Video
Prinses Margriet ten val op het ijs tijdens Hollandse 100: ‘Per direct met ambulance naar het ziekenhuis gebracht’
Tijdens het sportieve liefdadigheidsevenement de Hollandse 100 in schaatsstadion Thialf in Heerenveen is prinses Margriet zondagmiddag ongelukkig ten val gekomen. De 82-jarige prinses was aan het schaatsen toen zij uitgleed en hard op het ijs terechtkwam. Direct na het incident werd zij per ambulance overgebracht naar het ziekenhuis voor medisch onderzoek.
De organisatie achter het evenement liet weten dat de prinses vooral uit voorzorg naar het ziekenhuis is vervoerd. “Zij was goed aanspreekbaar en is voor controle meegenomen,” aldus een woordvoerder van de Hollandse 100. De val vond plaats aan het einde van haar deelname, op het moment dat zij bezig was met een van haar laatste rondes op het ijs.
Volgens een fotograaf van het ANP, die ter plaatse was, was de prinses zichtbaar actief bezig met haar schaatsprestatie toen zij ten val kwam. Haar zoon, prins Bernhard, was direct na het incident bij haar aanwezig om haar bij te staan. Hij was al eerder die dag aanwezig in zijn rol als voorzitter van de organiserende stichting.
Een sportieve inzet voor een groot maatschappelijk doel
De Hollandse 100 is niet zomaar een sportevenement; het combineert fysieke uitdaging met maatschappelijk belang. Jaarlijks doen honderden deelnemers mee aan deze actie om geld op te halen voor onderzoek naar lymfeklierkanker. Deelnemers leggen eerst een fietstocht van 90 kilometer af, gevolgd door 10 kilometer schaatsen.
Het evenement wordt georganiseerd door de stichting Lymph&Co, opgericht met als doel meer bekendheid te creëren rond lymfeklierkanker en fondsen te werven voor wetenschappelijk onderzoek. Prins Bernhard is nauw betrokken bij deze stichting en bekleedt de rol van voorzitter. Zijn inzet komt voort uit persoonlijke motivatie; hij verloor een goede vriend aan deze vorm van kanker. Sindsdien zet hij zich vol overgave in voor meer aandacht, onderzoek en steun voor patiënten.
Koninklijke betrokkenheid bij sport en gezondheid
De koninklijke familie staat al jarenlang bekend om haar liefde voor sport en haar actieve betrokkenheid bij maatschappelijke projecten. Prinses Margriet vormt hierop geen uitzondering. Ondanks haar gevorderde leeftijd is zij nog altijd regelmatig aanwezig bij sportieve evenementen, met name wanneer deze een goed doel dienen.
Haar deelname aan de Hollandse 100 is tekenend voor haar doorzettingsvermogen en maatschappelijke betrokkenheid. De val heeft dan ook veel mensen geschokt. Onder het aanwezige publiek en de organisatie was duidelijk sprake van bezorgdheid, al werd er ook veel bewondering uitgesproken over haar sportieve inzet.
Het incident laat zien dat fysieke inspanning op oudere leeftijd risico’s met zich meebrengt, maar het benadrukt ook de bewonderenswaardige toewijding van de prinses om zich in te zetten voor anderen.
Reuring onder publiek en op sociale media
Na het incident bleef het niet stil. Zowel het publiek in Thialf als mensen op sociale media reageerden snel. Veel aanwezigen spraken hun steun uit en lieten weten diep onder de indruk te zijn van de prinses. Op X (voorheen Twitter), Instagram en Facebook stroomden berichten binnen waarin mensen haar een spoedig herstel wensen.
Met name haar leeftijd in combinatie met de intensiteit van het evenement werd vaak genoemd. Dat prinses Margriet nog steeds meedoet aan dit soort activiteiten wordt gezien als inspirerend voorbeeld voor velen. “Wat een krachtige vrouw,” aldus een deelnemer op sociale media. “Dat ze dit doet op 82-jarige leeftijd is bewonderenswaardig.”
Status en verwachting
Op dit moment is nog niet precies duidelijk of de prinses letsel heeft opgelopen. Volgens de eerste berichtgeving gaat het goed met haar en is ze vooral voor de zekerheid nagekeken in het ziekenhuis. Er zijn geen ernstige verwondingen gemeld, maar uit voorzorg worden verdere medische controles uitgevoerd om zeker te zijn dat alles in orde is.
Verwacht wordt dat zij, mits er geen complicaties optreden, binnen enkele dagen het ziekenhuis kan verlaten. Verdere updates zullen via officiële koninklijke kanalen worden gedeeld zodra daar aanleiding toe is.
Een voorbeeld van onverminderde inzet
De val van prinses Margriet is een herinnering aan de kwetsbaarheid die sport met zich meebrengt, maar ook aan de krachtige rol die zij blijft spelen binnen het maatschappelijke leven. Haar betrokkenheid bij de Hollandse 100 benadrukt haar toewijding aan gezondheid, sport en solidariteit.
De beelden van de prinses op het ijs, haar inzet voor het goede doel, en de bezorgdheid na haar val laten zien dat zij nog altijd een voorbeeld is van koninklijke verantwoordelijkheid en persoonlijke moed.
Video
Asmara Thielen over rechtszaak Borsato: ‘Victim blaming op hogeschoolniveau’
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”
