Algemeen
Rachel Hazes houdt personeel onder strikte controle met camera’s: ‘Stevige kritiek!’
Rachel Hazes is opnieuw het middelpunt van controverse, ditmaal vanwege haar houding tegenover de medewerkers van haar restaurant Casa Hazes in Torremolinos, Spanje. Het restaurant, dat eind vorig jaar werd geopend ter nagedachtenis aan haar overleden man André Hazes, lijkt volgens diverse berichten geen prettige werkomgeving te zijn. Bronnen geven aan dat de werknemers onder constante druk staan door de strenge controle van Rachel.
Juicechannel meldt dat het restaurant vol hangt met camera’s om de werknemers nauwlettend te monitoren. Bij fouten of ongewenst gedrag zou het personeel stevige kritiek krijgen van Rachel. Deze manier van leidinggeven, waarbij nauwlettend toezicht en reprimandes centraal staan, creëert volgens velen een gespannen werkomgeving.
Vertekend beeld op sociale media
Op Instagram wekt Rachel Hazes de indruk betrokken te zijn bij de
dagelijkse werkzaamheden in haar restaurant, door foto’s te
plaatsen waarop ze meewerkt. Echter, bronnen stellen dat dit beeld
misleidend is en dat Rachel voornamelijk toezicht houdt, vaak zelfs
op afstand via de camera’s wanneer ze niet in het restaurant
aanwezig is.
Personeel onder zware druk
Volgens berichten is de druk die Rachel uitoefent zo groot dat
meerdere medewerkers huilend hun werk verlieten. De constante
controle en angst om fouten te maken, hebben hun tol geëist bij
verschillende personeelsleden. Hoewel Rachel zichzelf vaak als
slachtoffer neerzet in de media, suggereren deze verhalen dat zij
zelf een bron van de problemen is.
Klachten van klanten bevestigen de situatie
Ook klanten hebben aangegeven dat het restaurant inderdaad vol
hangt met camera’s. Een bezoeker meldde op Juicechannel dat de
kassa volledig automatisch werkt, waardoor het personeel geen
invloed heeft op het geld. Bij foutieve rekeningen moeten
medewerkers zelfs de verschillen uit hun fooienpot halen, wat de
werkdruk nog verder verhoogt.
Werken zonder toegang tot de kassa
Dat medewerkers geen toegang hebben tot de kassa maar afhankelijk
zijn van automatische systemen, maakt hun werk nog uitdagender. Als
er iets misgaat met het systeem, zijn de werknemers vaak zelf
verantwoordelijk om het probleem op te lossen, soms met hun eigen
fooien, wat leidt tot extra stress.
Kritiek op leidinggevende stijl
Rachel Hazes ontvangt veel kritiek op de manier waarop ze haar
restaurant runt. Ze lijkt geen rekening te houden met de behoeften
van haar personeel, wat een gespannen werksfeer veroorzaakt.
Terwijl ze naar buiten toe een beeld schetst van een succesvolle en
betrokken ondernemer, ervaren haar medewerkers de werkomgeving als
veeleisend en onaangenaam.
Gebrek aan respect voor medewerkers
Het feit dat personeelsleden hun eigen fooi moeten inleveren bij
fouten en continu onder toezicht staan, wijst op een gebrek aan
vertrouwen en respect voor het personeel. Deze situatie heeft
geleid tot toenemende kritiek op de manier waarop Rachel haar
restaurantleiding invult.
De 79-jarige zanger Lee Towers, bekend om zijn karakteristieke stemgeluid en lange verbondenheid met de Rotterdamse marathon, maakt momenteel een moeilijke periode door. De geliefde artiest is recent opnieuw gevallen, wat leidde tot fysieke beperkingen en pijn. Toch blijft hij positief en richt hij zich op herstel, met als doel om sterker terug te komen.
Onverwachte val met fysieke gevolgen
De recente valpartij kwam onverwachts en had directe impact op zijn gezondheid. “Ik verloor mijn evenwicht en toen lag ik op de grond,” vertelt Lee in een open gesprek met De Telegraaf. De val resulteerde in gekneusde ribben, wat hem beperkt in zijn beweging en het ademhalen bemoeilijkt. Zijn hulpmiddel voor mobiliteit, een rollator, is momenteel nauwelijks inzetbaar, wat het dagelijks functioneren uitdagender maakt.
Gezondheidsklachten stapelen zich op
De val komt bovenop een aantal al bestaande medische klachten. Zo werd Lee recent geopereerd aan nierstenen, wat zijn herstel vertraagde. Daarnaast ervaart hij ongemak door een ontsteking in zijn heup, waardoor lopen en andere alledaagse handelingen moeilijker zijn geworden. “Het ging al lastig, maar nu ben ik echt beperkt,” aldus Lee.
Ondanks deze omstandigheden blijft hij vastbesloten. “Ik wil blijven bewegen, hoe moeilijk het ook is.” Met die instelling probeert hij meerdere keren per week de sportschool te bezoeken, om zo zijn conditie op peil te houden.
Gemis van belangrijke momenten
Naast de fysieke klachten speelt ook het gemis van sociale en professionele gebeurtenissen een rol. Zo kon Lee recent niet aanwezig zijn bij de 85e verjaardag van zijn goede vriend Gerard Cox in het Luxor Theater. Een feestelijke avond met grote namen als André van Duin en Jenny Arean, maar voor Lee zat deelnemen er niet in. “Dat vond ik erg jammer,” vertelt hij. “Ik kon nauwelijks ademhalen, laat staan zingen.”
Deze gemiste momenten raken hem, maar hij blijft nuchter. Hij weet dat het belangrijk is om goed voor zichzelf te zorgen, zodat hij in de toekomst weer kan deelnemen aan zulke gelegenheden.
Kracht en herstel als rode draad
Lee Towers is geen onbekende als het gaat om herstel en veerkracht. Twee jaar geleden brak hij zijn heup na een val over een tapijt. Tijdens zijn revalidatie viel hij van een hometrainer en liep hij een breuk in zijn hand op. In beide gevallen vocht hij zich terug, gedreven door zijn sterke karakter en passie voor muziek.
“Ik heb het al vaker moeilijk gehad, maar telkens wist ik terug te komen,” zegt hij. Die instelling typeert hem. Zijn kracht ligt in zijn doorzettingsvermogen, gecombineerd met een optimistische levenshouding.
Mentaal sterk en vol vertrouwen
Hoewel de fysieke uitdagingen groot zijn, blijft Lee mentaal sterk. Hij mist het optreden, het contact met zijn publiek en het samenzijn met collega’s. Toch houdt hij vast aan een positieve kijk op de toekomst. “Mentaal gaat het goed,” benadrukt hij. Zijn optredens staan momenteel op een laag pitje, maar hij is vastbesloten om te herstellen en fit te zijn voor zijn tachtigste verjaardag.
Hoopvol vooruitkijken
Voor Lee Towers draait het leven, ook in deze fase, om perspectief. Hij richt zich op kleine stappen vooruit en blijft geloven in herstel. Zijn verhaal laat zien dat veerkracht niet aan leeftijd gebonden is, en dat positiviteit en doorzettingsvermogen ook in moeilijke tijden veel kunnen betekenen.
“Zolang ik kan blijven lachen en blijven dromen, blijf ik doorgaan,” zegt hij. Daarmee is zijn boodschap helder: ook wanneer het leven tijdelijk vertraagt, blijft het de moeite waard om vooruit te kijken.