Algemeen
Thérèse Boer breekt in bijzijn van haar kinderen: ‘Ik trok het niet meer’
De Librije herrijst in liefdevolle handen: nalatenschap van Jonnie Boer leeft voort in familie en team
Sinds het onverwachte 0verlijden van sterrenchef Jonnie Boer op 23 april is het stil in de Nederlandse culinaire wereld. De geliefde chef-kok 0verleed op 60-jarige leeftijd tijdens een vakantie op Bonaire aan de gevolgen van een longembolie. Zijn heengaan liet diepe sporen na – niet alleen bij foodliefhebbers, collega’s en volgers wereldwijd, maar vooral bij zijn gezin en het hechte team van zijn levenswerk: restaurant De Librije in Zwolle.
Toch blijkt dat liefde, herinnering en vakmanschap sterker zijn dan verdriet. Zijn vrouw, Thérèse Boer (54), en hun kinderen staan samen met het personeel op om zijn droom voort te zetten. Niet met weemoed, maar met overtuiging. En bovenal: met toewijding.
“We gaan hem trots maken”: Een belofte uit het hart
Op sociale media deelde Thérèse kort na het verlies een indringende foto: zij, haar kinderen en het volledige team van De Librije, samen op één beeld. In het bijschrift stond simpelweg: “We gaan hem trots maken.” Die woorden bleven hangen – krachtig in hun eenvoud, gedragen door verdriet maar gevuld met toekomst.
Waar veel families zich na zulk verlies zouden terugtrekken, kiest de familie Boer ervoor om zichtbaar, verbonden en daadkrachtig te blijven. Want De Librije is meer dan een restaurant: het is een familie, een verhaal, en een baken van liefde voor smaak, sfeer en samenzijn.
Jonnie’s laatste wens: geen einde, maar een nieuw begin
Voor zijn 0verlijden sprak Jonnie Boer nog over de toekomst van zijn restaurant. Zijn wens was duidelijk: De Librije moest blijven bestaan, niet als museum van het verleden, maar als levend organisme. Hij droomde van een keuken waarin traditie én innovatie samenkomen. Waar chefs met passie blijven zoeken naar de perfecte balans tussen smaak, beleving en duurzaamheid.
Jonnie wilde geen kopie van zijn werk, maar een voortzetting van zijn filosofie: gerechten die mensen raken, oprechte gastvrijheid en een omgeving waar vakmanschap wordt gekoesterd. Zijn idealen worden nu vertaald naar plannen voor een gerichte renovatie van de keuken – geen rigoureuze verbouwing, maar een verfijnde upgrade zoals hij het zelf zou hebben gewild.
Twee weken stilte, daarna een krachtig gebaar
Na het verdrietige nieuws bleef De Librije twee weken gesloten. Het team kreeg ruimte om te r0uwen, te herdenken en zich voor te bereiden op de toekomst. De stilte in het restaurant voelde als een eerbetoon – een pauze die meer zei dan duizend woorden.
Op 7 mei heropende De Librije opnieuw de deuren. Niet als afsluiting, maar als belofte. In elke gang die geserveerd wordt, leeft Jonnie’s visie voort. Elke gast wordt niet alleen ontvangen met een glimlach, maar ook met het gevoel dat ze deel uitmaken van iets groters: een eerbetoon aan een leven vol smaak en ziel.
De familie blijft bouwen – met het hart als kompas
Voor Thérèse is de heropening emotioneel. Samen met haar kinderen – die al langere tijd actief betrokken zijn bij het restaurant – staat ze symbool voor de verbinding tussen verleden en toekomst. Ze vormen geen schaduw van Jonnie, maar eerder de voortzetting van zijn licht. Met elke service, elke toast, en elke nieuwe menuontwikkeling wordt zijn gedachtegoed voortgezet.
Thérèse was al sinds de beginjaren méér dan de gastvrouw van De Librije. Zij is mede-architect van de sfeer en het succes. Haar kennis van wijn, gevoel voor detail en persoonlijke warmte maken haar tot een spilfiguur in het restaurant. Dat zij nu, samen met het team, de leiding op zich neemt, voelt voor velen als vanzelfsprekend én troostend.
De Librije: meer dan een restaurant
Met drie Michelinsterren is De Librije al decennialang een culinaire parel in Nederland – en ver daarbuiten. Wat ooit begon als een klein restaurantje in een voormalig klooster, groeide onder leiding van Jonnie en Thérèse uit tot een gastronomisch icoon. Maar belangrijker nog: De Librije werd een plek waar mensen samenkomen. Voor bijzondere gelegenheden, om te vieren, te ontdekken en te genieten.
Nu, na het verlies van zijn geestelijk vader, krijgt De Librije een extra dimensie. Het restaurant is niet alleen een instituut van topgastronomie, maar ook een levend monument van liefde, doorzettingsvermogen en verbondenheid.
Internationaal medeleven
De reacties op Jonnie’s 0verlijden kwamen vanuit de hele wereld. Chef-koks, culinaire critici en trouwe gasten deelden hun herinneringen, foto’s en anekdotes. Van Japan tot Spanje, van New York tot Stockholm – overal klonk dezelfde boodschap: Jonnie Boer was een pionier, maar bovenal een man van het hart.
In veel posts werd niet alleen zijn kookkunst geprezen, maar ook zijn bescheidenheid, zijn oprechte nieuwsgierigheid en zijn vermogen om mensen te raken met eenvoud en elegantie. Die reputatie is niet te koop – die bouw je op met decennia van trouw aan je waarden.
Een nieuwe energie in de keuken
Hoewel Jonnie’s fysieke aanwezigheid ontbreekt, voelt zijn energie nog steeds overal in De Librije. In het ritme van de keuken, de precisie van de gerechten, de sfeer in het restaurant. Medewerkers vertellen dat ze extra scherp zijn, extra toegewijd – niet omdat het moet, maar omdat ze voelen dat ze werken aan iets groters.
De aangekondigde renovatie van de keuken wordt gezien als symbolisch. Niet alleen een praktisch project, maar ook een manier om het restaurant klaar te stomen voor de toekomst. Jonnie wilde een werkomgeving die energie gaf, die uitnodigde tot creativiteit en rust bood voor concentratie. Die wens wordt nu werkelijkheid.
De toekomst in eigen handen
De grote vraag blijft: hoe ziet de toekomst van De Librije eruit zonder Jonnie? Het antwoord is verrassend hoopvol. Want hoewel zijn aanwezigheid wordt gemist, is zijn invloed voelbaarder dan ooit. Het team blijft samen, de missie blijft duidelijk, en het vertrouwen is groot.
Met Thérèse aan het roer en een team dat al jarenlang op elkaar is ingespeeld, lijkt De Librije niet alleen in veilige handen, maar in warme handen. De komende jaren zullen niet draaien om het kopiëren van wat was, maar om het voortbouwen op wat is.
Een inspirerend afscheid met een open einde
Het 0verlijden van Jonnie Boer is een verlies dat nog lang zal worden gevoeld. Maar wat blijft, is de geest van zijn werk: een diepgewortelde liefde voor het ambacht, een onuitputtelijke nieuwsgierigheid en een vermogen om mensen samen te brengen rondom een tafel.
De Librije is geen hoofdstuk dat eindigt, maar een verhaal dat doorloopt – nu geschreven door zijn geliefden en collega’s. Het is een toonbeeld van wat er kan ontstaan als mensen zich verbinden door passie, herinnering en liefde.
Jonnie zou trots zijn.
De feestelijke start van het Eurovisie Songfestival in het Zwitserse Basel werd afgelopen week ernstig verstoord door een intimiderend incident. Tijdens de openingsceremonie kreeg de Israëlische delegatie, met zangeres Yuval Raphael voorop, te maken met een bedreigende situatie die veel losmaakt in binnen- en buitenland.
Van viering naar confrontatie
Wat begon als een vrolijke tramparade, bedoeld om de deelnemers feestelijk door de stad te vervoeren, sloeg voor de Israëlische delegatie om in een beangstigende ervaring. Pro-Palestijnse demonstranten stonden langs de route en toonden openlijk hun onvrede. Eén van hen maakte een expliciet keeldoorsnijdend gebaar, direct gericht op de Israëlische tram. Het voorval werd gefilmd en ging razendsnel viraal op sociale media.
De sfeer slaat om
De demonstrant in kwestie liep een tijdlang mee met de tram waarin Yuval Raphael en andere delegatieleden zaten. Op videobeelden is te zien hoe hij herhaaldelijk een snijdend gebaar maakt richting zijn keel, een gebaar dat internationaal wordt herkend als dreigend. De Israëlische delegatie noemt het incident grensoverschrijdend en beschrijft het als de druppel die de emmer deed overlopen.
Andere landen ook aanwezig in de tram
Niet alleen het Israëlische team was aanwezig in de bewuste tram. Ook deelnemers uit Duitsland, Kroatië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk zaten erbij toen de demonstranten de tram op de Mittlere Brücke deels blokkeerden. De combinatie van vlaggen, luid gezang, fysiek obstakelgedrag en agressieve gebaren zorgde voor een gespannen situatie, waarbij de veiligheid tijdelijk niet gegarandeerd was.
Emotionele impact op het team
De Israëlische woordvoerder liet in een interview met het medium ynet weten dat het gebaar diepe indruk heeft gemaakt. “Het was al beklemmend met zoveel demonstranten, maar dit gebaar sloeg alles,” aldus een teamlid. Het team voelde zich zichtbaar onveilig en overweldigd door de intensiteit van de actie, ondanks de verhoogde beveiliging.
Traditie onder druk
Normaal gesproken is de openingsceremonie van het Eurovisie Songfestival een kleurrijke viering van diversiteit, muziek en eenheid. Maar de incidenten rondom de Israëlische delegatie leggen dit jaar een schaduw over dat feestelijke beeld. Veel pro-Palestijnse demonstranten bleven binnen de grenzen van vreedzaam protest, maar enkele acties gingen volgens omstanders duidelijk te ver.
Politieonderzoek gestart
Door de virale videobeelden is de identiteit van de bedreigende demonstrant mogelijk te achterhalen. De politie van Basel heeft een officieel onderzoek gestart en werkt aan identificatie van de verdachte. De Israëlische delegatie heeft aangifte gedaan en sluit juridische stappen niet uit, afhankelijk van de uitkomst van het onderzoek.
Reeds verhoogde beveiliging
De Israëlische inzending staat al sinds het begin van het Songfestival onder strengere beveiliging. Reden hiervoor zijn eerdere spanningen en protesten in verschillende Europese steden. Dat het team opnieuw stappen onderneemt richting justitie, toont aan hoe serieus het dreigende gebaar wordt genomen.
Blijvende spanning rond Israëlische deelname
Het incident illustreert de complexe spanningen rond de deelname van Israël aan het Songfestival van dit jaar. Waar het festival normaal draait om muziek en verbroedering, dringt de geopolitieke realiteit nu ook door in het publieke feestgedruis. Voor de Israëlische delegatie zal deze editie in elk geval niet snel vergeten worden.