Algemeen
Gordon doet respectloze uitspraak over Jonnie Boer: ”Walgelijk”
Ophef na uitspraken Gordon over 0verlijden Jonnie Boer: “Had dit moment beter kunnen kiezen”
Het 0verlijden van topchef Jonnie Boer op 23 april heeft een diepe indruk achtergelaten in Nederland. De bekende kok en medeoprichter van het driesterrenrestaurant De Librije 0verleed op slechts 60-jarige leeftijd aan een longembolie, terwijl hij op het eiland Bonaire verbleef. Zijn plotselinge d00d bracht een golf van verdriet teweeg — bij collega-chefs, fans, maar ook bij bekende Nederlanders die Jonnie persoonlijk kenden.
Toch is er nu ook ophef ontstaan. Gordon, bekend als zanger, presentator en entertainer, heeft zich in een interview uitgelaten over zijn laatste ontmoeting met Jonnie Boer. De uitspraken vallen bij veel mensen niet goed, en er klinkt stevige kritiek op sociale media en in de showbizzmedia.
Gordon zat in hetzelfde vliegtuig
In een recente aflevering van het videoprogramma van Andy van der Meijde vertelt Gordon dat hij op dezelfde vlucht zat als Jonnie Boer en diens vrouw Thérèse. De zanger was op vakantie geweest op Bonaire en zegt daar vooral uitgerust te hebben.
“Ik heb eigenlijk alleen maar geslapen,” vertelt hij luchtig. Vervolgens komt hij tot een opvallende opmerking: “Ik zat dus ook gewoon aan boord met Jonnie Boer en z’n vrouw. En nu vliegt hij terug in een kist. Dat is toch niet te geloven, joh?”
Volgens Gordon heeft hij kort met Jonnie gesproken en daarbij viel hem iets op: “Ik moet heel eerlijk zeggen: ik vond dat hij er echt slecht uitzag. Ja, echt. Ik schrok er eigenlijk van.”
Kritiek op toon en timing
De uitlatingen van Gordon hebben voor flink wat discussie gezorgd. Veel mensen vinden het moment en de manier waarop hij sprak over het 0verlijden van Jonnie Boer ongepast. In de podcast Strikt Privé reageerden journalisten Evert Santegoeds en Jordi Versteegden geschokt.
Santegoeds benadrukte dat een longembolie juist zo verraderlijk is omdat het meestal onverwacht komt. “Dat zie je niet aankomen. Dat is het gevaarlijke aan een embolie,” aldus Santegoeds. Hij vond de woorden van Gordon ongepast: “Ik vind het echt walgelijk. Hoe kun je zoiets zeggen, zeker nu?”
Versteegden viel hem bij: “Hoe krijg je het je strot uit?” Ook hij vraagt zich af of Gordon zich voldoende realiseert wat de impact van zijn uitspraken kan zijn voor de nabestaanden. “Zou hij nou niet even kunnen nadenken hoe dit aankomt bij Thérèse en de kinderen?”
Reacties op sociale media: “Onnodig en pijnlijk”
Ook op X (voorheen Twitter) en Instagram is er veel te doen over de uitspraken. Sommige gebruikers noemen de woorden van Gordon “onnodig pijnlijk”, anderen vinden dat hij “opnieuw de aandacht op zichzelf vestigt”.
Een veelgelezen reactie luidt: “Je hoeft niet alles wat je denkt hardop te zeggen. Zeker niet als het gaat om iemands 0verlijden. Laat de familie in vrede rouwen.”
Er zijn ook mensen die Gordon verdedigen. Zij stellen dat zijn opmerkingen wellicht niet slecht bedoeld waren, maar dat hij simpelweg te openhartig sprak in een informele setting. “Gordon is altijd direct en dat is nu ook zo. Maar het komt ongelukkig over,” aldus een van zijn volgers.
Jonnie Boer: een man die generaties inspireerde
Tegenover de ophef staat het diepe respect dat velen blijven uitspreken voor Jonnie Boer. Samen met zijn vrouw Thérèse bouwde hij De Librije uit tot een culinair icoon. Met drie Michelinsterren werd het restaurant niet alleen een begrip in Nederland, maar ook daarbuiten.
Boer stond bekend om zijn gedrevenheid, creativiteit en liefde voor streekproducten. Hij was mentor voor talloze jonge chefs en werd geroemd om zijn menselijke aanpak, zowel in de keuken als daarbuiten.
Zijn 0verlijden kwam dan ook hard aan, zeker omdat hij op dat moment juist bezig was met ontspanning en reflectie op Bonaire. De uitvaart, gehouden op 26 april, werd bijgewoond door veel prominente gasten uit de culinaire én entertainmentwereld — waaronder de familie Froger en presentator Martijn Krabbé, die ondanks zijn gezondheidsproblemen aanwezig was om afscheid te nemen.
De Librije heropent in zijn geest
Ondanks het zware verlies heeft het team van De Librije inmiddels besloten de deuren weer te openen. Chef Nelson Tanate, jarenlang Jonnie’s rechterhand, heeft samen met Thérèse de leiding overgenomen. In een emotioneel bericht op Instagram gaf de familie aan: “We blijven Jonnie trots maken.”
Jonnie’s bekende motto – “Oké, en nu gaan we weer door” – wordt daarbij als leidraad aangehouden. De sfeer in het restaurant is ingetogen, maar tegelijkertijd doordrenkt van respect voor de man die het tot een legendarische plek maakte.
Reflectie: wanneer zeg je iets, en wanneer zwijg je?
De situatie rondom Gordon roept ook bredere vragen op over mediaoptredens en respectvolle communicatie rond 0verlijden. Waar ligt de grens tussen openhartigheid en sensitiviteit? En hoe zorg je dat nabestaanden zich niet onnodig gekwetst voelen door publieke uitlatingen?
In tijden van verlies is het belangrijk om de nabestaanden ruimte te geven. Zelfs wanneer iets goed bedoeld is, kan de toon verkeerd vallen. Zeker als de boodschap – hoe eerlijk ook – door anderen als smakeloos of zelfzuchtig wordt ervaren.
Conclusie: woorden doen ertoe
De d00d van Jonnie Boer blijft nazinderen in Nederland. Niet alleen omdat een groot culinair talent is heengegaan, maar ook vanwege het warme en menselijke karakter dat hij belichaamde.
De reacties op Gordon laten zien dat er in rouwtijd gevoeligheden bestaan waar zorgvuldig mee moet worden omgegaan. Woorden doen ertoe — zeker in de nasleep van verlies.
Hopelijk biedt de ophef ook een moment van reflectie: over hoe we spreken over de d00d, over wat we delen in de media, en vooral over de kracht van respect in moeilijke tijden.
Wat vind jij van de uitspraken van Gordon? Laat je mening achter via onze sociale media of in de reacties onder dit artikel.
In een wereld waarin schoonheidsidealen voortdurend veranderen en steeds meer mensen kiezen voor cosmetische ingrepen, heeft Danielle uit Breda een geheel eigen pad bewandeld. Met meer dan 100.000 euro aan lichaamsmodificaties heeft ze haar uiterlijk zo drastisch veranderd dat zelfs haar eigen familie haar niet meer herkent – of zelfs niet meer wil zien. Ondanks alle kritiek en afwijzing zegt Danielle dat ze gelukkiger is dan ooit. “Als ik in de spiegel kijk, zie ik eindelijk wie ik echt ben.”
Van een enkele tattoo naar een totale metamorfose
Het begon allemaal met een onschuldige tattoo op haar onderrug, een beslissing die velen zullen herkennen als een eerste stap in de wereld van zelfexpressie via lichaamskunst. Maar voor Danielle was dit slechts het begin van een transformatie die haar hele uiterlijk zou veranderen.
“Ik ben inmiddels de zwaarst getatoeëerde vrouw van Nederland, en dit is nog lang niet het einde,” vertelt Danielle. “Wat begon als een paar tatoeages, groeide uit tot een levensproject. Nu heb ik niet alleen mijn hele lichaam laten tatoeëren, maar ben ik nog veel verder gegaan. Mijn oren zijn verwijderd, mijn tong is gespleten en gekleurd, mijn oogballen zijn volledig zwart en als laatste ingreep heb ik mijn neus laten amputeren.”
Een wereldprimeur: de eerste vrouw zonder neus
Met haar meest recente lichaamsaanpassing heeft Danielle geschiedenis geschreven. Ze is de eerste vrouw ter wereld die vrijwillig haar neus heeft laten verwijderen als cosmetische ingreep. Tot nu toe waren er slechts enkele mannen die deze extreme vorm van lichaamsmodificatie aandurfden.
“Je kunt het niet terugdraaien, dus je moet heel zeker van je zaak zijn,” zegt ze. “Ik droomde hier al jaren van, maar het kostte tijd om de juiste specialist te vinden die dit voor mij kon en wilde doen.”
De ingreep vond plaats bij een body modification artist en duurde meer dan 2,5 uur. “Ik kon niet volledig verdoofd worden, dus ik voelde sommige momenten best goed,” herinnert Danielle zich. Toch heeft ze er geen seconde spijt van. “Mijn neus staat nu op sterk water in mijn woonkamer, naast mijn afgesneden oren.”
Kritiek en maatschappelijke onbegrip
Hoewel lichaamsmodificatie steeds vaker voorkomt en meer geaccepteerd wordt, roept Danielle’s uiterlijk heftige reacties op. Ze krijgt dagelijks afkeurende blikken op straat, wordt uitgescholden op social media en zelfs haar eigen familie wil haar niet meer zien.
“Mijn ouders en familie vinden dat ik te ver ben gegaan. Ze willen het liefst dat ik het terugdraai, maar dat is onmogelijk,” vertelt Danielle. “Zelfs als het kon, zou ik het nooit doen. Dit is wie ik ben.”
Voor haar voelt haar transformatie als de ultieme manier om zich te uiten, los van de maatschappelijke normen die bepalen wat schoonheid is. “Ik wil juist niet opgaan in de massa. Steeds meer mensen laten hun lippen opspuiten en hun gezichten perfectioneren met fillers. Waarom zou ik daaraan meedoen? Ik wil uniek zijn.”
Maar niet iedereen begrijpt haar keuzes. “Op social media krijg ik veel negatieve reacties. Mensen noemen me ‘verpest’ of zeggen dat ik mijn lichaam misbruik. Maar dit is mijn lichaam en mijn keuze. Iedereen mag zich uiten zoals hij wil, en dit is hoe ik dat doe.”
Screenshot
Extreme lichaamsmodificatie: kunst of zorgwekkende trend?
Wereldwijd is er een groeiende trend van extreme lichaamsmodificatie. Mensen laten subdermale implantaten zetten, hun tong splitsen, hun oogbollen tatoeëren en zelfs hun gezichten volledig hermodelleren. De vraag is: is dit een nieuwe vorm van zelfexpressie, of een verontrustende ontwikkeling?
Volgens Danielle is het antwoord simpel: “Iedereen heeft het recht om te beslissen wat hij of zij met zijn lichaam doet. Voor mij is dit geen duistere keuze, maar een manier om mezelf te uiten.”
Toch waarschuwen artsen en specialisten voor de medische risico’s van zulke extreme ingrepen. Infecties, littekenvorming en permanente schade zijn reële gevaren. Daarnaast kan het psychologische effect van zulke drastische aanpassingen groot zijn. “Ik wist waar ik aan begon,” zegt Danielle. “Ik heb mezelf goed ingelezen en wist wat ik kon verwachten. Dit is mijn leven en mijn keuze.”
De psychologische impact van lichaamsmodificatie
Hoewel lichaamsmodificatie vaak wordt gezien als een manier van zelfexpressie, roept het ook psychologische vragen op. Sommige experts suggereren dat mensen die extreem ver gaan met modificaties mogelijk worstelen met Body Integrity Identity Disorder (BIID), een aandoening waarbij iemand het gevoel heeft dat bepaalde lichaamsdelen niet bij hem of haar horen.
Danielle ziet dit anders. “Mensen willen altijd alles psychologisch verklaren, maar niet alles heeft een label nodig. Ik ben niet ziek, ik ben niet beschadigd. Ik ben gewoon mezelf.” Ze benadrukt dat haar transformatie niet voortkomt uit onzekerheid of ontevredenheid, maar uit een diepe wens om haar uiterlijk aan te passen aan hoe zij zich van binnen voelt.
Dit bericht op Instagram bekijken
De toekomst van lichaamsmodificatie
Nu lichaamsmodificatie steeds populairder wordt, vragen velen zich af hoe ver deze trend zal gaan. Zal het ooit volledig geaccepteerd worden, net zoals tatoeages en piercings dat nu zijn? Of blijft het een subcultuur die door de maatschappij met argwaan wordt bekeken?
Danielle gelooft dat acceptatie tijd kost. “Vroeger werden mensen met tatoeages als criminelen gezien. Nu heeft bijna iedereen er een. Wie weet, misschien kijken mensen over twintig jaar niet eens meer op van iemand zonder neus.”
Wat de toekomst ook brengt, Danielle blijft achter haar keuzes staan. Ondanks de kritiek en het verlies van contact met haar familie, voelt ze zich gelukkiger dan ooit. “Ik heb mijn hele leven geprobeerd te voldoen aan wat anderen verwachten. Nu leef ik voor mezelf. En dat voelt bevrijdend.”
Conclusie: Een unieke reis naar zelfexpressie
Danielle uit Breda heeft met haar extreme lichaamsmodificaties een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de wereld van body modification. Haar ingrepen zijn voor velen moeilijk te begrijpen, maar voor haar is het een manier om zichzelf volledig te accepteren.
In een tijd waarin uiterlijke perfectie steeds vaker nagestreefd wordt via plastische chirurgie en cosmetische ingrepen, kiest zij voor het tegenovergestelde: het loslaten van maatschappelijke normen en het volgen van haar eigen visie op schoonheid.
Of lichaamsmodificatie in de toekomst meer geaccepteerd zal worden, valt nog te bezien. Maar één ding is zeker: Danielle blijft trouw aan zichzelf, ongeacht wat de wereld ervan vindt. “Ik ben vrij. En dat is alles wat telt.”
