Video
Robert ten Brink krijgt keiharde klap te verwerken
Robert ten Brink r0uwt om verlies schoonmoeder Ike: “Een tijd van liefde, herinnering en verbondenheid”
Televisiepresentator Robert ten Brink, jarenlang het gezicht van het geliefde RTL-programma All You Need Is Love, heeft samen met zijn gezin een periode doorgemaakt die bol stond van emotie, herinnering en verbondenheid. Zijn schoonmoeder, Ike Cialona-Janszen, is onlangs op vredige wijze 0verleden. Voor Robert en zijn familie betekende dit verlies het afscheid van een vrouw die niet alleen een warm familielid was, maar ook een levenslustige en inspirerende kracht in hun leven.
Ironisch genoeg kwam dit verdrietige nieuws op een moment waarop Robert juist bezig was met het voorbereiden van een bijzondere aflevering van zijn programma in Australië. Een aflevering die normaal gesproken symbool staat voor liefde en hereniging, kreeg nu voor hem persoonlijk een extra, intensere lading.
Een periode vol herinneringen tijdens een reis vol liefde
All You Need Is Love draait om het bij elkaar brengen van geliefden. In het buitenland, ver van huis, stond Robert klaar om mensen samen te brengen voor hartverwarmende herenigingen. Maar terwijl hij dat deed, voelde hij de behoefte om stil te staan bij iemand van wie hij nu afscheid moest nemen. De combinatie van professionele verplichtingen en innerlijke reflectie maakte deze periode niet alleen druk, maar ook bijzonder intens.
Waar zijn gezicht normaal straalt bij de romantische taferelen die hij presenteert, viel dit keer achter de schermen een ander soort emotie te bespeuren. Elke ontmoeting, elk verhaal over liefde, herinnerde hem aan zijn eigen dierbare band met Ike – de moeder van zijn vrouw Roos, en een vertrouwd gezicht binnen het gezin.
Wie was Ike Cialona-Janszen?
Ike was méér dan alleen de schoonmoeder van een bekende televisiepresentator. Ze was een centrale figuur binnen de familie, een vrouw die warmte uitstraalde en met haar unieke persoonlijkheid generaties wist te raken. Geboren en getogen in Amsterdam, was Ike levenslustig, geestig en creatief. Ze stond bekend om haar nieuwsgierigheid, liefde voor kunst en haar scherpe geest.
Samen met haar man bouwde ze aan een warm gezin. Ze was de moeder van Roos Cialona – Roberts echtgenote – en oma van hun vijf dochters: Nina, Emma, Charlotte, Isabel en Suus. In een liefdevolle r0uwadvertentie werd ze omschreven als: “Uniek, levenslustig, briljant, geestig, eigenzinnig en lief.” Woorden die recht uit het hart komen en haar levenshouding perfect samenvatten.
Afscheid nemen met muziek, licht en liefde
Op 22 april nam de familie op persoonlijke wijze afscheid van Ike. Geen kil afscheid, maar een warm samenzijn waarin haar leven werd gevierd. Er klonk muziek waar zij van hield – van klassieke klanken tot opgewekte jazz – en de ruimte was gevuld met bloemen, licht en liefde. Iedereen kreeg de gelegenheid om herinneringen te delen, kleine anekdotes te vertellen of simpelweg stil te staan bij wat Ike voor hen betekend had.
Voor Robert, Roos en hun kinderen was het een intiem moment waarin ze zich opnieuw realiseerden hoeveel sporen Ike had nagelaten in hun leven. Haar geest leeft voort in hun verhalen, hun gebruiken en hun gedeelde herinneringen.
Een huwelijk gebouwd op vanzelfsprekendheid
De verbondenheid tussen Robert en zijn vrouw Roos staat al meer dan vier decennia als een huis. In een eerder interview met De Telegraaf vertelde Robert openhartig over hun lange relatie: “Je moet niet te hard werken aan liefde. Het moet gewoon kloppen.” Die vanzelfsprekendheid heeft hen door mooie én moeilijke tijden geleid – ook nu weer.
Roos is voor Robert veel meer dan zijn partner; ze is zijn klankbord, zijn steun, en zijn thuis. Samen hebben ze lief en leed gedeeld. Hun huwelijk, gebaseerd op wederzijds respect en humor, is een voorbeeld van hoe liefde in de loop van de jaren kan groeien en verdiepen.
Steun uit onverwachte hoeken
In tijden van r0uw en verwerking is steun uit de omgeving van onschatbare waarde. Robert ontving tal van hartverwarmende berichten. Zowel collega’s uit de showbizzwereld als trouwe kijkers van zijn programma lieten van zich horen. Bekenden, zoals Barrie Stevens, staken hem een hart onder de riem – soms met een grapje, soms met een warme wens.
Op sociale media deelden fans massaal hun medeleven. Velen schreven over hoe belangrijk Robert en zijn programma voor hen zijn geweest in moeilijke tijden. Dat hij nu zélf steun nodig heeft, raakt veel mensen. Deze verbondenheid is voor Robert een waardevol gebaar. De liefde die hij jarenlang uitdroeg via televisie, keert nu op een bijzondere manier naar hem terug.
De kracht van herinneringen
In het huis van de familie ten Brink worden herinneringen gekoesterd. Oude fotoalbums, kleine voorwerpen, handgeschreven briefjes – alles krijgt nu een diepere betekenis. Herinneringen aan Ike brengen niet alleen verdriet, maar ook warmte en troost. Ze vormen een brug tussen generaties en houden haar levendig in het dagelijks leven van het gezin.
Zoals Psychologie Magazine ooit schreef: herinneringen zijn ankerpunten in een leven vol verandering. Voor Robert en zijn gezin zijn het deze ankerpunten die hen helpen om het verlies te verwerken. Herinneringen aan Ike’s enthousiasme bij verjaardagen, haar liefde voor koken, haar scherpe humor – ze blijven bestaan, elke dag opnieuw.
Samen sterker dan ooit
Verlies brengt verdriet, maar kan ook zorgen voor hernieuwde verbondenheid. Binnen het gezin van Robert ten Brink lijkt dat zeker het geval. In deze periode zoeken ze elkaar bewust op. Ze wandelen samen, koken samen, halen herinneringen op bij kaarslicht of kampvuur. Het zijn kleine rituelen die een groot verschil maken.
Volgens Gezondheidsnet is het delen van verdriet binnen een hecht gezin een bewezen manier om veerkracht te versterken. Dat lijkt ook hier het geval. De liefde binnen het gezin wordt niet minder door verlies – eerder dieper, rijker en krachtiger.
Een publieke figuur, maar ook een mens
Robert ten Brink is voor veel Nederlanders hét gezicht van liefde op televisie. Maar achter die publieke rol schuilt, zoals nu duidelijker dan ooit, ook een man met gevoelens, een vader, een schoonzoon. Zijn vermogen om kwetsbaarheid te tonen, maakt hem extra geliefd. Hij blijft professioneel, maar laat ook ruimte voor echtheid. Dat is wat kijkers waarderen: iemand die het leven in al zijn facetten durft te laten zien.
Conclusie: liefde als rode draad – ook in afscheid
Het 0verlijden van Ike Cialona-Janszen heeft diepe indruk gemaakt op Robert ten Brink en zijn gezin. In een periode die normaal gevuld is met liefdevolle herenigingen op televisie, beleefden zij zélf een intens afscheid. Maar juist die liefde – de rode draad in Roberts werk en leven – bleek ook nu hun grootste kracht.
Met warme herinneringen, hartelijke steun en een onbreekbare familieband zetten ze hun leven voort. En hoewel Ike er fysiek niet meer is, leeft haar geest voort in de verhalen, de gebruiken en de liefde binnen de familie.
Video
Thérèse Boer vindt kracht bij hartsvriendin Astrid Joosten: een vriendschap in moeilijke tijden
De recente gebeurtenissen rondom sterrenchef Jonnie Boer (60) hebben de culinaire wereld stil doen staan. Samen met zijn vrouw en levenspartner Thérèse Boer had hij net besloten om meer te genieten van het leven en het werk wat los te laten. Hun gedeelde passie voor De Librije, het beroemde restaurant in Zwolle, had hen jarenlang verbonden — zowel professioneel als persoonlijk.
In deze ingrijpende fase van haar leven hoeft Thérèse er gelukkig niet alleen voor te staan. Aan haar zijde staat Astrid Joosten (67), haar hartsvriendin van al meer dan twintig jaar. De presentatrice en wijnkenner weet als geen ander wat het betekent om door een emotionele periode heen te gaan. Haar betrokkenheid bij Thérèse is groot, oprecht en bovenal warm.
Een vriendschap die groeide uit liefde voor wijn
De bijzondere band tussen Thérèse en Astrid begon ruim twee decennia geleden. Astrid bracht toen samen met haar man Willem Ennes een bezoek aan De Librije. Er ontstond meteen een klik tussen beide stellen, en al snel volgde een hechte vriendschap tussen de twee vrouwen. De gedeelde liefde voor wijn, gastvrijheid en kwaliteit bracht hen niet alleen privé, maar ook zakelijk samen. Zo begonnen ze samen een online wijnwinkel, waarin hun passie voor smaak, beleving en toegankelijkheid samenkomt.
Wat deze vriendschap zo sterk maakt, is niet alleen hun gedeelde interesses, maar vooral hun onvoorwaardelijke steun voor elkaar — ook als het leven andere wendingen neemt dan verwacht.
Teruggeven wat ooit ontvangen werd
Jaren geleden ging Astrid zelf door een moeilijke tijd toen haar man Willem ernstig ziek werd. In die periode was Thérèse er dag en nacht voor haar vriendin. Ondanks de drukte in haar eigen leven en werk nam ze steeds tijd voor een telefoontje, een bezoekje of een luisterend oor. Die betrokkenheid maakte diepe indruk op Astrid. “Ze liet telkens merken dat ze aan me dacht,” zei ze daar later over. “Dat gaf me kracht.”
Diezelfde warmte en
aandacht wil Astrid nu teruggeven. In een persoonlijke reactie op
haar website schreef ze:
“Het raakt me diep wat
mijn vriendin Thérèse nu meemaakt. Ik voel met haar mee, met
Jonnie, en met hun kinderen.”
De woorden laten zien hoe oprecht haar medeleven is en hoe krachtig hun onderlinge band inmiddels is geworden.
Een liefde als fundament
Thérèse en Jonnie Boer waren niet alleen levenspartners, maar ook samen het hart van De Librije. Hun samenwerking was intens, harmonieus en succesvol. Zij zorgde voor de sfeer, de wijnkaart en de beleving aan tafel, terwijl Jonnie de keuken tot in perfectie beheerste. Samen vormden ze een uniek duo, dat met passie en toewijding een van Nederlands meest bijzondere restaurants tot leven bracht.
Juist omdat hun band zo sterk en verweven was, voelt deze nieuwe levensfase voor Thérèse als een enorme verandering. Maar ze blijft dapper. En zoals ze dat ook bij anderen heeft gedaan, laat ze zich nu zelf dragen — door haar omgeving, haar familie, haar team, en door Astrid.
Vriendschap als houvast
Astrid Joosten begrijpt als geen ander hoe belangrijk steun kan zijn als het leven op z’n kop staat. Ze weet hoe het voelt als alles even stilvalt. Daarom is ze nu een veilige haven voor Thérèse: iemand bij wie je mag huilen, lachen, praten of juist even helemaal niets hoeft te zeggen.
In moeilijke tijden is het vaak niet de hoeveelheid mensen om je heen die telt, maar de kwaliteit van de connecties. En de vriendschap tussen deze twee vrouwen is diep geworteld. Geen vluchtige kennismaking, maar een band opgebouwd in tientallen jaren van delen, beleven en samen doorgaan.
Ook De Librije zoekt een nieuw evenwicht
Ondertussen gaat het leven in en rond De Librije voorzichtig verder. De sfeer is anders, dat is voelbaar. Maar de kern blijft overeind: liefde voor het vak, voor de gasten, en voor de beleving. Zoon Jimmie Boer speelt daarin een belangrijke rol, net als chef-kok Nelson Tanate, die al jarenlang meedraait in de keuken.
Thérèse blijft nauw betrokken bij de dagelijkse gang van zaken. Haar kennis, haar gevoel voor detail en haar hartelijkheid maken haar een onmisbare schakel in het team. Het restaurant is niet alleen haar werkplek, maar ook haar tweede thuis. En net als in elke familie, wordt daar nu gezocht naar een nieuwe balans.
De kracht van echte verbondenheid
Wat dit verhaal zo bijzonder maakt, is dat het draait om liefde in verschillende vormen. De liefde tussen partners, maar ook de liefde tussen vrienden. Tussen vrouwen die elkaar door en door kennen en die weten wat het is om er voor elkaar te zijn, zonder voorwaarden.
De rol die Thérèse ooit vervulde toen Astrid moeilijke tijden doormaakte, wordt nu omgedraaid. Dat wederzijdse geven en ontvangen is wat vriendschap zo waardevol maakt. En dat geldt des te meer wanneer woorden soms tekortschieten, maar aanwezigheid alles zegt.
Samen sterker
In de wereld van gastvrijheid draait alles om verbinding. Dat geldt voor het contact tussen gast en medewerker, maar zeker ook voor de mensen achter de schermen. De band tussen Thérèse en Astrid is er een van vertrouwen, loyaliteit en pure menselijkheid. Ze kennen elkaars tempo, elkaars stijl, en elkaars zwijgen.
In tijden waarin het leven nieuwe vormen aanneemt, zijn dit de relaties die standhouden. Die het verschil maken. Die als anker fungeren in woelige wateren.
Een boodschap van hoop en warmte
Waar veel mensen inspiratie uit halen, is het feit dat deze twee vrouwen op een respectvolle en liefdevolle manier met het leven omgaan. Ze dragen elkaar, vullen elkaar aan, en laten zien dat het mogelijk is om in verbinding te blijven, zelfs als de wereld even stilstaat.
Thérèse laat zien dat het oké is om je kwetsbaar op te stellen, en Astrid toont hoe troostend aanwezigheid kan zijn. Samen vormen ze een krachtig voorbeeld van wat vriendschap echt betekent: niet alleen feestvieren, maar ook samen stil zijn, samen ademen en samen verdergaan.
Conclusie
In het verhaal van Thérèse en Astrid schuilt een universele waarheid: het leven kent momenten van vreugde en van verstilling. Maar met liefdevolle mensen aan je zijde, wordt elke stap draaglijker. De steun die Astrid nu biedt, is een prachtig gebaar van trouwe vriendschap en diepe verbondenheid.
Voor wie het verhaal volgt, is het een reminder dat we er niet alleen voor hoeven te staan. Dat er altijd iemand kan zijn die je begrijpt. En dat ware vriendschap zich pas echt laat zien in de stilste momenten.
