Rosa (31): “Mijn moeder heeft het contact verbroken omdat ik mijn dochter niet naar haar heb vernoemd.”

Rosa, die al enkele maanden zwanger is van haar man Marc, bevindt zich in een lastige situatie met haar moeder. Hoewel Rosa altijd een hechte band had met haar broers, zussen en moeder, is de relatie met haar moeder flink bekoeld sinds haar zwangerschap. Op een forum deelt Rosa haar verhaal en legt ze uit dat haar moeder boos is en geen contact meer wil, allemaal omdat Rosa heeft besloten haar dochter niet naar haar te vernoemen.

Volgens Rosa was haar relatie met haar moeder vroeger sterk en liefdevol. “We hadden altijd een goede moeder-dochterband,” vertelt ze. “Maar sinds ik zwanger ben, lijkt ze zich volledig van mij af te keren. Ze wil niets meer met me te maken hebben.” De problemen begonnen toen haar moeder ontdekte dat Rosa zwanger was voor haar huwelijk, iets wat tegen haar moeder’s religieuze overtuigingen inging.

In de eerste maanden van haar zwangerschap probeerde Rosa contact te houden met haar moeder, maar kreeg ze nauwelijks respons. “Ik belde haar regelmatig, maar ze nam nooit op. Zelfs als ik langs haar huis ging, leek ze altijd weg te zijn,” vertelt Rosa. Uiteindelijk besloot ze haar zus om hulp te vragen om hun moeder te benaderen.

“Ik vroeg mijn zus om met onze moeder te praten, omdat ik zelf geen gehoor kreeg,” legt ze uit. Helaas liep dit niet zoals gehoopt. Toen Rosa’s moeder hoorde dat haar dochter haar zus had ingeschakeld, reageerde ze woedend.

“Ze belde me op en vroeg waarom ik mijn zus had gestuurd in plaats van zelf te komen,” vertelt Rosa. “Ik legde uit dat ik geen andere keuze had omdat ze mijn telefoontjes negeerde.” Wat volgde was een pijnlijk gesprek waarin haar moeder haar afkeuring uitsprak over de zwangerschap, omdat die buiten het huwelijk was gebeurd.

Rosa heeft nooit dezelfde religieuze overtuigingen gehad als haar moeder, maar probeerde altijd haar geloof te respecteren. “Uit respect voor haar ben ik zelfs getrouwd terwijl ik al zwanger was,” zegt ze. Maar dat was niet genoeg om haar moeder te kalmeren. Tijdens datzelfde gesprek vertelde haar moeder ook dat ze nooit echt dol was geweest op Marc, en dat ze zich ongemakkelijk voelde over de komst van het kind.

Kort daarna vond er een familiebijeenkomst plaats om de verjaardag van Rosa’s overleden vader te herdenken. Het was de eerste keer in lange tijd dat de familie samenkwam, en Rosa besloot de naam van haar dochter bekend te maken: Isabel. Dit leidde tot een heftige reactie van haar moeder.

“Ze werd ontzettend boos toen ze hoorde dat ik mijn dochter niet naar haar had vernoemd. Ze vond dat het vanzelfsprekend was dat haar eerste kleinkind haar naam zou krijgen,” vertelt Rosa. Hoewel Rosa kalm probeerde te blijven, legde ze haar moeder uit dat zij en Marc al lang hadden besloten de naam Isabel te kiezen. Daarbij, voegde ze toe, had haar moeder eerder aangegeven zich ongemakkelijk te voelen bij de komst van de baby, dus Rosa vond het niet passend om de baby naar haar moeder te vernoemen.

Sinds die confrontatie heeft Rosa geen contact meer gehad met haar moeder. “Ik heb haar meerdere keren geprobeerd te bellen, maar ze lijkt geen interesse meer te hebben in mij of haar kleinkind,” zegt Rosa. Het gebrek aan contact heeft haar veel verdriet gedaan, vooral omdat ze zich buitengesloten voelt om redenen die ze moeilijk kan begrijpen.

De reacties op Rosa’s verhaal op het forum zijn gemengd. Sommigen vinden dat Rosa een slechte timing koos door het onderwerp tijdens de herdenking van haar vader aan te kaarten, terwijl anderen vinden dat Rosa het volste recht heeft om de naam van haar eigen kind te kiezen. Enkelen denken dat de religieuze overtuigingen van haar moeder een grotere rol spelen dan de naamkeuze.

Rosa blijft echter bij haar keuze. “Marc en ik zijn gelukkig met de naam Isabel, en ik hoop dat mijn moeder op een dag inziet dat de naam van haar kleinkind geen reden zou moeten zijn om onze relatie te breken,” zegt ze. “Ik blijf proberen haar te bereiken, maar ik kan niet blijven aanhouden als ze iedere poging afwijst.”

Ondanks de moeilijke situatie is Rosa vastbesloten haar dochter in een liefdevolle omgeving op te laten groeien, met of zonder de steun van haar moeder. Of hun relatie ooit nog hersteld zal worden, dat zal de tijd moeten uitwijzen.