Algemeen
Kabinet wil dienstplicht terug invoeren: ´Dit is wat we nu al weten´
Het ministerie van Defensie wil fors opschalen. Tijdens een recent overleg met vakbonden en vertegenwoordigers van werkgevers en werknemers werd duidelijk dat het streven nu ligt op een krijgsmacht van 200.000 mensen. Een verdubbeling van het eerder gestelde doel van 100.000 personeelsleden. Om dit te realiseren, wordt zelfs serieus overwogen om de dienstplicht opnieuw te activeren.
Dienstplicht officieel nooit afgeschaft
De dienstplicht in Nederland is sinds 1997 niet meer actief, maar juridisch gezien nooit afgeschaft. Jongeren hoeven zich al decennia niet meer te melden bij Defensie, maar met het toenemende personeelstekort staat een heractivering nadrukkelijk op de politieke agenda.
Staatssecretaris Tuinman heeft aangekondigd binnenkort een brief aan de Tweede Kamer te sturen waarin meer duidelijkheid wordt gegeven over de toekomstige personeelsstrategie. De mogelijkheid om jongeren weer verplicht op te roepen voor militaire dienst wordt daarin als serieuze optie besproken.
Reservisten als flexibele aanvulling
Naast het uitbreiden van het aantal beroepsmilitairen, wil Defensie ook het aantal reservisten flink verhogen. Reservisten zijn burgers die op afroep beschikbaar zijn voor militaire taken. Ze vormen een waardevolle schakel tussen civiele en militaire inzetbaarheid, vooral in crisissituaties.
Toch blijkt het lastig om voldoende reservisten te werven zolang de deelname vrijwillig blijft. Een herinvoering van de opkomstplicht zou hierin verandering kunnen brengen, vooral onder jongeren die momenteel geen actieve rol spelen in de defensiestructuur.
Zweeds systeem als inspiratiebron
Het ministerie kijkt nadrukkelijk naar Zweden, waar de dienstplicht enkele jaren geleden opnieuw werd ingevoerd via een slimme benadering. Zweedse jongeren van 17 jaar krijgen jaarlijks een verplichte vragenlijst over hun motivatie, competenties en bereidheid tot dienst. Op basis daarvan worden zij eventueel uitgenodigd voor verdere keuringen.
Als er onvoldoende vrijwilligers zijn, volgt een verplichte oproep. Dit model blijkt effectief: alleen al dit jaar vulden 110.000 jongeren de vragenlijst in. Nederland overweegt een soortgelijke strategie om het potentieel onder jongeren snel en doelgericht in kaart te brengen.
Vakbonden zien verplichting als laatste redmiddel
De discussie over de dienstplicht wordt ook op de werkvloer gevoerd. Vakbondsvertegenwoordiger Jean Debie van de militaire vakbond laat weten dat hij de herinvoering niet uitsluit. “Als het niet lukt om voldoende mensen vrijwillig te werven, blijft er weinig anders over dan verplichting,” aldus Debie.
Ook defensie-analist Dick Zandee waarschuwt dat vrijwillige werving alleen niet voldoende zal zijn om de ambitieuze doelstellingen te halen. “Een uitbreiding naar 200.000 mensen is een enorme operatie. Daar zijn structurele maatregelen voor nodig, en herinvoering van de opkomstplicht kan daar onderdeel van zijn.”
Internationale dreigingen nemen toe
De hernieuwde focus op het vergroten van de krijgsmacht komt niet uit de lucht vallen. Internationale spanningen nemen toe, en de dreiging van gewapende conflicten aan de randen van Europa is reëel geworden. Van Oekraïne tot het Midden-Oosten: geopolitieke stabiliteit staat wereldwijd onder druk.
Volgens Defensie is het daarom noodzakelijk om niet alleen in materieel te investeren, maar vooral in mensen. Een flexibele, snel inzetbare en goed getrainde krijgsmacht is essentieel om de nationale en internationale veiligheid te garanderen.
Jongeren opnieuw in beeld voor Defensie
Als de opkomstplicht opnieuw wordt ingevoerd, betekent dit concreet dat Nederlandse jongeren weer verplicht in dienst moeten treden. Het plan zou kunnen betekenen dat jongeren zich moeten melden voor een selectieproces, waarna zij als beroepsmilitair of reservist worden ingezet.
Dit plan zal ongetwijfeld leiden tot debat in de samenleving. Tegenstanders zullen wijzen op de beperking van individuele vrijheid, terwijl voorstanders zullen benadrukken dat nationale veiligheid een collectieve verantwoordelijkheid is.
Politieke duidelijkheid op komst
Vooralsnog blijft het wachten op de aangekondigde brief van staatssecretaris Tuinman, die binnen enkele weken wordt verwacht. In deze brief zal meer duidelijk worden over de tijdlijn, de voorwaarden en de uitvoering van de personeelsuitbreiding bij Defensie. Ook zal naar verwachting worden ingegaan op de juridische en praktische implicaties van een herinvoering van de dienstplicht.
De kans dat het huidige systeem van vrijwillige deelname voldoende capaciteit oplevert, wordt steeds kleiner. De politieke druk om ingrijpende maatregelen te nemen groeit.
Conclusie: opkomstplicht terug als oplossing voor nijpend personeelstekort?
Het is duidelijk dat Defensie zich voorbereidt op een toekomst waarin veel meer menskracht nodig is. Met een ambitie om naar 200.000 medewerkers te groeien, wordt de druk op werving, opleiding en inzetbaarheid steeds groter. De herinvoering van de opkomstplicht lijkt niet langer taboe, maar een serieuze beleidsoptie.
Of het daadwerkelijk zover komt, hangt af van de politieke steun, de maatschappelijke acceptatie en de veiligheidssituatie wereldwijd. Maar één ding is zeker: de krijgsmacht van de toekomst vraagt om meer dan vrijwillige inzet. Nederland staat aan de vooravond van een ingrijpend defensiebeleid dat invloed zal hebben op de levens van duizenden jongeren.
Carmen Pfaff na traumatische overval: ‘Ik laat mijn leven niet bepalen door angst’
Het leven van Carmen Pfaff, bekend als de moeder van de beroemdste showbizzfamilie van Vlaanderen, veranderde ingrijpend na een gewelddadige home-invasion. Wat volgde was een periode van intense angst, paniekaanvallen en een verlammende onzekerheid om nog alleen thuis te durven zijn. Toch weigert Carmen zich neer te leggen bij de nasleep van het incident. Samen met haar man Jean-Marie en dochter Kelly zoekt ze, stap voor stap, de weg terug naar het leven dat ooit vanzelfsprekend leek.
Een klap die alles veranderde
De brutale inbraak liet niet alleen materiële schade achter, maar vooral een diepe wonde in de mentale weerbaarheid van Carmen. Voor een vrouw die altijd sterk en strijdvaardig in het leven stond, was het plots moeten omgaan met angst en kwetsbaarheid een pijnlijke realiteit.
“Het ging niet meer,” vertelt dochter Kelly Pfaff in een interview met Het Laatste Nieuws. “Mijn mama kreeg paniekaanvallen, kon niet meer alleen zijn en schoot in paniek van drukte of harde geluiden.” Het contrast met de levenslustige vrouw die altijd graag onder de mensen kwam, was groot. “Ze is sociaal, houdt van een goed restaurant en fijne gesprekken. Maar ineens was zelfs een simpel etentje te veel.”
Een stilte die té luid werd
Voor Carmen werd stilte een confronterende vijand. De rust waar ze vroeger van genoot, veranderde in een bron van onrust. Geluiden uit het niets, onverwachte bewegingen of een stem die te luid klonk — alles kon plots een trigger zijn.
Ook haar dochter zag van dichtbij hoe diep de impact was. “Ze werd angstig van situaties die haar vroeger vreugde gaven,” legt Kelly uit. Een gezellig restaurantbezoek of samen winkelen werd een beproeving in plaats van een uitje. De vrijheid van vroeger leek ver weg, alsof een onzichtbare muur zich rondom haar leven had gebouwd.
Niet opgeven, maar heropbouwen
Toch is Carmen Pfaff niet het type vrouw dat zich gewonnen geeft. Die levensinstelling heeft haar door moeilijke periodes heen geholpen — en dat was nu niet anders. In plaats van het trauma weg te duwen, besloot ze het recht aan te kijken.
“Ze wist: als ik dit laat bevriezen, kom ik er nooit uit,” vertelt Kelly. En dus ging Carmen de confrontatie aan, met liefde en geduld. Geen grote sprongen, maar kleine stappen, telkens opnieuw. Ze kreeg steun van de mensen die haar het meest dierbaar zijn: haar gezin. Vooral haar echtgenoot Jean-Marie, met wie ze al decennialang lief en leed deelt, speelde een cruciale rol.
Samen sterker: Jean-Marie als rots in de branding
Jean-Marie Pfaff, voormalig topkeeper en geliefde televisiepersoonlijkheid, stond aan haar zijde als partner én coach. “Mijn papa ging meerdere keren per week met haar op restaurant,” vertelt Kelly. Niet om zomaar een hapje te eten, maar om te oefenen. Elke keer weer wennen aan geluid, mensen om je heen, het gevoel dat het oké is om er te zijn.
“Ze wilde absoluut aanwezig zijn op hun 50ste huwelijksfeest,” zegt Kelly. “Dat werd haar motivatie: niet verstopt thuis blijven zitten, maar juist in het midden van het leven staan.” En dat lukte. Omringd door familie, vrienden en dierbaren vierde Carmen dat bijzondere moment — mét een glimlach en zonder verlammende angst.
Leven met angst, niet in angst
Toch is het herstelproces niet zwart-wit. “Onderliggend zal die angst er altijd inzitten,” erkent Kelly. “Maar dat betekent niet dat ze haar leven moet stilzetten.” Voor Carmen is het duidelijk: angst mag aanwezig zijn, maar mag niet overheersen. Ze kiest ervoor om weer contact te maken met het leven, met zichzelf en met de mensen om haar heen.
Die keuze vraagt kracht, geduld en veerkracht. Maar het is ook een keuze voor verbinding. Want ook al was het Carmen die getroffen werd, de gevolgen van het incident werden door het hele gezin gevoeld.
Een familie als vangnet
De familie Pfaff heeft altijd bekend gestaan om hun hechte band. Die verbondenheid blijkt nu meer dan ooit van onschatbare waarde. “We praten veel, laten de dingen niet onbesproken,” zegt Kelly. “En we steunen elkaar.” Dat is voelbaar in de manier waarop de familie samen het herstelproces draagt.
Voor Carmen betekent dat niet alleen praktische steun, maar ook emotionele veiligheid. Weten dat je niet alleen bent, maakt het verschil wanneer angst je dagelijks leven probeert over te nemen.
Inspiratie voor velen
Het verhaal van Carmen Pfaff is er één van schrik, maar ook van moed. In een wereld waarin veel mensen met mentale littekens rondlopen — vaak onzichtbaar voor de buitenwereld — laat zij zien dat herstel mogelijk is. Dat je een traumatische ervaring niet hoeft te verbergen, maar er juist licht op mag laten schijnen.
Ze kiest ervoor om haar kwetsbaarheid te tonen, niet als zwakte, maar als kracht. Daarmee is ze een voorbeeld voor velen die worstelen met angst of trauma. Want de weg terug is zelden makkelijk, maar altijd de moeite waard.
Hoop en vooruitzicht
Voor de toekomst kijkt Carmen hoopvol. Ze weet dat sommige angsten zullen blijven, dat het vertrouwen in absolute veiligheid misschien nooit helemaal terugkomt. Maar ze weet ook dat het leven nog veel te bieden heeft — juist in de kleine momenten van rust, verbondenheid en liefde.
“Mijn mama is dapper,” zegt Kelly. “Ze wil niet dat dit haar verhaal bepaalt. En dat lukt haar, beetje bij beetje.” Samen met Jean-Marie en de rest van de familie bouwt ze aan een nieuwe balans. Geen terugkeer naar het oude, maar een nieuw begin waarin ruimte is voor kwetsbaarheid én vreugde.