Algemeen
VIDEO: The Voice of Holland-kandidaat doet verhaal over Anouk: ”Ik heb een trauma”
Nina ten Kate deelt pijnlijk verhaal over haar deelname aan The Voice of Holland
De online wereld staat opnieuw in rep en roer na een openhartige TikTok-video van Nina ten Kate, een voormalige deelneemster van The Voice of Holland. Waar velen haar nog kennen van haar tv-optreden in 2017, spreekt Nina nu – jaren later – voor het eerst over de pijnlijke impact van haar deelname aan het populaire talentenjachtprogramma. Wat een kans op doorbraak had moeten zijn, bleek voor haar een traumatische ervaring met blijvende gevolgen.
In een video van ruim zeven minuten deelt Nina haar verhaal, op aandringen van haar volgers. Wat volgt is een persoonlijke en eerlijke inkijk in wat zich afspeelde – niet alleen op het podium, maar vooral in haar hoofd.
Een onverwachte klap tijdens de ‘Battles’
Tijdens de ‘Battle’-ronde van The Voice of Holland stond Nina vol hoop en spanning op het podium. Ze was voorbereid op een spannende muzikale strijd met haar tegenstander, zoals het format voorschrijft. Wat ze echter niet had verwacht, was dat coach Anouk ter plekke besloot om geen van beide kandidaten door te laten gaan.
Voor de kijkers misschien een opmerkelijk televisiefragment. Voor Nina voelde het als een publieke vernedering. In plaats van opbouwende feedback of een leerzame ervaring, werd ze simpelweg naar huis gestuurd zonder verdere uitleg of erkenning. Het was niet alleen een afwijzing, maar een volledige ontkenning van haar aanwezigheid en talent.
TikTok-video als emotioneel keerpunt
In haar TikTok-video vertelt Nina dat ze deze gebeurtenis jarenlang heeft weggestopt. Maar omdat volgers haar vroegen naar haar ervaringen met het programma, besloot ze uiteindelijk haar verhaal te doen. Niet om medelijden te vragen, benadrukt ze, maar om bewustwording te creëren.
“Het gaat niet alleen om dat moment,” zegt Nina in de video. “Het gaat om het gevoel dat je niets waard bent. Alsof je niet eens serieus genomen wordt. Dat gevoel vreet aan je.” Ze vertelt dat ze jarenlang kampte met een laag zelfbeeld, wantrouwen richting anderen en het gevoel dat ze faalde op het belangrijkste moment van haar leven.
De keerzijde van talentenshows
Nina’s verhaal is helaas geen uitzondering. Al jaren klinken er kritische geluiden over het mentale welzijn van deelnemers aan talentenjachten zoals The Voice, X Factor en Idols. Hoewel deze programma’s vaak worden gepresenteerd als droomkansen, blijkt in de praktijk dat de mentale belasting enorm is – vooral voor jonge, onervaren artiesten.
Achter de schermen zijn er weinig vangnetten. En wanneer het moment van afwijzing komt, gebeurt dat vaak op televisie, voor een miljoenenpubliek. De combinatie van prestatiedruk, publieke beoordeling en minimale emotionele begeleiding kan desastreuze gevolgen hebben.
Anouk: eerlijk of hardvochtig?
Coach Anouk staat bekend om haar recht-voor-z’n-raap-stijl. Ze draait nergens omheen, spreekt vaak bot, en wordt daarvoor ook geprezen door een deel van het publiek. Haar directheid wordt gezien als ‘verfrissend eerlijk’ – een contrast met de meer diplomatieke juryleden van andere shows.
Maar de vraag rijst: wanneer gaat eerlijkheid te ver? In het geval van Nina kreeg de keuze van Anouk kritiek te verduren, juist omdat het gebrek aan uitleg en empathie de ervaring voor de kandidaten niet alleen frustrerend, maar zelfs schadelijk maakte. Is het de taak van een coach om puur te oordelen? Of ook om te begeleiden en ondersteunen?
Sociale media verdeeld: steun en scepticisme
De reacties op Nina’s video zijn gemengd. Een groot deel van haar volgers en andere kijkers spreekt openlijk steun uit. Zij roemen haar moed, erkennen haar pijn en delen zelfs soortgelijke ervaringen. Veel mensen – ook buiten de entertainmentwereld – herkennen het gevoel van harde afwijzing en het gebrek aan erkenning.
Maar er is ook kritiek. Sommige gebruikers vinden dat Nina te gevoelig reageert, en dat afwijzing nu eenmaal hoort bij het leven – zeker in de keiharde showbizz. Die meningen illustreren hoe complex en gelaagd de discussie is. Het gaat immers niet alleen om één afwijzing, maar om de systematische manier waarop talentenshows omgaan met kwetsbare deelnemers.
Mentale gezondheid in de schijnwerpers
Wat Nina’s verhaal extra belangrijk maakt, is de bredere context. De afgelopen jaren is er meer aandacht gekomen voor de mentale gezondheid van jonge artiesten en influencers. Van burn-outs tot depressies – het publieke leven brengt enorme druk met zich mee. Wanneer daarbovenop ook nog eens harde, ongefilterde kritiek komt op televisie, kan de grens snel bereikt zijn.
Steeds meer oud-deelnemers van talentenshows spreken zich uit. Enkelen hebben zelfs aangegeven therapie nodig te hebben gehad na hun deelname. Het toont aan dat entertainment en menselijke waarde soms pijnlijk botsen.
Hoe verder? Oproep tot verandering
Nina’s verhaal roept een duidelijke vraag op: wat moet er veranderen in de wereld van talentenshows? Er wordt gepleit voor:
-
Betere psychologische begeleiding voor en na uitzendingen
-
Coaching voor juryleden over empathisch communiceren
-
Meer nazorg voor kandidaten die worden afgewezen
-
Transparantie over de impact van deelname op mentale gezondheid
Het zou de verantwoordelijkheid moeten zijn van programma’s als The Voice of Holland om niet alleen televisie te maken, maar ook mensen te beschermen tegen onnodige schade.
@ninatenkate Antwoorden op @ᴇʟɪꜱᴇ ᴢɪᴊᴅᴇʀʜᴀɴᴅ 🌼 voor wie ‘t wil horen 👀 #thevoiceofholland #thevoice #devoice #anouk #battles #storytime #zangeres ♬ origineel geluid – ninatenkate
De kracht van Nina’s openheid
Wat Nina ten Kate doet met haar video is bewonderenswaardig. Ze durft zich kwetsbaar op te stellen, ondanks het risico op negatieve reacties. Ze neemt de regie terug over haar verhaal – iets wat ze tijdens haar Voice-deelname niet had. In plaats van zich te verschuilen, kiest ze ervoor om te spreken.
Die keuze maakt haar krachtig. Ze biedt herkenning aan anderen, opent het gesprek over mentale gezondheid in de mediawereld, en dwingt tot reflectie. Haar verhaal is niet alleen een persoonlijke getuigenis, maar ook een maatschappelijke aanklacht.
Tot slot: meer dan een verloren tv-moment
Wat voor de één een ‘interessant televisiefragment’ was, is voor Nina ten Kate een levensveranderend moment geworden. Een moment dat haar jarenlange twijfel, schaamte en verdriet heeft opgeleverd. Maar nu ook leidt tot erkenning, gesprek en – hopelijk – verandering.
De vraag die blijft hangen is simpel: hoeveel Nina’s zijn er nog, die hun verhaal nog niet durven te vertellen? Misschien is het tijd dat we, als kijkers, als programmamakers en als samenleving, anders gaan kijken naar wat er op ons scherm gebeurt – en wie daarachter schuilgaan.
De 79-jarige zanger Lee Towers, bekend om zijn karakteristieke stemgeluid en lange verbondenheid met de Rotterdamse marathon, maakt momenteel een moeilijke periode door. De geliefde artiest is recent opnieuw gevallen, wat leidde tot fysieke beperkingen en pijn. Toch blijft hij positief en richt hij zich op herstel, met als doel om sterker terug te komen.
Onverwachte val met fysieke gevolgen
De recente valpartij kwam onverwachts en had directe impact op zijn gezondheid. “Ik verloor mijn evenwicht en toen lag ik op de grond,” vertelt Lee in een open gesprek met De Telegraaf. De val resulteerde in gekneusde ribben, wat hem beperkt in zijn beweging en het ademhalen bemoeilijkt. Zijn hulpmiddel voor mobiliteit, een rollator, is momenteel nauwelijks inzetbaar, wat het dagelijks functioneren uitdagender maakt.
Gezondheidsklachten stapelen zich op
De val komt bovenop een aantal al bestaande medische klachten. Zo werd Lee recent geopereerd aan nierstenen, wat zijn herstel vertraagde. Daarnaast ervaart hij ongemak door een ontsteking in zijn heup, waardoor lopen en andere alledaagse handelingen moeilijker zijn geworden. “Het ging al lastig, maar nu ben ik echt beperkt,” aldus Lee.
Ondanks deze omstandigheden blijft hij vastbesloten. “Ik wil blijven bewegen, hoe moeilijk het ook is.” Met die instelling probeert hij meerdere keren per week de sportschool te bezoeken, om zo zijn conditie op peil te houden.
Gemis van belangrijke momenten
Naast de fysieke klachten speelt ook het gemis van sociale en professionele gebeurtenissen een rol. Zo kon Lee recent niet aanwezig zijn bij de 85e verjaardag van zijn goede vriend Gerard Cox in het Luxor Theater. Een feestelijke avond met grote namen als André van Duin en Jenny Arean, maar voor Lee zat deelnemen er niet in. “Dat vond ik erg jammer,” vertelt hij. “Ik kon nauwelijks ademhalen, laat staan zingen.”
Deze gemiste momenten raken hem, maar hij blijft nuchter. Hij weet dat het belangrijk is om goed voor zichzelf te zorgen, zodat hij in de toekomst weer kan deelnemen aan zulke gelegenheden.
Kracht en herstel als rode draad
Lee Towers is geen onbekende als het gaat om herstel en veerkracht. Twee jaar geleden brak hij zijn heup na een val over een tapijt. Tijdens zijn revalidatie viel hij van een hometrainer en liep hij een breuk in zijn hand op. In beide gevallen vocht hij zich terug, gedreven door zijn sterke karakter en passie voor muziek.
“Ik heb het al vaker moeilijk gehad, maar telkens wist ik terug te komen,” zegt hij. Die instelling typeert hem. Zijn kracht ligt in zijn doorzettingsvermogen, gecombineerd met een optimistische levenshouding.
Mentaal sterk en vol vertrouwen
Hoewel de fysieke uitdagingen groot zijn, blijft Lee mentaal sterk. Hij mist het optreden, het contact met zijn publiek en het samenzijn met collega’s. Toch houdt hij vast aan een positieve kijk op de toekomst. “Mentaal gaat het goed,” benadrukt hij. Zijn optredens staan momenteel op een laag pitje, maar hij is vastbesloten om te herstellen en fit te zijn voor zijn tachtigste verjaardag.
Hoopvol vooruitkijken
Voor Lee Towers draait het leven, ook in deze fase, om perspectief. Hij richt zich op kleine stappen vooruit en blijft geloven in herstel. Zijn verhaal laat zien dat veerkracht niet aan leeftijd gebonden is, en dat positiviteit en doorzettingsvermogen ook in moeilijke tijden veel kunnen betekenen.
“Zolang ik kan blijven lachen en blijven dromen, blijf ik doorgaan,” zegt hij. Daarmee is zijn boodschap helder: ook wanneer het leven tijdelijk vertraagt, blijft het de moeite waard om vooruit te kijken.