Algemeen
Familie Ahmed ontevreden over bijstand: “Het is nauwelijks genoeg om rond te komen”
De familie Ahmed leeft dagelijks met de uitdagingen van een bestaan op bijstandsniveau. Ondanks hun inzet en wil om vooruit te komen, worstelen zij om hun driejarige zoontje een gelukkige en zorgeloze jeugd te bieden. Zelfs eenvoudige genoegens, zoals een ijsje in het park of een dagje dierentuin, zijn financieel onhaalbaar. “Ik wil werken,” zegt de vader vastberaden. “Maar het is veel moeilijker dan mensen denken.”
Overleven in armoede
Het leven van het gezin draait om overleven. In hun kleine, functioneel ingerichte appartement worden de uitgaven zorgvuldig afgewogen. Huur, boodschappen en de energierekening krijgen prioriteit. Wat overblijft, is vaak niet genoeg voor iets extra’s. “Hoe leg je een kind uit dat zelfs een ijsje te duur is?” vraagt de moeder zich af.
Ze droomt ervan haar zoontje een normale jeugd te geven, maar steeds ‘nee’ moeten zeggen, doet pijn. Vooral tijdens feestdagen is het contrast schrijnend. “Op sociale media zie je anderen genieten, terwijl wij die dagen gewoon uitzitten. Het breekt je hart.”
De strijd om werk
De vader voelt een enorme verantwoordelijkheid om voor zijn gezin te zorgen, maar hij stuit op muren. “Ik wil écht werken, maar werkgevers zien mijn gebrekkige Nederlands en het gebrek aan ervaring. Dan houdt het op.” Hij volgt nu een cursus om zijn kansen te vergroten, maar de weg is lang.
“Ik wil mijn zoon laten zien dat hard werken loont, maar hoe doe je dat als je vastzit in een systeem dat tegenwerkt?” zegt hij gefrustreerd. Zijn vrouw knikt: “Mensen denken dat de bijstand makkelijk is, maar het is keihard overleven.”
Emotionele druk binnen het gezin
De financiële zorgen leggen een enorme druk op hun relatie. “We hebben vaak woorden over geld, niet omdat we elkaar iets verwijten, maar omdat de stress zo groot is,” vertelt de moeder. “Je zit constant in overlevingsmodus, en dat sloopt je.” Toch proberen ze elkaar te steunen en hoop te houden. “We doen dit voor onze zoon. Hij verdient een betere toekomst.”
Onrecht en ontmoediging
Voor de vader is de publieke opinie over bijstandsgerechtigden moeilijk te verteren. “Mensen denken dat je lui bent, maar ze zien niet hoe hard je je best doet. Ik wil werken, maar het systeem ontmoedigt me. Zodra je werk vindt, raak je toeslagen kwijt en sta je er financieel soms slechter voor.”
Hij pleit voor verandering: een systeem dat werken stimuleert in plaats van straft. “Het is alsof je vastzit en geen stap vooruit kunt zetten.”
Hoop op betere tijden
Ondanks de tegenslagen blijven de Ahmeds dromen van een betere toekomst. De moeder hoopt dat haar man zijn cursus succesvol afrondt en werk vindt. “Dan kunnen we eindelijk vooruitkijken.” Ze fantaseert over kleine dingen, zoals een dagje uit of samen taart bakken.
De vader deelt die hoop: “Ik wil dat mijn zoon later trots kan zijn. Dat hij kan zeggen: mijn ouders hebben gevochten en het gered. We geven nooit op.”
Een roep om verandering
Het verhaal van de familie Ahmed laat zien hoe moeilijk het is om uit de armoedespiraal te ontsnappen. Zij roepen op tot een eerlijker systeem dat mensen ondersteunt bij de stap naar werk, zonder hen financieel te straffen. Betere begeleiding, mogelijkheden om bij te verdienen en een focus op kansen bieden zijn essentieel om gezinnen zoals dat van hen te helpen.
Kracht en doorzettingsvermogen
Ondanks alle uitdagingen blijft de familie vechten. Hun verhaal is een krachtig voorbeeld van doorzettingsvermogen en liefde in moeilijke tijden. “Het is zwaar,” besluit de vader. “Maar we geven niet op. Op een dag, dat weet ik zeker, zal het ons lukken.”
De 79-jarige zanger Lee Towers, bekend om zijn karakteristieke stemgeluid en lange verbondenheid met de Rotterdamse marathon, maakt momenteel een moeilijke periode door. De geliefde artiest is recent opnieuw gevallen, wat leidde tot fysieke beperkingen en pijn. Toch blijft hij positief en richt hij zich op herstel, met als doel om sterker terug te komen.
Onverwachte val met fysieke gevolgen
De recente valpartij kwam onverwachts en had directe impact op zijn gezondheid. “Ik verloor mijn evenwicht en toen lag ik op de grond,” vertelt Lee in een open gesprek met De Telegraaf. De val resulteerde in gekneusde ribben, wat hem beperkt in zijn beweging en het ademhalen bemoeilijkt. Zijn hulpmiddel voor mobiliteit, een rollator, is momenteel nauwelijks inzetbaar, wat het dagelijks functioneren uitdagender maakt.
Gezondheidsklachten stapelen zich op
De val komt bovenop een aantal al bestaande medische klachten. Zo werd Lee recent geopereerd aan nierstenen, wat zijn herstel vertraagde. Daarnaast ervaart hij ongemak door een ontsteking in zijn heup, waardoor lopen en andere alledaagse handelingen moeilijker zijn geworden. “Het ging al lastig, maar nu ben ik echt beperkt,” aldus Lee.
Ondanks deze omstandigheden blijft hij vastbesloten. “Ik wil blijven bewegen, hoe moeilijk het ook is.” Met die instelling probeert hij meerdere keren per week de sportschool te bezoeken, om zo zijn conditie op peil te houden.
Gemis van belangrijke momenten
Naast de fysieke klachten speelt ook het gemis van sociale en professionele gebeurtenissen een rol. Zo kon Lee recent niet aanwezig zijn bij de 85e verjaardag van zijn goede vriend Gerard Cox in het Luxor Theater. Een feestelijke avond met grote namen als André van Duin en Jenny Arean, maar voor Lee zat deelnemen er niet in. “Dat vond ik erg jammer,” vertelt hij. “Ik kon nauwelijks ademhalen, laat staan zingen.”
Deze gemiste momenten raken hem, maar hij blijft nuchter. Hij weet dat het belangrijk is om goed voor zichzelf te zorgen, zodat hij in de toekomst weer kan deelnemen aan zulke gelegenheden.
Kracht en herstel als rode draad
Lee Towers is geen onbekende als het gaat om herstel en veerkracht. Twee jaar geleden brak hij zijn heup na een val over een tapijt. Tijdens zijn revalidatie viel hij van een hometrainer en liep hij een breuk in zijn hand op. In beide gevallen vocht hij zich terug, gedreven door zijn sterke karakter en passie voor muziek.
“Ik heb het al vaker moeilijk gehad, maar telkens wist ik terug te komen,” zegt hij. Die instelling typeert hem. Zijn kracht ligt in zijn doorzettingsvermogen, gecombineerd met een optimistische levenshouding.
Mentaal sterk en vol vertrouwen
Hoewel de fysieke uitdagingen groot zijn, blijft Lee mentaal sterk. Hij mist het optreden, het contact met zijn publiek en het samenzijn met collega’s. Toch houdt hij vast aan een positieve kijk op de toekomst. “Mentaal gaat het goed,” benadrukt hij. Zijn optredens staan momenteel op een laag pitje, maar hij is vastbesloten om te herstellen en fit te zijn voor zijn tachtigste verjaardag.
Hoopvol vooruitkijken
Voor Lee Towers draait het leven, ook in deze fase, om perspectief. Hij richt zich op kleine stappen vooruit en blijft geloven in herstel. Zijn verhaal laat zien dat veerkracht niet aan leeftijd gebonden is, en dat positiviteit en doorzettingsvermogen ook in moeilijke tijden veel kunnen betekenen.
“Zolang ik kan blijven lachen en blijven dromen, blijf ik doorgaan,” zegt hij. Daarmee is zijn boodschap helder: ook wanneer het leven tijdelijk vertraagt, blijft het de moeite waard om vooruit te kijken.