Algemeen
Frank Lammers deelt zorgen over herstel Tom Waes na zwaar ongeluk: ‘Toekomst blijft onzeker’
Frank Lammers heeft contact gehad met zijn collega Tom Waes nadat deze eind november ernstig gewond raakte bij een auto-ongeluk. De Nederlandse acteur sprak hierover in een interview met RTL Boulevard. Waes, bekend van zijn rol in Undercover, botste met zijn oldtimer tegen een verkeersbord na te veel gedronken te hebben.
Ongeluk met oldtimer
Het ongeluk vond plaats toen de 56-jarige Tom Waes in zijn Porsche-oldtimer tegen een verkeersbord botste dat wegwerkzaamheden aangaf. Waes gaf later toe dat hij op de avond van het incident te veel had gedronken. In een verklaring aan Belgische media noemde hij dit een “grote, onbegrijpelijke fout” en bood hij openlijk zijn excuses aan.
Waes biedt excuses aan
In zijn verklaring toonde Waes spijt en verantwoordelijkheid. “Ik voel me hier verschrikkelijk bij en wil mijn oprechte excuses aanbieden aan iedereen die door mijn fout is getroffen,” liet hij weten. Zijn openheid over het incident heeft gemengde reacties opgeleverd. Sommige mensen waardeerden zijn eerlijkheid, terwijl anderen hem bekritiseerden vanwege het onverantwoorde gedrag.
Frank Lammers reageert
Frank Lammers, die samen met Waes te zien was in de Netflixserie Undercover, reageerde genuanceerd op het incident. “Ik ga niet oordelen over iets waar ik niet bij was,” vertelde hij. Tegelijkertijd benadrukte hij de ernst van de situatie: “Verder mag je niet rijden als je gedronken hebt.” Lammers balanceerde hiermee tussen begrip voor zijn collega en het belang van verantwoordelijkheid in het verkeer.
Vertrouwen in herstel
Lammers liet weten vertrouwen te hebben in het herstel van Waes. “Ik heb hem gesproken, ja. Ik denk dat hij er wel weer bovenop komt,” zei de 52-jarige acteur. Hij beschreef Waes als een vechter die zijn weg zal vinden na deze tegenslag. Zijn steun onderstreept de collegiale band die de twee acteurs delen.
Rollen in Undercover
In Undercover werkten Lammers en Waes nauw samen. Lammers vertolkte de rol van Ferry Bouman, een meedogenloze drugsbaron, terwijl Waes de rol speelde van politieagent Bob Lemmens. Hun personages stonden lijnrecht tegenover elkaar, maar daarbuiten ontwikkelden de acteurs een hechte werkrelatie.
Bewustwording over rijden onder invloed
Het incident met Waes brengt opnieuw de gevaren van rijden onder invloed onder de aandacht. Hoewel Waes verantwoordelijkheid heeft genomen voor zijn fout, blijft het een belangrijke discussie. Lammers’ opmerking dat “je niet mag rijden als je gedronken hebt” benadrukt de ernst van het probleem en de verantwoordelijkheid die bestuurders dragen.
Wat brengt de toekomst?
Met Waes’ herstel in het vooruitzicht, blijft de vraag hoe hij zijn leven en carrière oppakt na dit incident. Voor Lammers lijkt het belangrijkste te zijn dat zijn collega de steun krijgt die hij nodig heeft. Het ongeluk dient als een harde les, maar biedt ook een kans voor bewustwording en persoonlijke groei.
Het voorval benadrukt niet alleen de noodzaak van verantwoordelijkheid op de weg, maar toont ook de steun en collegialiteit binnen de entertainmentwereld. Waes heeft een lange weg te gaan, maar met zijn vastberadenheid en de steun van vrienden en collega’s lijkt hij klaar om deze uitdaging aan te gaan.
Leo Beenhakker
Een groot hoofdstuk in de voetbalgeschiedenis is afgesloten. Leo Beenhakker, de man die generaties voetballiefhebbers wist te boeien met zijn kennis, charisma en karakteristieke stijl, is op 82-jarige leeftijd uit het leven verdwenen. Zijn familie heeft het droevige nieuws bevestigd aan de NOS. Vanuit de voetbalwereld stromen de reacties binnen: clubs, oud-spelers en fans eren de man die bekendstond als ‘Don Leo’.
Jongste coach in het betaald voetbal
De carrière van Beenhakker begon al op jonge leeftijd. In 1968 nam hij als 26-jarige het roer over bij Veendam en werd daarmee de jongste hoofdtrainer in het Nederlandse betaalde voetbal. Wat volgde was een indrukwekkende reis langs topclubs, nationale teams en historische momenten.
Zijn stijl was direct, zijn visie helder en zijn persoonlijkheid onvergetelijk. Al vroeg werd duidelijk dat Leo anders was dan anderen: hij combineerde tactische scherpte met charisma en had de gave om spelers op scherp te zetten.
Succes bij zowel Ajax als Feyenoord
Beenhakker behoort tot een zeldzaam rijtje coaches die bij zowel Ajax als Feyenoord titels wonnen. Met Ajax pakte hij in 1980 en 1990 het landskampioenschap, met Feyenoord werd hij in 1999 kampioen. Een unicum dat hem in beide kampen tot een gerespecteerd figuur maakte.
In Amsterdam liet hij jeugdspelers bloeien, in Rotterdam straalde hij rust en controle uit. Zowel de Johan Cruijff ArenA als De Kuip is vandaag in rouw, en dat zegt alles over zijn unieke positie in het Nederlandse voetbal.
Gloriejaren bij Real Madrid: ‘Don Leo’
Internationaal maakte Beenhakker furore bij het machtige Real Madrid. Tussen 1987 en 1989 werd hij drie keer op rij kampioen van Spanje. Onder zijn leiding schitterden sterren als Hugo Sánchez, Butragueño en Michel.
Zijn bijnaam ‘Don Leo’ kreeg hij niet voor niets: hij combineerde Rotterdamse nuchterheid met Spaanse flair. Hij hield van controle, maar liet ook ruimte voor creativiteit. Met zijn karakteristieke houding en scherpe persconferenties groeide hij uit tot een van de meest herkenbare coaches in Europa.
Oranje: ambitie en teleurstelling
Als bondscoach van het Nederlands elftal kende Beenhakker hoogte- en dieptepunten. In 1986 liep Oranje op het nippertje kwalificatie voor het WK mis, na een pijnlijke tweestrijd met België. In 1990 leidde hij Nederland wel naar het WK in Italië, maar het toernooi werd overschaduwd door interne spanningen.
Veel is er gespeculeerd over wat er precies misging, maar Beenhakker bleef altijd discreet. “Sommige dingen houd je voor jezelf,” zei hij daar later over. Die houding leverde hem zowel respect als vragen op – maar hij week nooit van zijn principes.
Wereldreiziger met een missie
Na zijn tijd bij Oranje bleef Beenhakker actief in het internationale voetbal. Hij coachte onder meer Saudi-Arabië, Trinidad en Tobago en Polen. En met succes: met Trinidad kwalificeerde hij zich voor het WK in 2006, met Polen voor het EK in 2008.
Wat hem bijzonder maakte, was zijn vermogen om zich aan te passen aan totaal verschillende culturen. Hij leerde snel, paste zich aan én wist het beste uit spelers te halen, ongeacht waar hij werkte. Dat maakt hem tot een van de meest veelzijdige coaches die Nederland ooit heeft voortgebracht.
Meester van de oneliners
Beenhakker was meer dan een coach. Hij was ook een taalvirtuoos. Zijn scherpe uitspraken en droge humor zorgden voor legendarische momenten voor de camera. Termen als “de patatgeneratie” (voor verwende jonge spelers) en “de cup met de grote oren” (voor de Europa Cup I) zijn onlosmakelijk met hem verbonden.
Zijn persmomenten waren nooit saai. Soms cynisch, vaak raak, altijd memorabel. Hij had de gave om dingen kernachtig te verwoorden en hield niet van mooipraterij. Dat maakte hem geliefd bij journalisten én supporters.
Massale steunbetuigingen
Na het nieuws over zijn afscheid deelden talloze clubs, spelers en voetbalorganisaties hun herinneringen aan Beenhakker. Ajax, Feyenoord en Real Madrid plaatsten een eerbetoon op sociale media. Oud-internationals zoals Giovanni van Bronckhorst en Wesley Sneijder spraken hun respect uit.
“Leo was geen man van oppervlakkigheid. Hij had een scherpe blik en een groot hart,” aldus Van Bronckhorst. Ook de KNVB liet weten dankbaar te zijn voor zijn bijdrage aan het Nederlandse voetbal. “Hij was een gezicht, een stem en een bouwer van generaties.”
Invloed op meerdere generaties
Wat Beenhakker uniek maakte, was zijn langdurige impact. Spelers uit de jaren ’70 en ’80 kennen hem als een veeleisende vakman. Latere generaties zagen hem als analist, mentor en voetbaldenker. Hij overbrugde generaties en wist zich altijd relevant te houden.
Hij stond bekend als iemand die zijn spelers serieus nam, maar ook durfde te confronteren. Hij eiste inzet, maar gaf vertrouwen. En dat maakte hem een echte leermeester.
De man achter de coach
Achter het publieke figuur ging een warme, betrokken man schuil. Collega’s roemen zijn loyaliteit, zijn aandacht voor het individu en zijn oprechte interesse in mensen. Hij kon streng zijn, maar had ook altijd oog voor het menselijke aspect van topsport.
Zijn favoriete uitspraak, vaak herhaald in interviews: “Voetbal is het belangrijkste van de minst belangrijke dingen.” Het laat zien hoe diep hij in het spel zat – en tegelijk hoe goed hij het wist te relativeren.
Een onuitwisbare erfenis
Leo Beenhakker laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in prijzen of statistieken, maar vooral in invloed. Hij hielp spelers groeien, bouwde teams met visie en liet overal een herkenbare signatuur achter.
Zijn nalatenschap leeft voort in trainersopleidingen, in de voetbalcultuur van Nederland én ver daarbuiten. De impact van Don Leo zal nog jaren voelbaar zijn – op velden, in kleedkamers en in herinneringen.
Conclusie: Don Leo blijft voor altijd een voetbalicoon
Met het afscheid van Leo Beenhakker verliest de voetbalwereld een man die veel méér was dan alleen een coach. Hij was een inspirator, een denker, een leider en een persoonlijkheid. Hij maakte van voetbal een kunstvorm, met oog voor detail en respect voor het spel.
Zijn stem zal gemist worden, zijn lessen blijven bestaan. Don Leo heeft het veld verlaten, maar zijn invloed blijft voelbaar in elke wedstrijd waar passie, discipline en visie samenkomen.
Leo Beenhakker
