Actueel
Peter Gillis vertrekt definitief uit Nederland: Ontdek zijn redenen voor deze drastische stap!
Peter Gillis, bekend van het programma Massa is Kassa en oprichter van de Oostappen Groep, heeft een opmerkelijke stap gezet. Na bijna veertig jaar actief te zijn geweest in de Nederlandse recreatiesector, heeft hij zijn volledige vakantieparkimperium in Nederland verkocht. Een beslissing die niet alleen zijn persoonlijke leven verandert, maar ook gevolgen heeft voor zijn familie, personeel én de vakantieganger. Wat zit er achter deze ingrijpende keuze? En wat betekent dit voor de toekomst?
Waarom Peter Gillis alles verkoopt
In een openhartige verklaring liet Gillis weten dat de maat vol was. “Het was niet langer vol te houden,” aldus de ondernemer. De afgelopen jaren kampte hij met juridische problemen, slepende conflicten met gemeentes over vergunningen, aanhoudende media-aandacht en klachten over de leefomstandigheden op zijn parken.
Daar bovenop kwamen onderzoeken van de Belastingdienst, wat de druk nog verder opvoerde. Gillis probeerde het hoofd boven water te houden, maar concludeerde dat het verstandiger was om los te laten. Door zijn negen Nederlandse parken te verkopen, creëert hij ruimte om opnieuw te beginnen – met minder stress en meer focus op de toekomst.
Een onderneming met een lange geschiedenis
De Oostappen Groep zag het levenslicht in 1986, toen Peter Gillis zijn eerste vakantiepark, Prinsenmeer, aankocht. Wat begon als een bescheiden familiebedrijf, groeide uit tot een bekende naam in de wereld van betaalbare gezinsvakanties. De nadruk lag altijd op laagdrempeligheid, gemoedelijkheid en een goede prijs-kwaliteitverhouding.
Samen met zijn familie bouwde Gillis een keten van vakantieparken op, gericht op gezinnen met een kleiner budget. Nu, bijna vier decennia later, komt er een einde aan het Nederlandse hoofdstuk. Gillis noemt het afscheid “emotioneel maar noodzakelijk”. De verkoop markeert het einde van een tijdperk, maar opent tegelijkertijd de deur naar nieuwe kansen.
Wie is de mysterieuze koper?
Over de identiteit van de koper wordt nog weinig losgelaten. Wat wél bekend is, is dat het om een “serieuze partij” gaat met duidelijke toekomstvisie. Er wordt volop gespeculeerd: is het een grote Nederlandse recreatieketen? Of heeft een internationale investeerder zich gemeld?
Wat veel rust geeft aan het personeel, is de belofte dat alle medewerkers hun baan behouden. Dit is opvallend in een sector waar reorganisaties vaak leiden tot ontslagen. De nieuwe eigenaar lijkt dus van plan om het bestaande team te behouden en het park verder te ontwikkelen.
Wat verandert er voor de vakantiegangers?
Hoewel de naam Oostappen Groep mogelijk zal verdwijnen, betekent dat niet dat de vakantieparken drastisch zullen veranderen. Integendeel: de nieuwe eigenaar heeft ambitieuze plannen om te investeren in modernisering van de parken. Denk aan het opknappen van accommodaties, het verbeteren van faciliteiten en het verhogen van comfort.
Er wordt verwacht dat deze verbeteringen ook zullen leiden tot een lichte prijsstijging. Voor veel trouwe gasten – vaak gezinnen die al jaren bij Gillis boeken vanwege de betaalbaarheid – is dat even slikken. Toch biedt het ook kansen: een vertrouwde vakantielocatie, maar met meer luxe en betere voorzieningen.
Juridische zorgen nog niet voorbij
Hoewel de verkoop van de vakantieparken een grote last van zijn schouders haalt, zijn de juridische problemen van Peter Gillis nog niet volledig opgelost. Zo lopen er nog procedures met betrekking tot belastingzaken en vergunningstrajecten. Deze kwesties blijven voorlopig op de achtergrond meespelen.
Toch blijft Gillis optimistisch: “Ik geef niet op. Dit is geen einde, maar een nieuw begin.” Hij richt zich nu op herstel – zowel zakelijk als persoonlijk – en werkt aan zijn reputatie én gezondheid.
Nieuwe focus: het buitenland
Na het afscheid van de Nederlandse markt kijkt Gillis vooruit. Zijn pijlen zijn gericht op België, Spanje en Portugal, waar hij zijn activiteiten wil uitbreiden. Hij heeft al vakantieparken in België en ziet veel potentie in zuidelijke bestemmingen, met name aan de Spaanse Costa’s.
Daarnaast is er sprake van nieuwe media-initiatieven. Geruchten doen de ronde dat Gillis werkt aan een realityprogramma waarin hij zijn buitenlandse ondernemingen documenteert. Daarmee blijft hij zichtbaar op televisie én houdt hij zijn achterban betrokken.
Wat zeggen de vaste gasten?
Onder de vaste bezoekers van de Oostappen-parken zijn de reacties verdeeld. Sommigen zijn verdrietig over het einde van een tijdperk. Voor hen was het meer dan alleen een vakantieplek – het was een vaste waarde, een plek waar herinneringen zijn opgebouwd.
Anderen zijn juist hoopvol. De mogelijkheid van modernisering en verbeterde service wordt als positief gezien. Wat ze allemaal hopen, is dat de gemoedelijke sfeer die de parken zo kenmerkte, behouden blijft.
Invloed op de recreatiebranche
De verkoop van de Oostappen-parken heeft ook gevolgen voor de bredere recreatiesector in Nederland. Gillis was jarenlang een dominante speler in het budgetsegment. Nu hij zijn positie opgeeft, ontstaat er ruimte voor andere aanbieders om dit gat op te vullen.
Volgens marktanalisten kan dit leiden tot meer concurrentie, scherpere prijzen en betere service. Grote ketens zullen hun slag willen slaan, en ook kleinere ondernemers kunnen profiteren van het veranderende speelveld.
Vakanties in eigen land populairder dan ooit
De timing van de verkoop komt op een moment waarop binnenlandse vakanties weer aan populariteit winnen. Door wereldwijde onzekerheden kiezen steeds meer Nederlanders voor een vakantie dicht bij huis. Kwaliteit, comfort en betrouwbaarheid staan daarbij centraal.
De nieuwe eigenaar van de parken lijkt daar slim op in te spelen. De combinatie van vertrouwde locaties met gemoderniseerde voorzieningen kan precies zijn wat de Nederlandse vakantieganger zoekt.
Wat betekent dit voor Peter Gillis?
Peter Gillis zelf lijkt opgelucht. De afgelopen jaren stonden in het teken van stress, mediastorms en juridische conflicten. Met de verkoop komt er ruimte om opnieuw te beginnen. Hij benadrukt dat hij nog vol ideeën zit en zijn ondernemersdrang zeker niet verloren heeft.
“Ik ben nog lang niet klaar,” zegt hij. “Nederland was een hoofdstuk, maar er zijn nog veel pagina’s te schrijven.” Met een mogelijke uitbreiding in Zuid-Europa en een nieuw televisieproject in het vooruitzicht, lijkt Gillis opnieuw aan een opmars te beginnen – dit keer op internationaal niveau.
Het overlijden van Dieuwertje Blok op 2 maart 2024 op 67-jarige leeftijd bracht veel verdriet bij haar familie, vrienden en talloze kijkers die haar jarenlang hebben gevolgd op televisie. Toch was het niet alleen de leegte die ze achterliet die indruk maakte, maar ook de manier waarop ze met haar laatste levensfase omging. In een openhartig gesprek in de talkshow Eva vertelde haar zus, radiopresentatrice Tessel Blok, hoe Dieuwertjes nuchtere en vredige houding haar omgeving tot steun is geweest.
Geen angst, maar acceptatie
Volgens Tessel Blok wist haar zus Dieuwertje dat het einde nabij was. Toch keek ze dit niet met angst of woede tegemoet. “Ze was niet bang. Ze stond er niet om te juichen, maar boos of in paniek was ze ook niet,” vertelde Tessel. De enige zorg die Dieuwertje uitsprak, was dat ze geen pijn wilde ervaren. “Dat moest haar bespaard blijven,” aldus haar zus.
Dieuwertje Blok stond bekend om haar warme uitstraling, heldere stem en rustige aanwezigheid op televisie. Diezelfde rust wist ze ook vast te houden in haar laatste dagen. Volgens haar zus zag ze haar naderende afscheid niet als iets angstaanjagends, maar als iets dat onderdeel was van het leven zelf. “Ze zei: ‘Het overkomt zo veel mensen, en nu overkomt het mij.’”
Een troost voor haar dierbaren
Juist die kalme en berustende houding gaf veel steun aan haar directe omgeving. Haar echtgenoot, familieleden en vrienden vonden kracht in haar manier van denken. “Haar man zei dat we daar echt kracht uit haalden,” vertelde Tessel in het interview. Dieuwertje was duidelijk in haar woorden: “Het had langer mogen duren, maar het is niet zo.”
Het loslaten van het leven ging voor haar niet gepaard met weerstand, maar met acceptatie. En die innerlijke rust straalde af op de mensen om haar heen. In een periode die voor velen zwaar en verwarrend is, gaf Dieuwertje haar geliefden richting. Haar kalme instelling bood houvast.
Meer dan zussen: een levenslange vriendschap
In het programma Wat blijft op NPO Radio vertelde Tessel Blok openhartig over haar band met haar zus. Die relatie ging volgens haar veel verder dan een typische zussenband. “We waren ook beste vriendinnen,” zei ze.
Een bijzonder ritueel dat hun band illustreerde, keerde zelfs terug in de laatste fase van Dieuwertjes leven. “Als kind trok ik vaak mijn matras naar haar kamer. Dan lagen we hand in hand te praten over alles wat ons bezighield.” In de laatste twee weken voor haar overlijden gebeurde dat opnieuw. Niet om vooruit te blikken, maar om samen terug te kijken. “Af en toe pakten we even elkaars hand,” vertelde Tessel. “Dat voelde zó vertrouwd.”
Een inspirerend voorbeeld voor velen
De manier waarop Dieuwertje Blok omging met haar afscheid is voor velen een voorbeeld geworden van hoe het ook kan. Geen paniek, geen ophef — alleen rust, liefde en acceptatie. Tessel omschreef het treffend: “Ze zag het als een nieuw avontuur.”
Deze houding is opmerkelijk, maar niet verrassend voor wie Dieuwertje van dichtbij kende. Ze stond bekend om haar rustige aard, haar reflectieve manier van spreken en haar vermogen om moeilijke onderwerpen bespreekbaar te maken. Haar levenshouding kwam tot uiting in haar werk, haar relaties en uiteindelijk ook in haar afscheid.
Een vertrouwd gezicht op televisie
Dieuwertje Blok was jarenlang een geliefd gezicht in de Nederlandse media. Het meest bekend werd ze door haar rol als presentatrice van het Sinterklaasjournaal, waarmee ze generaties kinderen op warme en vertrouwde wijze begeleidde richting 5 december. Maar haar carrière reikte veel verder dan dat.
Ze presenteerde uiteenlopende programma’s op televisie en radio, waaronder kunst- en cultuurshows, actualiteitenrubrieken en boekenprogramma’s. Haar stijl was kenmerkend: bescheiden, zorgvuldig en altijd met aandacht voor inhoud.
Na haar overlijden stroomden de eerbetonen binnen. Collega’s en bekende Nederlanders prezen haar integriteit, haar talent om te verbinden en de rust die ze bracht in elk programma waar ze aan meewerkte. Ook talloze kijkers en luisteraars deelden hun herinneringen via sociale media, waarbij vooral haar warme uitstraling en heldere stem werden genoemd.
Een nalatenschap van rust en wijsheid
Het overlijden van Dieuwertje Blok betekent het afscheid van een vertrouwde stem en een herkenbaar gezicht. Maar het is ook het afscheid van een vrouw die, in alles wat ze deed, rust en diepgang bracht. Die eigenschap bleef tot het laatste moment aanwezig. Ze wist haar geliefden tot steun te zijn door haar eigen manier van omgaan met het levenseinde.
“Ze was wie ze was, tot op het allerlaatste moment,” aldus Tessel. En juist dat is misschien wel het meest indrukwekkende: Dieuwertje hoefde niets te veranderen aan zichzelf om haar omgeving kracht te geven. Ze hoefde geen grootse woorden te gebruiken of heroïsche gebaren te maken. Haar rust was genoeg.
Het belang van openheid over het levenseinde
In een samenleving waarin het gesprek over het einde van het leven vaak wordt vermeden, brengt Dieuwertje’s houding een ander perspectief. Door haar nuchtere manier van denken en spreken liet ze zien dat het mogelijk is om ook dit deel van het leven met waardigheid en rust tegemoet te treden.
Haar verhaal biedt aanknopingspunten voor een breder gesprek over omgaan met ziekte, afscheid nemen, en steun vinden in moeilijke tijden. Voor nabestaanden kan het waardevol zijn om te zien hoe krachtig een positieve, open houding kan zijn — niet alleen voor degene die afscheid neemt, maar ook voor de mensen die achterblijven.
Een leven om op terug te kijken met trots
Hoewel het verlies van Dieuwertje Blok verdrietig is, blijft de herinnering aan haar een bron van inspiratie. Niet alleen vanwege haar werk in de media, maar ook door haar persoonlijke houding in de meest kwetsbare fase van het leven.
Met haar bescheidenheid, haar liefde voor mensen en haar rustige acceptatie van wat komen moest, heeft ze een diepe indruk achtergelaten bij iedereen die haar kende — dichtbij of van een afstand. Ze liet zien dat het leven, hoe kort of lang ook, waardevol is als je het met oprechtheid en compassie invult.