedereen een basis zou moeten bieden? Het zijn vragen waar niet alleen Wendy, maar ook beleidsmakers en burgers zich mee bezig zouden moeten houden.
De kracht van eerlijkheid
Wat Wendy’s verhaal bijzonder maakt, is haar eerlijkheid en openheid. Ze durft uit te spreken wat velen denken, maar niet altijd hardop durven te zeggen. Het toont haar kracht als vrouw en als artiest: niet alleen op het podium, maar ook daarbuiten.
Voor veel mensen is Wendy Van Wanten al jarenlang een bron van plezier en muziek. Nu laat ze zien dat ze ook een stem heeft als het gaat om rechtvaardigheid en eerlijkheid. Die kant van haar verdient net zo veel respect als haar optredens en haar muzikale talent.
Een boodschap voor de toekomst
Terwijl Wendy Van Wanten nog steeds geniet van zingen en optreden, blijft haar boodschap overeind: er moet meer rechtvaardigheid komen in het pensioenstelsel. Niet alleen voor haar, maar voor alle mensen die jarenlang hebben gewerkt en daar nu nauwelijks voor beloond worden.
Ze hoopt dat haar verhaal anderen zal inspireren om ook hun stem te laten horen. Want verandering begint vaak bij het uitspreken van wat je voelt. En als er iets is wat Wendy duidelijk maakt, dan is het dat we allemaal recht hebben op een waardig en eerlijk pensioen – als erkenning voor een leven lang werken.
Algemeen
Nieuwe Belgische verkeersregels vanaf 2026 zorgen nu al voor discussie: “Een heel andere mindset”
Vanaf 1 september 2026 treedt in België een volledig vernieuwde wegcode in werking: de zogenaamde ‘Code van de Openbare Weg’. Deze grootschalige hervorming vervangt de oude wegcode die al sinds 1975 van kracht is. Het doel van de update is duidelijk: de regels moeten eenvoudiger, helderder en beter afgestemd zijn op de huidige samenleving. Zowel automobilisten, fietsers als voetgangers zullen de impact van deze hervorming voelen. Maar wat verandert er precies? En hoe bereid je je het best voor op deze nieuwe verkeersrealiteit?
Een frisse blik op verkeersregels
De nieuwe wegcode heeft als doel de bestaande regels te moderniseren en te stroomlijnen. In de afgelopen decennia zijn er steeds maar nieuwe bepalingen toegevoegd aan de bestaande wetgeving, wat voor verwarring en onduidelijkheid zorgde. De hervorming wil daar nu komaf mee maken. Door verouderde bepalingen te schrappen en de resterende regels op een logischere manier te ordenen, moet het voor elke weggebruiker duidelijker worden wat wel en niet mag op de openbare weg.
Extra nadruk op veiligheidsgordels
Een van de meest concrete veranderingen betreft het dragen van de veiligheidsgordel. Waar tot nu toe vooral de individuele passagier verantwoordelijk werd gehouden voor het correct vastklikken, schuift de nieuwe wegcode een deel van die verantwoordelijkheid door naar de bestuurder. Die kan voortaan ook een b0ete krijgen wanneer een volwassen passagier in de wagen zijn of haar gordel niet draagt. En bij kinderen ligt de lat nog hoger: als een kind niet correct vastzit, bedraagt de b0ete 150 euro per overtreding.
Deze maatregel benadrukt dat verkeersveiligheid een gedeelde verantwoordelijkheid is. Bestuurders moeten dus niet alleen voor zichzelf instaan, maar ook actief toezien op het gedrag van hun passagiers. Ouders, grootouders of begeleiders van jonge kinderen doen er goed aan om hier extra waakzaam voor te zijn.
Geen halte meer op tram- en busbanen
Wie regelmatig in de stad rijdt, zal zich moeten aanpassen aan een belangrijke verandering: het gebruik van tram- en busbanen wordt nog strenger gereguleerd. Waar het tot nu toe gedoogd werd om snel iemand af te zetten of op te pikken aan de rand van deze rijstroken, is dat vanaf 2026 volledig verboden. Alleen wanneer je effectief rechtsaf slaat, mag je de bus- of trambaan gebruiken, en dat pas wanneer de doorgetrokken lijn onderbroken wordt.
Deze verstrenging moet zorgen voor een vlottere doorstroming van het openbaar vervoer en een hogere veiligheid voor zwakke weggebruikers. De verwachting is dat p0litie en weginspecteurs strenger zullen controleren, wat kan leiden tot een toename in het aantal b0etes voor fout parkeren of stoppen.
Nieuwe verkeersborden zorgen voor aanpassing
Naast aangepaste regels komen er ook nieuwe verkeersborden in het straatbeeld. Sommige daarvan zijn volledig nieuw en kunnen in het begin voor verwarring zorgen. Het is daarom aangeraden om de wegcode opnieuw door te nemen zodra de nieuwe versies beschikbaar zijn. Kennis van de nieuwe symbolen kan cruciaal zijn voor wie zijn rijbewijs moet vernieuwen of hernieuwde theorie-examens moet afleggen.
Verkeerssignalisatie wordt inclusiever
In het kader van een inclusievere samenleving past de overheid ook de visuele representatie op sommige borden aan. Zo zullen bepaalde pictogrammen voortaan genderneutraal zijn. In plaats van expliciet mannelijke of vrouwelijke figuren, worden abstractere, neutralere symbolen gebruikt. Deze verandering heeft geen invloed op de betekenis van de verkeersborden, maar is wel een bewuste keuze om maatschappelijke evoluties te weerspiegelen in de openbare ruimte.
De reacties op deze symbolische stap zijn verdeeld. Voorstanders juichen de modernisering toe, terwijl critici het eerder als overbodig beschouwen. Toch maakt deze ingreep deel uit van een bredere beweging om openbare ruimtes voor iedereen herkenbaar en inclusief te maken.
Een andere mindset voor alle weggebruikers
De nieuwe regels vragen niet alleen om aanpassing van gewoontes, maar ook om een andere ingesteldheid. Weggebruikers moeten meer verantwoordelijkheid opnemen, niet alleen voor zichzelf maar ook voor de veiligheid van anderen. Of je nu met de wagen, de fiets, het openbaar vervoer of te voet onderweg bent: de nieuwe regels vragen actieve aandacht en betrokkenheid.
De vernieuwde wegcode wil ook conflicten tussen verschillende soorten weggebruikers voorkomen. Zo komt er meer nadruk op hoffelijkheid in het verkeer, met duidelijke richtlijnen over wie voorrang moet geven in welke situaties. Dat moet de wederzijdse frustraties tussen bijvoorbeeld fietsers en automobilisten verminderen.
Wat verandert er nog?
Hoewel de volledige lijst met nieuwe regels pas later officieel wordt gepubliceerd, zijn er nu al enkele extra aanpassingen bekend:
- Verhoogde b0etes voor gsm-gebruik achter het stuur: Het gebruik van een mobiele telefoon tijdens het rijden blijft een van de grootste oorzaken van ongevallen. De b0etes worden vanaf 2026 fors verhoogd.
- Helmplicht voor jonge fietsers: Er wordt overwogen om fietshelmen verplicht te maken voor kinderen onder de 14 jaar, in navolging van andere Europese landen.
- Nieuwe snelheidszones in woonwijken: Gemeenten krijgen meer vrijheid om 30 km/u-zones in te voeren in woonstraten.
- Betere bescherming voor voetgangerszones: Er komen duidelijke afbakeningen van autoluwe gebieden en sancties voor wie er onrechtmatig rijdt.
Voorbereiding is cruciaal
Hoewel de nieuwe wegcode pas op 1 september 2026 in werking treedt, is het belangrijk om je tijdig voor te bereiden. Er zullen informatiecampagnes komen, evenals updates van handboeken voor rijopleidingen. Daarnaast is het aan te raden om regelmatig de officiële communicatie van de FOD Mobiliteit en Vervoer op te volgen.
Voor rijscholen en instructeurs wordt dit een intensieve periode van bijscholing. Theorie- en praktijkexamens zullen worden aangepast aan de nieuwe richtlijnen. Voor wie binnenkort examen moet doen, is het dus van belang om goed op de hoogte te zijn van de nieuwste ontwikkelingen.
Besluit
De komst van de vernieuwde ‘Code van de Openbare Weg’ markeert een belangrijke stap richting een moderner en veiliger verkeerssysteem in België. Met duidelijke regels, meer verantwoordelijkheden voor bestuurders en aandacht voor inclusie en verkeersveiligheid wordt beoogd om het verkeer aangenamer en overzichtelijker te maken voor iedereen.
Hoewel de veranderingen misschien wat tijd vergen om aan te wennen, dragen ze op lange termijn bij aan een vlottere doorstroming, minder misverstanden en een betere verstandhouding tussen alle weggebruikers. Wie zich goed voorbereidt en openstaat voor vernieuwing, zal in 2026 niet alleen b0etes vermijden, maar ook bijdragen aan een veiliger en vriendelijker verkeer.