Algemeen
Grote politieactie in Glanerbrug: Drie mannen opgepakt na schokkende grote drugsvangst!
De politie heeft zondagavond drie mannen van 24, 25 en 35 jaar aangehouden in een woning aan de Lonnekerweg in Glanerbrug. De arrestaties vonden plaats op basis van een overtreding van de Opiumwet. De politie kwam aanvankelijk naar de woning vanwege een andere melding, maar ontdekte bij binnenkomst een hoeveelheid drugs. Hierop werden de drie aanwezige mannen met hulp van het arrestatieteam gearresteerd.
Ook de brandweer kwam ter plaatse om assistentie te verlenen bij het onderzoek. Hoeveel en welk type drugs er is aangetroffen, is nog niet bekendgemaakt door de politie.
Overlast in de buurt
Volgens omwonenden was de woning al langere tijd een bron van overlast. Bewoners in de omgeving klaagden over aanhoudende ruzies, nachtelijke bezoekers en een vervuilde voortuin. In de betreffende huurwoning woonde een jong stel met een klein kind. De mannelijke bewoner is een van de verdachten die door de politie is aangehouden.
Buurtbewoners geven aan zich al langere tijd onveilig te voelen door de activiteiten in de woning en hopen dat de politieactie bijdraagt aan het herstellen van de rust in de buurt. Sommige bewoners hebben in het verleden meerdere meldingen gedaan bij de gemeente en politie over de situatie, maar tot nu toe zonder zichtbaar effect. De recente actie van de politie wordt dan ook als noodzakelijk en welkom ervaren.
Grootschalig politieonderzoek in Enschede
Naast de arrestaties in Glanerbrug heeft de politie in de vroege ochtend van maandag 3 februari invallen gedaan op vijf andere locaties in Enschede. Deze invallen vonden plaats in het kader van een grootschalig onderzoek naar de handel in harddrugs. Tijdens deze acties werden vier personen gearresteerd.
Hoewel de politie tegelijkertijd op verschillende locaties in actie kwam, heeft een woordvoerder benadrukt dat de zaak in Glanerbrug geen direct verband houdt met de invallen in Enschede. Om het lopende onderzoek niet te verstoren, worden er verder geen mededelingen gedaan over de aard en omvang van de aangetroffen drugs en de betrokken verdachten.
Politie blijft actief tegen drugscriminaliteit
De politie blijft alert op signalen van drugshandel en overlast in woonwijken. Burgers worden aangemoedigd om verdachte situaties te melden, zodat verdere overlast en criminele activiteiten aangepakt kunnen worden. In het geval van de woning in Glanerbrug hebben eerdere meldingen van omwonenden mogelijk bijgedragen aan de actie van de politie.
Met de arrestaties en de aanvullende invallen in Enschede heeft de politie opnieuw een slag geslagen in de strijd tegen drugshandel. Het verdere verloop van het onderzoek zal moeten uitwijzen wat de exacte omvang van de zaak is en welke juridische stappen tegen de verdachten zullen worden ondernomen.
Gevolgen voor de verdachten
De drie aangehouden mannen in Glanerbrug zullen de komende dagen worden verhoord door de politie. Op basis van de verklaringen en het bewijsmateriaal zal de officier van justitie bepalen of en welke vervolgstappen worden genomen. Mogelijk worden ze voorgeleid aan de rechter-commissaris, die zal beslissen of ze langer vast blijven zitten of onder voorwaarden worden vrijgelaten.
De politie roept iedereen op om alert te blijven en verdachte situaties te blijven melden. Dit soort acties zijn essentieel om criminaliteit in woonwijken aan te pakken en de veiligheid te waarborgen. Buurtbewoners hopen dat deze politieactie een signaal afgeeft dat drugshandel en overlast niet worden getolereerd.
Dit bericht op Instagram bekijken
Algemeen
Ilse (55) verloor haar been door botkanker: ‘Been weg, baan weg, man weg – maar niet mijn veerkracht!
Ilse van Hooijdonk (55) kreeg in 2014 de diagnose botkanker, een diagnose die haar leven ingrijpend zou veranderen. Ruim tien jaar later gaat ze ‘springend door het leven’. Letterlijk, want ze mist haar rechterbeen, heup en een deel van haar bekken. Ondanks de enorme tegenslagen is ze niet bij de pakken neer gaan zitten.
Laatste stappen en onwerkelijke realiteit
Ilse herinnert zich haar laatste stappen nog haarscherp. “Samen met mijn gezin liep ik van de auto naar mijn ziekenhuisbed,” vertelt ze. “Vooraf had ik geoefend voor de spiegel, met een handdoek voor de rechterkant van mijn lijf. Hoe zou het eruitzien als daar niets meer zat?” Maar niets kon haar voorbereiden op de realiteit. “Toen ik wakker werd uit de narcose en het onder het laken helemaal plat was, voelde dat onwerkelijk.”
Toch was er iets wat haar op de been hield: een enorme oerkracht. “Ik heb iedereen om me heen getroost. ‘Komt wel goed’, zei ik. ‘Dan ga ik toch gewoon springend door het leven?’” Haar kinderen, destijds 15 en 17 jaar oud, beloofde ze dat ze geen zielige, invalide moeder zou worden. En die belofte heeft ze waargemaakt. “Ik ga nooit de deur uit zonder krukhoezen die matchen bij mijn outfit, en zelfs mijn rolstoel heb ik gepimpt. Daardoor spreken mensen me makkelijker aan. Vroeger kreeg ik complimenten over mijn mooie ogen, nu over mijn bijzondere wielen, haha.”
Van diagnose tot amputatie
Toen Ilse in 2014 hoorde dat ze botkanker had, stortte haar wereld in. “Ik dacht: dit is het einde.” Gelukkig kon de tumor operatief verwijderd worden en revalideerde ze, waarna ze haar oude leven weer probeerde op te pakken. Maar drie jaar later kreeg ze opnieuw slecht nieuws. “De tweede keer dat je hoort dat je kanker hebt, is nog steeds een schok. Maar ergens houd je er rekening mee.” In 2018 werd ze voor de derde keer geconfronteerd met de ziekte. “Ik voelde me sterk en wist dat ik geen keuze had. Bovenaan mijn verlanglijstje stond: LEVEN. Om een kans te maken, moest ik mijn been offeren.”
Een ‘robotbeen’ dat niet werkt
Na haar revalidatietraject kreeg Ilse een high-tech prothese: een ‘robotbeen’ met een mechanische heup, elektrische knie en flexibele enkel. Maar dat bleek geen succes. “Het ding staat nu in een hoek van mijn slaapkamer. Lopen met de prothese doet pijn en een klein duwtje laat me als een plank omvallen.”
In plaats daarvan gebruikt Ilse haar rolstoel en handbike. “Binnen gebruik ik krukken. Ik ben zelfstandig, loop gerust met een wasmand twee trappen op naar zolder. Het is pittig, maar ik heb positieve genen. Ik zeg bijna nooit dat ik iets niet kan, ik probeer het gewoon.”
Verlies op alle fronten
Ilse heeft niet alleen haar been verloren, maar ook haar baan. “Ik grapte weleens: straks gaat mijn man ook nog weg. En dat gebeurde ook.” Haar kinderen vlogen uit en net toen ze haar nieuwe leven enigszins op de rit had, kreeg ze opnieuw een klap: binnen drie weken verloor ze beide ouders. “Iedereen krijgt tegenslagen, maar soms denk ik: kan het één keer mijn deur voorbijgaan?”
Steun van lotgenoten
Wat Ilse enorm heeft geholpen, is lotgenotencontact. Ze vond steun bij de IPSO centra, waar ze yogalessen en mindfulnesstrainingen volgde en sprak met ervaringsdeskundigen. “Ik heb lieve mensen om me heen, maar uiteindelijk draag je deze ziekte toch alleen. Daarom is het fijn om te praten met mensen die écht begrijpen wat je doormaakt.” Inmiddels is ze zelf vrijwilliger geworden bij IPSO.
Levenslessen en hoop delen
Ilse deelt haar verhaal in het boek Levenslessen, dat op Wereldkankerdag verschijnt. IPSO, de brancheorganisatie achter de inloophuizen, nam het initiatief voor het boek om anderen een hart onder de riem te steken. “Ik wil laten zien dat er hoop is. Dat ik nog steeds een leuk leven leid, ook met één been. Dat ik weer kan stralen.”
Daarnaast schrijft Ilse op haar eigen blog (ilsevanhooijdonk.nl). “Het leven na kanker is als een berg. In het begin denk je: ik kom nooit boven. Maar als je het stap voor stap doet, kom je steeds dichter bij de top.”
Letterlijk een berg beklimmen
Eind juni wil Ilse die metafoor werkelijkheid maken. Ze gaat met haar handbike een echte berg beklimmen. “Nu voelt dat onmogelijk, maar met elke training kom ik dichterbij. Op de top wil ik mijn rugzak vol ellende achterlaten, zodat ik verder kan met nieuwe energie.”
Ondanks alles blijft ze hoopvol. “Ik hoop dat het me gegund is om gezond oud te worden. En wie weet, zelfs met een nieuwe liefde.”
Dit bericht op Instagram bekijken