Connect with us

Algemeen

Skiliftramp in skioord: Meer dan 30 gewonden, paniek en zwaargewonden na instorting!

Avatar foto

Geplaatst

op

BEKIJK BEELDEN ONDERAAN!

In het populaire skioord Astún, gelegen in de Spaanse Pyreneeën nabij de Franse grens, heeft zaterdag een ernstige storing aan een skilift tot een groot incident geleid. Volgens lokale media, waaronder Heraldo, zijn zeker dertig mensen gewond geraakt, waarvan meerdere zwaargewond. Twee personen verkeren in kritieke toestand. Het ongeluk heeft voor veel opschudding gezorgd onder wintersporters in het gebied.

Technisch probleem leidt tot drama

De problemen ontstonden door een technisch defect in de kabels van de stoeltjeslift. Ooggetuigen melden dat stoeltjes van de lift plotseling losraakten en naar beneden vielen. De politie heeft verklaard dat vermoedelijk een van de wielen die de kabels van de lift dragen is afgebroken. Dit veroorzaakte een schokgolf door het systeem, waardoor een draagkabel ontspoorde.

Als gevolg hiervan vielen meerdere stoeltjes naar beneden, terwijl andere wintersporters vast kwamen te zitten in de lift. De chaos was compleet toen mensen in paniek zelf uit de lift sprongen om aan het gevaar te ontkomen.

Massale inzet hulpdiensten

De hulpdiensten in Astún kwamen snel in actie en schaalden direct op naar een grootschalige reddingsoperatie. Traumahelikopters, tientallen ambulances en gespecialiseerde reddingsteams werden ingezet om de slachtoffers te helpen en wintersporters uit de vastgelopen lift te bevrijden. De regionale gouverneur was aanwezig om de situatie te coördineren.

De reddingsoperatie bleek complex vanwege de grote hoogte waarop sommige mensen vastzaten. Bergreddingsteams werkten urenlang om de tientallen wintersporters veilig naar beneden te halen.

Beelden tonen chaos en paniek

Beelden van het incident tonen de enorme chaos op de plaats van het ongeval. Wintersporters zijn te zien terwijl ze angstig naar beneden kijken of proberen zichzelf in veiligheid te brengen. Ambulances en traumahelikopters vervoerden gewonden naar nabijgelegen ziekenhuizen. Het is nog onduidelijk of er buitenlandse toeristen onder de gewonden zijn.

Onderzoek naar de oorzaak

De Spaanse autoriteiten hebben een uitgebreid onderzoek aangekondigd naar de oorzaak van het ongeluk. De technische staat van de skiliften in het gebied zal naar verwachting streng worden geëvalueerd. De uitkomst van dit onderzoek zal bepalen of er nalatigheid in het spel is en welke maatregelen nodig zijn om dergelijke incidenten in de toekomst te voorkomen.

Populair skioord in de Pyreneeën

Astún is een geliefd skioord in het noorden van Spanje, gelegen tussen Huesca en Zaragoza. Het gebied trekt jaarlijks duizenden wintersportliefhebbers uit Spanje en daarbuiten. Het incident heeft dan ook veel impact op de bezoekers van het skioord en de lokale gemeenschap.

Updates over gewonden en situatie

Meer details over de toestand van de gewonden worden op een later moment verwacht. Ook de precieze toedracht van het ongeluk is nog niet volledig bekend. De nasleep van het incident zal waarschijnlijk leiden tot strengere veiligheidscontroles en maatregelen om herhaling te voorkomen.

Het incident benadrukt nogmaals het belang van regelmatige controle en onderhoud van skiliften in drukbezochte skigebieden. Wintersporters hopen op snelle antwoorden en verbeteringen om hun veiligheid te waarborgen

 

Eva van der Veen (1991) is een veelzijdige journalist en redactrice met een scherpe blik op politieke en maatschappelijke ontwikkelingen. Ze studeerde Journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar ze zich specialiseerde in onderzoeksjournalistiek en media-ethiek. Na haar studie werkte Eva als politiek verslaggever voor een grote Nederlandse krant, waar ze debatten in Den Haag versloeg en diepgaande analyses schreef over beleid en internationale betrekkingen. Haar werk kenmerkt zich door grondige research, objectiviteit en een kritische benadering van de macht. Sinds 2024 maakt Eva deel uit van het redactieteam van onze nieuwswebsite, waar ze zich richt op diepgaande achtergrondartikelen, interviews met beleidsmakers en fact-checking. Ze is gepassioneerd over het blootleggen van verborgen verhalen en het verstrekken van nauwkeurige informatie aan het publiek. Buiten haar journalistieke werk is Eva een liefhebber van geschiedenis, literatuur en lange wandelingen in de natuur. Ze gelooft in de kracht van onafhankelijke journalistiek en streeft ernaar om complexe onderwerpen toegankelijk te maken voor een breed publiek.

Algemeen

Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!

Avatar foto

Geplaatst

op

Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.

Laatste stappen en onwerkelijke realiteit

Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”

Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”

Van diagnose tot amputatie

Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”

Een ‘robotbeen’ dat niet werkt

Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”

In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”

Verlies op alle fronten

Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”

Steun van lotgenoten

Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.

Levenslessen en hoop delen

Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”

Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”

Letterlijk een berg beklimmen

Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”

Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”

 

Lees verder