Algemeen
Familie Ahmed ontevreden over bijstand: “Het is nauwelijks genoeg om rond te komen”
De familie Ahmed leeft dagelijks met de uitdagingen van een bestaan op bijstandsniveau. Ondanks hun inzet en wil om vooruit te komen, worstelen zij om hun driejarige zoontje een gelukkige en zorgeloze jeugd te bieden. Zelfs eenvoudige genoegens, zoals een ijsje in het park of een dagje dierentuin, zijn financieel onhaalbaar. “Ik wil werken,” zegt de vader vastberaden. “Maar het is veel moeilijker dan mensen denken.”
Overleven in armoede
Het leven van het gezin draait om overleven. In hun kleine, functioneel ingerichte appartement worden de uitgaven zorgvuldig afgewogen. Huur, boodschappen en de energierekening krijgen prioriteit. Wat overblijft, is vaak niet genoeg voor iets extra’s. “Hoe leg je een kind uit dat zelfs een ijsje te duur is?” vraagt de moeder zich af.
Ze droomt ervan haar zoontje een normale jeugd te geven, maar steeds ‘nee’ moeten zeggen, doet pijn. Vooral tijdens feestdagen is het contrast schrijnend. “Op sociale media zie je anderen genieten, terwijl wij die dagen gewoon uitzitten. Het breekt je hart.”
De strijd om werk
De vader voelt een enorme verantwoordelijkheid om voor zijn gezin te zorgen, maar hij stuit op muren. “Ik wil écht werken, maar werkgevers zien mijn gebrekkige Nederlands en het gebrek aan ervaring. Dan houdt het op.” Hij volgt nu een cursus om zijn kansen te vergroten, maar de weg is lang.
“Ik wil mijn zoon laten zien dat hard werken loont, maar hoe doe je dat als je vastzit in een systeem dat tegenwerkt?” zegt hij gefrustreerd. Zijn vrouw knikt: “Mensen denken dat de bijstand makkelijk is, maar het is keihard overleven.”
Emotionele druk binnen het gezin
De financiële zorgen leggen een enorme druk op hun relatie. “We hebben vaak woorden over geld, niet omdat we elkaar iets verwijten, maar omdat de stress zo groot is,” vertelt de moeder. “Je zit constant in overlevingsmodus, en dat sloopt je.” Toch proberen ze elkaar te steunen en hoop te houden. “We doen dit voor onze zoon. Hij verdient een betere toekomst.”
Onrecht en ontmoediging
Voor de vader is de publieke opinie over bijstandsgerechtigden moeilijk te verteren. “Mensen denken dat je lui bent, maar ze zien niet hoe hard je je best doet. Ik wil werken, maar het systeem ontmoedigt me. Zodra je werk vindt, raak je toeslagen kwijt en sta je er financieel soms slechter voor.”
Hij pleit voor verandering: een systeem dat werken stimuleert in plaats van straft. “Het is alsof je vastzit en geen stap vooruit kunt zetten.”
Hoop op betere tijden
Ondanks de tegenslagen blijven de Ahmeds dromen van een betere toekomst. De moeder hoopt dat haar man zijn cursus succesvol afrondt en werk vindt. “Dan kunnen we eindelijk vooruitkijken.” Ze fantaseert over kleine dingen, zoals een dagje uit of samen taart bakken.
De vader deelt die hoop: “Ik wil dat mijn zoon later trots kan zijn. Dat hij kan zeggen: mijn ouders hebben gevochten en het gered. We geven nooit op.”
Een roep om verandering
Het verhaal van de familie Ahmed laat zien hoe moeilijk het is om uit de armoedespiraal te ontsnappen. Zij roepen op tot een eerlijker systeem dat mensen ondersteunt bij de stap naar werk, zonder hen financieel te straffen. Betere begeleiding, mogelijkheden om bij te verdienen en een focus op kansen bieden zijn essentieel om gezinnen zoals dat van hen te helpen.
Kracht en doorzettingsvermogen
Ondanks alle uitdagingen blijft de familie vechten. Hun verhaal is een krachtig voorbeeld van doorzettingsvermogen en liefde in moeilijke tijden. “Het is zwaar,” besluit de vader. “Maar we geven niet op. Op een dag, dat weet ik zeker, zal het ons lukken.”
Charissa, bekend van De Bondgenoten, besloot opnieuw haar geluk te beproeven, dit keer in het programma Lang Leve de Liefde. Met haar date Thomas leek het een spannend avontuur te kunnen worden, maar al snel werd duidelijk dat er meer zendtijd dan romantiek in zat.
Een bekend gezicht, maar geen herkenning
Bij de eerste kennismaking grapt Charissa dat het maar beter is dat Thomas haar niet herkent van De Bondgenoten. Daar leek ze immers óók al op zoek naar de liefde. Wanneer ze later met haar beste vriendin belt, komt de vraag of Thomas misschien ook nog een reality-carrière achter de rug heeft. “Fuckboy Island, of zo?” klinkt het lachend. Thomas ontkent, al was dat misschien juist een boost geweest voor de chemie.
Hoopvol begin in de sauna
De volgende ochtend lijkt er iets te ontstaan. Knuffelend worden ze wakker en bestempelen zichzelf zelfs tot het ‘knapste koppel aller tijden’. Zelfs de sauna wordt gebruikt als decor voor diepzinnige vragen als “hoeveel bedpartners heb jij gehad?”. Heel even lijkt het erop dat er een vonkje overspringt – al zou dat vonkje wel héél hard moeten knetteren om een serieus vuur te worden.
Botsing over betalen op een date
De illusie spat echter snel uiteen wanneer het gesprek gaat over een klassieke kwestie: wie betaalt er tijdens een date? Thomas vindt dat het ook weleens leuk is als een vrouw zelf de rekening pakt. Charissa denkt daar anders over: “Dat zou ik nooit doen.” Volgens haar moet een man áltijd betalen, ook in een relatie. Voor Thomas is dat het breekpunt. De sfeer slaat om en de deur lijkt definitief dicht te vallen.
De beslissing van Thomas
Thomas hakt de knoop door en besluit de date niet te verlengen. Volgens hem ontbreekt de fysieke aantrekkingskracht en zijn de verschillen in opvattingen te groot. Charissa zegt achteraf: “Ik wilde wel kijken of er nog wat in zat.” Maar het enige wat er echt uitkwam, was nog een stukje reality-tv om aan haar cv toe te voegen.
Geen liefde, wel ervaring
Na de opnames bevestigt Charissa dat er niets meer is gebeurd tussen haar en Thomas. “Ik ben wel een ervaring rijker,” vertelt ze. En misschien is dat ook precies waar deze deelname om draaide: een nieuwe ervaring én opnieuw wat schermtijd.
Dit bericht op Instagram bekijken