Algemeen
Mart Hoogkamer op randje van uitputting: ‘Eerste nachten met dochter Logan Nová breken me op’
Zanger Mart Hoogkamer (26) leeft op een roze wolk na de geboorte van zijn dochtertje Logan Nová. In een openhartig gesprek tijdens De 538 Ochtendshow deelde de zanger afgelopen vrijdag hoe het vaderschap zijn leven compleet heeft veranderd. Ondanks de zware eerste nachten met gebroken slaap straalt Mart van geluk. “Ik zit helemaal te zweven,” zei hij vol trots.
Een rustige baby, maar pittige nachten
Hoewel Logan Nová geen huilbaby is, vallen de eerste nachten Mart zwaar. “Ze is niet echt een krijsende huilbaby of zo,” vertelde hij. Toch is de gebroken nachtrust een uitdaging. “Ik ben gesloopt man,” gaf hij toe, terwijl hij zichtbaar geëmotioneerd raakte. Het vaderschap heeft zijn leven in korte tijd volledig op z’n kop gezet. “Je hebt een heel andere verantwoordelijkheid nu,” zei hij, terwijl hij reflecteerde op de grote veranderingen die de komst van zijn dochter heeft gebracht.
Een veranderd perspectief
Sinds de geboorte van Logan voelt Mart een diepe waardering voor het leven en alles om hem heen. “Nu die kleine er is, komt alles harder binnen,” vertelde hij. “Je denkt anders over alles. Ik ben rustiger geworden. Je hoeft maar boe of bah te zeggen… ik ben gewoon met alles nu dankbaar.” Het vaderschap heeft hem niet alleen een nieuw gevoel van verantwoordelijkheid gegeven, maar ook een innerlijke rust die hij eerder niet kende.
De speciale band met zijn dochter
De liefde die Mart voor zijn dochter voelt, heeft hem ook muzikaal geïnspireerd. Hij heeft een lied geschreven speciaal voor Logan, getiteld “Kleine meid, ik zal er altijd voor je zijn.” Het nummer is een ode aan de liefde en vreugde die zijn dochter in zijn leven heeft gebracht. “Ze heeft me echt veranderd,” zei hij. “Dit liedje is mijn manier om haar te laten weten dat ik er altijd voor haar zal zijn.”
De zanger hoopt met het nummer niet alleen zijn eigen emoties te verwerken, maar ook andere ouders te raken die zich in zijn verhaal kunnen herkennen. Het lied weerspiegelt de intense vreugde, maar ook de uitdagingen die het vaderschap met zich meebrengt.
Een nieuwe fase voor Mart en Jennifer
Mart en zijn vriendin Jennifer van Ooijen kondigden in juli aan dat ze hun eerste kindje verwachtten. Het stel is inmiddels vijf jaar samen en kocht drie jaar geleden hun droomhuis. Jennifer sprak eerder in RTL Boulevard vol vertrouwen over Mart’s toekomstige rol als vader. “Ik weet zeker dat hij een geweldige vader zal zijn,” zei ze toen.
De geboorte van Logan markeert het begin van een nieuwe fase in hun leven. Hoewel de nachten zwaar zijn, geniet het stel van elk moment met hun dochter. Mart beschreef hoe hij zich soms overweldigd voelt door emoties. “Het is gewoon bizar hoeveel je van zo’n klein mensje kunt houden,” zei hij. Jennifer vult hem daarin aan. “Het is vermoeiend, maar het is het allemaal waard.”
De balans tussen vaderschap en carrière
Mart staat voor de uitdaging om het vaderschap te combineren met zijn succesvolle zangcarrière. De zanger, bekend van hits zoals “Ik Ga Zwemmen”, heeft een druk schema, maar benadrukt dat zijn gezin nu op de eerste plaats komt. “Ik wil er altijd voor Logan zijn, ongeacht wat er gebeurt,” zei hij vastberaden.
Hij heeft zijn agenda inmiddels aangepast om meer tijd met zijn gezin door te brengen. Concerten en optredens worden zorgvuldig gepland, zodat hij belangrijke momenten met zijn dochter niet hoeft te missen. “Het is even zoeken naar de balans, maar ik wil geen seconde van haar opgroeien missen,” vertelde hij.
Toekomstplannen
Hoewel de eerste weken als vader een uitdaging zijn, kijkt Mart optimistisch naar de toekomst. Hij hoopt Logan Nová een stabiele en liefdevolle opvoeding te geven, samen met Jennifer. “We zijn echt een team,” zei hij. “Jennifer doet het geweldig en ik leer elke dag bij.”
Mart is vastbesloten om een actieve en betrokken vader te zijn. Hij wil zijn dochter laten opgroeien in een omgeving vol muziek, liefde en stabiliteit. “Ik wil dat ze trots op mij kan zijn, niet alleen als artiest, maar vooral als vader,” zei hij.
Dankbaar en toegewijd
De geboorte van Logan Nová heeft Mart’s leven voorgoed veranderd. Ondanks de vermoeidheid en de uitdagingen straalt de zanger van geluk. “Ik ben dankbaar voor alles wat we hebben,” zei hij. Het vaderschap heeft hem een nieuw doel en een diepere betekenis in zijn leven gegeven.
Met zijn nieuwe nummer en zijn toewijding als vader lijkt Mart klaar om deze nieuwe fase in zijn leven volledig te omarmen. Terwijl hij zijn weg vindt in het vaderschap, blijft hij trouw aan zijn muziek en aan de liefde voor zijn gezin. “Logan is mijn alles,” zei hij tot besluit, “en dat zal nooit veranderen.”
Algemeen
Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!
Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.
Laatste stappen en onwerkelijke realiteit
Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”
Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”
Van diagnose tot amputatie
Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”
Een ‘robotbeen’ dat niet werkt
Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”
In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”
Verlies op alle fronten
Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”
Steun van lotgenoten
Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.
Levenslessen en hoop delen
Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”
Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”
Letterlijk een berg beklimmen
Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”
Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”
Dit bericht op Instagram bekijken