Algemeen
OPGELET GEVAARLIJK: Lidl roept minipretzels met chocola terug – kunnen pijnlijke wondjes in je mond veroorzaken!
Lidl Nederland heeft een terugroepactie gestart voor een populaire snack: minipretzels met een chocoladelaagje. De supermarktketen waarschuwt consumenten om deze producten niet te eten, omdat ze mogelijk een branderig gevoel in de mond en wondjes op de tong kunnen veroorzaken.
Welke producten worden teruggeroepen?
De terugroepactie betreft de Salted Mini Pretzels van het merk Alpen Fest Style, in de varianten puur en melk. De producten hebben een houdbaarheidsdatum van 31 mei 2025 en een lotcode van 8534. De streepjescodes van de betrokken verpakkingen zijn 4056489775119 en 4056489775102. Lidl bevestigt dat deze snacks in alle Nederlandse filialen zijn verkocht.
Tot nu toe heeft de supermarktketen geen meldingen ontvangen van gezondheidsklachten. Toch waarschuwt Lidl preventief voor mogelijke irritaties na consumptie van de pretzels en adviseert consumenten om het product niet te eten. Wie deze pretzels toch heeft geconsumeerd en klachten ervaart, wordt aangeraden contact op te nemen met de klantenservice van Lidl of, bij ernstige klachten, een arts te raadplegen.
Wat is de oorzaak van het probleem?
Het precieze ingrediënt dat de klachten veroorzaakt, is nog niet bekend. Lidl werkt samen met de leverancier om de oorzaak te achterhalen. Zodra er meer duidelijkheid is, zal de supermarkt hierover communiceren. Voedselveiligheid staat hoog in het vaandel bij Lidl, en daarom wordt er geen enkel risico genomen met producten die mogelijk schadelijk kunnen zijn voor de consument.
Het bedrijf voert regelmatig kwaliteitscontroles uit op zijn producten, maar af en toe kunnen er alsnog problemen optreden. In dit geval is de terugroepactie een voorzorgsmaatregel om de gezondheid van klanten te beschermen. De supermarkt biedt consumenten een eenvoudige oplossing: wie deze minipretzels in huis heeft, kan ze terugbrengen naar een Lidl-filiaal voor een volledige terugbetaling, zelfs zonder kassabon.
Eerdere voedselwaarschuwingen in Nederland
Deze terugroepactie is niet de eerste voedselwaarschuwing deze maand in Nederland. Vorige week werden er al koekjes teruggeroepen vanwege mogelijk aanwezige glasdeeltjes. De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) houdt toezicht op deze en andere terugroepacties om de voedselveiligheid te waarborgen.
Voedselterugroepacties komen vaker voor in de voedingsindustrie en kunnen verschillende oorzaken hebben, zoals foutieve etikettering, bacteriële besmetting of de aanwezigheid van schadelijke stoffen. Het is belangrijk dat consumenten op de hoogte blijven van dergelijke waarschuwingen en hun producten controleren.
Wat moeten consumenten doen?
Heb je deze minipretzels in huis? Dan is het advies om ze niet te consumeren en terug te brengen naar een Lidl-filiaal. Dit geldt voor zowel geopende als ongeopende verpakkingen. Lidl vergoedt het aankoopbedrag zonder verdere voorwaarden.
Consumenten met vragen of klachten kunnen contact opnemen met de Lidl-klantenservice. Het bedrijf biedt ondersteuning voor klanten die verdere uitleg willen over de terugroepactie. Lidl benadrukt dat voedselveiligheid een prioriteit is en hoopt snel meer duidelijkheid te geven over de oorzaak van het probleem. Houd de website en sociale media van Lidl in de gaten voor verdere updates over deze terugroepactie.
Daarnaast adviseert de NVWA consumenten om extra alert te zijn op voedingsproducten die recent zijn aangeschaft. Het controleren van houdbaarheidsdata en productcodes kan helpen om potentieel gevaarlijke producten te vermijden. Lidl verzekert zijn klanten dat dergelijke situaties uiterst serieus worden genomen en dat verdere maatregelen worden getroffen om soortgelijke problemen in de toekomst te voorkomen.
Algemeen
Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!
Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.
Laatste stappen en onwerkelijke realiteit
Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”
Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”
Van diagnose tot amputatie
Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”
Een ‘robotbeen’ dat niet werkt
Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”
In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”
Verlies op alle fronten
Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”
Steun van lotgenoten
Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.
Levenslessen en hoop delen
Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”
Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”
Letterlijk een berg beklimmen
Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”
Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”
Dit bericht op Instagram bekijken