Connect with us

Algemeen

Roekeloze bestuurder die man (75) dood reed in Milheeze – Slechts 1 jaar celstraf opgelegd… Waar is de gerechtigheid?

Avatar foto

Published

on

De 22-jarige Diogo M. is door de rechtbank in Den Bosch veroordeeld tot één jaar gevangenisstraf voor het veroorzaken van een dodelijk ongeval in Milheeze, waarbij een 75-jarige man om het leven kwam. Het Openbaar Ministerie had een veel zwaardere straf geëist, namelijk acht jaar cel, omdat het van mening was dat M. met opzet een aanrijding veroorzaakte als een poging tot zelfmoord. De rechter kwam echter tot een andere conclusie en legde een fors lagere straf op.

Achtergrond van het fatale ongeval

Het ongeval vond plaats op 2 augustus 2023 op de Schutboomsestraat in Milheeze. Op dat moment reed Diogo M. met een snelheid van ongeveer 180 kilometer per uur, terwijl de toegestane snelheid op die weg 80 km/u was. Hij reed met deze extreme snelheid achterop een willekeurige auto en botste met zoveel kracht dat het voertuig van het slachtoffer in brand vloog en volledig werd verwoest. De 75-jarige bestuurder had geen enkele kans en overleed ter plekke.

Na de botsing kwam de auto van M. tot stilstand tegen een boom. Hijzelf raakte zwaargewond en moest met spoed naar het ziekenhuis worden overgebracht. Zijn verwondingen waren ernstig, maar hij overleefde de crash.

Berichten naar zijn ex-vriendin vlak voor het ongeval

Kort voor de fatale botsing had M. verontrustende berichten naar zijn ex-vriendin gestuurd. Hierin schreef hij onder andere:

  • “Als ik in een rolstoel beland, zorg dan voor me. Als dat niet gebeurt, vertel het aan mijn moeder.”
  • “Laat me niet doodgaan.”
  • “Ik maak hier een einde aan.”

Deze berichten leidden ertoe dat justitie ervan overtuigd was dat hij doelbewust een dodelijk ongeval veroorzaakte. Het Openbaar Ministerie zag de aanrijding als een zelfmoordpoging, waarbij hij niet alleen zichzelf in gevaar bracht, maar ook een onschuldig slachtoffer doodreed.

M. zelf ontkent dat hij een doodswens had. Volgens zijn verklaring wilde hij slechts de aandacht van zijn ex-vriendin trekken. Hij beweerde dat hij nooit van plan was om zichzelf van het leven te beroven en dat zijn woorden verkeerd werden geïnterpreteerd.

De rol van zijn verbroken relatie en zijn rijgedrag

In de nacht vóór het ongeval had M. te horen gekregen dat zijn relatie voorbij was. Zijn ex-vriendin had het uitgemaakt, en de ochtend erna zag hij haar vader rijden. In een impulsieve beslissing besloot hij achter hem aan te rijden, omdat hij met hem wilde praten. Tijdens de rit voelde hij zich echter duizelig en zou hij zelfs kort zijn weggevallen. Dit zou mede zijn veroorzaakt doordat hij de hele nacht niet had geslapen.

Desondanks kon M. niet verklaren waarom hij met een snelheid van 180 km/u reed. Hij bleef bij zijn standpunt dat het ongeval “niet expres” was gebeurd. De rechtbank oordeelde echter dat zijn gedrag roekeloos was en een groot gevaar vormde voor anderen op de weg.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank nam de verontrustende berichten die M. naar zijn ex-vriendin had gestuurd serieus, maar zag onvoldoende bewijs dat hij met opzet een aanrijding wilde veroorzaken. Een belangrijk argument hierbij was dat M. diezelfde dag nog zijn auto had laten keuren bij een garage. Dit paste volgens de rechter niet bij iemand die van plan was om zichzelf van het leven te beroven.

Wel oordeelde de rechtbank dat het rijgedrag van M. extreem gevaarlijk en volledig onverantwoordelijk was. Met een snelheid van 180 km/u op een weg waar slechts 80 km/u is toegestaan, nam hij een onaanvaardbaar risico, dat uiteindelijk het leven kostte van een onschuldig slachtoffer.

De straf: celstraf en rijontzegging

Gezien de ernst van de situatie en de impact op de nabestaanden legde de rechtbank een straf op van:

  • 1 jaar gevangenisstraf
  • 3 jaar rijontzegging

Deze straf viel aanzienlijk lager uit dan de 8 jaar cel die justitie had geëist. Dit komt doordat de rechter geen directe intentie tot moord kon vaststellen, maar wel sprak van roekeloos rijgedrag met dodelijke gevolgen.

Impact op de nabestaanden

Voor de familie van het slachtoffer is de impact enorm. Hun 75-jarige vader, echtgenoot en opa kwam op een willekeurige dag om het leven door de gevaarlijke rijstijl van een jonge bestuurder. De pijn en het verdriet binnen de familie zijn groot, en de relatief lage straf voelt voor hen mogelijk als onvoldoende gerechtigheid.

Veel mensen in Milheeze reageren geschokt op het incident. Het ongeval heeft geleid tot discussies 

over verkeersveiligheid, en of straffen voor extreem roekeloos rijgedrag zwaarder zouden moeten zijn.

Conclusie

De zaak rond Diogo M. is een tragisch voorbeeld van hoe onverantwoord rijgedrag onherstelbare schade kan aanrichten. Hoewel er geen bewijs was dat hij met opzet een ongeluk veroorzaakte, blijft het feit dat hij met extreme snelheid een leven heeft genomen.

Zijn straf van 1 jaar cel en 3 jaar rijontzegging is een waarschuwing, maar roept ook vragen op over hoe streng de wet zou moeten zijn voor bestuurders die andermans leven op het spel zetten. Voor de nabestaanden blijft de pijn groot, want geen enkele straf kan hun geliefde terugbrengen.

Algemeen

Shania Gooris openhartig over haar ziekte

Avatar foto

Published

on

Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”

Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.

“Ik was vroeger echt een stresskip”

De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”

Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”

Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium

Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”

Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”

Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”

In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”

In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”

“Alsof ik mezelf knuffel”

Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”

Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”

Mentale gezondheid bespreekbaar maken

Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”

Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”

Zelfliefde en mildheid

De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”

Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”


Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien wel net zo krachtig als elke dans op het podium.

Continue Reading