Connect with us

Algemeen

Jort Kelder veegt de vloer aan met Max Verstappen: “Pure geldverspilling en absurd!

Avatar foto

Geplaatst

op

Max Verstappen heeft recent een splinternieuwe jacht aangeschaft, een indrukwekkend schip van maar liefst 33 meter lang. De viervoudig wereldkampioen Formule 1 lijkt volop te genieten van zijn succes en het vermogen dat hij in de afgelopen jaren heeft vergaard. Toch is niet iedereen even enthousiast over deze extravagante aankoop. Televisiepersoonlijkheid Jort Kelder heeft zijn twijfels en noemt de aanschaf zelfs “buitengewoon onverstandig” en “een tikje vulgair”.

Jort Kelder kritisch op luxe aankoop

In het televisieprogramma Shownieuws gaf Jort Kelder zijn ongezouten mening over de recente aanschaf van de Nederlandse Formule 1-ster. Volgens hem past zo’n luxueus speeltje perfect bij een succesvolle coureur, maar betwijfelt hij of Verstappen er echt veel gebruik van zal maken. Hij vermoedt dat het jacht vooral in Monaco aangemeerd zal blijven liggen en hooguit af en toe wordt gebruikt voor een korte lunchtrip naar Saint-Tropez of Cannes.

Kelder ziet het dan ook vooral als een statussymbool, iets dat in de wereld van Formule 1 en de internationale jetset niet ongebruikelijk is. Toch vindt hij het opmerkelijk dat Verstappen zo’n grote aankoop doet, terwijl hij waarschijnlijk weinig tijd heeft om er echt van te genieten.

Nog niet op het niveau van Toto Wolff

Tijdens zijn commentaar maakte Kelder een opvallende vergelijking. Hoewel Verstappen op de baan Mercedes en hun teambaas Toto Wolff ruimschoots verslaat, ligt dat op het water blijkbaar anders. Wolff beschikt namelijk over een nog groter en luxueuzer jacht. Volgens Kelder moet Verstappen zijn meerdere erkennen als het gaat om extravagantie op zee. “Op de baan laat hij Mercedes ver achter zich, maar op het water wordt hij nog steeds afgetroefd,” aldus Kelder.

Niet de eerste Formule 1-coureur die kritiek krijgt

De kritiek op Verstappen is niet nieuw in de Formule 1-wereld. Andere topcoureurs, zoals Lewis Hamilton, hebben in het verleden ook al de nodige opmerkingen gekregen over hun extravagante levensstijl. Hamilton staat bekend om zijn luxe auto’s, privéjets en dure vastgoedbezittingen. In de topsport zijn luxe uitgaven een gevoelig onderwerp, vooral in een tijd waarin duurzaamheid en milieubewustzijn steeds belangrijker worden.

Vooral als het gaat om privéjets en superjachten wordt er steeds vaker kritisch gekeken naar de ecologische voetafdruk van beroemdheden. Ook in het geval van Verstappen zal deze discussie waarschijnlijk weer oplaaien. Toch lijkt de Nederlander zich daar weinig van aan te trekken en vooral te genieten van zijn verdiende rijkdom en succes.

Kelder hekelt materialisme in de topsport

Kelder heeft vaker kritiek geuit op het materialisme in de sportwereld en benadrukt dat dergelijke aankopen een bepaalde mentaliteit uitstralen. Hij stelt dat het aanschaffen van grote, dure bezittingen vaak meer draait om imago dan om praktisch nut. “Het is natuurlijk fantastisch om een jacht te hebben, maar hoe vaak gaat hij daar nou écht op varen?” vraagt Kelder zich af.

Volgens hem laten dergelijke aankopen zien hoe ver de Formule 1-wereld afstaat van de gemiddelde burger. “De kloof tussen gewone mensen en deze multimiljonairs wordt steeds groter,” aldus Kelder. Hij vraagt zich af of sporters een voorbeeldfunctie hebben en of ze beter na moeten denken over de boodschap die ze met zulke uitgaven uitstralen.

Geen reactie van Verstappen

Max Verstappen heeft tot nu toe nog niet gereageerd op de uitspraken van Jort Kelder. Het is dan ook de vraag of hij zich iets aantrekt van deze kritiek. De Red Bull-coureur staat bekend om zijn gefocuste en nuchtere houding en lijkt zich weinig aan te trekken van wat anderen over hem zeggen.

Voorlopig lijkt hij vooral bezig met zijn prestaties op de baan en het behouden van zijn wereldtitel. Zijn nieuwe jacht zal waarschijnlijk vooral dienen als symbool van zijn ongekende succes en financiële vrijheid.

Eva van der Veen (1991) is een veelzijdige journalist en redactrice met een scherpe blik op politieke en maatschappelijke ontwikkelingen. Ze studeerde Journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar ze zich specialiseerde in onderzoeksjournalistiek en media-ethiek. Na haar studie werkte Eva als politiek verslaggever voor een grote Nederlandse krant, waar ze debatten in Den Haag versloeg en diepgaande analyses schreef over beleid en internationale betrekkingen. Haar werk kenmerkt zich door grondige research, objectiviteit en een kritische benadering van de macht. Sinds 2024 maakt Eva deel uit van het redactieteam van onze nieuwswebsite, waar ze zich richt op diepgaande achtergrondartikelen, interviews met beleidsmakers en fact-checking. Ze is gepassioneerd over het blootleggen van verborgen verhalen en het verstrekken van nauwkeurige informatie aan het publiek. Buiten haar journalistieke werk is Eva een liefhebber van geschiedenis, literatuur en lange wandelingen in de natuur. Ze gelooft in de kracht van onafhankelijke journalistiek en streeft ernaar om complexe onderwerpen toegankelijk te maken voor een breed publiek.

Algemeen

Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!

Avatar foto

Geplaatst

op

Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.

Laatste stappen en onwerkelijke realiteit

Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”

Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”

Van diagnose tot amputatie

Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”

Een ‘robotbeen’ dat niet werkt

Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”

In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”

Verlies op alle fronten

Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”

Steun van lotgenoten

Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.

Levenslessen en hoop delen

Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”

Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”

Letterlijk een berg beklimmen

Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”

Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”

 

Lees verder