Mustafa redde Koos na vliegtuigcrash: ‘Dat beeld zal me altijd bijblijven’

In 2009 beleefde Mustafa Bahcecioglu een vliegtuigcrash die zijn leven voor altijd veranderde. Hij was aan boord van een toestel dat vlak voor de landing neerstortte in een weiland, waarbij negen mensen het leven verloren. Tijdens de chaos na de crash vond Mustafa medepassagier Koos Schinkel, die door de klap meters verderop in de modder terecht was gekomen. Mustafa herinnert zich dat moment nog alsof het gisteren gebeurde. “Die beelden staan voor altijd in mijn geheugen gegrift.”

Mustafa is inmiddels een succesvolle ondernemer en populaire influencer, vooral bekend om zijn video’s waarin hij mensen verrast met bijzondere geschenken. Zijn leven nam echter een andere wending na de crash in 2009. “Na die dag ben ik anders naar het leven gaan kijken. Je leert genieten van elk moment met je dierbaren, of het nu gaat om familie, vrienden of je werk.”

Het ongeluk gebeurde op een bewolkte dag, toen het vliegtuig vlak voor de landing in drie stukken brak. Ondanks de hevige klap brak er geen brand uit, waardoor veel passagiers zichzelf in veiligheid konden brengen. Mustafa bleef ongedeerd en beschrijft de situatie als een chaos vol verwarring. “Er waren overal gewonde mensen die hulp nodig hadden,” vertelt hij. In de paniek ving hij een vrouw op die van een van de vleugels sprong. “De adrenaline nam het over, en hoe ik het allemaal deed, weet ik eigenlijk niet meer.”

Kort daarna vond hij Koos, zwaargewond en liggend in de modder. “Zijn bebloede gezicht zie ik nog steeds voor me. Hoe hij daar lag, dat vergeet ik nooit meer,” zegt Mustafa met zichtbare emotie.

Jaren later, tijdens een herdenkingsbijeenkomst, ontmoetten Mustafa en Koos elkaar opnieuw. “Koos zat in een rolstoel. Hij omhelsde me en barstte in tranen uit. Het was een intens moment dat ik nooit zal vergeten.”

Net als vele andere overlevenden van het ongeluk, heeft Mustafa psychisch geleden door de ervaring. Hij kreeg de diagnose posttraumatische stressstoornis (PTSS), een gevolg van de traumatische gebeurtenissen die dag. “Het is iets waar je mee moet leren leven,” zegt hij, “maar het heeft me ook geleerd om het leven anders te benaderen en elke dag te koesteren.”