Video
Ward Lemmelijn bevestigt zijn relatie met Yulia
Ward Lemmelijn en Yulia Düll Dursin: van dansvloer naar prille liefde
Ward Lemmelijn heeft niet alleen een prachtige overwinning behaald in Dancing With The Stars, maar ook een bijzonder mooie connectie ontdekt. Samen met zijn danspartner Yulia Düll Dursin heeft hij niet alleen de trofee gewonnen, maar ook een sprankelende band opgebouwd die misschien wel verder gaat dan alleen vriendschap. Het lijkt erop dat de vonk tussen hen tijdens de intensieve dansweken is overgeslagen – een verhaal dat zowel fans als volgers nieuwsgierig maakt.
Van de eerste dans tot de finale
Ward en Yulia hebben gedurende het hele seizoen bewezen dat chemie en samenwerking cruciaal zijn in dans. Hun optredens spraken boekdelen: vol passie, kracht en perfecte timing. Maar volgens Ward begon er tijdens de repetities voor hun eerste moderne dans meer te spelen dan enkel het professionele en het vriendschappelijke.
In een gesprek met Het Laatste Nieuws vertelt Ward openhartig over dat bijzondere moment. “Tijdens de repetities voor onze eerste moderne dans, op Cry Me A River van Justin Timberlake, merkten we dat het meer was dan alleen samenwerken,” zegt hij. “Er was een klik die dieper ging dan alleen maar de danspassen.”
Ruimte om te ontdekken
Ward en Yulia hebben bewust gekozen om eerst te focussen op de wedstrijd. “We wilden niet dat het iets anders overschaduwde,” legt Ward uit. “Het was belangrijk dat we volledig konden opgaan in de choreografie en de optredens. Dat had voorrang. Maar nu de show voorbij is, willen we rustig ontdekken of er meer is tussen ons.”
Voor de buitenwereld lijkt het misschien een plotselinge wending, maar voor Ward en Yulia voelt het juist als een natuurlijk gevolg van de intense weken samen. “We hebben elkaar op een heel bijzondere manier leren kennen,” vertelt Ward. “Niet alleen in de dansstudio, maar ook daarbuiten. Het voelt alsof we elkaar aanvullen.”
Een gedeelde passie voor sport en het leven
Wat Ward en Yulia zo bijzonder maakt, is dat ze veel met elkaar gemeen hebben. “We zijn allebei topsporters,” zegt Ward. “We weten wat het betekent om hard te werken, om altijd door te zetten. Die sterke wil en discipline delen we allebei.” Ook buiten de dansvloer hebben ze veel raakvlakken. “We zijn sociaal, houden allebei van gezelligheid en humor. Dat maakt het allemaal net dat beetje makkelijker.”
Voor Ward is het duidelijk dat hun klik niet alleen op de dansvloer aanwezig is. “We lachen veel samen, we begrijpen elkaar. Dat maakt het verschil,” zegt hij met een glimlach.
De kracht van een gedeelde droom
Dansen is een kunstvorm die draait om vertrouwen, ritme en emotie. In Dancing With The Stars was dat precies wat Ward en Yulia week na week lieten zien. Hun optredens waren een perfecte balans van techniek en gevoel. Dat ze nu ook buiten de studio een connectie voelen, is voor hen allebei een nieuwe ontdekking.
“Het mooie aan dansen is dat het alles blootlegt,” zegt Ward. “Je kunt niet anders dan eerlijk zijn, want het publiek ziet het meteen als het niet klopt. Wij hebben dat nooit hoeven forceren. Het was er gewoon.”
Een nieuw hoofdstuk na de finale
Nu het doek gevallen is over dit seizoen van Dancing With The Stars, willen Ward en Yulia de tijd nemen om te zien waar hun connectie hen naartoe brengt. “We gaan het rustig aan doen,” zegt Ward. “Er is geen haast. We hebben alle tijd om te ontdekken of er iets moois kan groeien.”
Wat vaststaat, is dat hun relatie – vriendschappelijk of misschien meer – gebaseerd is op respect en vertrouwen. “We hebben iets opgebouwd wat verder gaat dan alleen maar een samenwerking,” zegt Ward. “En dat voelt heel bijzonder.”
Reacties van fans en volgers
Fans van Dancing With The Stars reageren enthousiast op het nieuws dat er iets moois lijkt op te bloeien tussen Ward en Yulia. “Ze zijn zo’n geweldig team op de dansvloer,” klinkt het op sociale media. “Dat er nu misschien ook iets buiten de studio opbloeit, maakt het verhaal alleen maar mooier.”
Velen prijzen hun aanpak: eerst de focus op de show, en pas daarna de ruimte nemen om hun gevoelens te ontdekken. “Dat laat zien dat ze allebei volwassen en respectvol omgaan met hun emoties,” zegt een fan op Instagram.
Een les in timing en geduld
De manier waarop Ward en Yulia met deze situatie omgaan, is een voorbeeld voor velen. In een wereld waarin alles vaak snel en impulsief gaat, kiezen zij juist voor zorgvuldigheid en tijd. “We willen geen overhaaste stappen zetten,” zegt Ward. “We hebben allebei geleerd dat de mooiste dingen tijd nodig hebben.”
Hun verhaal laat zien dat liefde niet altijd ontstaat op het moment dat je het verwacht – en dat het soms juist groeit als je de tijd neemt om elkaar écht te leren kennen.
De magie van Dancing With The Stars
Voor Ward is het duidelijk dat Dancing With The Stars hem veel meer heeft gebracht dan alleen een trofee. “Het heeft me uitgedaagd, mentaal en fysiek,” zegt hij. “Maar het heeft me ook laten zien hoe belangrijk het is om jezelf open te stellen. En dat heb ik gedaan, samen met Yulia.”
De magie van het programma zit voor hem niet alleen in de glitter en de glamour, maar in de verbinding die ontstaat tussen twee mensen die samen een verhaal willen vertellen. “We hebben samen iets moois neergezet,” zegt hij trots.
Een verhaal om te blijven volgen
Of er tussen Ward en Yulia een echte liefdesrelatie zal ontstaan, is nog niet zeker. Maar dat ze elkaar iets bijzonders hebben gegeven – vertrouwen, inspiratie en plezier – is voor hen allebei duidelijk. “We zien wel wat de toekomst brengt,” zegt Ward. “Voor nu genieten we gewoon van wat we hebben opgebouwd.”
Hun verhaal is nog lang niet ten einde. Het is een mooi voorbeeld van hoe intensieve samenwerking kan leiden tot onverwachte en bijzondere connecties – en hoe belangrijk het is om daar de tijd voor te nemen.
Conclusie: een bijzondere connectie
Ward Lemmelijn en Yulia Düll Dursin hebben met hun optredens in Dancing With The Stars niet alleen het publiek geraakt, maar ook elkaar. Hun prille liefde – of in elk geval diepe vriendschap – is een mooie afsluiter van een seizoen dat in het teken stond van passie, vertrouwen en samen groeien.
Hun verhaal herinnert ons eraan dat de mooiste dingen vaak ontstaan als je de tijd neemt, en dat verbinding altijd begint bij respect en gedeelde dromen. Wat de toekomst ook brengt voor Ward en Yulia, hun avontuur in Dancing With The Stars heeft in elk geval een prachtige basis gelegd – op het podium én daarbuiten.
Video
Asmara Thielen over rechtszaak Borsato: ‘Victim blaming op hogeschoolniveau’
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”
