Algemeen
Thérèse Boer verrast met hartverwarmend eerbetoon aan De Librije-team: ‘Dit raakt iedereen’
Een foto zegt meer dan duizend woorden, zeker als het gaat om verlies, liefde en verbondenheid. Toen Thérèse Boer, de sterke vrouw achter driesterrenrestaurant De Librije, een groepsfoto deelde van het volledige personeelsteam, werd het even stil op sociale media. De aanleiding: een bijzonder en pijnlijk moment dat velen diep raakte. Niet alleen in de culinaire wereld, maar ook ver daarbuiten.
De foto toont een indrukwekkende verzameling mensen – medewerkers van De Librije – die samenkomen in herinnering, in dankbaarheid en in eerbetoon aan Jonnie Boer. Een man die jarenlang het gezicht, de ziel en de smaak van De Librije vormde. Zijn afwezigheid op de foto is voelbaar, en precies dát maakt het beeld zo krachtig.
Een moment van stilte in beeld gevangen
Thérèse deelde de foto op haar persoonlijke socialemediakanalen. Het was geen commerciële campagne, geen promotie, geen marketing. Gewoon een foto. Maar wat die foto losmaakte, was allesbehalve gewoon. Binnen enkele uren werd het bericht honderden keren gedeeld, duizenden keren geliket en stroomden er reacties binnen van mensen die zich verbonden voelden met het verdriet – en met de schoonheid van het eerbetoon.
“Dit raakt tot in je ziel,” schreef een volger. Een ander liet weten: “Wat een kracht, wat een team, wat een liefde.” Ook collega’s uit de horeca, bekende chefs, gasten en trouwe volgers van De Librije lieten hun stem horen.
De foto symboliseert meer dan alleen een team. Het is een tastbaar bewijs van de band die binnen De Librije bestaat – een familie van collega’s die samen rouwen, herinneren én doorgaan.
Thérèse Boer: krachtig in kwetsbaarheid
Thérèse Boer staat al jarenlang bekend als het warme hart van De Librije. Niet alleen als gastvrouw, maar ook als zakelijk leider en co-creator van de unieke sfeer die het restaurant kenmerkt. Sinds het verlies van haar man Jonnie is zij de zichtbare steunpilaar van het team – een rol die zij met waardigheid en gevoeligheid invult.
In interviews benadrukte Thérèse al eerder dat De Librije niet alleen draait om gastronomie, maar ook om mensen. “Zonder onze mensen, geen Librije,” zei ze ooit. En die woorden kregen met deze foto nog meer betekenis.
In plaats van de focus op zichzelf te leggen, zette Thérèse alle medewerkers centraal. Van chef tot afwasser, van sommelier tot stagiair: iedereen stond erop. Het laat zien hoezeer het succes van het restaurant een gezamenlijke prestatie is – en hoe belangrijk collectieve rouwverwerking kan zijn.
Een zichtbaar gemis
Wat deze foto zo aangrijpend maakt, is wat erop ontbreekt. Jonnie Boer is fysiek niet meer aanwezig, maar zijn invloed is nog overal voelbaar. De manier waarop de foto is samengesteld – met ruimte, harmonie en een ingetogen sfeer – laat zien dat hij nog steeds in de harten van zijn mensen leeft.
De lege plek op de voorste rij spreekt boekdelen. Het is alsof het hele team zich even omringt met zijn geest, zijn gedachtegoed en zijn nalatenschap. Geen woorden nodig, alleen beelden. En die beelden raken.
Een team als familie
De Librije staat bekend om zijn loyaliteit aan medewerkers. Veel personeelsleden zijn al jarenlang in dienst en spreken over een werkplek waar ruimte is voor groei, waardering en onderlinge zorg. Het is dus geen toeval dat juist het personeel op deze manier wordt geëerd én zichzelf presenteert.
Voor buitenstaanders is de foto een kijkje achter de schermen. Voor insiders is het een moment van reflectie. Wie goed kijkt, ziet gezichten vol emotie, trots en respect. Er is gelachen, gehuild, gewerkt en stilgestaan. Het zijn mensen die samen een droom tot leven brachten – en die droom blijven voortzetten.
Reacties uit alle hoeken van het land
De impact van de foto reikte verder dan Zwolle. Op social media kwamen berichten binnen uit heel Nederland. Mensen die ooit bij De Librije dineerden, lieten weten hoe geraakt ze waren. Horecaprofessionals spraken hun respect uit voor de manier waarop het team zich toont. En talloze onbekenden schreven dat ze zich door deze ene foto gezien en verbonden voelden.
“Wat een mooi gebaar van Thérèse,” schreef een restauranthouder uit Maastricht. “Dit is niet alleen een eerbetoon aan Jonnie, maar ook aan iedereen die dag in dag uit werkt met hart en ziel.”
Een jonge chef-in-opleiding reageerde: “Hier wil je later bij horen. Niet alleen om het niveau, maar om de mensen.”
Het belang van rouw in teamverband
In veel bedrijven is rouw iets persoonlijks – iets wat je thuis beleeft, in stilte. Bij De Librije wordt het gedeeld, besproken, beleefd. En dat is bijzonder. Het team bleef draaien na het verlies van Jonnie, maar deed dat niet door emoties weg te stoppen. Integendeel: er was ruimte voor herinneringen, voor gesprekken, voor verbinding.
De gedeelde foto is daar een voorbeeld van. Een collectieve uiting van waardering en gemis. Een visuele erkenning dat ieder teamlid zijn of haar eigen manier heeft om Jonnie te herinneren, maar dat ze daarin niet alleen staan.
Een toekomst met herinnering
Thérèse liet in een recente verklaring weten dat De Librije doorgaat. Niet als een kopie van het verleden, maar als een eerbetoon aan wat is opgebouwd. Met respect voor Jonnie’s visie, maar ook met ruimte voor vernieuwing.
“Jonnie was nooit bang voor verandering,” zei ze. “Hij daagde ons uit om te groeien, om buiten de lijnen te kleuren. En dat blijven we doen – mét hem in gedachten.”
De gedeelde teamfoto past volledig in dat beeld. Het is een momentopname van waar het restaurant nu staat: in beweging, in verbondenheid, en met diepe wortels in het verleden.
Een beeld dat blijft hangen
In een tijd waarin beelden vaak vluchtig zijn, blijft deze foto hangen. Niet vanwege drama, maar vanwege oprechtheid. Niet omdat het moet, maar omdat het voelt als iets dat gedeeld moest worden. Het is een eerbetoon aan Jonnie. Aan de mensen die met hem werkten. En aan iedereen die ooit geraakt werd door de magie van De Librije.
Voor wie het restaurant ooit bezocht, is het een herinnering aan gastvrijheid. Voor wie er werkt, is het een symbool van trots. En voor Thérèse is het – zonder twijfel – een bewijs van liefde.
Conclusie: een foto vol betekenis
De gedeelde foto van Thérèse Boer is veel meer dan een beeld van medewerkers. Het is een moment van collectieve rouw, respect en dankbaarheid. Het raakt omdat het echt is. Omdat het laat zien dat achter elk toprestaurant mensen schuilen die elkaar vasthouden in moeilijke tijden.
De Librije is altijd meer geweest dan alleen eten. Het is een verhaal van toewijding, samenwerking en liefde voor het vak – én voor elkaar. En dankzij mensen als Thérèse, en teams als dit, blijft dat verhaal ook na moeilijke tijden verder leven.
Douwe Bob in het oog van de storm na afzegging optreden bij Joods kinderfeest: “Ik word bedreigd”
Zanger Douwe Bob ligt onder vuur na zijn onverwachte besluit om niet op te treden bij een Joods kinderfeest in Amsterdam. De artiest vertelde gisteravond in de talkshow Renze dat hij na zijn beslissing te maken kreeg met hevige reacties, waaronder bedreigingen en grove verwensingen. “Ik ben mijn veiligheid niet meer zeker,” aldus de 32-jarige muzikant.
Plotselinge afzegging bij kinderfeest
Douwe Bob was uitgenodigd om te zingen tijdens Jom Ha, een feestelijk voetbaltoernooi voor kinderen uit de Joodse gemeenschap. Eenmaal aangekomen bij het evenement, besloot hij echter om het optreden af te blazen. Reden hiervoor was volgens hem de aanwezigheid van een poster met een politieke boodschap, die hij als niet passend achtte bij de aard van het feest.
Op zijn sociale media noemde Douwe het “onacceptabel dat een kinderfeest wordt gekaapt door politieke organisaties.” Kort daarna verliet hij het terrein.
Reacties van publiek en politiek
Volgens eigen zeggen kreeg Douwe op het evenement te maken met verbaal en fysiek ongemak. “Ik ben uitgescholden en er is tegen me geduwd,” vertelde hij bij Renze. Beelden van het voorval en reacties van aanwezigen lijken die specifieke claim echter niet te bevestigen. Verschillende bezoekers spreken dit tegen.
De situatie escaleerde verder toen prominente politici als Geert Wilders, Caroline van der Plas en Dilan Yeşilgöz zich op sociale media kritisch uitlieten over zijn actie. Hun berichten werden massaal gedeeld en hebben volgens Douwe bijgedragen aan de online haat die hij nu ontvangt.
Bedreigingen en zorgen om veiligheid
Tijdens zijn interview bij Renze gaf de zanger aan dat hij sindsdien ernstige bedreigingen ontvangt. “Ik krijg berichten waarin staat dat ik een kogel verdien,” vertelde hij zichtbaar aangeslagen. “Het is bizar hoe snel het escaleert. En dat komt door dat soort publieke uitlatingen.”
Douwe benadrukte dat hij géén enkele vijandigheid koestert tegenover religies of bevolkingsgroepen. “Ik ben hier niet om tegen iemand te zijn,” zei hij. “Ik ben juist voor liefde en verbinding. Maar we hadden afspraken gemaakt dat het optreden vrij zou blijven van religieuze of politieke boodschappen. Daar houd ik me aan vast.”
Organisatie spreekt van misverstand
De organisatie van het evenement noemde het besluit van Douwe Bob “jammer” en spreekt over een misverstand. Een woordvoerder liet weten dat het feest bedoeld was als een vrolijke en verbindende dag voor kinderen. “We betreuren dat het zo is gelopen.”
De poster waar Douwe op doelde, zou volgens de organisatie geen doelbewuste politieke lading hebben gehad, maar eerder een culturele uiting zijn geweest. Over de gemaakte afspraken vooraf bestaat dus onduidelijkheid.
Geen spijt, maar wel bezorgdheid
Ondanks de ophef en bedreigingen zegt Douwe Bob geen spijt te hebben van zijn beslissing. “Ik sta nog steeds achter mijn keuze,” benadrukte hij in de uitzending. Tegelijkertijd maakt hij zich wel zorgen over hoe het debat zich heeft ontwikkeld. “Ik word nu neergezet als iets wat ik niet ben. Dat raakt me.”
Oproep aan de kinderen
Om zijn betrokkenheid bij het kinderfeest toch te tonen, deed Douwe Bob nog een bijzonder aanbod: “Als er kinderen zijn die zich verdrietig of teleurgesteld voelen, dan nodig ik ze van harte uit. Ze zijn welkom bij mij thuis, en dan zing ik alsnog voor ze. Muziek moet verbinden, niet verdelen.”
Tachtig jaar na “Dit nooit weer” gebeurt het weer. Dagelijks. In Amsterdam. Kinderen wordt een optreden geweigerd om wie ze zijn: Joods. Het zal het nieuws niet eens halen. Zó gewoon is Jodenhaat geworden. Pure haat, in het volle zicht. https://t.co/TxemNPtG0M
— Dilan Yesilgöz – Zegerius (@DilanYesilgoz) June 29, 2025