Algemeen
19-jarige verdachte van geplande aanslag op Taylor Swift-concert toerekeningsvatbaar verklaard
De 19-jarige man die wordt verdacht van het plannen van een dodelijke aanslag tijdens een Taylor Swift-concert in Wenen, is toerekeningsvatbaar. Dit is gebleken uit een psychiatrisch onderzoek dat is uitgevoerd in het kader van de zaak, meldt persbureau DPA. Het onderzoek, dat standaard is in ernstige strafzaken, bevestigt dat de verdachte volledig verantwoordelijk kan worden gehouden voor zijn daden. Het strafrechtelijk onderzoek naar de geplande aanslag is nog in volle gang.
Arrestatie vlak voor het concert
De verdachte werd gearresteerd op 11 augustus 2024, twee dagen voordat Taylor Swift zou optreden in de Oostenrijkse hoofdstad. Volgens de aanklagers wordt de man ervan beschuldigd een zelfmoordaanslag te hebben voorbereid in naam van de terreurorganisatie Islamitische Staat (IS). Het doel van de geplande aanval was om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. Tijdens de arrestatie werden ook twee medeverdachten aangehouden, waaronder een minderjarige. De autoriteiten hebben geen nadere details vrijgegeven over hun betrokkenheid bij de zaak.
De arrestatie vond plaats na maanden van onderzoek en surveillance door de Oostenrijkse veiligheidsdiensten. Het werd gemeld dat de verdachte mogelijk explosieven wilde gebruiken om chaos en paniek te veroorzaken tijdens het uitverkochte concert, waar duizenden fans van plan waren samen te komen.
Taylor Swift annuleert concerten in Wenen
Als gevolg van de dreiging besloot Taylor Swift beide geplande concerten in Wenen te annuleren. In een verklaring sprak de zangeres haar diepe bezorgdheid uit over de veiligheid van haar fans en het team dat betrokken is bij haar shows. “Ik ben de autoriteiten dankbaar voor hun snelle optreden, waardoor we rouwen om geannuleerde concerten in plaats van om verloren levens,” zei Swift.
De annuleringen hadden een grote impact op haar fans, maar Swift benadrukte dat de veiligheid van haar publiek en crew altijd vooropstaat. De zangeres gaf ook toe dat de dreiging haar persoonlijke zorgen over de veiligheid bij grote evenementen heeft vergroot. Ze koos er bewust voor om niet onmiddellijk publiekelijk te reageren op het incident, omdat ze prioriteit gaf aan de veiligheid en het lopende onderzoek.
Terroristische motieven
Het openbaar ministerie in Wenen heeft bevestigd dat de verdachte handelde uit ideologische overtuigingen die in lijn zijn met die van IS. De autoriteiten hebben echter geen bewijs gedeeld dat de terreurgroep direct betrokken was bij het plannen of ondersteunen van de aanval. De verdachte wordt aangeklaagd voor het voorbereiden van een terroristische aanslag, en zijn zaak zal naar verwachting leiden tot een proces later dit jaar.
Het psychiatrisch onderzoek, dat bedoeld is om de geestelijke toestand van de verdachte te beoordelen, heeft geconcludeerd dat hij volledig toerekeningsvatbaar is. Dit betekent dat hij in staat is om het onderscheid tussen goed en kwaad te maken en zich bewust was van de consequenties van zijn acties.
Impact op de muziekindustrie
Het incident heeft niet alleen gevolgen gehad voor Taylor Swift, maar heeft ook bredere vragen opgeroepen over de veiligheid van grote evenementen. Concertorganisatoren en beveiligingsbedrijven over de hele wereld zijn opnieuw begonnen met het herzien van hun veiligheidsprotocollen om ervoor te zorgen dat soortgelijke dreigingen in de toekomst worden voorkomen.
Hoewel Taylor Swift inmiddels haar tour heeft voortgezet in andere steden, heeft de dreiging in Wenen de kwetsbaarheid van grote evenementen benadrukt. Fans hebben hun steun betuigd aan Swift en haar team voor hun snelle en verantwoordelijke beslissingen in het licht van de dreiging.
Conclusie
De arrestatie en de recente bevindingen over de toerekeningsvatbaarheid van de verdachte hebben de ernst van de geplande aanslag op het Taylor Swift-concert in Wenen onderstreept. Dankzij het snelle ingrijpen van de Oostenrijkse autoriteiten konden duizenden levens worden gered. De zaak blijft een herinnering aan de voortdurende noodzaak om alert te blijven op terroristische dreigingen, vooral tijdens grootschalige publieke evenementen. Taylor Swift’s reactie op de dreiging heeft aangetoond hoe belangrijk het is om veiligheid boven alles te stellen, zelfs in de wereld van entertainment.
Dit bericht op Instagram bekijken
Algemeen
Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!
Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.
Laatste stappen en onwerkelijke realiteit
Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”
Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”
Van diagnose tot amputatie
Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”
Een ‘robotbeen’ dat niet werkt
Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”
In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”
Verlies op alle fronten
Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”
Steun van lotgenoten
Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.
Levenslessen en hoop delen
Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”
Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”
Letterlijk een berg beklimmen
Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”
Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”
Dit bericht op Instagram bekijken