Connect with us

Algemeen

Patty Brard haalt hard uit naar fans die afzeggen vanwege Glennis Grace: ‘Blijf lekker thuis!’

Avatar foto

Geplaatst

op

Patty Brard krijgt de wind van voren na het aankondigen van Glennis Grace als gastartiest tijdens haar grote evenement in de Ziggo Dome, Patty’s Panter Party. De uitnodiging van de zangeres, die bekendstaat om haar incident in een Jumbo-supermarkt, valt niet bij iedereen in goede aarde. Veel fans reageren furieus en kondigen zelfs aan hun kaartjes te willen verkopen. De kritiek op sociale media is massaal en scherp.

Glennis als gastartiest

Het lijkt een spontane beslissing te zijn geweest van Patty om Glennis Grace toe te voegen aan de line-up van haar feest. “Toen ik Glennis zag bij de opnames van Ranking the Stars, heb ik haar spontaan gevraagd of ze op mijn verjaardagsfeestje wilde komen zingen. Ze was meteen enthousiast,” vertelde Patty enthousiast.

Maar veel fans, die al kaartjes hadden gekocht voor het evenement, zien het anders. Voor hen is Glennis geen geschikte gastartiest, gezien haar verleden en de slechte indruk die ze recentelijk achterliet in Ranking the Stars. Glennis gaf daar de media de schuld van haar negatieve imago, zonder verantwoordelijkheid te nemen voor haar eigen gedrag.

Fans furieus

De aankondiging van Patty’s keuze om Glennis uit te nodigen, leidde tot een stroom aan negatieve reacties onder de social media-posts van Patty. Een van de eerste boze reacties kwam van Annie, die schreef: “Nou, geweldig. Bij deze twaalf kaartjes te koop.”

In plaats van begrip te tonen, koos Patty ervoor om luchtig te reageren: “Veel plezier thuis! 🙏🏾🙏🏾🙏🏾” Haar reactie werd met gemengde gevoelens ontvangen, waarbij sommige volgers haar bot en ongevoelig vonden.

Een andere fan, Sanne, schreef kort en krachtig: “Nou… Daar gaan we dan maar niet meer naartoe.” Lux voegde eraan toe: “Jammer. Die meid blijft een straatkat met een ordinaire bakkes.”

Kritiek op Patty’s reactie

Het is niet alleen de keuze voor Glennis Grace die fans dwarszit, maar ook de manier waarop Patty reageert op de kritiek. Toen een fan haar vroeg waarom ze zich met iemand als Glennis zou willen associëren, reageerde Patty schouderophalend. “Ik kan deze vooringenomen analyse betwisten, maar denk dat ik er geen moeite in ga stoppen! 🙏🏾🙏🏾🙏🏾”

Mediacriticus Victor Vlam wees op de communicatieve misstap van Patty in zijn podcast De Communicado’s: “Patty Brard dacht ook van: ik ga Glennis Grace rehabiliteren. De reacties daarop waren massaal negatief. Op Patty’s eigen socials zie je dat heel veel van haar volgers zeggen: ‘Dit is niet wat ik wil, hier zit ik niet op te wachten, ik vind dit niks.’”

Een imagoprobleem

De keuze om Glennis uit te nodigen komt op een gevoelig moment. Glennis Grace heeft sinds het incident in de Jumbo moeite om haar imago te herstellen. Haar optreden in Ranking the Stars maakte de situatie niet beter. In plaats van reflectie te tonen, speelde ze de slachtofferkaart door de media de schuld te geven van haar impopulariteit.

Patty’s keuze om haar alsnog een podium te bieden, roept vragen op bij fans. Vooral de associatie met een evenement als Patty’s Panter Party, dat bedoeld is om een feestelijke en positieve sfeer neer te zetten, botst volgens velen met de controverse rondom Glennis.

Verlies van steun

Verschillende fans hebben al aangegeven dat ze hun kaartjes willen verkopen of zelfs volledig afhaken. “Lieve Patty, waarom zou je je met haar willen associëren? Doodzonde,” schreef een teleurgestelde fan. Een ander voegde eraan toe: “Ik snap niet waarom je dit doet. Glennis hoort hier niet thuis.”

Patty zelf lijkt niet onder de indruk van de kritiek en reageert vaak met een kwinkslag. Maar volgens experts kan deze houding haar op lange termijn schade toebrengen. De negatieve reacties kunnen niet alleen het succes van haar evenement beïnvloeden, maar ook haar imago als publiekslieveling.

Glennis in de Ziggo Dome

Ondanks de kritiek blijft Glennis op de line-up staan. Het blijft afwachten hoe de reacties op haar optreden zullen zijn. Voor Patty lijkt het vooral een kwestie van doorzetten. “Ik ben een artiest, en artiesten moeten blijven verrassen,” zei ze in een eerdere reactie. Maar met zoveel negatieve publiciteit is de vraag of deze verrassing wel de juiste keuze was.

Toekomstige evenementen

Het incident rondom Glennis Grace is een les voor Patty en andere organisatoren. Het laat zien hoe belangrijk het is om de stemming onder je fans en volgers goed aan te voelen, vooral in tijden waarin publieke opinie snel kan omslaan door sociale media.

Of Patty’s Panter Party uiteindelijk een succes wordt, zal afhangen van hoe ze de komende weken omgaat met de kritiek. Voor nu blijft het duidelijk dat haar keuze voor Glennis Grace een gevoelige snaar heeft geraakt bij veel fans.

Eva van der Veen (1991) is een veelzijdige journalist en redactrice met een scherpe blik op politieke en maatschappelijke ontwikkelingen. Ze studeerde Journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar ze zich specialiseerde in onderzoeksjournalistiek en media-ethiek. Na haar studie werkte Eva als politiek verslaggever voor een grote Nederlandse krant, waar ze debatten in Den Haag versloeg en diepgaande analyses schreef over beleid en internationale betrekkingen. Haar werk kenmerkt zich door grondige research, objectiviteit en een kritische benadering van de macht. Sinds 2024 maakt Eva deel uit van het redactieteam van onze nieuwswebsite, waar ze zich richt op diepgaande achtergrondartikelen, interviews met beleidsmakers en fact-checking. Ze is gepassioneerd over het blootleggen van verborgen verhalen en het verstrekken van nauwkeurige informatie aan het publiek. Buiten haar journalistieke werk is Eva een liefhebber van geschiedenis, literatuur en lange wandelingen in de natuur. Ze gelooft in de kracht van onafhankelijke journalistiek en streeft ernaar om complexe onderwerpen toegankelijk te maken voor een breed publiek.

Algemeen

Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!

Avatar foto

Geplaatst

op

Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.

Laatste stappen en onwerkelijke realiteit

Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”

Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”

Van diagnose tot amputatie

Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”

Een ‘robotbeen’ dat niet werkt

Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”

In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”

Verlies op alle fronten

Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”

Steun van lotgenoten

Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.

Levenslessen en hoop delen

Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”

Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”

Letterlijk een berg beklimmen

Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”

Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”

 

Lees verder