Algemeen
Tanja Jess haalt uit naar Tygo Gernandt: “Mannen komen overal mee weg!
Het zit Tanja Jess overduidelijk niet lekker dat Tygo Gernandt alweer op de rode loper staat, alsof er niets is gebeurd. De acteur, die onlangs beschuldigingen van huiselijk geweld tegen zich kreeg, lijkt de storm moeiteloos te doorstaan. “Mannen komen ermee weg,” aldus Jess, die haar frustratie via Instagram uitte.
Tygo’s comeback ondanks beschuldigingen
De afgelopen weken is er veel geschreven over Tygo Gernandt. De acteur werd niet alleen beschuldigd van huiselijk geweld door zijn ex-vriendin Dianne van den Eng, maar werd ook ontslagen bij Flikken Maastricht wegens wangedrag. Waar hij aanvankelijk dreigde met juridische stappen, lijkt hij nu een andere strategie te hanteren. Tijdens de première van een nieuwe kinderfilm stond hij zelfverzekerd op de rode loper en sprak hij voor het eerst openlijk over de situatie.
Gernandt richtte zich daarbij vooral op de media. “Het gaat goed, maar het is heftig om zoveel over je heen te krijgen en zo in het nieuws te komen. Wat voor mij heel pijnlijk was, is dat iemand zó de ruimte krijgt om een eenzijdig verhaal te doen,” zei hij verwijzend naar de interviews met zijn ex-vriendin.
Waarom bleef hij zo lang stil?
Veel mensen vroegen zich af waarom Tygo zolang zweeg over de situatie. Zijn antwoord? “Het eerste wat ik heb gedaan — want mensen vragen ook: waarom kom je nu pas en waarom heb je niet meteen gereageerd? — is er bewust voor kiezen om niet vuur met vuur te gaan bestrijden, omdat ik me totaal niet zelf in dat beeld kon vinden wat er geschetst werd.”
Toch ligt er concreet bewijs op tafel: een video waarin te zien is hoe Gernandt Dianne door een gang sleurt. Volgens Tygo moet die video echter in een bredere context worden bekeken. “Daar zijn héél veel dingen aan voorafgegaan in mijn huis. Daar was een derde persoon bij, een heel goede vriendin van mij. Dat liep zó hoog op dat ik genoodzaakt was om iemand mijn huis uit te zetten en dat was niet om haar pijn te doen, maar om die derde persoon te beschermen.”
Van juridische stappen naar berusting
Opvallend is dat Tygo nu geen juridische stappen meer wil ondernemen. Hoewel hij eerder aangaf gerechtelijke stappen te overwegen, lijkt hij daar nu vanaf te zien. De reden? Het risico dat er nog meer belastende informatie naar buiten komt. “Ik ga geen stappen ondernemen naar wie dan ook. Het is vervelend dat er onwaarheden worden verteld,” aldus de acteur.
“Ik bedoel: als je een onafhankelijk onderzoek naar buiten brengt en daar wordt overheen geschreeuwd door een aantal mensen dat dat dan niet waar zou zijn, dan is dat heel heftig om te horen, maar ook daar ga ik helemaal geen aangifte voor doen. Nee hoor.”
Tanja Jess laat van zich horen
Kort na het media-optreden van Tygo reageerde Tanja Jess via Instagram met een veelzeggend bericht. “Toch opvallend dat bij aanklachten van misbruik of mishandeling, de vrouw meestal weer aan het kortste eind trekt… Iets met mannen die overal mee wegkomen…”
De post maakte direct de tongen los. Privé-baas Evert Santegoeds besprak het in Shownieuws: “De afgelopen weken heeft zij steeds gezwegen omdat ze geen zin had om die hele shit over zich heen te krijgen, zoals ze zelf zei, maar vandaag meende ze toch even te moeten reageren op Instagram, naar aanleiding van die uitlatingen van Tygo.”
Waarom blijft Tanja zo mysterieus?
Tooske Ragas gaf in Shownieuws aan dat Tanja Jess verder niets wil zeggen. “Ja, wij hebben haar natuurlijk gebeld om te vragen: kun je iets meer zeggen? Maar dat wilde ze niet.”
Fotograaf William Rutten vond dat vreemd: “Dat is toch ook raar? Je zet wel zo’n bericht neer, maar je wil dan niet verder praten?”
Tooske reageerde voorzichtig: “Ja, ik weet niet wat je met zo’n bericht wil. Wil je een discussie starten of wil je gewoon laten weten dat je er iets van vindt?”
Zegt haar reactie meer dan ze wil toegeven?
Leontien van Moorsel, die ook aan de desk zat, denkt dat Jess meer weet dan ze zegt. “Dat bericht van Tanja Jess zegt wel iets. Als je heel lang met iemand een relatie hebt gehad en je zet dan dit zo op de socials…”
Evert Santegoeds sloot zich daarbij aan: “Ja, als je er nu nog steeds niet aan wil, denkt Tanja Jess, dan ga ik me toch maar eventjes roeren. Of het daarbij blijft of niet, dat zal de toekomst leren.”
Hoe nu verder?
Voorlopig lijkt Tygo Gernandt zich weinig aan te trekken van de kritiek en geniet hij van zijn hernieuwde mediapositie. De vraag blijft of er nog verdere onthullingen komen en of de storm rondom de beschuldigingen echt is gaan liggen.
Met de publieke reactie van Tanja Jess en het feit dat steeds meer mensen zich openlijk uitlaten over de zaak, lijkt het onderwerp voorlopig nog niet van de agenda te verdwijnen. Of Tygo zijn onberispelijke imago volledig kan herstellen, is nog maar de vraag.
Algemeen
Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!
Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.
Laatste stappen en onwerkelijke realiteit
Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”
Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”
Van diagnose tot amputatie
Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”
Een ‘robotbeen’ dat niet werkt
Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”
In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”
Verlies op alle fronten
Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”
Steun van lotgenoten
Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.
Levenslessen en hoop delen
Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”
Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”
Letterlijk een berg beklimmen
Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”
Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”
Dit bericht op Instagram bekijken