Algemeen
Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!
Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.
Laatste stappen en onwerkelijke realiteit
Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”
Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”
Van diagnose tot amputatie
Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”
Een ‘robotbeen’ dat niet werkt
Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”
In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”
Verlies op alle fronten
Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”
Steun van lotgenoten
Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.
Levenslessen en hoop delen
Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”
Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”
Letterlijk een berg beklimmen
Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”
Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Op social media circuleren regelmatig discussies en misvattingen over het gebruik van paracetamol bij koorts en griep. Veel mensen vragen zich af of het onderdrukken van koorts met paracetamol ervoor zorgt dat je minder snel herstelt. Anderen maken zich zorgen over de mogelijke gevaren van een te hoge dosis paracetamol. Om helderheid te scheppen over dit onderwerp, leggen we vijf veelgestelde stellingen voor aan huisarts Stefan van Rooijen. Hij geeft uitleg over de effecten en risico’s van paracetamolgebruik bij ziekte.
1. Paracetamol onderdrukt koorts en vertraagt het herstel van griep
Volgens huisarts Van Rooijen is dit een veelgehoorde zorg, maar niet helemaal correct. “Koorts is een natuurlijke reactie van het lichaam om virussen en bacteriën te bestrijden. Een hogere lichaamstemperatuur maakt het voor ziekteverwekkers moeilijker om te overleven en vermenigvuldigen. Dat gezegd hebbende, betekent het gebruik van paracetamol niet per se dat je herstel wordt vertraagd.”
Paracetamol helpt om koorts en pijn te verlichten, waardoor mensen zich beter voelen. Dit kan helpen om voldoende rust te nemen, wat juist weer bevorderlijk is voor het herstel. “Als je door de koorts slecht slaapt of je erg beroerd voelt, kan paracetamol verlichting geven, zonder dat het je genezingsproces significant beïnvloedt.”
2. Paracetamol werkt beter als je het met ibuprofen combineert
Sommige mensen geloven dat paracetamol en ibuprofen gecombineerd effectiever werken dan alleen paracetamol. Van Rooijen bevestigt dat dit in bepaalde situaties klopt. “Paracetamol werkt vooral pijnstillend en koortsverlagend, terwijl ibuprofen naast deze effecten ook een ontstekingsremmende werking heeft. Daarom kan het bij hevige griepverschijnselen of koorts door een ontsteking soms zinvol zijn om beide middelen af te wisselen.”
Toch benadrukt hij dat het belangrijk is om voorzichtig te zijn met het combineren van medicijnen. “Niet iedereen kan ibuprofen veilig gebruiken, bijvoorbeeld mensen met maagklachten of nierproblemen. Overleg met een arts als je twijfelt.”
3. Je kunt niet te veel paracetamol innemen, want het is een veilig middel
Dit is een gevaarlijke misvatting, waarschuwt Van Rooijen. “Paracetamol is een veilig middel wanneer het correct wordt gebruikt, maar een te hoge dosering kan ernstige schade aan de lever veroorzaken.”
De aanbevolen maximale dagdosering voor volwassenen is 4000 mg (vier keer 1000 mg verdeeld over de dag). Bij een overdosis kan paracetamol onherstelbare schade aan de lever aanrichten, wat in ernstige gevallen zelfs dodelijk kan zijn. “Mensen onderschatten hoe schadelijk een overdosis paracetamol kan zijn. Als je per ongeluk te veel hebt ingenomen, is het belangrijk om direct medische hulp te zoeken.”
4. Kinderen mogen altijd paracetamol gebruiken bij koorts
Hoewel paracetamol veilig is voor kinderen bij de juiste dosering, raadt Van Rooijen ouders aan om voorzichtig te zijn. “Koorts bij kinderen is meestal een teken dat het immuunsysteem goed werkt en hoeft niet altijd bestreden te worden. Alleen als een kind zich extreem ellendig voelt, slecht slaapt of niet goed drinkt, kan paracetamol verlichting geven.”
Hij adviseert ouders om de dosering goed aan te houden en niet zomaar meerdere medicijnen te combineren. “Bij kinderen geldt: niet blindelings paracetamol geven bij elke verhoging. Overleg bij twijfel met een arts.”
ILLUSTRATIEF -De veiligheid van paracetamol staat volgens het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) niet ter discussie. Dat zegt het college in een reactie op publicaties van NRC en Zembla, waarin wordt gesteld dat de grootste producent ter wereld paracetamol verkoopt die vervuild is met een kankerverwekkende stof. .ANP/ HH /LAURENS VAN PUTTEN
5. Het maakt niet uit wanneer je paracetamol inneemt
Sommige mensen nemen paracetamol pas als de koorts of pijn ondraaglijk wordt, terwijl anderen preventief paracetamol slikken. Volgens Van Rooijen hangt de juiste timing af van de situatie. “Als je al last hebt van koorts en spierpijn, kan paracetamol helpen om de symptomen te verlichten. Maar preventief slikken zonder klachten heeft meestal weinig zin.”
Hij raadt aan om paracetamol met regelmatige tussenpozen te nemen als je langdurig last hebt van griep of koorts, maar niet meer dan de aanbevolen dosering. “Het belangrijkste is om je lichaam de tijd te geven om te herstellen en niet puur afhankelijk te zijn van medicijnen.”
Conclusie: verstandig gebruik is cruciaal
Paracetamol is een effectief en veilig medicijn, mits op de juiste manier gebruikt. Het helpt koorts en pijn te verlichten, maar is geen wondermiddel en kan bij overmatig gebruik gevaarlijk zijn. Huisarts Van Rooijen adviseert om paracetamol alleen te gebruiken als het echt nodig is en altijd binnen de aanbevolen dosering te blijven. “Gebruik het met verstand, en bij twijfel: raadpleeg je huisarts.”