Video
‘Freek heeft alles maandenlang verzwegen voor Suzan’: Schokkende onthulling komt nu pas aan het licht
De emoties lopen hoog op bij fans van het geliefde muzikale duo Suzan & Freek. Terwijl Nederland nog nauwelijks bekomen is van het aangrijpende nieuws dat Freek ongeneeslijke longk*nker heeft, duikt er nu een nieuwe, schokkende onthulling op die alles in een ander daglicht stelt.
Volgens meerdere ingewijden wist Freek namelijk al maanden dat er iets ernstig mis was met zijn gezondheid. Maar – en dit maakt het nieuws extra pijnlijk – hij besloot dit lange tijd voor zichzelf te houden, zelfs tegenover Suzan. “Hij wilde haar niet belasten,” vertelt een anonieme bron dicht bij het stel. “Ze hadden net een intensieve periode achter de rug met een reeks optredens en werkten aan nieuwe muziek. Freek dacht: ‘Laat mij dit eerst even op mezelf verwerken.’”
Dat besluit om haar buiten het proces te houden, was een zwaarwegende keuze. Freek zou volgens vrienden gezegd hebben dat hij de tijd wilde nemen om zelf te begrijpen wat er aan de hand was, voordat hij het met Suzan zou delen. “Elke keer als hij haar aankeek, brak hij. Hij wilde nog even genieten van haar lach, haar onbevangenheid, voordat hij dat zou verstoren,” aldus een insider.
Maar alles veranderde in februari, toen Suzan op een ochtend een brief van het z!ekenhuis op de keukentafel vond. Een verwarrend document, met medische termen en harde woorden die een wereld van onzekerheid en angst openden. Suzan las het, begreep meteen dat dit iets groters was dan een routinecontrole, en vroeg Freek om uitleg.
Wat daarop volgde was, naar verluidt, een urenlang gesprek. Vol tranen, verwarring en een intens verdriet dat de lucht leek weg te zuigen uit hun huis. “Suzan was kapot,” vertelt de insider. “Niet alleen door het nieuws zelf, maar vooral omdat Freek haar er niet eerder bij had betrokken. Dat raakte haar diep. Toch begreep ze hem ergens ook wel. Ze zag dat hij dit deed uit liefde, uit de wens om haar nog even in een soort onschuld te laten leven.”
Een verscheurend dilemma
In de dagen en weken die volgden, kwamen Suzan en Freek dichter bij elkaar dan ooit. Ze praatten lange nachten, deelden hun angsten en vonden ook kracht in elkaars aanwezigheid. “Ze wisten dat ze voor een onmogelijke opgave stonden, maar ze wilden het samen doen. Elk moment samen werd ineens kostbaar,” vertelt iemand uit hun vriendenkring.
Freek zou tegen een goede vriend hebben gezegd: “Ik kon het gewoon niet. Elke keer als ik haar aankeek, brak ik. Ik wilde haar lachen nog even vasthouden.” Het geeft een inkijkje in de enorme druk en het verscheurende dilemma waarmee hij worstelde: enerzijds de drang om alles met Suzan te delen, anderzijds het verlangen om haar te beschermen tegen de rauwe waarheid.
Fans reageren massaal
Op sociale media reageren fans vol ongeloof en emotie. De een begrijpt Freeks beslissing om Suzan nog even te sparen, terwijl de ander vooral meeleeft met het verdriet dat zij nu moet verwerken. “Je deelt alles met je partner, zeker zoiets groots. Waarom zou je zo’n eenzaamheid kiezen?”, vraagt een fan zich af op Twitter.
Een andere fan reageert juist begripvol: “Misschien was het niet de juiste keuze, maar ik zie alleen maar liefde in zijn beslissing. Hij wilde haar nog even laten lachen, voordat alles anders werd.”
De discussie onder fans laat zien hoe complex de situatie is. Liefde, kwetsbaarheid en de wens om de ander te beschermen – het zijn emoties die botsen in het verhaal van Suzan en Freek.
De schok van het nieuws
Het bericht dat Freek ongeneeslijk z!ek is, kwam vorige week als een mokerslag binnen. Suzan en Freek deelden het nieuws zelf op Instagram, in een openhartig bericht waarin ze hun verdriet en hun hoop uitspraken. “We gaan nog zo lang mogelijk genieten van de tijd die ons samen gegund is, al weten we niet hoe lang dat zal zijn,” schreven ze.
Tegelijkertijd deelden ze iets moois en hartverscheurends: Suzan is zwanger van hun eerste kindje. Een sprankje hoop, een klein lichtje in de duisternis. “Hoe zwaar het ook is, we zijn dankbaar voor elkaar en voor het kleine wonder dat groeit in mijn buik. We zullen elke seconde samen koesteren,” lieten ze weten.
Alles opzij voor de liefde
Sinds het nieuws naar buiten kwam, hebben Suzan en Freek al hun optredens en verplichtingen stopgezet. Ze willen nu niets liever dan samen zijn, met elkaar en met het kindje dat onderweg is. De Ziggo Dome-concerten, waarin ze eerder nog drie avonden op rij het publiek ontroerden, voelen ineens als een ander leven. “We willen alleen nog maar bij elkaar zijn. Tijd is nu het enige cadeau dat telt,” schreef Suzan in een emotioneel bericht.
Een verhaal dat raakt aan universele thema’s
Het verhaal van Suzan en Freek gaat niet alleen over z!ekte en afscheid. Het gaat over de keuzes die mensen maken uit liefde, over hoe moeilijk het kan zijn om kwetsbaarheid te tonen, zelfs tegenover degene die je het meest liefhebt. Hun verhaal raakt aan iets universeels: de angst om degene van wie je houdt te belasten, de hoop om samen nog momenten van geluk te vinden, en de pijn van een toekomst die ineens onzeker is.
Een golf van steun en liefde
De steun voor het duo is hartverwarmend. Artiesten als Ilse DeLange en Guus Meeuwis deelden hun medeleven, en duizenden fans lieten weten dat ze met hen meeleven. “Wat een intens verdrietig maar liefdevol verhaal,” schrijft iemand op Facebook. Een ander zegt: “Of je het nu begrijpt of niet, dit is wat echte liefde soms vraagt: pijn dragen in stilte.”
Wat brengt de toekomst?
Het muzikale pad van Suzan & Freek is nu even onduidelijk. Of ze ooit nog zullen optreden, is onzeker. Maar wat vaststaat, is dat hun verhaal diep raakt en mensen verbindt. Hun muziek krijgt een nieuwe lading, hun teksten klinken anders, intenser. “Ken je dat gevoel?” zingen ze in een van hun bekendste nummers. Voor veel fans zal dat refrein nooit meer hetzelfde klinken.
Een toekomst vol onzekerheid
Voor Suzan en Freek breekt nu een periode aan waarin alles draait om elkaar. Ze vragen om rust en privacy, maar ze voelen ook de warme steun van hun fans en van mensen die hen een warm hart toedragen.
Hun verhaal is een herinnering dat echte liefde niet alleen gaat over mooie momenten, maar ook over er zijn voor elkaar als het moeilijk is. Over elkaar vasthouden, zelfs als de wereld om je heen wankelt.
Het is een verhaal dat nog lang zal blijven nazinderen. Een verhaal van diepe liefde, moeilijke keuzes en de moed om het leven samen te blijven vieren, hoe onzeker de toekomst ook is. Dat is wat Suzan en Freek ons nu laten zien.
Video
Asmara Thielen over rechtszaak Borsato: ‘Victim blaming op hogeschoolniveau’
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”
