Actueel
Peter Gillis vertrekt definitief uit Nederland: Ontdek zijn redenen voor deze drastische stap!
Peter Gillis, bekend van het programma Massa is Kassa en oprichter van de Oostappen Groep, heeft een opmerkelijke stap gezet. Na bijna veertig jaar actief te zijn geweest in de Nederlandse recreatiesector, heeft hij zijn volledige vakantieparkimperium in Nederland verkocht. Een beslissing die niet alleen zijn persoonlijke leven verandert, maar ook gevolgen heeft voor zijn familie, personeel én de vakantieganger. Wat zit er achter deze ingrijpende keuze? En wat betekent dit voor de toekomst?
Waarom Peter Gillis alles verkoopt
In een openhartige verklaring liet Gillis weten dat de maat vol was. “Het was niet langer vol te houden,” aldus de ondernemer. De afgelopen jaren kampte hij met juridische problemen, slepende conflicten met gemeentes over vergunningen, aanhoudende media-aandacht en klachten over de leefomstandigheden op zijn parken.
Daar bovenop kwamen onderzoeken van de Belastingdienst, wat de druk nog verder opvoerde. Gillis probeerde het hoofd boven water te houden, maar concludeerde dat het verstandiger was om los te laten. Door zijn negen Nederlandse parken te verkopen, creëert hij ruimte om opnieuw te beginnen – met minder stress en meer focus op de toekomst.
Een onderneming met een lange geschiedenis
De Oostappen Groep zag het levenslicht in 1986, toen Peter Gillis zijn eerste vakantiepark, Prinsenmeer, aankocht. Wat begon als een bescheiden familiebedrijf, groeide uit tot een bekende naam in de wereld van betaalbare gezinsvakanties. De nadruk lag altijd op laagdrempeligheid, gemoedelijkheid en een goede prijs-kwaliteitverhouding.
Samen met zijn familie bouwde Gillis een keten van vakantieparken op, gericht op gezinnen met een kleiner budget. Nu, bijna vier decennia later, komt er een einde aan het Nederlandse hoofdstuk. Gillis noemt het afscheid “emotioneel maar noodzakelijk”. De verkoop markeert het einde van een tijdperk, maar opent tegelijkertijd de deur naar nieuwe kansen.
Wie is de mysterieuze koper?
Over de identiteit van de koper wordt nog weinig losgelaten. Wat wél bekend is, is dat het om een “serieuze partij” gaat met duidelijke toekomstvisie. Er wordt volop gespeculeerd: is het een grote Nederlandse recreatieketen? Of heeft een internationale investeerder zich gemeld?
Wat veel rust geeft aan het personeel, is de belofte dat alle medewerkers hun baan behouden. Dit is opvallend in een sector waar reorganisaties vaak leiden tot ontslagen. De nieuwe eigenaar lijkt dus van plan om het bestaande team te behouden en het park verder te ontwikkelen.
Wat verandert er voor de vakantiegangers?
Hoewel de naam Oostappen Groep mogelijk zal verdwijnen, betekent dat niet dat de vakantieparken drastisch zullen veranderen. Integendeel: de nieuwe eigenaar heeft ambitieuze plannen om te investeren in modernisering van de parken. Denk aan het opknappen van accommodaties, het verbeteren van faciliteiten en het verhogen van comfort.
Er wordt verwacht dat deze verbeteringen ook zullen leiden tot een lichte prijsstijging. Voor veel trouwe gasten – vaak gezinnen die al jaren bij Gillis boeken vanwege de betaalbaarheid – is dat even slikken. Toch biedt het ook kansen: een vertrouwde vakantielocatie, maar met meer luxe en betere voorzieningen.
Juridische zorgen nog niet voorbij
Hoewel de verkoop van de vakantieparken een grote last van zijn schouders haalt, zijn de juridische problemen van Peter Gillis nog niet volledig opgelost. Zo lopen er nog procedures met betrekking tot belastingzaken en vergunningstrajecten. Deze kwesties blijven voorlopig op de achtergrond meespelen.
Toch blijft Gillis optimistisch: “Ik geef niet op. Dit is geen einde, maar een nieuw begin.” Hij richt zich nu op herstel – zowel zakelijk als persoonlijk – en werkt aan zijn reputatie én gezondheid.
Nieuwe focus: het buitenland
Na het afscheid van de Nederlandse markt kijkt Gillis vooruit. Zijn pijlen zijn gericht op België, Spanje en Portugal, waar hij zijn activiteiten wil uitbreiden. Hij heeft al vakantieparken in België en ziet veel potentie in zuidelijke bestemmingen, met name aan de Spaanse Costa’s.
Daarnaast is er sprake van nieuwe media-initiatieven. Geruchten doen de ronde dat Gillis werkt aan een realityprogramma waarin hij zijn buitenlandse ondernemingen documenteert. Daarmee blijft hij zichtbaar op televisie én houdt hij zijn achterban betrokken.
Wat zeggen de vaste gasten?
Onder de vaste bezoekers van de Oostappen-parken zijn de reacties verdeeld. Sommigen zijn verdrietig over het einde van een tijdperk. Voor hen was het meer dan alleen een vakantieplek – het was een vaste waarde, een plek waar herinneringen zijn opgebouwd.
Anderen zijn juist hoopvol. De mogelijkheid van modernisering en verbeterde service wordt als positief gezien. Wat ze allemaal hopen, is dat de gemoedelijke sfeer die de parken zo kenmerkte, behouden blijft.
Invloed op de recreatiebranche
De verkoop van de Oostappen-parken heeft ook gevolgen voor de bredere recreatiesector in Nederland. Gillis was jarenlang een dominante speler in het budgetsegment. Nu hij zijn positie opgeeft, ontstaat er ruimte voor andere aanbieders om dit gat op te vullen.
Volgens marktanalisten kan dit leiden tot meer concurrentie, scherpere prijzen en betere service. Grote ketens zullen hun slag willen slaan, en ook kleinere ondernemers kunnen profiteren van het veranderende speelveld.
Vakanties in eigen land populairder dan ooit
De timing van de verkoop komt op een moment waarop binnenlandse vakanties weer aan populariteit winnen. Door wereldwijde onzekerheden kiezen steeds meer Nederlanders voor een vakantie dicht bij huis. Kwaliteit, comfort en betrouwbaarheid staan daarbij centraal.
De nieuwe eigenaar van de parken lijkt daar slim op in te spelen. De combinatie van vertrouwde locaties met gemoderniseerde voorzieningen kan precies zijn wat de Nederlandse vakantieganger zoekt.
Wat betekent dit voor Peter Gillis?
Peter Gillis zelf lijkt opgelucht. De afgelopen jaren stonden in het teken van stress, mediastorms en juridische conflicten. Met de verkoop komt er ruimte om opnieuw te beginnen. Hij benadrukt dat hij nog vol ideeën zit en zijn ondernemersdrang zeker niet verloren heeft.
“Ik ben nog lang niet klaar,” zegt hij. “Nederland was een hoofdstuk, maar er zijn nog veel pagina’s te schrijven.” Met een mogelijke uitbreiding in Zuid-Europa en een nieuw televisieproject in het vooruitzicht, lijkt Gillis opnieuw aan een opmars te beginnen – dit keer op internationaal niveau.
Op een heldere herfstochtend in oktober 2012 vertrok de twaalfjarige Ryan Gibbons uit Ontario, Canada, vol energie naar school. Zoals op zoveel dagen verheugde hij zich op het buitenspelen met zijn vrienden en een potje voetbal tijdens de pauze. Wat Ryan bijzonder maakte, was dat hij al van jonge leeftijd astma had. Hij wist precies wat hij nodig had wanneer hij benauwd werd: zijn inhalator. Maar juist dat hulpmiddel was die dag niet bij hem in de buurt.
Een jongen met een grote glimlach
Ryan was een actieve jongen die hield van fietsen, avonturen in de natuur en ravotten met klasgenoten. Zijn medische situatie hield hem niet tegen om volop van het leven te genieten. Thuis en bij vrienden wist iedereen hoe belangrijk zijn inhalator was. Maar op school gold een ander beleid: leerlingen mochten geen medicijnen bij zich dragen, zelfs niet als ze levensnoodzakelijk waren.
Beperkt schoolbeleid met grote gevolgen
Tijdens het buitenspelen kreeg Ryan het benauwd. Zijn lichaam gaf het signaal dat hij ondersteuning nodig had. Zijn inhalator, die normaal in zijn zak zat, lag opgeslagen in een afgesloten kast op het schoolkantoor. Klasgenoten probeerden hem erheen te begeleiden, maar de afstand bleek te groot. Het moment waarop elke seconde telt, liep uit op een noodsituatie.
Een moeder in actie
Voor zijn moeder, Sandra Gibbons, was het verlies van haar zoon hartverscheurend. Ze had meerdere keren gevraagd of Ryan zijn inhalator mocht bijhouden. Ze had zelfs een doktersverklaring overlegd. Toch bleef de school vasthouden aan het beleid dat medicijnen alleen op een centrale plek bewaard mochten worden. Sandra wist dat deze situatie niet nog eens mocht voorkomen.
Van verdriet naar verandering
In plaats van zich terug te trekken, besloot Sandra in actie te komen. Ze wilde andere kinderen beschermen tegen wat haar zoon was overkomen. Ze ging in gesprek met artsen, schoolleiders, beleidsmakers en andere ouders. Met steun van parlementslid Jeff Yurek begon ze een campagne voor nieuwe wetgeving.
De invoering van Ryan’s Law
De inzet van Sandra leidde tot het ontstaan van Ryan’s Law. Deze wet, aangenomen in Ontario, geeft kinderen met een medische noodzaak het recht om hun inhalator bij zich te dragen op school. Daarmee veranderde het beleid op honderden scholen. Gezondheid werd vanaf dat moment belangrijker dan starre regels.
Een voorbeeld voor de wereld
Ryan’s Law kreeg internationale aandacht. Andere landen en regio’s begonnen hun eigen beleid onder de loep te nemen. De wet werd een symbool voor hoe regelgeving kan veranderen als mensen samenkomen na een ingrijpende gebeurtenis. Sandra’s missie gaf een stem aan duizenden ouders met zorgen over de veiligheid van hun kinderen.
Onderwijs en bewustzijn
Naast wetgeving startte Sandra ook met bewustwordingscampagnes. Scholen ontvingen voorlichting over het herkennen van benauwdheid en het belang van snelle toegang tot medicatie. Leraren leerden signalen beter te herkennen en kinderen kregen handvatten om hun gezondheid serieus te nemen.
Schoolbeleid met oog voor het kind
De tragiek van Ryan bracht een belangrijk gesprek op gang over hoe scholen omgaan met medische behoeften van leerlingen. Het ging niet alleen om astma, maar ook om andere aandoeningen waarbij snel ingrijpen cruciaal is. Sindsdien zijn veel scholen overgestapt op maatwerk en worden persoonlijke situaties beter besproken en vastgelegd.
Veiligheid en zelfvertrouwen
Kinderen die nu gebruik maken van Ryan’s Law ervaren niet alleen meer veiligheid, maar ook meer zelfstandigheid. Ze mogen hun medicatie bij zich houden en voelen zich daardoor serieus genomen. Het versterkt hun gevoel van eigen regie, wat ook bijdraagt aan hun persoonlijke ontwikkeling.
Wat ouders kunnen doen
Voor ouders is het belangrijk om actief betrokken te blijven bij het schoolbeleid. Door het gesprek aan te gaan met de school, samen te werken met artsen en goed te informeren naar de regels, kunnen ze een veilige omgeving voor hun kind mee helpen creëren. Open communicatie voorkomt misverstanden en maakt ruimte voor maatwerk.
Ryan’s blijvende impact
Hoewel Ryan zelf niet ouder werd dan twaalf jaar, leeft zijn nalatenschap voort in talloze klaslokalen. Overal waar een kind nu veilig zijn inhalator mag bijhouden, is een stukje van Ryan’s verhaal voelbaar. Zijn naam is verbonden aan een verandering die levens blijft redden.
Meer dan wetgeving
Ryan’s Law is meer dan alleen een wet. Het is een beweging geworden. Een oproep aan scholen om kinderen te vertrouwen, aan ouders om hun stem te laten horen, en aan beleidsmakers om te luisteren. Het verhaal van Ryan herinnert ons eraan dat elke regel die we opstellen, menselijk moet blijven.
Een toekomst met ruimte
Wat begon als een persoonlijke tragedie, leidde tot structurele verbetering. Duizenden kinderen hebben nu letterlijk en figuurlijk meer ademruimte. Ze mogen op school zichzelf zijn, met alles wat daarbij hoort – ook hun medische hulpmiddelen.
De belangrijkste lessen
- Kinderen met astma of andere aandoeningen moeten altijd directe toegang hebben tot hun hulpmiddelen
- Ouders spelen een cruciale rol in het schoolbeleid en medische afstemming
- Bewustwording en training binnen scholen maken het verschil
- Wetgeving kan levens redden, als die voortkomt uit echte ervaringen
- Verandering is mogelijk, ook vanuit verdriet
Een tijdloos verhaal
Ryan Gibbons mag dan fysiek niet meer aanwezig zijn, zijn impact is blijvend. In elk kind dat zich nu veiliger voelt, in elke ouder die gehoord wordt, en in elke leraar die weet wat te doen. Zijn verhaal is er één van veerkracht, liefde en verandering.
Het herinnert ons eraan dat ook jonge levens een grote nalatenschap kunnen achterlaten. Ryan maakte met zijn bestaan de wereld veiliger voor velen. En dat verdient blijvende erkenning.
