Algemeen
Verdachte van doodsteken Sohani (11) zat in speciaal traject voor gevaarlijke patiënten – ‘Buurt sloeg alarm, maar niemand luisterde!
![](https://nednieuws.nl/wp-content/uploads/2025/02/Schermafbeelding-2025-02-03-220754.png)
De 29-jarige Hamza L., die wordt verdacht van het dOdelijk neersteken van de 11-jarige Sohani in Nieuwegein, was opgenomen in een speciaal traject voor gevaarlijke psychiatrische patiënten bij Fivoor. Deze organisatie biedt forensische en intensieve psychiatrische zorg aan mensen die overlast veroorzaken of een gevaar vormen voor anderen.
Eerdere problemen met justitie
Hamza L. was geen onbekende van politie en justitie. In augustus 2016 stond hij voor de Haagse politierechter vanwege bedreiging van zijn moeder. Volgens het Openbaar Ministerie had hij haar in mei van dat jaar in grove taal bedreigd en eiste hij seksuele handelingen van haar. Daarnaast dreigde hij haar en anderen te doden. “Doe je broek uit,” zou hij hebben geroepen, gevolgd door “Ik ga jullie allemaal doodmaken.” Welke straf hij hiervoor kreeg, is niet bekend.
Begeleiding door Stichting Exodus
Volgens bronnen van De Telegraaf stond Hamza L. enige tijd onder begeleiding van Stichting Exodus, een forensische zorginstelling die zich richt op opvang en begeleiding van (ex-)gedetineerden. In het voorjaar van 2024 verliet hij Den Haag en verhuisde naar Nieuwegein, waar hij korte tijd bij zijn zus en zwager woonde. Later betrok hij een eengezinswoning aan de Anemoonstraat, waar het afgelopen zaterdagmiddag misging.
Tragisch incident
Op zaterdagmiddag rond 15.00 uur viel Hamza L. uit het niets de 11-jarige Sohani aan. Het meisje was op weg naar een vriendinnetje toen ze voor de ogen van andere kinderen werd neergestoken. Volgens de politie is er geen enkele aanwijzing dat de verdachte en het slachtoffer elkaar kenden, wat doet vermoeden dat Sohani een willekeurig slachtoffer was.
Overlast en eerdere meldingen
Buurtbewoners omschrijven Hamza L. als een intimiderend en dreigend persoon. Velen hadden zich al eerder bij de politie beklaagd over zijn gedrag. Een buurtbewoonster vertelde dat ze enkele uren voor de aanval nog contact had gehad met de politie omdat L. dreigend gedrag vertoonde terwijl zij haar hond uitliet.
Desondanks werd er niet ingegrepen. Volgens verschillende bewoners zorgde de man al langere tijd voor onrust. Hij woonde in een zwaar vervuilde woning en speelde vaak harde muziek. “Soms stond hij vreemd te dansen,” verklaarde een buurman.
Het traject bij Fivoor
Insiders melden dat Hamza L. werd behandeld in het zogenaamde ‘levensloopaanpak’-traject van Fivoor. Dit programma is bedoeld voor volwassenen met gevaarlijk gedrag richting anderen of een hoog risico daarop. Fivoor beschrijft dit traject als een methode om mensen met langdurige, moeilijk beheersbare problematiek een gestructureerde behandeling, begrenzing en begeleiding te bieden. Hoe de zorg voor L. eruitzag, is onduidelijk, aangezien Fivoor geen inhoudelijke mededelingen doet met een beroep op privacywetgeving.
Fivoor opnieuw onder vuur
Dit is niet de eerste keer dat Fivoor in opspraak komt door een gewelddadig incident. In een recent geval werd een 76-jarige vrouw nabij een forensisch psychiatrische kliniek in Den Dolder uit het niets doodgestoken. Ook de zaak van Michael P., die in 2017 Anne Faber verkrachtte en vermoordde terwijl hij bij Fivoor verbleef, leidde tot kritiek op de organisatie. Onlangs ontsnapte een tbs-patiënt uit een kliniek in Den Dolder, waarna hij later werd aangehouden.
Vragen over zijn woonsituatie
Een van de vragen die rijst, is waarom Hamza L. in een zwaar vervuilde eengezinswoning in een kinderrijke buurt kon wonen. Woningstichting Woonin, die de woning in augustus 2020 verhuurde, geeft geen commentaar. Uit eerdere advertenties blijkt dat huurders verplicht werden om zachte vloerbedekking te leggen om geluidsoverlast te beperken. Dit lijkt echter geen oplossing te hebben geboden, aangezien buren klaagden over harde muziek en vreemd gedrag.
Ook het team Openbare Geestelijke Gezondheidszorg (OGGZ) van de GGD Utrecht, dat zich richt op kwetsbare mensen, zwijgt over de situatie. De GGD verwijst naar de gemeente Nieuwegein, die op haar beurt de woordvoering overlaat aan de politie.
Reactie van de politie
De politie Midden-Nederland heeft verklaard dat Hamza L. op dit moment ‘in alle beperkingen’ zit. Dit betekent dat hij alleen contact mag hebben met zijn advocaat en dat er slechts beperkte informatie over de zaak naar buiten komt. “Vanwege deze reden zullen wij dan ook zeer terughoudend zijn met de woordvoering over deze zeer trieste casus,” aldus de politie.
De politie bevestigde wel dat Hamza L. dinsdag zal worden voorgeleid aan de rechter-commissaris, die zal bepalen of hij langer vast blijft zitten.
Conclusie
De dood van de 11-jarige Sohani heeft diepe verontwaardiging en verdriet veroorzaakt. De vraag waarom een psychiatrisch patiënt met een gewelddadig verleden vrij kon rondlopen in een woonwijk zonder intensieve controle, blijft onbeantwoord. Buurtbewoners en instanties worstelen met de nasleep van het incident en zoeken naar antwoorden. Ondertussen blijven de verantwoordelijke zorginstellingen en woningcorporaties zwijgen, wat de frustratie onder het publiek alleen maar vergroot.
Hamza L. wordt dinsdag aan de rechter-commissaris voorgeleid, die zal bepalen of hij in voorlopige hechtenis blijft. De discussie over de veiligheid van de samenleving en de rol van instellingen zoals Fivoor zal de komende tijd ongetwijfeld doorgaan.
![](https://nednieuws.nl/wp-content/uploads/2023/11/nednieuws-2.png)
Algemeen
Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!
![](https://nednieuws.nl/wp-content/uploads/2025/02/Schermafbeelding-2025-02-04-233845.png)
Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.
Laatste stappen en onwerkelijke realiteit
Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”
Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”
Van diagnose tot amputatie
Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”
Een ‘robotbeen’ dat niet werkt
Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”
In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”
Verlies op alle fronten
Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”
Steun van lotgenoten
Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.
Levenslessen en hoop delen
Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”
Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”
Letterlijk een berg beklimmen
Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”
Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”
Dit bericht op Instagram bekijken