Algemeen
Oncoloog geeft uitleg over de behandeling van Freek: DIT kan er bereikt worden
Suzan & Freek delen medische update: wat betekent Freeks nieuwe behandeling precies?
Vanmorgen gaven Suzan & Freek opnieuw een persoonlijke update via sociale media. Het geliefde muziekduo deelde dat Freek inmiddels is gestart met een levensverlengende behandeling. Een stap die hoop biedt, maar ook vragen oproept: wat houdt zo’n behandeling precies in? En waarin verschilt het van klassieke chemotherapie?
Diagnose die iedereen raakte
Amper een week geleden maakten Suzan & Freek bekend dat bij Freek (32) uitgezaaide longk*nker is vastgesteld. Het nieuws kwam als een mokerslag — voor henzelf, maar ook voor hun fans in Nederland en België. Freek staat immers bekend als een energieke, gezonde dertiger, die nooit gerookt heeft en een actieve levensstijl heeft. Hoe kan iemand als hij toch met deze diagnose worden geconfronteerd?
Volgens longartsen is longk*nker niet uitsluitend een z!ekte die rokers treft. Er bestaan verschillende vormen, met uiteenlopende oorzaken en behandeltrajecten. Die nuance is belangrijk, zeker nu Freek gestart is met een behandelmethode die verschilt van de klassiek bekende vormen van k*nkertherapie.
Behandeling op maat: wat is levensverlengende medicatie?
Om meer duidelijkheid te scheppen, sprak het Belgische Nieuwsblad met longarts-oncoloog Dieter Stevens van het Universitair Z!ekenhuis Gent. Hij legt uit dat longk*nker een zogenaamde ‘heterogene z!ekte’ is. Dat betekent: het komt voor in veel verschillende vormen, met uiteenlopende biologische kenmerken. Juist daarom is elke behandeling maatwerk.
De behandeling die Freek nu krijgt, is gericht op het verlengen van zijn leven én het behouden van levenskwaliteit. Het gaat om een doelgerichte therapie in pilvorm, die thuis kan worden ingenomen. Anders dan bij chemotherapie hoeven patiënten dus niet om de paar weken naar het z!ekenhuis voor infusen.
Hoe werkt deze medicatie?
Doelgerichte therapieën, zoals Freek die nu krijgt, zijn ontwikkeld om heel specifieke genetische of moleculaire afwijkingen in tumoren aan te pakken. “We kunnen dankzij deze middelen de onderliggende mechanismen van het ontstaan van de k*nker beïnvloeden,” aldus longarts Stevens. Als de juiste match wordt gevonden tussen patiënt en medicijn, kan de therapie verrassend effectief zijn.
In sommige gevallen levert deze aanpak betere resultaten op dan klassieke chemo of immunotherapie. Niet alleen omdat de z!ekte dan beter onder controle blijft, maar ook omdat mensen zich doorgaans beter voelen tijdens de behandeling.
Bijwerkingen en levenskwaliteit
Een belangrijk aspect van deze therapievorm zijn de relatief beperkte bijwerkingen. Huiduitslag en diarree worden soms gemeld, maar volgens Stevens kunnen de meeste patiënten de medicatie goed verdragen. “Het komt zelden voor dat we de behandeling moeten stoppen of de dosis drastisch moeten verlagen.”
Daarmee verschuift de focus van louter levensverlenging naar comfort en stabiliteit. Bij uitgezaaide longk*nker is genezing doorgaans niet meer mogelijk, maar het beheersen van de z!ekte — en het behouden van een zo normaal mogelijk leven — is wél haalbaar.
Hoop tussen onzekerheid
Suzan & Freek beseffen maar al te goed dat de toekomst onvoorspelbaar is. In hun bericht geven ze aan zich vast te houden aan hoop en aan de positieve signalen die ze nu krijgen. Freek voelt zich naar eigen zeggen weer iets beter sinds hij gestart is met de medicatie. Zijn langdurige hoestklachten zijn verdwenen en hij is ook weer wat aangekomen.
Toch blijven ze realistisch. “Uiteindelijk worden de k*nkercellen op termijn resistent tegen de medicijnen,” schrijven ze. “Maar er zijn mensen die er al enkele jaren mee vooruit kunnen. Dus daar houden we ons nu aan vast.”
Tegelijk hopen ze op meer. “En ondertussen hopen we heel hard op een wonder,” aldus het koppel.
Waarom deze behandeling zo belangrijk is
Voor veel mensen betekent ‘k*nker’ nog altijd een intensief chemotraject vol z!ekenhuisbezoeken en zware neveneffecten. Maar de behandeling die Freek nu volgt, laat zien hoe de oncologische zorg zich blijft ontwikkelen. Pilbehandelingen, gericht op specifieke kenmerken van tumoren, openen nieuwe mogelijkheden voor mensen met uitgezaaide vormen van k*nker.
Niet alleen geeft het patiënten als Freek meer tijd — het stelt hen ook in staat om die tijd op een kwalitatieve manier door te brengen, dicht bij hun familie, in hun eigen huis. En in het geval van Suzan & Freek: in verwachting van hun eerste kindje.
Tijd met elkaar
Een centraal thema in de update van het duo is de tijd die ze nu samen bewust beleven. “Het idee dat we samen oud zouden worden, voelt ineens niet meer vanzelfsprekend,” schreven ze eerder. Maar de wil om te vechten en samen door te gaan is sterk aanwezig.
Ze brengen zoveel mogelijk tijd door met dierbaren, houden muziek maken in hun leven en richten zich op de komst van hun baby. De zwangerschap van Suzan is een lichtpunt dat hen houvast geeft. “Daar halen we nu al ons geluk uit.”
Een persoonlijke strijd, publiek gedeeld
Het is bijzonder hoe open Suzan & Freek blijven over hun situatie. Door hun verhaal te delen, geven ze ook anderen steun — zowel mensen die met soortgelijke medische trajecten te maken hebben, als fans die zich met hen verbonden voelen.
De vele steunbetuigingen op sociale media spreken boekdelen. Onder de updates verschijnen honderden reacties van mensen die hun liefde, bewondering en kracht willen sturen. “Jullie zijn zo dapper,” klinkt het, en ook: “Bedankt dat jullie dit met ons delen.”
Tot slot: een toekomst met muziek?
Of Suzan & Freek ooit nog zullen terugkeren naar grote podia zoals de Ziggo Dome, is voor nu onzeker. Na het nieuws van Freeks diagnose werden hun geplande concerten onmiddellijk afgezegd. Of en wanneer ze die gaan inhalen, is niet bekend. Maar dat muziek belangrijk blijft, is wél duidelijk: het duo maakt nog elke dag samen muziek. “Dat voelt fijn, en dat blijven we doen,” zeggen ze.
Hun verhaal is geen klassiek succesverhaal — het is er een van liefde, strijd, hoop en verbondenheid. En dat maakt het misschien wel extra krachtig.
In Nederland dient deze week een bijzondere rechtszaak. De 28-jarige Veronica, een transgender vrouw afkomstig uit de Verenigde Staten, heeft asiel aangevraagd in Nederland. Haar verzoek werd echter afgewezen, omdat de VS door Nederland wordt aangemerkt als een ‘veilig land’. Samen met haar advocaat probeert zij nu via de rechter alsnog een verblijfsvergunning te krijgen. Het gaat om de eerste Nederlandse zaak in deze categorie, meldt de organisatie LGBT Asylum Support, die haar bijstaat.
Discussie over beoordeling van de situatie in de VS
Volgens voorzitter Sandro Kortekaas van LGBT Asylum Support gaat de zaak niet alleen om Veronica persoonlijk, maar ook om de manier waarop Nederland de situatie in de VS beoordeelt. Voor veel landen wordt gebruikgemaakt van zogenoemde ambtsberichten, waarin de actuele omstandigheden voor specifieke groepen mensen worden beschreven. Voor de Verenigde Staten ontbreekt zo’n officieel document. Kortekaas pleit voor een spoedige invoering, omdat er volgens hem sprake is van “verslechterende omstandigheden voor transgender en queer personen in de VS”.
Het persoonlijke verhaal van Veronica
Veronica vluchtte naar Nederland omdat zij naar eigen zeggen geen toekomst meer zag in de Verenigde Staten. Haar vader begeleidde haar bij deze stap. Hij gaf aan dat hij niet wilde dat zijn dochter gevaar zou lopen door langer te blijven. Haar echtgenote, eveneens transgender, heeft momenteel geen geldig paspoort omdat in de VS vaak nog het geboortegeslacht leidend is. Dit maakt het voor veel mensen moeilijk om legaal het land te verlaten.
Stijging in Amerikaanse asielaanvragen
Hoewel het aanvragen van asiel in Nederland voor inwoners van westerse landen doorgaans lastig is, zien organisaties een duidelijke toename in aanvragen vanuit de VS. Uit eerdere rondgangen bleek dat in 2025 het aantal aanvragen al hoger lag dan in heel 2024. Alleen mensen die aantoonbaar gevaar lopen op vervolging of onmenselijke behandeling maken kans op bescherming. Dit maakt de drempel hoog, maar de recente cijfers tonen aan dat steeds meer Amerikanen deze stap toch zetten.
Beleid in de Verenigde Staten onder de loep
De zorgen onder de Amerikaanse lhbti-gemeenschap hangen samen met veranderingen in beleid. Zo erkent de Amerikaanse overheid nog slechts twee geslachten, zijn regenboogvlaggen in overheidsgebouwen verboden en is financiering van transgenderzorg voor jongeren stopgezet. Ook termen zoals genderidentiteit en non-binair worden officieel niet langer erkend. Dit alles heeft geleid tot bezorgdheid bij groepen die zich minder veilig voelen.
In sommige staten gaan wetten zelfs verder. Een voorbeeld is Arkansas, waar discussies lopen over regels rond uiterlijk en kleding van kinderen. Volgens organisaties leidt dit tot extra druk op gezinnen en jongeren die zich anders identificeren dan hun geboortegeslacht.
Alternatieve routes naar verblijf in Nederland
Niet iedereen kiest voor een asielaanvraag. Volgens immigratiespecialist Wesley de Robles van Immigration Netherlands Services maken steeds meer Amerikanen gebruik van het Dutch-American Friendship Treaty (DAFT). Dit verdrag, bedoeld om ondernemerschap te stimuleren, biedt Amerikanen de mogelijkheid om via een eigen bedrijf een verblijfsvergunning te verkrijgen. Zijn organisatie ziet sinds 2025 een forse stijging in aanvragen, waarvan meer dan de helft afkomstig zou zijn uit de lhbti-gemeenschap.
Toenemende zorgen over veiligheid
Naast beleidsveranderingen wijst LGBT Asylum Support ook op cijfers van de FBI, waaruit blijkt dat het aantal haatmisdrijven in de VS stijgt. Volgens Kortekaas is er een directe link tussen beleid en deze ontwikkeling. Ook internationaal groeit de aandacht: in Canada werd recent een uitzetting van een non-binaire Amerikaan stopgezet vanwege vergelijkbare zorgen.
Nederland en internationale reputatie
Nederland staat wereldwijd bekend als een land dat diversiteit en inclusie hoog in het vaandel heeft. Ons land was een van de eerste waar het huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht werd ingevoerd. Toch blijkt uit cijfers van het CBS dat er ook in Nederland nog werk te doen is: in 2023 gaf 10 procent van de lhbtqia-gemeenschap aan slachtoffer te zijn geweest van geweld, tegenover 6 procent van de overige bevolking.
Conclusie
De zaak van Veronica kan belangrijk worden voor toekomstige aanvragen van Amerikaanse transgender personen die in Nederland asiel willen aanvragen. Het resultaat van deze rechtszaak kan richting geven aan hoe Nederland omgaat met situaties waarin landen officieel als ‘veilig’ worden gezien, maar waar delen van de bevolking zich toch kwetsbaar voelen.
De uitspraak van de rechter wordt de komende tijd met belangstelling gevolgd, zowel in Nederland als daarbuiten.