Algemeen
Nadège Coffinet voelt zich gebruikt door de Meilandjes: ‘Ze hebben miljoenen verdiend, ik kreeg slechts 100 euro’
Nadège Coffinet, de huishoudster uit het eerste seizoen van Chateau Meiland, heeft onthuld hoeveel zij betaald kreeg voor haar optredens in het populaire programma. Haar uitspraken zorgen opnieuw voor discussie over de manier waarop de Meilandjes met haar zijn omgegaan. Terwijl de familie inmiddels miljonair is geworden dankzij het tv-succes, kreeg Nadège zelf slechts een schamele vergoeding. “Voor mensen met zoveel geld is dit wel heel karig,” aldus Nadège.
Een pion in hun tv-show
In 2019 werd Nadège geïntroduceerd als de trouwe huishoudster van de Meilandjes en leek ze een belangrijk onderdeel van hun gezin te worden. Voor haar betekende dit veel: ze had een eenzaam bestaan en voelde zich gesteund door de warmte en gezelligheid van de familie. Maar wat ze niet wist, was dat haar aanwezigheid vooral bedoeld was om de amusementswaarde van de serie te verhogen.
Toen de Meilandjes besloten terug te keren naar Nederland, werd Nadège zonder pardon naar huis gestuurd. Hoewel ze nog enige tijd doorbetaald kreeg, had dit volgens haar niets te maken met financiële overwegingen, maar wilden de Meilandjes simpelweg van haar af. “Ze hadden geen zin meer in me,” vertelt ze in Shownieuws. “Ik dacht dat ik echt deel uitmaakte van een gezin, maar uiteindelijk was ik gewoon een figurant in hun tv-show.”
Hongerloon voor een miljoenenprogramma
Sinds haar vertrek werd Nadège nog twee keer gevraagd om terug te keren voor opnames. De vergoeding die ze hiervoor ontving, was echter minimaal. “Toen ze me in Frankrijk bezochten voor tien minuten opnames, kreeg ik slechts 100 euro,” onthult ze. “Ik voelde me echt in de zeik genomen.”
Een andere keer vloog Nadège naar Nederland om deel te nemen aan een uitzending van Chateau Meiland. Daarvoor kreeg ze iets meer dan duizend euro, een bedrag dat in het niet valt bij de miljoenen die de Meilandjes hebben verdiend aan het programma. “Ze hebben een fortuin verdiend met deze show, maar voor mij voelde het alsof ik nauwelijks iets waard was,” zegt ze.
Wat haar nog meer steekt, is het totale gebrek aan contact met de familie. “Ik heb Erica een bericht gestuurd toen ik hoorde dat ze gezondheidsproblemen had, maar ik kreeg geen antwoord. Het is duidelijk dat ze niets meer met me te maken willen hebben.”
Evert Santegoeds: ‘Nadège werd keihard aan de kant gezet’
Privé-hoofdredacteur Evert Santegoeds sprak in Shownieuws over Nadège’s situatie en noemde haar verhaal “pijnlijk”. Hij benadrukte dat Nadège een belangrijke rol speelde in de eerste seizoenen van Chateau Meiland en dat zij de familie door chaotische momenten heen hielp.
“Ze voelde zich echt opgenomen in de familie,” zegt Evert. “Maar toen de Meilandjes besloten hun kasteel te verkopen en terug te keren naar Nederland, werd Nadège keihard aan de kant gezet. Ze kwam letterlijk tussen wal en schip terecht.”
Evert wijst er bovendien op dat Nadège niet de enige huishoudster is die slecht behandeld lijkt te zijn. Ook hun eerdere huishoudster, een vriendin van de familie, verdween geruisloos uit beeld. “Het is een patroon bij de Meilandjes: mensen worden ingezet zolang ze nuttig zijn voor het programma, maar zodra ze niet meer nodig zijn, worden ze zonder pardon aan de kant geschoven,” aldus Santegoeds.
Onfatsoenlijk voor een familie van miljonairs
De geringe vergoedingen die Nadège heeft ontvangen, staan in schril contrast met de enorme successen die de Meilandjes hebben behaald. Chateau Meiland was jarenlang een kijkcijferhit en bracht de familie aanzienlijke rijkdom. Volgens Evert is het dan ook niet gek dat Nadège zich genept voelt.
“Ze kreeg 100 euro voor een opname in Frankrijk en iets meer dan 1000 euro om naar Nederland te komen,” legt hij uit. “Voor een familie die inmiddels miljonair is, is dat wel héél karig.”
Maar het gaat niet alleen om geld. Het gaat ook om de manier waarop Nadège is behandeld. Ze dacht een band met de Meilandjes te hebben opgebouwd, maar die bleek niets meer dan een televisie-illusie. “Ze voelt zich gebruikt voor de show, en ik denk dat veel kijkers haar gevoel wel begrijpen,” besluit Evert.
Voor Nadège blijft het een bittere herinnering
Wat ooit voelde als een warm familiegevoel, bleek uiteindelijk niets meer dan een tijdelijke rol in een realityserie. Terwijl de Meilandjes genieten van hun miljoenen, bleef Nadège achter met minimale vergoedingen en een gevoel van afwijzing.
Haar verhaal roept vragen op over de ethiek binnen reality-tv. In hoeverre zijn deelnemers en medewerkers echt onderdeel van het succes, en wanneer worden ze simpelweg gebruikt als middel voor vermaak?
Voor Nadège is het duidelijk: zij was slechts een pion in het Meiland-imperium. En nu de camera’s niet meer op haar gericht staan, lijkt de familie haar compleet te zijn vergeten.
Shania Gooris openhartig over paniekaanvallen: “Soms heb ik gewoon iemand nodig die op me inpraat”
Shania Gooris staat bekend als een zelfverzekerde en energieke persoonlijkheid, zowel op televisie als op sociale media. Toch schuilt er achter haar glimlach en stralende uitstraling ook een kwetsbare kant. In een openhartig interview met Flair vertelt Shania dat ze jarenlang heeft geworsteld met stress en paniekaanvallen — en dat die soms nog steeds de kop opsteken.
“Ik was vroeger echt een stresskip”
De dochter van zanger Sam Gooris en voormalig Miss België Kelly Pfaff deelt dat haar mentale gezondheid niet altijd vanzelfsprekend is geweest. “Vroeger was ik echt een stresskip,” vertelt Shania. “Ik maakte me constant zorgen en had vaak last van paniekaanvallen. Alles moest perfect zijn, en als dat niet lukte, sloeg ik helemaal tilt.”
Toch ziet ze nu verbetering. “Sinds ongeveer een jaar gaat het stukken beter. Ik leer steeds beter loslaten. Niet alles hoeft meer onder controle te zijn, en dat geeft rust. Maar als ik iets nieuws moet doen en niet weet wat me te wachten staat, komt de spanning toch vaak terug. Op dat vlak blijf ik wel een beetje een controlefreak.”
Dancing with the Stars: meer stress voor dan op het podium
Een recent voorbeeld van zo’n spannend moment was haar deelname aan Dancing with the Stars. “Eigenlijk had ik meer stress vóór de opnames begonnen dan wanneer ik uiteindelijk op het podium stond,” blikt Shania terug. “Dat wachten en die onzekerheid: hoe gaat het gaan, wat wordt er van mij verwacht, ga ik het wel goed doen? Dat zijn de momenten waarop het in mijn hoofd begint te tollen.”
Toch wist ze zichzelf telkens te herpakken en groeide ze tijdens de show zichtbaar. “Zodra ik er stond en kon dansen, voelde ik me vrij. Dan dacht ik: oké, ik heb dit onder controle. En dat is eigenlijk heel bijzonder, want vroeger kon ik zelfs in het dagelijks leven al helemaal vastlopen op kleine dingen.”
Geen standaardoplossing voor paniek: “Ademhaling werkt niet bij mij”
In het interview benadrukt Shania dat mentale gezondheid iets heel persoonlijks is. Wat voor de één helpt, werkt voor de ander soms averechts. “Veel mensen zeggen dat je bij een paniekaanval moet letten op je ademhaling. Maar bij mij helpt dat juist niet. Integendeel, het maakt me vaak nog onrustiger.”
In plaats daarvan zoekt ze steun bij haar omgeving. “Als ik paniek voel opkomen, bel ik meestal naar iemand van mijn inner circle. Mijn mama, mijn beste vriendin of mijn opa. Gewoon iemand die tegen me praat, die me geruststelt en me weer met beide voeten op de grond zet. Dat helpt me het meest.”
“Alsof ik mezelf knuffel”
Maar wat als niemand bereikbaar is? Ook daar heeft Shania een bijzondere manier voor gevonden om zichzelf tot rust te brengen. “Dan wikkel ik een groot deken stevig om me heen en trek ik eraan, alsof iemand me stevig vasthoudt. Het klinkt misschien gek, maar het geeft me troost. Het voelt als een knuffel, en dat helpt.”
Ze benadrukt dat het belangrijk is om naar je eigen behoeften te luisteren, ook als die niet volgens het boekje zijn. “Iedereen is anders. Voor de één helpt meditatie, voor de ander een warm bad of een wandeling. Het belangrijkste is dat je iets vindt dat voor jou werkt.”
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Dat Shania zo openhartig spreekt over haar mentale welzijn, is voor veel fans herkenbaar en inspirerend. Ze hoopt dan ook dat het onderwerp meer bespreekbaar wordt. “Er heerst nog steeds een soort schaamte rond paniekaanvallen of angstgevoelens. Mensen denken vaak dat je dan zwak bent of overdrijft. Maar het is net sterk om erover te praten en er iets mee te doen.”
Ook via haar sociale media laat Shania af en toe doorschemeren dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. “Ik wil tonen dat het oké is om niet oké te zijn. Je mag je onzeker voelen, je mag hulp nodig hebben, en je mag daarover praten. Dat maakt je niet minder waard, integendeel.”
Zelfliefde en mildheid
De weg die Shania bewandelt, is er een van vallen en opstaan, maar ook van groei en zelfliefde. “Ik leer mezelf steeds beter kennen. En ik probeer milder te zijn voor mezelf. Vroeger vond ik het zwak als ik angst voelde. Nu weet ik: het hoort bij mij, en ik mag daar ruimte voor maken.”
Tegelijk blijft ze ambitieus en positief. “Ik ben blij dat ik het nu beter kan plaatsen. Het neemt niet alles over, het beheerst mijn leven niet meer. En dat is een enorme stap vooruit.”
Conclusie:
Shania Gooris laat zien dat achter elk sterk persoon ook een
kwetsbare kant schuilgaat. Door haar verhaal te delen, maakt ze
mentale gezondheid een stuk bespreekbaarder — en dat is misschien
wel net zo krachtig als elke dans op het podium.