Connect with us

Algemeen

Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!

Avatar foto

Published

on

Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.

Laatste stappen en onwerkelijke realiteit

Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”

Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”

Van diagnose tot amputatie

Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”

Een ‘robotbeen’ dat niet werkt

Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”

In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”

Verlies op alle fronten

Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”

Steun van lotgenoten

Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.

Levenslessen en hoop delen

Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”

Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”

Letterlijk een berg beklimmen

Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”

Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”

 

Algemeen

Susanne onthult de ECHTE reden waarom ze zo snel is vertrokken bij Jean-Paul

Avatar foto

Published

on

B&B Vol Liefde-kandidate Susanne onthult ware reden van vertrek bij Jean-Paul: “Dit was voor mij geen daten”

De zoektocht naar de liefde verloopt zelden vlekkeloos in B&B Vol Liefde, maar wat er gebeurde tussen Susanne en B&B-eigenaar Jean-Paul verbaasde menig kijker. Susanne was amper gearriveerd of ze besloot alweer haar koffers te pakken. In een openhartig interview met RTL Boulevard vertelt ze nu waarom het avontuur zo snel voorbij was en waarom de klik met Jean-Paul simpelweg ontbrak.

Groot feest, weinig diepgang

Jean-Paul, die een bed and breakfast runt, was voor veel vrouwen een opvallende verschijning. Vanaf de eerste aflevering werd duidelijk dat hij een echte levensgenieter is. Zijn dagen draaien vooral om feestjes, gezelligheid en luidkeelse meezingers. Dat viel ook vriend en mediaman Harry Vermeegen op, die onlangs in de media liet weten dat Jean-Paul niet bepaald iemand is voor diepgaande gesprekken. “Jean-Paul is niet van de zware gesprekken. Het is meer holadiejee, holadiejo en volop sfeer maken”, aldus Vermeegen.

Die levenshouding is op zich niet verkeerd, maar voor een programma waarin de liefde centraal staat, verwachten de deelnemende dames toch iets meer oprechte aandacht en interesse. Datingcoach Eveline Stallaart, bekend van Married At First Sight, merkte zelfs kritisch op dat Jean-Paul de dames soms meer behandelt als personeel dan als potentiële partners. “Het is gezellig, maar de emotionele connectie blijft uit”, concludeerde ze.

Suzanne’s snelle vertrek

Voor Susanne was de ontmoeting met Jean-Paul kort maar krachtig. Ze arriveerde vol goede moed in de B&B, maar merkte al snel dat er geen basis was om elkaar rustig te leren kennen. “Ik was er net een uurtje, en toen stond ik al op een feestje”, blikt Susanne terug in het interview. De setting was volgens haar allesbehalve ideaal voor een eerste kennismaking. Jean-Paul nam haar direct mee naar een evenement, waar ze voor het oog van tientallen feestgangers werd toegezongen met het liedje Suzanne.

“Op zich was het allemaal goed bedoeld, maar voor mij was het gewoon te veel en te snel. Ik kende Jean-Paul amper, en dan sta je ineens in de schijnwerpers. Het voelde gewoon ongemakkelijk”, vertelt Susanne. Het was voor haar het moment waarop ze besloot dat dit avontuur niet was wat ze zocht. “Ik dacht echt: wat doe ik hier? Dit is niet de manier waarop ik iemand wil leren kennen.”

De beruchte vraag: “Wat zoek jij in een vrouw?”

Na het feest sprak Susanne Jean-Paul aan om het gesprek te voeren dat er eigenlijk al eerder had moeten zijn. Ze wilde weten wat voor type vrouw Jean-Paul zoekt. “Ik wilde gewoon eerlijk zijn. Ik vroeg hem wat hij precies zocht in een vrouw, want ik kreeg de indruk dat ik daar niet in paste”, aldus Susanne. Jean-Paul was zichtbaar verrast door haar directe aanpak en benadrukte dat hij haar graag beter wilde leren kennen.

Maar voor Susanne was de beslissing al genomen. “Voor mij voelde het niet goed. Ik zocht een man die ook rust kan waarderen, iemand die niet constant ‘aan’ staat. Jean-Paul leeft in een andere versnelling dan ik. Hij is heel aanwezig, en dat is prima, maar ik pas daar niet tussen.”

Stank voor dank?

Wat kijkers van het programma al eerder opviel, is dat de vrouwen die zich voor Jean-Paul aanmelden vaak snel weer vertrekken. RealityFBI, het Instagram-account dat reality-tv op de voet volgt, meldde dat de B&B-eigenaar ook in zijn omgeving te boek staat als een ‘feestbeest’ die het moeilijk vindt om echt contact te maken op een dieper niveau. Bovendien doen er geruchten de ronde dat Jean-Paul niet altijd even fris uit zijn mond ruikt, iets wat volgens insiders voor sommige dames een extra drempel vormde.

Jean-Paul begrijpt het niet goed

Jean-Paul zelf leek het vertrek van Susanne moeilijk te begrijpen. Hij gaf in een reactie aan dat hij het juist belangrijk vond om met humor en muziek de sfeer los te maken. “Ik dacht: we gaan het gewoon gezellig maken, en dan komt de klik vanzelf wel. Maar blijkbaar werkt dat niet voor iedereen zo”, vertelde hij. Jean-Paul gaf ook toe dat hij niet het type is dat urenlang diepgaande gesprekken voert. “Ik ben een man van actie, niet van eindeloze gesprekken over gevoelens.”

Susanne wil rust en verbinding

Voor Susanne was het allemaal duidelijk. Ze wil iemand ontmoeten met wie ze rustig kan bouwen aan een band, iemand die net als zij de waarde van kalme momenten begrijpt. “Het leven is al druk genoeg. Ik hoef niet van het ene feestje naar het andere te hollen. Voor mij is liefde ook samen op de bank zitten en gewoon even niks hoeven zeggen”, legt ze uit. Ze betreurt dat het programma haar niet de juiste setting gaf om die kant van haarzelf te tonen.

Kijkers reageren massaal

Op sociale media regende het reacties na de aflevering. Veel kijkers begrepen Susanne volledig. “Ze had groot gelijk dat ze snel vertrok”, schrijft een fan op X. “Het is leuk als iemand gezellig is, maar als er geen ruimte is voor echte gesprekken, dan houdt het op.” Een ander schrijft: “Jean-Paul is een entertainer, geen partner. Susanne verdient iemand die haar echt ziet.”

Toch zijn er ook kijkers die vinden dat Susanne misschien wat te snel heeft geoordeeld. “Geef het een kans, je weet nooit wat er ontstaat”, aldus een optimistische volger. Maar de meerderheid lijkt haar beslissing te steunen. “Als het gevoel niet goed zit, moet je weggaan. Dat heeft ze goed aangevoeld”, aldus een veelgelezen reactie.

B&B Vol Liefde blijft kijkcijferkanon

Ondanks de mismatch blijft B&B Vol Liefde ongekend populair. Het programma trekt wekelijks honderdduizenden kijkers die smullen van de dynamiek tussen de deelnemers. De avonturen van Jean-Paul blijven daarbij een opvallend onderdeel. Of hij nog een vrouw vindt die in zijn energieke levensstijl past, valt nog te bezien. Maar de kans is groot dat er nog meer vrouwen zullen komen en gaan.

Conclusie: een les in jezelf blijven

Voor Susanne is het avontuur in ieder geval voorbij, maar ze kijkt er zonder spijt op terug. “Ik ben blij dat ik trouw ben gebleven aan mezelf. Ik wilde geen televisie maken, ik wilde oprechte liefde vinden. Dit was gewoon niet mijn plek.”

En daarmee geeft Susanne een belangrijke les mee: durf te kiezen voor wat goed voelt. Ook als de camera’s draaien en het verleidelijk is om mee te gaan in de sfeer. Want uiteindelijk draait liefde om verbinding – en dat vind je niet op een feestje waar je toegezongen wordt voordat je überhaupt iemands favoriete kleur kent.

Continue Reading