Algemeen
Tiener van 13 stopt ontvoerder met goedkoop speelgoed ter waarde van 3 dollar
Het was een gewone middag na school toen Owen Burns plotseling het geschreeuw van zijn zus hoorde. Zijn gemoedstoestand werd beïnvloed door haar luide kreten, en hij had aanvankelijk geen vermoeden dat er iets sinister aan de hand was.
Maar op het moment dat hij uit het raam keek, schrok hij hevig. Gelukkig herpakte hij zich snel genoeg om een cruciale, levensreddende beslissing te nemen.
Owen Burns was bezig met zijn favoriete spel “Call of Duty: Black Ops II” op zijn PlayStation toen het geschreeuw van zijn zusje uit de tuin opklonk. De dertienjarige Owen meende dat ze gewoon aan het stoeien was en raakte geïrriteerd door de herrie.
Het tumult in de tuin leidde de tiener even later naar zijn slaapkamerraam, waar hij met ontzetting een onbekende man zag die zijn achtjarige zus naar het bos aan de rand van hun huis probeerde te sleuren.
In een overhaaste reactie greep de in paniek verkerende tiener naar zijn katapult en verzamelde hij alles wat kon dienen als munitie: een knikker en een steen. Hij richtte onmiddellijk op de ontvoerder en raakte hem vol in het gezicht.
Bij de tweede poging trof zijn projectiel de borst van de ontvoerder. Owen vertelde later aan de pers dat de ontvoerder begon te schelden en te vloeken.
Het voorval vond plaats in het huis van de familie Burns in Alpena Township, Michigan, midden op de dag. De moeder van Owen, Maggie Burns, merkte op dat ontvoeringen in dit gebied zelden voorkwamen.
Nadat de gebeurtenissen waren afgesloten, was het achtjarige meisje veilig, maar hoogstwaarschijnlijk getraumatiseerd door het incident. De ontvoerder, een zeventienjarige jongen die niet werd geïdentificeerd door de Michigan State Police, zou echter als volwassene worden berecht.
Tijdens een persconferentie noemde luitenant John Grimshaw de acties van Owen “buitengewoon” en benadrukte dat de tiener degene was die waarschijnlijk het leven van zijn zusje had gered of voorkomen had dat haar iets ernstigs overkwam. De moed van deze jongen was zonder twijfel heldhaftig!
Het artikel gaat verder onder de foto:
Grimshaw voegde eraan toe dat de jonge man lof en erkenning verdient voor zijn moedige inzet.
Het plan van de ontvoerder, dat uiteindelijk werd verijdeld door een eenvoudige katapult, was in zijn eenvoud opmerkelijk. De moeder van Owen had de katapult voor slechts $3 gekocht in de uitverkoop. Owen oefende ermee in de tuin door oude blikjes sinaasappelsap als doelwit te gebruiken, waardoor hij een indrukwekkende trefzekerheid ontwikkelde.
Toen Owen de ontvoerder zijn zusje zag aanvallen, flitste er onmiddellijk een gedachte door zijn hoofd: de onbekende persoon zou zijn zus waarschijnlijk iets vreselijks aandoen, zoals ontvoering of moord, als zijn snode plan zou slagen.
Grimshaw beschreef hoe de ontvoerder zijn zusje vastgreep en probeerde haar het bos in te sleuren, precies zoals men in films ziet – hand over haar mond, arm om haar middel.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Op dat cruciale moment pakte Owen zijn katapult en mikte op de ontvoerder. Nadat zijn zus zich had weten los te worstelen uit de greep van de ontvoerder, rende ze huilend het huis binnen om haar broer te vertellen dat ze bijna was ontvoerd. Een woedende Owen ging vloekend naar buiten en gooide een honkbal in de richting van de ontvoerder, die echter miste. Daarna deed hij nog een poging om de ontvoerder te raken met zijn katapult, maar het elastiek brak en zijn derde poging was tevergeefs.
De kinderen belden vervolgens hun moeder, die op dat moment bij een familielid was gestopt terwijl ze onderweg was van haar werk naar huis. Toen ze haar verwarde en overstuurde kinderen aan de telefoon had, hoorde ze het woord ‘kidnapper’ en snelde ze naar huis om de politie te alarmeren.
“Ik was enkele dagen in shock,” vertelde Maggie later.
Uiteindelijk werd de zeventienjarige ontvoerder opgespoord toen hij zich schuilhield bij een nabijgelegen benzinestation. Hij werd aangeklaagd voor poging tot ontvoering, poging tot zware mishandeling en geweldpleging in het districtsgerechtshof van Alpena County.
Het artikel gaat verder onder de foto:
“Hij vertoonde duidelijke verwondingen die overeenkwamen met de impact van de katapult op zijn hoofd en borst,” meldde de politie in een persverklaring.
Maggie gaf toe dat ze aanvankelijk twijfelde aan het verhaal van haar zoon dat hij de ontvoerder vanaf een afstand van 200 meter perfect tussen de ogen en op de borst had geraakt. De politie bevestigde echter het verhaal door te wijzen op de blijvende sporen van impact op het voorhoofd van de verdachte.
“Waarom zeg je altijd dat ik lieg?” merkte Owen op tegen zijn moeder.
“Ik kon het gewoon niet geloven,” antwoordde ze. “Het klonk te onwaarschijnlijk, totdat er bewijs was. Het leek op iets dat je alleen in films ziet.”
“Maar mam,” zei de tiener, “dingen die in films gebeuren, kunnen ook in het echte leven voorkomen.” Deze jongeman is overduidelijk een held!
De 79-jarige zanger Lee Towers, bekend om zijn karakteristieke stemgeluid en lange verbondenheid met de Rotterdamse marathon, maakt momenteel een moeilijke periode door. De geliefde artiest is recent opnieuw gevallen, wat leidde tot fysieke beperkingen en pijn. Toch blijft hij positief en richt hij zich op herstel, met als doel om sterker terug te komen.
Onverwachte val met fysieke gevolgen
De recente valpartij kwam onverwachts en had directe impact op zijn gezondheid. “Ik verloor mijn evenwicht en toen lag ik op de grond,” vertelt Lee in een open gesprek met De Telegraaf. De val resulteerde in gekneusde ribben, wat hem beperkt in zijn beweging en het ademhalen bemoeilijkt. Zijn hulpmiddel voor mobiliteit, een rollator, is momenteel nauwelijks inzetbaar, wat het dagelijks functioneren uitdagender maakt.
Gezondheidsklachten stapelen zich op
De val komt bovenop een aantal al bestaande medische klachten. Zo werd Lee recent geopereerd aan nierstenen, wat zijn herstel vertraagde. Daarnaast ervaart hij ongemak door een ontsteking in zijn heup, waardoor lopen en andere alledaagse handelingen moeilijker zijn geworden. “Het ging al lastig, maar nu ben ik echt beperkt,” aldus Lee.
Ondanks deze omstandigheden blijft hij vastbesloten. “Ik wil blijven bewegen, hoe moeilijk het ook is.” Met die instelling probeert hij meerdere keren per week de sportschool te bezoeken, om zo zijn conditie op peil te houden.
Gemis van belangrijke momenten
Naast de fysieke klachten speelt ook het gemis van sociale en professionele gebeurtenissen een rol. Zo kon Lee recent niet aanwezig zijn bij de 85e verjaardag van zijn goede vriend Gerard Cox in het Luxor Theater. Een feestelijke avond met grote namen als André van Duin en Jenny Arean, maar voor Lee zat deelnemen er niet in. “Dat vond ik erg jammer,” vertelt hij. “Ik kon nauwelijks ademhalen, laat staan zingen.”
Deze gemiste momenten raken hem, maar hij blijft nuchter. Hij weet dat het belangrijk is om goed voor zichzelf te zorgen, zodat hij in de toekomst weer kan deelnemen aan zulke gelegenheden.
Kracht en herstel als rode draad
Lee Towers is geen onbekende als het gaat om herstel en veerkracht. Twee jaar geleden brak hij zijn heup na een val over een tapijt. Tijdens zijn revalidatie viel hij van een hometrainer en liep hij een breuk in zijn hand op. In beide gevallen vocht hij zich terug, gedreven door zijn sterke karakter en passie voor muziek.
“Ik heb het al vaker moeilijk gehad, maar telkens wist ik terug te komen,” zegt hij. Die instelling typeert hem. Zijn kracht ligt in zijn doorzettingsvermogen, gecombineerd met een optimistische levenshouding.
Mentaal sterk en vol vertrouwen
Hoewel de fysieke uitdagingen groot zijn, blijft Lee mentaal sterk. Hij mist het optreden, het contact met zijn publiek en het samenzijn met collega’s. Toch houdt hij vast aan een positieve kijk op de toekomst. “Mentaal gaat het goed,” benadrukt hij. Zijn optredens staan momenteel op een laag pitje, maar hij is vastbesloten om te herstellen en fit te zijn voor zijn tachtigste verjaardag.
Hoopvol vooruitkijken
Voor Lee Towers draait het leven, ook in deze fase, om perspectief. Hij richt zich op kleine stappen vooruit en blijft geloven in herstel. Zijn verhaal laat zien dat veerkracht niet aan leeftijd gebonden is, en dat positiviteit en doorzettingsvermogen ook in moeilijke tijden veel kunnen betekenen.
“Zolang ik kan blijven lachen en blijven dromen, blijf ik doorgaan,” zegt hij. Daarmee is zijn boodschap helder: ook wanneer het leven tijdelijk vertraagt, blijft het de moeite waard om vooruit te kijken.