Connect with us

Algemeen

Nieuwe heftige details gelekt over Clément en prins Laurent: ´Wat we niet mochten weten´

Avatar foto

Published

on

De VTM-documentaire ‘Clément, zoon van…’ werpt een nieuw licht op het leven van Clément, de zoon van Wendy Van Wanten, die op zoek is naar antwoorden over zijn vaderfiguren. De maker van de documentaire heeft nu enkele nieuwe details gedeeld die de complexe dynamiek tussen de twee mannen in Cléments leven verder belichten: Frans Vancoppenolle, die hij altijd “papa” heeft genoemd, en prins Laurent, die onlangs zijn biologische vader werd.

Frans als de vaderfiguur

Frans Vancoppenolle is al Cléments hele leven lang een vaderfiguur, ondanks dat hij niet de biologische vader is. Hij bleef jarenlang naast Wendy staan, verzorgde Clément en speelde een cruciale rol in zijn opvoeding. In de documentaire vertelt Wendy dat Clément altijd Frans als “papa” beschouwde, zonder te weten wie zijn biologische vader was. Dit maakte Frans tot een centrale figuur in Cléments leven, die hem alle liefde en zorg gaf.

Prins Laurent: de biologische vader

Het werd pas veel later, na DNA-testen, dat prins Laurent formeel erkende de biologische vader van Clément te zijn. Dit heeft een fundamentele verschuiving teweeggebracht in de relatie tussen Clément en de twee mannen. Terwijl Frans de zorgzame vader was, is Laurent nu officieel erkend als de biologische vader. De documentaire legt de nadruk op de complexiteit van deze situatie: voor Clément is het niet alleen een juridische verandering, maar ook een emotionele strijd tussen twee vaderfiguren.

Het contrast tussen “papa” en “vader”

In ‘Clément, zoon van…’ wordt het contrast tussen Frans als “papa” en Laurent als “vader” als een centraal thema gepresenteerd. Clément worstelt met zijn identiteit, niet alleen vanwege de onthulling van zijn biologische vader, maar ook vanwege de verschillende emotionele banden die hij met beide mannen heeft. De maker van de documentaire legt uit dat het voor Clément lastig is om beide rollen te combineren. “Frans is degene die altijd voor mij gezorgd heeft, maar Laurent is degene die nu wettelijk erkend wordt,” aldus de maker in een gesprek met Radio 2’s Goeiemorgen Morgen.

De impact van het onbekende verleden

Voor Clément was het jarenlang een mysterie wie zijn biologische vader werkelijk was. Dit gegeven, gecombineerd met de rol van Frans in zijn leven, heeft de situatie enorm gecompliceerd. Het moment waarop Laurent zich formeel als de vader erkende, bracht voor Clément zowel emotionele verwarring als opluchting. De documentaire onthult hoe diep deze vraag naar zijn afkomst heeft geslepen in Cléments persoonlijke ontwikkeling en in zijn relatie met zowel Frans als Laurent.

De film: niet alleen feiten, maar ook de mens achter het nieuws

De maker van de documentaire benadrukt dat ‘Clément, zoon van…’ niet slechts bedoeld is om de feiten rond Cléments afkomst te onthullen, maar vooral ook om de emotionele reis te tonen. Het is een verhaal over liefde, twijfel en de worsteling met de veranderingen in Cléments leven. Het toont de complexe dynamiek binnen een gezin dat jarenlang als familie functioneerde, ondanks de juridische en biologische verschuivingen in de vaderrollen.

Een intiem inkijk in een bijzondere familie

De documentaire biedt een intiem kijkje in een gezin dat jarenlang met verschillende vaders en verantwoordelijkheden functioneerde. Nu, met de verschuiving in de rolverdeling, zowel juridisch als emotioneel, wordt duidelijk hoe complex zo’n transitie kan zijn voor alle betrokkenen. ‘Clément, zoon van…’ toont niet alleen de juridische waarheid, maar ook de menselijke emoties die gepaard gaan met de zoektocht naar identiteit en de aanvaarding van een nieuwe werkelijkheid.

De film biedt zo een krachtig inzicht in de impact die de onthulling van een familiegeheim kan hebben, en de gevolgen voor de mensen die zich gevangen voelen tussen twee vaderfiguren.

Algemeen

Shania Gooris openhartig over haar ziekte

Avatar foto

Published

on

Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”

Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.

“Ik was vroeger echt een stresskip”

De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”

Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”

Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium

Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”

Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”

Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”

In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”

In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”

“Alsof ik mezelf knuffel”

Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”

Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”

Mentale gezondheid bespreekbaar maken

Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”

Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”

Zelfliefde en mildheid

De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”

Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”


Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien wel net zo krachtig als elke dans op het podium.

Continue Reading