Algemeen
Karin (41): “Ik wil dat mijn man stopt met werken om voor de kinderen te zorgen, maar hij weigert.”
Karin (41) zit in een situatie waar veel moeders zich in zullen herkennen: ze probeert haar drukke leven in balans te houden, waarbij de zorg voor haar kinderen en het huishouden grotendeels op haar schouders rust. Ze werkt parttime en doet haar best om alles draaiende te houden, maar merkt dat de verdeling van verantwoordelijkheden in haar huishouden steeds ongelijker aanvoelt. Haar man, die een fulltime baan heeft, besteedt weinig tijd aan het gezin en lijkt zich nauwelijks bewust van de groeiende druk die Karin ervaart. Voor haar wordt het een steeds grotere uitdaging om de zorg voor het gezin te combineren met haar werk en het dagelijkse huishouden.
Karin heeft vaak het gevoel dat ze vastzit in een rol waarin ze alles moet opofferen voor het gezin. Ze vraagt zich regelmatig af waarom zij degene moet zijn die haar carrière opzij moet zetten, terwijl haar man doorgaat alsof er niets aan de hand is. Voor Karin is het ouderschap een gezamenlijke verantwoordelijkheid, maar ze voelt zich in de steek gelaten in het proces. Het frustreert haar dat haar man niet ziet hoe zwaar de zorg voor de kinderen en het huishouden op haar weegt, en dat hij niet meer betrokken is bij het dagelijks leven van hun kinderen.
Een groot struikelblok tussen Karin en haar man is de financiële kant van het verhaal. Haar man ziet zijn baan als de belangrijkste bron van inkomsten voor het gezin en maakt zich zorgen over wat een ontslag of vermindering van werkuren zou betekenen voor hun financiële stabiliteit. Hoewel Karin begrijpt dat geld belangrijk is, is ze van mening dat haar emotionele en fysieke welzijn – evenals dat van hun kinderen – zwaarder weegt dan alleen financiële zekerheid. Ze voelt zich steeds meer overbelast en verlangt naar een situatie waarin de zorg voor het gezin eerlijker wordt verdeeld.
Het lukt haar echter niet om haar man hiervan te overtuigen. Elke keer dat het onderwerp ter sprake komt, draait het gesprek al snel uit op discussies over geld en zijn carrière. Hij lijkt niet open te staan voor de mogelijkheid om zijn werkuren te verminderen of meer tijd aan het gezin te besteden, en dit maakt Karin alleen maar meer gefrustreerd. Ze voelt zich niet gehoord of begrepen en ziet geen duidelijke weg vooruit. Het idee dat haar man blijft vasthouden aan zijn werk terwijl zij zich steeds verder uitgeput voelt, drijft hen uit elkaar.
Karin zoekt een manier om de communicatie tussen haar en haar man te verbeteren, maar het is niet gemakkelijk. Het is een gevoelig onderwerp, vooral omdat het niet alleen om praktische zaken gaat, maar ook om erkenning en waardering. Karin voelt zich vaak ondergewaardeerd in haar rol als moeder en vindt dat haar bijdrage aan het gezin onvoldoende wordt erkend. Ze heeft het gevoel dat haar man het werk dat zij doet als vanzelfsprekend beschouwt, terwijl zij worstelt om alle ballen in de lucht te houden.
Ze heeft verschillende oplossingen overwogen. Een daarvan is dat haar man zijn werktijden zou kunnen verminderen, zodat hij meer tijd kan doorbrengen met de kinderen en het huishouden. Dit zou de druk op Karin verlichten en ervoor zorgen dat ze samen de verantwoordelijkheid dragen voor de zorg voor hun kinderen. Ze denkt ook dat ze met wat aanpassingen in hun uitgavenpatroon financieel zouden kunnen rondkomen, zelfs als haar man minder zou werken. Voor haar gaat het niet alleen om het verdelen van de lasten, maar om het creëren van een gezonder evenwicht in hun gezinsleven.
Karin overweegt ook om een derde partij, zoals een relatietherapeut of gezinscoach, in te schakelen om hen te helpen beter te communiceren en tot een oplossing te komen. Ze hoopt dat een neutraal persoon hen kan helpen om zonder ruzie te praten over hun verwachtingen en verantwoordelijkheden. Ze wil niet dat elke poging om het onderwerp aan te kaarten uitloopt op frustraties en misverstanden, en denkt dat een professionele bemiddelaar hen kan begeleiden naar een betere manier van omgaan met deze uitdagingen.
Hoewel de situatie ingewikkeld is, blijft Karin hopen dat haar man uiteindelijk zal inzien dat de zorg voor hun gezin net zo belangrijk is als zijn carrière. Ze wil dat hij zich meer bewust wordt van de druk die op haar schouders rust en dat hij bereid is om zijn deel van de verantwoordelijkheid op zich te nemen. Voor Karin gaat het om meer dan alleen het vinden van een praktische oplossing; het gaat ook om wederzijds begrip en het gevoel dat ze als ouders samen optrekken.
Karin verlangt ernaar dat ze samen een compromis kunnen vinden, waarbij haar man meer betrokken raakt bij de zorg voor de kinderen en het huishouden, zodat zij wat meer ademruimte krijgt. Ze wil niet langer het gevoel hebben dat ze er alleen voor staat en hoopt dat ze samen een nieuwe balans kunnen vinden die beter werkt voor hun hele gezin.
Johan Derksen nuanceert eerdere uitspraken na bericht van advocaat Peter Plasman: “Het kwam niet van haar, maar van Mary Borsato”
De uitspraken van Johan Derksen over de zaak rond Marco Borsato hebben opnieuw voor opschudding gezorgd. De Vandaag Inside-presentator suggereerde maandagavond dat er sprake zou zijn geweest van chantage voorafgaand aan de rechtszaak tegen de zanger. Een dag later kwam hij daar echter op terug, nadat hij een duidelijke e-mail had ontvangen van advocaat Peter Plasman, die de belangen behartigt van het vermeende slacht0ffer in de zaak.
Opmerkelijke bewering in Vandaag Inside
Het begon met een opmerking die Derksen maandagavond maakte aan tafel bij Vandaag Inside, het praatprogramma waarin hij samen met Wilfred Genee en René van der Gijp de actualiteit bespreekt. Tijdens het gesprek over de lopende rechtszaak tegen Marco Borsato zei Derksen dat de zanger in het verleden gechanteerd zou zijn, en dat hij de kwestie destijds “had kunnen afkopen”.
“Hij wist dat dit zou komen en hij had het af kunnen kopen,” zei Derksen. “Achteraf denk ik: jongen, had het maar gedaan, dat had je een hoop ellende bespaard.”
De uitspraak zorgde direct voor gefronste wenkbrauwen, want Derksen suggereerde hiermee dat er sprake was geweest van een vorm van druk of dreiging vanuit de kant van het vermeende slacht0ffer of haar familie.
De mail van advocaat Peter Plasman
Advocaat Peter Plasman, die optreedt namens de betrokken familie, reageerde vrijwel onmiddellijk op de bewering. Hij stuurde een e-mail naar Derksen om duidelijk te maken dat de informatie niet klopt.
Tijdens de uitzending van dinsdagavond vertelde Wilfred Genee dat Plasman contact had gezocht.
“Peter Plasman heeft Johan vandaag een mail gestuurd,” legde Genee uit. “Hij vroeg me zelfs of hij jouw e-mailadres mocht gebruiken om een bericht te sturen.”
Derksen bevestigde het bericht te hebben ontvangen en gaf toe dat zijn eerdere uitspraak te kort door de bocht was geweest.
“Hij stuurde inderdaad een vrij opgewonden briefje,” aldus Derksen. “Maar hij heeft zich ten onrechte opgewonden, want er is wel contact geweest over een mogelijke financiële regeling, maar dat kwam niet van de tegenpartij. Dat kwam van de kant van Mary Borsato, Marco’s moeder.”
“Mary zag aankomen dat er iets ging spelen”
Volgens Derksen was het juist Mary Borsato, de moeder van Marco, die in het verleden contact zou hebben gezocht om een conflict te voorkomen.
“Zij zag waarschijnlijk aankomen dat er iets aan zat te komen en wilde dat sussen,” zei Derksen. “Maar dat betekent dus niet dat er vanuit de andere kant sprake was van chantage. Het initiatief lag niet bij hen.”
Derksen benadrukte dat zijn woorden maandag verkeerd konden worden geïnterpreteerd en dat hij daarom de situatie wilde rechtzetten.
Geen sprake van chantage
Advocaat Peter Plasman zou in zijn e-mail aan Derksen hebben uitgelegd dat de suggestie van chantage niet alleen onjuist, maar ook onrechtvaardig is richting zijn cliënt en haar familie. Hij stelde dat het vermeende slacht0ffer zich juist in het geheel niet met geld wilde bezighouden, maar uitsluitend met de waarheid en gerechtigheid.
Tijdens de uitzending legde Wilfred Genee uit dat Plasman hem eerder op de dag had laten weten dat er geen enkele aanwijzing is dat de familie Borsato onder druk is gezet.
“Dan was het afdreiging geweest,” zei Genee. “En dat is het niet. Dat is ook nooit het motief geweest. Dit meisje wilde gewoon duidelijk maken dat ze niet goed behandeld is. Dat is het enige waar het haar om te doen is.”
Ook Vandaag Inside-jurist Job Knoester bevestigde dat, als er aan de kant van de aanklagers sprake was geweest van druk of geldzucht, dat in de rechtszaal meteen naar voren zou zijn gebracht. “Dat had de verdediging dan direct gebruikt,” aldus Knoester.
Derksen: “Het was niet mijn bedoeling iemand te beschadigen”
Na de uitzending van dinsdagavond liet Derksen weten dat hij de kwestie wilde nuanceren.
“Ik heb nooit de bedoeling gehad iemand te beschadigen,” zei hij. “Ik had die opmerking niet moeten maken zonder te weten waar het precies vandaan kwam. Achteraf gezien had ik dat anders moeten formuleren.”
Derksen, die bekendstaat om zijn uitgesproken meningen, gaf toe dat hij zich soms laat meeslepen in de dynamiek van het programma. “Het gaat er bij Vandaag Inside vaak stevig aan toe, maar in dit geval was het verstandiger geweest iets meer afstand te houden.”
Een gevoelige kwestie
De zaak rond Marco Borsato blijft een gevoelig onderwerp. De zanger stond onlangs voor de rechter in verband met een onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag. Het 0penbaar Ministerie heeft inmiddels een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden geëist. De uitspraak van de rechtbank wordt later deze maand verwacht.
Omdat de zaak veel emoties oproept, reageren media, publiek en betrokkenen vaak fel. Voor advocaten zoals Peter Plasman is het daarom belangrijk dat er zorgvuldig wordt omgegaan met wat er over hun cliënten wordt gezegd — zeker in televisieprogramma’s met miljoenen kijkers.
Plasman liet in eerdere interviews al weten dat zijn cliënt rust en respect verdient, en dat wilde hij met zijn e-mail aan Derksen opnieuw benadrukken.
Vandaag Inside en de publieke opinie
Het incident past in een langere traditie van Vandaag Inside, waar maatschappelijke kwesties en rechtszaken regelmatig onderwerp van gesprek zijn. Johan Derksen is één van de vaste tafelgasten die niet bang is om uitgesproken meningen te delen, maar juist daardoor soms op kritiek kan rekenen.
Collega Wilfred Genee probeerde dinsdag de rust te bewaren door de kwestie zorgvuldig te bespreken. “We moeten niet vergeten dat dit voor alle betrokkenen een zeer persoonlijke zaak is,” zei hij. “Wat er nu gebeurt, is voor niemand makkelijk.”
Derksen stemde daarmee in. “Ik denk dat het goed is om te erkennen dat ik te snel heb gesproken,” zei hij. “Dat is ook het eerlijke om te doen.”
Reacties van kijkers
De discussie leverde veel reacties op sociale media op. Sommige kijkers prezen Derksen voor het tonen van zelfreflectie, anderen vonden dat de opmerking nooit gemaakt had mogen worden.
Een veelgelezen reactie op X (voorheen Twitter) luidde:
“Fijn dat Derksen zijn fout rechtzet, maar dit soort suggesties kunnen mensen echt beschadigen. Hopelijk leert hij ervan.”
Anderen toonden juist begrip:
“Iedereen zegt weleens iets te snel. Belangrijkste is dat hij het rechtzet. En dat doet hij hier netjes.”
Het laat zien hoe gepolariseerd het debat blijft rond deze zaak — niet alleen over Marco Borsato zelf, maar ook over hoe de media ermee omgaan.
Een les in zorgvuldigheid
Het voorval rond Derksen en Plasman benadrukt opnieuw het belang van zorgvuldige communicatie in gevoelige kwesties. Uitspraken die in een luchtige televisiesetting worden gedaan, kunnen in de context van een lopende rechtszaak grote gevolgen hebben.
Juristen wijzen erop dat publieke figuren extra verantwoordelijkheid dragen wanneer ze praten over zaken die nog onder de rechter zijn.
“Zodra er sprake is van een gerechtelijke procedure, moeten media uiterst voorzichtig zijn,” zegt media-analist Bart Schinkel. “Wat als een losse opmerking begint, kan snel uitgroeien tot een golf van misverstanden.”
Rust en respect
Aan het eind van de uitzending van dinsdagavond sloot Wilfred Genee af met een oproep tot rust.
“Laten we afwachten wat de rechter besluit. Het is belangrijk dat iedereen de ruimte krijgt om gehoord te worden — zonder oordeel vooraf.”
Daarmee was de toon gezet: meer rust, minder speculatie. Ook Johan Derksen leek die boodschap te omarmen.
“Ik ben fel, dat weet iedereen,” zei hij. “Maar in dit geval had ik beter moeten weten. Soms is zwijgen inderdaad goud waard.”
💬 Wat vind jij van de reactie van Johan Derksen na de mail van Peter Plasman? Vind je het terecht dat hij zijn woorden nuanceerde, of had hij beter helemaal niets kunnen zeggen? Laat je mening achter in de reacties hieronder.