Connect with us

Algemeen

Natasja Froger neemt afscheid van haar jeugdliefde

Avatar foto

Geplaatst

op

Natasja Froger diep geraakt door 0verlijden jeugdvriend Jonnie Boer: ‘Het voelt onwerkelijk en oneerlijk’

Het 0verlijden van topkok Jonnie Boer is hard aangekomen bij veel mensen, maar bij Natasja Froger laat het verlies extra diepe sporen na. Voor haar is het niet alleen het afscheid van een culinaire grootheid, maar ook van een jeugdvriend, een dierbare met wie ze jarenlang een warme band onderhield. In een emotioneel gesprek met RTL Boulevard beschrijft Natasja hoe ze zich voelt sinds het verdrietige nieuws haar bereikte: “Ik ben in shock. Het voelt onwerkelijk. En bovenal: het is zo oneerlijk.”

Een vriendschap met diepe wortels

Natasja en Jonnie leerden elkaar kennen in hun jonge jaren, op een leeftijd waarop de meeste mensen nog dromen over wat ze willen worden. “Hij was mijn eerste liefde,” vertelt Natasja met een glimlach die tegelijkertijd veel weemoed verraadt. “We hadden het ontzettend leuk samen. Uiteindelijk heb ik het uitgemaakt, maar ik zei: ‘Ik wil altijd vrienden blijven.’ En dat zijn we ook echt gebleven. Die band is nooit verbroken.”

De warmte van hun jeugdvriendschap bleef jarenlang overeind, ook toen hun levens elk een andere richting opgingen. Jonnie groeide uit tot een van de meest toonaangevende chefs van Nederland, met drie Michelinsterren op naam. Natasja vond haar weg in de televisiewereld. Maar ondanks hun verschillende levenspaden bleven ze elkaar vinden op belangrijke momenten.

Een verweven leven

Natasja vertelt hoe verweven haar leven en dat van Jonnie en zijn vrouw Thérèse waren. “René zong op hun bruiloft,” herinnert ze zich. “Dat moment symboliseert alles: de verbondenheid, het respect, de liefde.” De families deelden mooie herinneringen, fijne avonden, en bovenal: vertrouwen.

Wat haar het meest raakt, is de liefde tussen Jonnie en Thérèse. “Ze waren nog zó verliefd. Echt net zoals toen ze elkaar net hadden ontmoet. Zo’n diepe connectie, dat zie je zelden. En dan vraag ik me af: waarom moeten die twee nu zonder elkaar verder? Het is niet te bevatten.”

Een rauwe werkelijkheid

Het verdriet van Natasja zit diep, en dat heeft ook te maken met de kinderen van Jonnie en Thérèse. “Waarom moeten Isabelle en Jimmie nu al afscheid nemen van hun vader? Dat breekt mijn hart. Ze hadden nog zoveel voor zich. Zo veel om samen te beleven.” Ze spreekt met bewondering over hoe Jonnie zijn gezin op de eerste plaats zette. “Hij leefde voor hen. Alles draaide om Thérèse en de kinderen. Dat was zijn hart, zijn kracht.”

Jonnie Boer: meer dan een chef

Dat het 0verlijden van Jonnie Boer zo’n brede impact heeft, is niet verrassend. Binnen de wereld van gastronomie stond hij bekend als een visionair. Zijn restaurant De Librije, dat hij samen met Thérèse runde, werd het enige restaurant in Nederland met drie Michelinsterren. Maar Jonnie was veel meer dan een meesterkok. “Hij was een levensgenieter,” zegt Natasja. “Een familieman. Iemand die met passie kookte, maar ook met passie leefde.”

Jonnie’s naam was niet alleen bekend in culinaire kringen. Ook op Curaçao en Bonaire zette hij gastronomische projecten op. Zijn werk was grensverleggend, zijn invloed onmiskenbaar. Toch was het vooral zijn persoonlijkheid die bij mensen bleef hangen. “Hij was warm, toegankelijk, en echt,” zegt Natasja. “Als je hem ontmoette, voelde je je meteen welkom.”

Verlies in de privésfeer én in de samenleving

De impact van zijn 0verlijden is breed voelbaar. Niet alleen onder collega’s en gasten die hem kenden van De Librije, maar ook bij mensen die geraakt werden door zijn manier van zijn. Wendy van Dijk sprak eerder al uit hoe erg het nieuws haar raakte. Veel mensen voelen zich alsof ze een vriend zijn verloren.

Voor Natasja is het verlies extra persoonlijk. Het is een herinnering aan jeugd, aan groei, aan wie ze ooit was en wie Jonnie was. “Er zijn van die mensen die als vanzelf een stukje van jouw levensverhaal worden. Jonnie was zo iemand. Hij zit in mijn jeugd, in mijn herinneringen, in mijn hart.”

R0uw in stilte

Hoewel Natasja open is over haar verdriet, merkt ze dat het r0uwen ook in stilte gebeurt. “Ik denk steeds: dit is gewoon niet eerlijk. En dan probeer ik terug te gaan naar de mooie herinneringen. Naar wie hij was. Want dat gun ik hem: dat we hem herinneren zoals hij écht was. Met zijn lach, zijn passie, zijn liefde.”

De d00d van Jonnie komt voor velen als een donderslag bij heldere hemel. Op woensdag werd bekend dat hij op Bonaire is 0verleden aan de gevolgen van een longembolie. Hij was daar samen met Thérèse, zoals ze zo vaak samen waren, ook voor hun werk. De klap is hard, onverwacht en confronterend.

Een leven dat blijft voortleven

Hoewel Jonnie Boer er fysiek niet meer is, leeft zijn nalatenschap door. In zijn kinderen, die mede-eigenaar zijn van De Librije. In Thérèse, die zijn partner was in leven en werk. En in de herinneringen van talloze mensen die hem hebben gekend of zijn eten hebben geproefd.

Natasja besluit: “Ik ga hem ongelooflijk missen. Niet alleen om wie hij was, maar om wat hij betekende. Voor zijn gezin, voor zijn vak, voor mij.”

Wat achterblijft, is r0uw – maar ook een diep gevoel van dankbaarheid. Voor de herinneringen, voor de momenten, voor de liefde die niet verdwijnt. Want sommige mensen blijven, zelfs als ze er niet meer zijn.

Algemeen

Grote zorgen na drama in Amerikaanse staat Washington: drie zusjes niet meer in leven, vader spoorloos

Avatar foto

Geplaatst

op

Drie zusjes vermist en aangetroffen in afgelegen gebied: gemeenschap in r0uw, vader nog spoorloos

In de Amerikaanse staat Washington heeft een ingrijpende gebeurtenis plaatsgevonden die wereldwijd veel mensen raakt. Drie jonge zusjes van 9, 8 en 5 jaar zijn na een dagenlange vermissing aangetroffen op een afgelegen locatie. Ze waren voor het laatst gezien met hun vader, Travis Decker, die sinds de vermissingsmelding onvindbaar is. De autoriteiten beschouwen hem als hoofdverd*chte en zetten alles op alles om hem op te sporen.

Bezoek aan vader loopt uit op vermissing

De gebeurtenis begon afgelopen vrijdag, toen de moeder van de meisjes alarm sloeg bij de p0litie. De vader had zijn kinderen meegenomen voor een kort bezoek van enkele uren, maar keerde niet terug op het afgesproken tijdstip. Het gevoel dat er iets mis was, werd al snel bewaarheid toen alle contact met de vader uitbleef.

Travis Decker, 32 jaar en voormalig militair, heeft volgens de Amerikaanse media ervaring met het overleven in moeilijk begaanbare gebieden. Door zijn achtergrond wordt gevreesd dat hij in staat is om langdurig onvindbaar te blijven. De p0litie startte vrijwel direct een grootschalige zoektocht en schakelde ook federale diensten in, waaronder de FBI.

Zoektocht met drones en luchtsteun

Het onderzoek concentreerde zich al snel op een natuurgebied bij Leavenworth, ruim 100 kilometer ten oosten van Seattle. In dit beboste gebied werd op zondag de pick-uptruck van Decker teruggevonden. Niet lang daarna werden de drie meisjes aangetroffen op een locatie in de directe omgeving van het voertuig. Uit verklaringen van de politie blijkt dat ze niet meer in leven waren op het moment van de vondst.

Het nieuws sloeg in als een bom in de regio. Waar families hoopten op een hereniging, bleef enkel verdriet over. Recherche*rs zijn inmiddels begonnen met f0rensisch onderzoek ter plaatse, in de hoop meer duidelijkheid te krijgen over wat er precies is gebeurd.

Gemeenschap in shock: steun en stilte

De regio waarin het gezin woonde, is in diepe r0uw. Scholen, buren en lokale organisaties reageren intens verdrietig op het nieuws. Op social media stromen steunbetuigingen binnen. Mensen plaatsen berichten ter nagedachtenis aan de kinderen, delen herinneringen en branden kaarsjes op openbare herdenkingsplekken.

Ook lokale scholen hebben opvang georganiseerd voor kinderen en ouders die geraakt zijn door het nieuws. Vooral klasgenoten van de drie zusjes krijgen extra aandacht, nu het verdriet ook zichtbaar wordt in de schoolgangen en op de speelplaats.

Vader nog steeds spoorloos

Sinds de vondst van de meisjes is de opsporing van Travis Decker in volle gang. P0litie en federale diensten zetten drones, warmtecamera’s en vliegtuigen in om het terrein af te speuren. Vermoed wordt dat hij zich nog altijd in de omgeving ophoudt, mogelijk in moeilijk toegankelijke natuurgebieden.

Burgers worden opgeroepen om alert te zijn, maar worden tegelijk ook dringend verzocht het gebied niet zelfstandig te betreden. “We begrijpen dat mensen willen helpen, maar het is belangrijk dat dit gecontroleerd en veilig gebeurt,” aldus een politiewoordvoerder. “Elke melding of waarneming telt, maar laat het over aan professionals.”

Amerikaanse media: “Regio in r0uw, vertrouwen geschaad”

De Amerikaanse media beschrijven het voorval als een drama dat het vertrouwen in de veiligheid binnen gezinnen op de proef stelt. Het verhaal raakt mensen diep, juist vanwege de leeftijd van de betrokken kinderen en de kwetsbare situatie waarin zij verkeerden. Families, opvoeders en instanties stellen zich de vraag: hoe voorkomen we dit in de toekomst?

Terugblik: vergelijkbaar voorval in Nederland

De tragedie in Washington roept bij veel mensen herinneringen op aan een incident eerder dit jaar in het Nederlandse Beerta. Daar werden de kinderen Emma (8) en Jeffrey (10) als vermist opgegeven nadat hun vader hen had meegenomen voor een gepland bezoek. Een intensieve zoekt0cht leidde uiteindelijk tot het terugvinden van hun voertuig in het water bij Winschoten. Ook daar bleef verdriet achter, en vragen over hoe het zover had kunnen komen.

Beide gebeurtenissen maken duidelijk hoe belangrijk het is om situaties met verhoogde gezinsstress vroegtijdig te sign*leren. Verschillende hulporganisaties pleiten sindsdien voor meer ondersteuning aan ouders in kwetsbare omstandigheden, juist wanneer er sprake is van echtscheidingen of conflicten binnen het gezin.

Maatschappelijke vraag: hoe beschermen we kinderen beter?

Het incident in Washington roept bredere vragen op over veiligheid, toezicht en samenwerking tussen instanties. Hoe kunnen signalen van spanningen binnen gezinnen eerder worden opgepikt? En wat is de rol van scholen, jeugdzorg en justitie als het gaat om het voorkomen van escalatie?

Experts benadrukken het belang van open communicatie tussen hulpverleners, leerkrachten en ouders. Vaak zijn er vooraf subtiele signalen van zorgen of stress, maar worden deze te laat herkend of niet gedeeld. Meer samenwerking en betere informatiedeling zouden kunnen bijdragen aan vroegtijdige interventie.

Stil verdriet, maar ook hoop op verantwoording

Terwijl de zoektocht naar Travis Decker voortduurt, groeit bij velen het verlangen naar duidelijkheid en verantwoording. Niet alleen om het onderzoek af te ronden, maar ook om de gemeenschap een begin van verwerking te bieden.

Het verlies van drie jonge levens is nauwelijks te bevatten. Er is sprake van intens verdriet, ongeloof en vragen zonder direct antwoord. Wat rest is de hoop dat de autoriteiten snel antwoorden kunnen geven, en dat soortgelijke situaties in de toekomst vaker voorkomen kunnen worden.

Samenvatting: tragedie en waakzaamheid

In Washington zijn drie jonge zusjes gevonden na een vermissing die begon met een bezoek aan hun vader. De vader is sindsdien sp00rloos, en p0litie en federale diensten zijn nog altijd bezig met een intensieve z0ekactie. De gemeenschap leeft in verdriet, terwijl ook internationaal veel mensen geraakt zijn door het nieuws.

Het incident roept herinneringen op aan vergelijkbare gebeurtenissen in andere landen, waaronder Nederland. Het onderstreept opnieuw hoe kwetsbaar kinderen kunnen zijn wanneer familiale spanningen oplopen, en hoe belangrijk het is om als samenleving alert en zorgzaam te blijven.

Wat blijft, is het besef dat elk kind recht heeft op veiligheid, liefde en bescherming – en dat wij allen een rol spelen in het waarmaken daarvan.

Lees verder